«Άβυσσος» το Γκραν Κάνυον του Άρη, Valles Marineris: The Grandest Canyon of All

Μια από τις νέες εικόνες του Valles Marineris οι οποίες αποκαλύπτουν το εντυπωσιακό του μέγεθος. A digital terrain model of a portion of Mars’ Valles Marineris, the largest canyon in the Solar System. Credit: ESA/DLR/FU Berlin (G. Neukum)

Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA) έδωσε στη δημοσιότητα τις πρώτες υψηλής ανάλυσης και έγχρωμες εικόνες του Valles Marineris, του μεγαλύτερου φαραγγιού του Άρη που πιθανότατα είναι το μεγαλύτερο φαράγγι του ηλιακού μας συστήματος. Οι νέες παρατηρήσεις του Valles Marineris δείχνουν ότι είναι πολύ βαθύτερο από όσο πιστεύαμε. 

«Ταξιδέψτε» στο Valles Marineris μέσα από μια εντυπωσιακή προσομοίωση

Με βάση προηγούμενες παρατηρήσεις οι ειδικοί είχαν υπολογίσει αρχικά ότι το Valles Marineris έχει μήκος 3.000 χλμ., πλάτος 200 χλμ. και βάθος 7 χλμ. Λίγο αργότερα οι μετρήσεις αναθεωρήθηκαν και οι ειδικοί έκαναν λόγο για μήκος 4.000 χλμ. και βάθος 8 χλμ.

Οι νέες παρατηρήσεις που έκανε ο δορυφόρος Mars Express της ESA δείχνουν ότι το μήκος και πλάτος του φαραγγιού είναι αυτά που έχουν υπολογιστεί μέχρι τώρα αλλά το βάθος του είναι ακόμη μεγαλύτερο αφού σε κάποια σημεία του φτάνει τα δέκα χλμ! Συγκριτικά, το Γκραντ Κάνυον στην Αριζόνα έχει μήκος 446 χλμ., 29 χλμ. πλάτος, και το μέγιστο βάθος του φτάνει στα 1800 μέτρα.

«Ευρώπη και Ελληνικοί Μύθοι: 16ος-19ος αιώνας». «L'Europe et les Mythes Grecs: XVIème-XIXème siècle»

J.H. Fragonard (αποδιδόμενο), Κεφάλι σατύρου από έργο του Rubens, 45X37 εκ., Τμήμα Γραφικών Τεχνών, Μουσείο Λούβρου

«Ευρώπη και Ελληνικοί Μύθοι: 16ος-19ος αιώνας» είναι ο τίτλος της έκθεσης που θα φιλοξενηθεί τη νέα εκθεσιακή περίοδο (Οκτώβριος – Ιανουάριος) στο Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών Α.Π.Θ. και οργανώνεται σε συνεργασία με το Τμήμα Γραφικών Τεχνών του Λούβρου. Συνολικά στο Τελλόγλειο θα φιλοξενηθούν 82 έργα από το Λούβρο, πολλά από τα οποία, εκτίθενται για πρώτη φορά στο κοινό, παγκοσμίως. Με την εν λόγω έκθεση το Τελλόγλειο συμμετέχει στον εορτασμό για τα 100 χρόνια από την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης.

Anne Louis Girodet de Roucy-Trioson, Η Αφροδίτη που βγαίνει από τα κύματα, 42Χ34,5 εκ., Τμήμα Γραφικών Τεχνών, Μουσείο Λούβρου

Στον εκθεσιακό χώρο του Τελλογλείου παρουσιάζονται αρχαίοι ελληνικοί μύθοι, όπως τους αποτύπωσαν Ευρωπαίοι καλλιτέχνες από την Αναγέννηση και εξής. Μέσα από την αξιοποίηση των γραπτών πηγών που γνώριζαν και χρησιμοποιώντας τα λίγα αρχαία πρότυπα από σπουδαία ελληνιστικά ή ρωμαϊκά γλυπτά του Βατικανού (Ρώμη), όπως η Αφροδίτη Medici, ο Απόλλων Μπελβεντέρε κ.α., έδωσαν νέα ώθηση στη δυτική τέχνη αξιοποιώντας πλαστικές φόρμες, αξεπέραστες στο πέρασμα του χρόνου.

Annibale Carracci, Ο Οδυσσέας μπροστά στην Κίρκη σώζεται από τον Ερμή, 37,5Χ53 εκ., Τμήμα Γραφικών Τεχνών, Μουσείο Λούβρου

Στα 82 έργα της έκθεσης του Τελλογλείου διακρίνεται η συνεχής ανταλλαγή μεταξύ πολιτισμών και λαών της Ευρώπης σε ένα δημιουργικό διάλογο που εξελίσσει και μεταλλάσσει περιεχόμενο και μορφή σε νέες προτάσεις έκφρασης. Φυσικά αυτοί που κερδίζουν από αυτόν τον γόνιμο διάλογο είναι οι μεγάλοι δημιουργοί, όπως ο Ραφαήλ, o Annibale Carracci, o Tiziano, o Rembrandt,o Rubens και ο Ingres, έργα των οποίων μπορεί να θαυμάσει από κοντά ο επισκέπτης στο Τελλόγλειο.

