Γιατί οι εξωγήινοι είναι σιωπηλοί; The aliens are silent because they're dead

Η σύντομη εξαφάνιση της ζωής ίσως είναι ο κανόνας στο σύμπαν. CSIRO's Parkes radio telescope will search for alien civilisations, as part of the $100 Million Breakthrough Listen project. Credit: Wayne England

Η αναζήτηση εξωγήινης ζωής αποτελεί μία από τις πιο εντυπωσιακές προσπάθειες του ανθρώπου. Oι επιστήμονες έχουν εντοπίσει μέχρι σήμερα δεκάδες εξωπλανήτες, ενώ μη επανδρωμένα διαστημόπλοια βρήκαν ίχνη νερού σε αρκετούς ακόμη πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος.

Γιατί όμως έως τώρα δεν έχει βρεθεί ούτε καν ένας μικροοργανισμός έξω από τη Γη; Σύμφωνα με αστροβιολόγους από το Εθνικό Πανεπιστήμιο της Αυστραλίας (ANU), η απάντηση είναι πως η ζωή που τυχόν αναπτύχθηκε σε άλλους «κόσμους» είχε μικρή διάρκεια, με συνέπεια να εξαφανισθεί σύντομα.

Στόχος των αστροβιολόγων ήταν να μελετήσουν τις συνθήκες υπό τις οποίες θα μπορούσαν να δημιουργηθούν έμβιοι οργανισμοί. Έτσι, συνειδητοποίησαν ότι, κατά κανόνα, στους περισσότερους πλανήτες οι οργανισμοί που ενδεχομένως «φιλοξένησαν» δεν κατάφεραν να επιβιώσουν για πολύ, λόγω είτε της υπερβολικά υψηλής είτε της υπερβολικά χαμηλής θερμοκρασίας.

Dr Aditya Chopra. Credit: Stuart Hay, ANU.

«Το σύμπαν πιθανότατα βρίθει κατοικήσιμων πλανητών, με συνέπεια πολλοί επιστήμονες να πιστεύουν πως το ίδιο ισχύει και με τις εξωγήινες μορφές ζωής», λέει ο Δρ Αντίτια Τσόπρα από το ANU και επικεφαλής συντάκτης του άρθρου της ομάδας, το οποίο δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Astrobiology.

«Η ζωή όμως είναι εξαιρετικά εύθραυστη στα πρώτα στάδια δημιουργίας της. Επομένως, πιστεύουμε πως σπάνια έχει καταφέρει να εξελιχθεί σε τέτοιο βαθμό, ώστε να καταφέρει να επιβιώσει».

«The Case for a Gaian Bottleneck: The Biology of Habitability», Aditya Chopra and Charles H. Lineweaver.

Με βάση τη μελέτη των αστροβιολόγων, τα περισσότερα πλανητικά περιβάλλοντα είναι αρχικά ασταθή. Για να μπορέσει η ζωή να ευδοκιμήσει σε έναν πλανήτη, θα πρέπει οι πρώτοι μικροοργανισμοί που θα δημιουργηθούν να ρυθμίσουν τις συγκεντρώσεις των αερίων του θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα, όπως των υδρατμών και του διοξειδίου του άνθρακα, ώστε να σταθεροποιηθεί η θερμοκρασία στην επιφάνεια.

Περίπου πριν από 4 δισεκατομμύρια χρόνια, ενδεχομένως μαζί με τη Γη να ήταν κατοικήσιμοι και η Αφροδίτη με τον Άρη. Παρ’ όλα αυτά, 1 δισεκατομμύριο χρόνια αργότερα, το περιβάλλον της Αφροδίτης είχε μετατραπεί σε μια υπέρθερμη «κόλαση», ενώ αντίθετα οι θερμοκρασίες στον Άρη είχαν μειωθεί δραστικά.

Έτσι, αν τυχόν είχαν αναπτυχθεί μικρόβια στην Αφροδίτη και τον Άρη, δεν κατάφεραν να σταθεροποιήσουν το περιβάλλον στους δύο αυτούς πλανήτες. Σε αντίθεση με τη Γη, όπου η ζωή έπαιξε κομβικό ρόλο στη ρύθμιση του κλίματος.

Με αυτή τη θεωρία, σύμφωνα με τον Τσόπρα, λύνεται ένα μυστήριο. «Το γεγονός ότι δεν έχουμε ακόμη εντοπίσει ίχνη εξωγήινων οργανισμών ίσως οφείλεται λιγότερο στη μικρή πιθανότητα ανάπτυξης ζωής σε άλλους πλανήτες, και περισσότερο με το ότι είναι σπάνιο να καταφέρουν τέτοιες μορφές ζωής να ρυθμίσουν το πλανητικό κλίμα», σημειώνει.

Φαίνεται πως είναι άφθονοι στο σύμπαν οι βραχώδεις πλανήτες, στους οποίους υπάρχει νερό και πηγές ενέργειας που είναι απαραίτητες για τη δημιουργία νοήμονος ζωής.