Peter Paulus Rubens, Η Αθηνά και ο Ηρακλής αποκρούουν τον Άρη, 37Χ53,5 εκ., Τμήμα Γραφικών Τεχνών, Μουσείο Λούβρου

"Από την Αναγέννηση και εξής η έμπνευση από θέματα της μυθολογίας παίζει σημαντικό ρόλο στο ρεπερτόριο των καλλιτεχνών. Μετά την πτώση της Κωνσταντινούπολης, το 1453, ελληνικά κείμενα που διέφυγαν τη λεηλασία της πρωτεύουσας της ελληνικής Αυτοκρατορίας της Ανατολής, της οποίας οι βιβλιοθήκες έσφυζαν από θησαυρούς, φτάνουν στην Ιταλία, όπου τα ανακαλύπτουν παθιασμένοι λόγιοι. Εκδοχές ελληνικών βιβλίων, που μέχρι τότε δεν ήταν πολύ γνωστά, αντιπαρατίθενται με κείμενα Λατίνων συγγραφέων, τα οποία επίσης είχαν διαφύγει τις καταστροφές του τέλους της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.

Το κύμα αυτό υπέρ της Αρχαιότητας όλο και μεγάλωνε, οι αρχιτέκτονες μελετούσαν τα κτίρια που διατηρήθηκαν, έκαναν αποτυπώσεις, οι συλλέκτες συγκέντρωναν σε αίθουσες με αξιοπερίεργα (cabinets des curiosites) γλυπτά, καμέες, αντικείμενα που ανακαλύφθηκαν σε ανασκαφές. Η μόδα αυτή δεν θα σταματήσει πλέον και οι πρίγκιπες και οι μαικήνες δεν θα ησυχάσουν.

Girolamo Troppa, Απόλλων και Δάφνη, 15,5Χ21,2 εκ., Τμήμα Γραφικών Τεχνών, Μουσείο Λούβρου

Από τα τέλη του 15ου αιώνα, θεωρείται ιδιαίτερα κολακευτικό για κάθε παραγγελιοδότη να παριστάνεται σαν ήρωας της Αρχαιότητας και των μύθων που είναι καλό να γνωρίζει.

Κατά τη διάρκεια του 16ου αιώνα, συγγραφείς, ποιητές και αυλικοί προσφέρουν στους ισχυρούς έναν ατέλειωτο κατάλογο αρετών, τις οποίες δανείζονται από την εκ νέου ανάγνωση της ελληνικής και της ρωμαϊκής μυθολογίας. Καθήκον των καλλιτεχνών είναι να δώσουν σε αυτές μια μορφή ορατή και να ζωντανέψουν τη γνώση (την πολυμάθεια).

Francois Boucher, Η Αφροδίτη στο σιδηρουργείο του Ήφαιστου, 23,5Χ33,2 εκ., Τμήμα Γραφικών Τεχνών, Μουσείο Λούβρου

Στον θόλο της Camera della Badessa στο μοναστήρι του San Paolo της Πάρμας ο Correggio παριστάνει θεούς και θεές σε έναν διάκοσμο με νωπογραφία οφθαλμαπάτης. Ο θεός Απόλλωνας χρησιμοποιείται ως πρότυπο ακολουθώντας το παράδειγμα των νωπογραφιών του Ραφαήλ στο Βατικανό. Ο Parmigianino, αφού αναπαρέστησε τη θεά του κυνηγιού Άρτεμη με τα σκυλιά της στον διάκοσμο του Fontanellato, πολλαπλασιάζει τις κομψές δημιουργίες μυθολογικής έμπνευσης, όπως όλοι οι καλλιτέχνες της γενιάς του.

Theodore Chasseriau, Άρτεμη και Ακταίων, 14,8Χ20,7 εκ., Τμήμα Γραφικών Τεχνών, Μουσείο Λούβρου

Χάρη στην ιδιοφυία του Pellegrino Tibaldi, ο ήρωας της Οδύσσειας, ο Οδυσσέας, καταλαμβάνει μια αίθουσα του Palazzo Poggi στη Μπολόνια, ενώ τα παλάτια και οι βίλες της Βερόνας κατακλύζονται από επεισόδια της μυθολογίας υπό τη διεύθυνση του Paolo Farinati. Η αναφορά στις θεές και στις νύμφες επιτρέπει στον Tiziano να απελευθερώσει την αισθησιακή θέρμη του πινέλου του σε πολλές σειρές για τον Ύπνο της Αφροδίτης, την Αφροδίτη και τον Άδωνη, την Άρτεμη και τον Ακταίονα, που ενθουσιάζουν τους διάσημους παραγγελιοδότες του, ανάμεσα στους οποίους βρίσκονται οι βασιλιάδες της Ισπανίας, Κάρολος V και Φίλιππος II.

Το κίνημα αυτό δεν αφορά μόνον την Ιταλία: ο Durer και ο Cranach εκδηλώνουν την πολυμάθειά τους, καθώς επίσης και αυτήν των παραγγελιοδοτών τους, και το βασίλειο της Γαλλίας από τον καιρό των πολέμων με την Ιταλία κατακτάται από το ίδιο φαινόμενο. Ο Primaticcio δημιουργεί για τον Φραγκίσκο τον I στον πύργο του Fontainebleau την Αίθουσα του Οδυσσέα, που θα παίξει πολύ σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη της γαλλικής τέχνης.

Όταν μια οικογένεια, που δεν ήταν ακόμα πολύ διάσημη, παίρνει την εξουσία, όπως αυτή των Farnese χάρη στην άνοδο του καρδιναλίου Alessandro Farnese στον θρόνο του ποντίφικα με το όνομα Παύλος III, γίνεται κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε να εφευρεθεί οπτικά και φιλολογικά μια μακρινή συγγένεια με τον Αινεία.

Εργαστήριο του Paolo Farinati, Ο Ηρακλής παλεύει με τη Λερναία Ύδρα με τη βοήθεια της Αθηνάς και του Ερμή, 41,9Χ49,3 εκ., Τμήμα Γραφικών Τεχνών, Μουσείο Λούβρου

Γίνεται πολύ γρήγορα φανερό ότι οι ηγεμόνες ξέρουν πολύ καλά πώς να χρησιμοποιούν τα μηνύματα των μύθων για να οπτικοποιήσουν τις επιθυμίες τους και την πολιτική τους. Το πιο εντυπωσιακό παράδειγμα είναι αυτό του βασιλιά Λουδοβίκου ΧΙV, που οργανώνει το παλάτι και τους κήπους των Βερσαλλιών γύρω από την προσωποποίησή του ως Απόλλωνα. Όλο το ελληνορωμαϊκό πάνθεον συμβάλλει προκειμένου να αναδειχθούν οι αρετές και τα μεγάλα έργα του μονάρχη: ο Ηρακλής ως νικητής πολεμιστής, η Αθηνά ως σοφή καθοδηγήτρια, κυριαρχούν στις οροφές και η προοπτική από την βεράντα του παλατιού οδηγεί προς την τεχνητή λίμνη του Απόλλωνα.

Antoine Coypel, Αλληγορική σύνθεση με ένα μενταγιόν που απεικονίζει τον Φίλιππο της Ορλεάνης, 21Χ30 εκ., Τμήμα Γραφικών Τεχνών, Μουσείο Λούβρου

Ακολουθώντας αυτά τα παραδείγματα που έρχονται από πολύ ψηλά, αυλικοί, αριστοκράτες, αλλά επίσης και έμποροι που πλούτισαν διακοσμούν τα σπίτια τους με πίνακες με μυθολογικά θέματα, και δεν διστάζουν να μεταμφιεστούν από τους πορτρετίστες τους σε Άρτεμη/Diane, Ηρακλή/Hercule και Άρη/Mars. Σε αυτό το παιχνίδι, οι γάλλοι ζωγράφοι του 18ου αιώνα, όπως ο Jean Marc Nattier, θα διαπρέψουν. 

Louis de Boullogne, Η Δανάη δέχεται τη χρυσή βροχή, 22Χ26 εκ., Τμήμα Γραφικών Τεχνών, Μουσείο Λούβρου

Είναι βέβαια αλήθεια ότι και οι καλλιτέχνες το ευχαριστιούνται, όταν διαλέγουν αυτές τις πηγές έμπνευσης. Ξεφεύγοντας από τους περιορισμούς των θρησκευτικών παραστάσεων που ήταν πολύ κωδικοποιημένες, μπόρεσαν να απελευθερώσουν τη φαντασία τους για να δώσουν σχήμα σε κείμενα, που γνώριζαν άλλοτε στη λατινική τους μετάφραση και άλλοτε σε λαϊκή γλώσσα, και που τους επέτρεπαν να δημιουργήσουν ένα φανταστικό κόσμο, γεμάτο με ωραίες γυμνές και γεμάτες χάρη γυναίκες και με ήρωες με πολλά προτερήματα, όπου το ελάχιστο σίγουρα δεν ήταν η φυσική ομορφιά, εμπνευσμένη από αρχαία αγάλματα όπως αυτό του Απόλλωνα του Μπελβεντέρε ή της Αφροδίτης Αιδουμένης των Μεδίκων. Μέσα σε αυτήν τη διαδικασία δημιουργίας, η χαρακτική και κυρίως οι εικονογραφήσεις κειμένων, όπως οι Μεταμορφώσεις του Οβιδίου ή η Αινειάδα του Βιργιλίου, έπαιξαν σημαντικό ρόλο στη διάδοση των συνθέσεων.

Αποδίδεται στον Raffaello Sanzio, Ο Αλέξανδρος κατεβαίνει στη θάλασσα, μέσα σε έναν γυάλινο θάλαμο, 20,9Χ38,8 εκ., Τμήμα Γραφικών Τεχνών, Μουσείο Λούβρου

Ο πλούτος της συλλογής του Τμήματος Σχεδίων του Μουσείου του Λούβρου επιτρέπει να εξετάσουμε τα μυθολογικά θέματα και τη μετάφρασή τους από τους καλλιτέχνες από τον 15ο αιώνα έως τα μέσα του 19ου αιώνα και να υπογραμμίσουμε τη γόνιμη δημιουργικότητα αυτών των θεμάτων. Δημιουργημένο από τον Colbert για τον βασιλιά Λουδοβίκο ΧΙV χάρη στην απόκτηση της συλλογής του τραπεζίτη Everard Jabach το 1671, το Γραφείο του βασιλιά εμπλουτίζεται κατά τη διάρκεια του 18ου αιώνα από δωρεές και σημαντικές αγορές, όπως κατά τη διάρκεια της πώλησης της συλλογής του Pierre Jean Mariette το 1775. Το σύνολο αυτό, που κατασχέθηκε το 1793 ως εθνικό αγαθό, αυξήθηκε σημαντικά από τις κατασχέσεις των περιουσιών των εκπατρισθέντων, όπως αυτές του Charles Paul de Saint Morys και του Κόμη του Orsay και στη συνέχεια από τις στρατιωτικές κατασχέσεις του ναπολεόντειου στρατού. Κατά τη διάρκεια του 19ου και του 20ου αιώνα, οι δωρεές, όπως αυτές του Etienne Moreau Nelaton ή του His de la Salle, και αποκτήματα διεύρυναν το πανόραμα των ευρωπαϊκών σχολών.

Jean Auguste Dominique Ingres, Ο Βασιλιάς Μίδας και ο κουρέας του, 49,5Χ45 εκ., Τμήμα Γραφικών Τεχνών, Μουσείο Λούβρου

Αν θυμηθούμε ότι οι καλλιτέχνες, ή τουλάχιστον η μεγάλη πλειοψηφία τους, σχεδιάζουν και συλλαμβάνουν τα ζωγραφισμένα έργα τους σε χαρτί πριν πιάσουν το πινέλο τους, θα αντιληφθούμε την ουσιαστική θέση του σχεδίου στην ιστορία της τέχνης. Το σχέδιο, μακράν του να είναι μια πηγή τεκμηρίωσης, ρόλο στον οποίο συχνά το περιόρισαν, είναι το πρώτο μέσο έκφρασης των δημιουργών μορφών, αυτό που επιτρέπει κάθε πείραμα και κάθε έρευνα. Φυσικά, αυτοί που κερδίζουν σε αυτό το παιχνίδι είναι οι πολύ μεγάλοι ζωγράφοι, καθώς δεν θα βρούμε ποτέ ένα μέτριο σχέδιο από το χέρι του Ραφαήλ, του Annibale Carracci, του Rembrandt, του Rubens ή του Ingres."

Catherine Loisel

Conservateur en chef au departement des Arts Graphiques du musée du Louvre, Commissaire de l’exposition.

today's art: Henri de Toulouse-Lautrec, Η κυρία Πουπούλ στην τουαλέτα, Madame Poupoule at her Toilet, 1898, oil on panel, 60.8x49.6 cm, Musée Toulouse-Lautrec, Albi, France

Ο Λωτρέκ ζωγραφίζει το κορίτσι του «σπιτιού», κυριευμένος με μια έλξη για το καφεκόκκινο όγκο των μακριών μαλλιών που κρύβουν το πρόσωπο. Ο ζωγράφος, με καλλιτεχνική ωριμότητα και σπάνια ευαισθησία στη ζωγραφική ύλη, επιτυγχάνει μια αρμονία στη σχέση μεταξύ των ζεστών τόνων του πίσω μέρους του καθρέφτη στην τουαλέτα, του κουτιού, του τοίχου, των μαλλιών της μαντάμ Πουπούλ και των κρύων τόνων του επιπέδου της τουαλέτας, αναμεμειγμένα με τη ρομπ ντε σαμπρ, τις αντανακλάσεις στον τοίχο και τα κρυστάλλινα φιαλίδια.

Henri de Toulouse-Lautrec images, music: Moulin Rouge (Original Soundtrack), El Tango de Roxanne performed by Ewan McGregor.

Ο Κρεγκ Βέντερ δηλώνει βέβαιος ότι θα βρει DNA στον Άρη, J. Craig Venter may have just started a race to discover alien life on the Red Planet

Ο Κρεγκ Βέντερ, ο ερευνητής που δημιούργησε το πρώτο συνθετικό γονιδίωμα, θέλει τώρα να στείλει στον Άρη ένα ρομπότ που θα αναζητήσει γενετικό υλικό από εξωγήινα μικρόβια.

«Σίγουρα θα υπάρχουν και εκεί μορφές ζωής που βασίζονται στο DNA» είπε ο Αμερικανός βιολόγος σε συνέδριο Υγείας που πραγματοποίησε την περασμένη εβδομάδα το περιοδικό Wired. 

Η αποστολή

Martian chronicler: A microfluidic device developed at MIT is designed to automatically run DNA experiments on other planets

O υπερφιλόδοξος Βέντερ παρουσίασε τα σχέδιά του για μια ρομποτική αποστολή στον Άρη που θα διαθέτει τον απαραίτητο εξοπλισμό για γενετικές αναλύσεις. Το ρομπότ, είπε, θα μπορούσε να συλλέγει δείγματα του υπεδάφους, να ανιχνεύει μικροβιακές μορφές ζωής, να προσδιορίζει τη γενετική αλληλουχία τους και να μεταδίδει τα δεδομένα στη Γη. Αυτό, επισήμανε, θα επέτρεπε στους αστροβιολόγους να μελετήσουν τα αρειανά μικρόβια χωρίς να χρειάζεται να μεταφερθούν δείγματα στη Γη.

Ο Βέντερ

O Κρεγκ Βέντερ ήταν ο πρώτος που διάβασε ολόκληρο το ανθρώπινο γονιδίωμα. Τώρα θέλει να κάνει το ίδιο με το DNA των αρειανών. Photograph by Thor Swift for The New York Times. 

Είναι ένα ακόμα ανορθόδοξο σχέδιο για τον Κρεγκ Βέντερ, ο οποίος έγινε διάσημος το 2000, όταν ολοκλήρωσε την αλληλουχία του ανθρώπινου γονιδιώματος πριν από τη διεθνή ερευνητική κοινοπραξία του Human Genome Project.

Αργότερα υλοποίησε πρόγραμμα για τη μαζική γενετική ανάλυση των μικροβίων των ωκεανών, εξέτασε το γονιδίωμα των μικροβίων στον αέρα της Νέας Υόρκης, και πιο πρόσφατα δημιούργησε τη «Σύνθια», το πρώτο ζωντανό βακτήριο με συνθετικό γονιδίωμα.

Το ενδιαφέρον του για τα αρειανά μικρόβια ακούγεται υπερβολικό, υπάρχουν όμως κι άλλοι επιστήμονες που θεωρούν ότι ένα τέτοιο σχέδιο θα ήταν καλή ιδέα. Ο Βέντερ ανέφερε ότι τεχνολογίες αυτόματου προσδιορισμού αλληλουχίας δοκιμάζονται ήδη στην έρημο Μοχάβε στην Καλιφόρνια με την προοπτική να αξιοποιηθούν σε μια μελλοντική αποστολή στον Άρη.

Το συνέδριο

Στο συνέδριο του Wired, ερευνητές του MIΤ ανέφεραν ότι αναπτύσσουν ένα μηχάνημα προσδιορισμού αλληλουχίας με την ονομασία SETG (Search for Extraterrestrial Genomes), το οποίο θα αναζητήσει DNA και RNA από εξωγήινες μορφές ζωής. «Θα αναζητήσουμε κάτι που είτε είναι ζωντανό είτε έχει πεθάνει πρόσφατα» είπε ο Κρις Καρ, μέλος της ομάδας.

Hot place: Some biologists want to send a DNA sequencing machine to Mars to search for life. NASA | courtesy of nasaimages.org

Οι τελευταίες αποστολές της NASA έχουν δείξει με σχετική βεβαιότητα ότι ο Άρης δεν ήταν πάντα παγωμένος και άνυδρος όπως σήμερα. Το τροχοφόρο ρομπότ Curiosity που έφτασε τον Αύγουστο στον Άρη ανακάλυψε για παράδειγμα τα ίχνη ενός αρχαίου ποταμού, ο οποίος όμως ξεράθηκε πριν από αρκετά δισεκατομμύρια χρόνια.

Το DNA σε καμία περίπτωση δεν διατηρείται για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα -μέχρι σήμερα οι επιστήμονες έχουν καταφέρει να αναλύσουν γενετικό υλικό μόνο μερικών εκατοντάδων χιλιάδων ετών. Ο Βέντερ, όμως, πιστεύει ότι τα αρειανά μικρόβια ζουν και βασιλεύουν στο βαθύ υπέδαφος του Άρη, στο οποίο δεν έχουν καταφέρει να φτάσουν ακόμα τα ρομπότ της NASA.

«Παρέα» διαμορφώνονταν ο Γαλαξίας και η Γη, Milky Way only settled into current state while the earth and sun were forming (throwing previous predictions out by several BILLION years)

Out of this world: Spiral galaxies, including our own Milky Way, have continued to evolve over time

Η κρατούσα θεωρία αναφέρει ότι ο σχηματισμός των γαλαξιών ολοκληρώνεται πολλά δισεκατομμύρια έτη πριν αρχίσουν να δημιουργούνται ηλιακά συστήματα και να κάνουν την εμφάνιση τους οι πρώτοι πλανήτες μέσα σε αυτά. Νέα μελέτη της NASA έρχεται να ανατρέψει αυτή τη θεωρία και μάλιστα με τον πιο εντυπωσιακό τρόπο αφού, όπως δείχνει, οι γαλαξίες συνεχίζουν να εξελίσσονται για πολλά δισεκατομμύρια έτη μετά τη γέννησή τους. Μάλιστα, σύμφωνα με τη μελέτη, ο γαλαξίας μας ολοκλήρωσε τη διαμόρφωσή του και έφτασε το τελικό σημείο σχηματισμού του, αυτό που γνωρίζουμε σήμερα, την ίδια ακριβώς εποχή που γεννιόταν το ηλιακό μας σύστημα.

Η μελέτη

Exploration: The twin ten-meter earth-bound W.M. Keck Observatory in Hawaii has been used to examine 544 galaxies

Επιστήμονες της NASA χρησιμοποίησαν το τηλεσκόπιο Keck στη Χαβάη και μελέτησαν 544 γαλαξίες. Η μελέτη ονομάστηκε DEEP2 Redshfit Survey και οι ερευνητές παρατήρησαν γαλαξίες που βρίσκονταν σε απόσταση 2-8 δισεκατομμύρια έτη φωτός από τον δικό μας γαλαξία. Οι επιστήμονες επικέντρωσαν την προσοχή τους σε λαμπρούς γαλαξίες η μελέτη των οποίων μπορεί να αποκαλύψει πολλά στοιχεία για την εσωτερική λειτουργία τους. 

Η ανακάλυψη

Σύμφωνα με τα όσα πίστευαν μέχρι σήμερα οι αστρονόμοι, οι γαλαξίες - ειδικά εκείνοι στη συμπαντική μας γειτονιά, συμπεριλαμβανομένου του δικού μας - ολοκλήρωσαν τις διεργασίες σχηματισμού και μορφοποίησής τους πριν από περίπου 8 δισεκατομμύρια έτη και έκτοτε εμφάνισαν μικρές και άνευ ιδιαίτερης σημασίας μεταβολές.

Οι ερευνητές της NASA κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει και ότι ειδικά οι σπειροειδείς γαλαξίες (όπως ο δικός μας) συνεχίζουν να εξελίσσονται και να διαμορφώνονται για αρκετά δισεκατομμύρια έτη μετά το χρονικό όριο που έχει θέσει η κρατούσα θεωρία.

Οι ερευνητές εκτιμούν ότι ο γαλαξίας μας συνέχιζε να βρίσκεται σε διαδικασία εξέλιξης και διαμόρφωσης πριν από 4,6 δισεκατομμύρια έτη, την εποχή δηλαδή που είχε ξεκινήσει και ο σχηματισμός του ηλιακού μας συστήματος.

Υπολογίζεται ότι η Γη γεννήθηκε πριν από περίπου 4,5 δισεκατομμύρια έτη, οπότε, αν η μελέτη της NASA είναι ορθή, ο πλανήτης μας βρισκόταν σε διαδικασία σχηματισμού του ταυτόχρονα με τον Γαλαξία.

today's art: Théodore Géricault, Le Radeau de la Méduse, The Raft of the Medusa, 1818-1819, Paris, musée du Louvre

Στις 5 Ιούνιου 1816 η φρεγάτα του Γαλλικού Ναυτικού "Μέδουσα", μαζί με άλλα 3 πλοία, σαλπάρει από το Εξ της Γαλλίας για το Saint Louis της Σενεγάλης, για να παραλάβει την αποικία από τους Βρετανούς από τους όποιους τους χαρίστηκε σαν απόδειξη της ευαρέσκειας τους για την αποκατάσταση της βασιλείας στην Γαλλία. Ο Ναπολέων έχει ηττηθεί πριν ένα χρόνο στο Βατερλώ και στο θρόνο είχε ανέλθει ο Λουδοβίκος XVIII.

Κυβερνήτης στην "Μέδουσα" τοποθετήθηκε ο 53χρονος αριστοκράτης Viscount Hugues Duroy de Chaumereys που δεν είχε ξανακυβερνήσει πλοίο και είχε και 25 χρόνια απομακρυνθεί από την θάλασσα. Ο Chaumereys ήταν πιστός μοναρχικός και μετά από μια αποτυχημένη επιδρομή των μοναρχικών είχε διαφύγει στην Αγγλία.

Το πλοίο μετέφερε περίπου 400 άτομα, μεταξύ των οποίων τον νέο κυβερνήτη της Σενεγάλης και τους στρατιώτες του, μια ομάδα αποίκων οι περισσότεροι δημοκρατικοί που θέλουν αν κάνουν μια νέα αρχή στην ζωή τους, και 160 μέλη του πληρώματος.

Ο ανεπαρκής Chaumereys αντί να βασιστεί στους υπό αυτόν αξιωματικούς πολλοί από τους οποίους ήσαν δημοκρατικοί και έμπειροι γιατί είχαν λάβει μέρος στους πρόσφατους πολέμους βασίστηκε στα λεγόμενα ενός επιβάτη που ισχυριζόταν πως γνώριζε τις τότε κακά χαρτογραφημένες ακτές της Αφρικής.

Θέλοντας να φτάσει πιο γρήγορα από τα άλλα πλοία η Μέδουσα έπλευσε κοντά στις αφρικανικές ακτές και έτσι τα ξεπέρασε μεν αλλά έχασε και την επαφή με αυτά. Δυστυχώς όμως το πλοίο κόλλησε σε μια ξέρα ανοικτά της Μαυριτανίας, έριξε αρχικά ότι μπορούσε από περιττά βάρη ελπίζοντας ότι με την παλίρροια θα ξεκολλούσε, όμως δεν ξεκόλλησε, αλλά παρ΄όλα αυτά ο κυβερνήτης δεν επέτρεψε στο πλήρωμα να πετάξει τα κανόνια του πλοίου γιατί φοβήθηκε τον αντίκτυπο που θα είχε αυτό στη Γαλλία και έτσι τελικά αναγκάστηκε να το εγκαταλείψει.

Στις 6 μόνο λέμβους του πλοίου επιβιβάστηκαν οι προύχοντες, οι βαθμοφόροι και οι ναυτικοί, ενώ 148 άνδρες και μια γυναίκα, ανέβηκαν σε μια μικρή και ελαφριά σχεδία που έφτιαξαν εκ των ενόντων οι μαραγκοί του πλοίου, έχοντας μια σακούλα γαλέτες, λίγο κρασί, και δύο φλασκιά νερό που καυγαδίζοντας μεταξύ τους ,το έχυσαν. Με το βάρος τόσων ανθρώπων η σχεδία ήταν μισοβυθισμένη και το νερό έφτανε περίπου μέχρι την μέση τους. Επάνω στην "Μέδουσα" έμειναν 17 άτομα από τα οποία μετά 52 μέρες βρέθηκαν ζωντανοί και μισότρελοι μόνο 3.

Την σχεδία την έσερνε μια βάρκα και είτε τυχαία είτε εκ προθέσεως ο υποπλοίαρχος έκοψε το σχοινί που ήταν δεμένη και έτσι αυτή μένει ακυβέρνητη για 13 μέρες μέχρι να την βρει το πλοίο "Άργος". Φρικτές ιστορίες είχαν γίνει αυτό το διάστημα επάνω στην σχεδία από τους διψασμένους και πεινασμένους ναυαγούς. Καυγάδες με δολοφονίες και τραυματισμούς, πληγωμένοι να πετάγονται στην θάλασσα, άλλοι να παραφρονούν, άλλοι να πεθαίνουν από πείνα και αφυδάτωση, κανιβαλισμοί σε πτώματα που τα ξέραιναν στον ήλιο για μπορέσουν να τα φάνε χωρίς αηδία. Τελικά βρέθηκαν ζωντανοί σε άθλια κατάσταση 15, και από αυτούς οι 5 πέθαναν λίγο μετά την διάσωση τους.

Η τραγωδία αυτή προκάλεσε μεγάλη αίσθηση στην εποχή της και την εκμεταλλεύτηκε ανάλογα η βοναπαρτική αντιπολίτευση της εποχής .

Ο κυβερνήτης της "Μέδουσας" πέρασε από στρατοδικείο το οποίο και τον αθώωσε γιατί οι Γάλλοι δεν ήθελαν να γελοιοποιηθούν στα μάτια των Βρετανών για την ανικανότητα του αριστοκράτη κυβερνήτη που είχαν τοποθετήσει στο πλοίο.Βέβαια πέρασε την υπόλοιπη ζωή του στο κήπο του μέσα στην γενική περιφρόνηση και όταν κυκλοφορούσε στον δρόμο τα παιδιά του πετούσαν πέτρες.

Η ιστορία αυτή συγκλονίζει τον νεαρό ζωγράφο Jean-Louis-Théodore Gericault (1791-1824), ο οποίος προερχόμενος από πλούσια οικογένεια, είχε την οικονομική δυνατότητα να ξοδέψει αρκετά χρήματα προκειμένου να ζωγραφίσει ένα τεράστιο πίνακα διαστάσεων 4,91Χ 7,16 μέτρων όπως είναι το "Ναυάγιο της Μέδουσας".

Επίσης θέλοντας να απεικονίσει πιστά την τραγωδία που διαδραματίστηκε επάνω στην σχεδία, διαβάζει ένα φυλλάδιο που έγραψαν δύο από τους επιζήσαντες του ναυαγίου, ο Henri Savigny και ο Alexandre Correard, οι οποίοι και απεικονίζονται στο κάτω μέρος του ιστού, κατασκευάζει δε ένα ακριβές αντίγραφο της σχεδίας στο εργαστήριο του το οποίο και μετέφερε απέναντι από το νοσοκομείο Βeaujon στο οποίο πήγαινε και παρατηρούσε τα πρόσωπα των μελλοθανάτων και τα νεκρά σώματα στο νεκροτομείο. Χρησιμοποίησε επίσης και ζώντα μοντέλα και ο Ευγένιος Ντελακρουά είναι το πτώμα με τα απλωμένα χέρια και το πρόσωπο κάτω στο κέντρο της σύνθεσης. Για να ολοκληρώσει απερίσπαστος το έργο του, κουρεύεται και κλείνεται για 8 μήνες στο ατελιέ του.

Όταν το πλοίο της σωτηρίας των ναυαγών φάνηκε στον ορίζοντα και το είδαν οι ναυαγοί, αυτό για δύο ώρες περίπου χάθηκε πάλι, μέχρι τελικά να τους βρει και να τους σώσει. Στον πίνακα δεν γνωρίζουμε αν αποτυπώνεται η στιγμή που έχει φανεί το Άργος ή απομακρύνεται και οι επιζώντες προσπαθούν απελπισμένα να τραβήξουν την προσοχή του.

Ο πίνακας εκτίθεται για πρώτη φορά στο Σαλόνι Ζωγραφικής που άνοιξε στις 25 Αυγούστου 1819, αποτελεί ένα από τα βασικά εκθέματα της έκθεσης και λόγω της φήμης του που έχει προηγηθεί της έκθεσης του, έχει λογοκριθεί ο τίτλος του που γράφεται στο βιβλίο της έκθεσης ως Σκηνή Ναυαγίου.

Το έργο προκαλεί αίσθηση στο κοινό από έντονο θαυμασμό μέχρι αποστροφή.

Ταυτόχρονα του αποδίδονται πολλές ερμηνείες, ως αλληγορία που σχετίζεται με την πολιτική κατάσταση στην χώρα μέχρι το τότε γιγαντούμενο κίνημα για την απελευθέρωση των μαύρων, λόγω του κεντρικού ήρωα που είναι μιγάς ή μαύρος. Παρ΄όλη την απήχηση που είχε το έργο ο Gericault δεν βρήκε αγοραστή και εξέθεσε το έργο του στην Ευρώπη και την Αγγλία με πληρωμή εισιτηρίου, τακτική που δεν ήταν ασυνήθης εκείνη την εποχή.40.000 άνθρωποι το είδαν μόνο στο Λονδίνο το οποίο ενθουσιάστηκε από το έργο.

Πέντε χρόνια μετά την ολοκλήρωση του έργου του ο Gericault πέθανε σε ηλικία μόλις 32 ετών από φυματίωση της σπονδυλικής στήλης .

Με την μεσολάβηση ενός φίλου του, μετά τον θάνατο του, ο πίνακας αγοράστηκε από την Γαλλική κυβέρνηση και εκτίθεται στο Λούβρο γλυτώνοντας από την πρόθεση μερικών γάλλων ευγενών που είχαν σκοπό να τον τεμαχίσουν και να τον πουλήσουν σε κομμάτια.

Ανακαλύφθηκε τεραστίων διαστάσεων ψηφιδωτό, Enormous Roman Mosaic Found Under Farmer's Field

An overhead view of the mosaic excavation Credit: University of Nebraska, Lincoln.

Αρχαιολογική αμερικανική αποστολή από το πανεπιστήμιο του Λίνκολν της Νεμπράσκα ανακάλυψε στην Τουρκία ένα τεραστίου μεγέθους ψηφιδωτό που ανάγεται στην ύστερη ρωμαϊκή εποχή του 3ου ή του 4ου αιώνα.

Η ανακάλυψη έγινε κοντά στην Αττάλεια, όπου υπήρχε η αρχαία πόλη του Κράγου (γνωστή και ως Cragos ή Cragus) που χτίστηκε κατά την ελληνιστική εποχή.

The mosaic covers 1,600 square feet (149 square meters) and seems to surround a large bath or pool. Credit: University of Nebraska, Lincoln

Το ψηφιδωτό ανήκει σε ένα υπερπολυτελές λουτρό της αρχαίας εποχή, το οποίο είχε πισίνα μήκους 7 μέτρων. Περιέχει μια σύνθεση ασυνήθιστων γεωμετρικών μοτίβων και καλύπτει μια έκταση 149 τετραγωνικών μέτρων.

Each section of the mosaic features its own geometric design. CREDIT: University of Nebraska, Lincoln

Ο διευθυντής της ανασκαφικής έρευνας, ιστορικός τέχνης του Πανεπιστημίου Λίνκολν τη Νεμπράσκα, Michael Hoff, εξέφρασε την έκπληξή του από το μέγεθος του ψηφιδωτού που είναι σχηματισμένο επάνω σε λευκό δάπεδο σε ένα σύμπλεγμα δακτυλίων και αστέρων, με μοναδικά γεωμετρικά σχήματα.

Σύμφωνα με τον αμερικανό αρχαιολόγο και την ομάδα του η οποία εργάζεται εθελοντικά, το ψηφιδωτό αποτελεί το περίπου 40 τοις εκατό του όλου οικοδομήματος και η αποκάλυψη του οποίου θα είναι η εργασία του κατά το επόμενο έτος.

Πιστεύεται ότι αποτελεί υπόλειμμα της πόλης Αντιόχεια του Κράγου που στα λατινικά είναι γνωστή ως Antiochia ad Cragum, γράφει το δημοσίευμα.