Τότε, όπως είχε αναρωτηθεί ήδη από τη δεκαετία του 1950 ο διάσημος φυσικός Ενρίκο Φέρμι, γιατί δεν έχουμε βρει ίχνη τους;

Image: Early Abiotic Feedbacks. During the first billion years after the formation of Earth (or of Earth-like planets), abiotic positive feedbacks (left) can lead to runaway surface temperatures outside the habitable range (both too hot and too cold). These positive feedbacks lead to the loss of liquid water [either from hydrogen escape to space or condensation into ice. Abiotic negative feedbacks (right) have been invoked to stabilize surface temperatures, but they may not be significant in the first billion years, hence the dashed lines and the question marks. As life evolves, it can strengthen or weaken these initially abiotic geochemical feedback loops and turn them into biogeochemical cycles and feedback loops. Evolving life can insert itself into these feedbacks at the points labeled A, B, C, and D. Credit: Aditya Chopra and Charles Lineweaver/ANU.

Με βάση τη νέα θεωρία, η απάντηση στο παράδοξο Φέρμι, όπως είναι γνωστό το παραπάνω ερώτημα, είναι πως οι μικροοργανισμοί που εμφανίζονται σε πλανήτες του σύμπαντος κατά κανόνα εξαφανίζονται πολύ σύντομα.

Πηγή: Κώστας Δεληγιάννης – naftemporiki.gr – www.anu.edu.au

Άγνωστος δεινόσαυρος πρώτης γενιάς. New Species of Dinosaur Discovered in Wales

Εντοπίστηκε στην Ουαλία και έχει ηλικία άνω των 200 εκ. ετών. Καλλιτεχνική απεικόνιση του Dracoraptor hanigani. Paleontologists have discovered what they say is a new theropod dinosaur that lived 200 million years ago in Wales. Dracoraptor hanigani restored as a shoreline dwelling predator and scavenger. Image credit: Bob Nichols, paleocreations.com.

Εντυπωσιακά είναι τα αποτελέσματα της μελέτης των απολιθωμάτων ενός μυστηριώδους ζώου που εντοπίστηκε το 2014 σε μια περιοχή της Ουαλίας. Όπως αποδεικνύεται τα απολιθώματα ανήκουν σε ένα άγνωστο είδος δεινοσαύρων που είναι μάλιστα από εκ των πρώτων που έκαναν την εμφάνιση τους στον πλανήτη.

A tooth of Dracoraptor hanigani. Image credit: Martill D.M. et al.

Ονομάστηκε Dracoraptor hanigani που σημαίνει «δράκος ληστής» και τα ευρήματα που εντοπίστηκαν δείχνουν ότι είχε μήκος δύο μέτρα, ύψος 70 εκατοστά και κινούνταν στα δύο του πόδια. Είχε πολλά, μεγάλα και ιδιαίτερα αιχμηρά δόντια γεγονός που υποδεικνύει ότι ήταν σαρκοφάγος. Έχει διαπιστωθεί ότι τα πρώτα είδη δεινοσαύρων έκαναν την εμφάνιση τους στη Γη πριν από περίπου 240 εκ. έτη και ήταν δίποδα σαρκοφάγα με μήκος 1-2 μέτρα. Τα απολιθώματα του D. hanigani εντοπίστηκαν στο εσωτερικό ιζηματογενών πετρωμάτων ηλικίας άνω των 200 εκ. ετών. Η ανακάλυψη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «PLoS ONE».

Τα διαμάντια του Γαλαξία. Hubble captures star cluster’s dazzling diamonds

Πραγματικά εκπληκτική εικόνα του σμήνους Trumpler 14. This NASA/ESA Hubble Space Telescope image features the star cluster Trumpler 14. One of the largest gatherings of hot, massive and bright stars in the Milky Way, this cluster houses some of the most luminous stars in our entire Galaxy. Click the image for a full-size version. Image credit: NASA & ESA, Jesús Maíz Apellániz (Instituto de Astrofisica de Andalucia).

Το Νεφέλωμα της Τρόπιδος (επίσης NGC 3372, Νεφέλωμα του ήτα Τρόπιδος) είναι μεγάλο λαμπρό νεφέλωμα στον αστερισμό Τρόπις, περίπου 6.500-10.000 έτη φωτός μακριά από τη Γη. Είναι ένα από τα μεγαλύτερα νεφελώματα στον γαλαξία μας. Στο νεφέλωμα βρίσκεται το αστρικό σμήνος Trumpler 14 που είναι το λαμπρότερο σμήνος σε ολόκληρο τον Γαλαξία.

This short sequence zooms in on the open young cluster of stars, Trumpler 14. One of the largest gatherings of hot, massive and bright stars in the Milky Way, this cluster houses some of the most luminous stars in our entire galaxy.

Το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble κατέγραψε νέες εκπληκτικές εικόνες του σμήνους και ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος έδωσε στη δημοσιότητα και ένα βίντεο.

Τι θα συμβεί

Εντυπωσιακή εικόνα του νεφελώματος της Τρόπιδος. Στον κύκλο σημειώνεται το σμήνος Trumpler 14. This image of the Carina Nebula shows the position of the Trumpler 14 cluster of stars. Credit: ESO

Το σμήνος Trumpler 14 έχει ηλικία μόλις 500 χιλιάδες έτη και διαθέτει τη μεγαλύτερη συγκέντρωση γιγάντιων υπέρλαμπρων άστρων σε ολόκληρο τον γαλαξία μας. Άλλοι τα χαρακτηρίζουν «τα διαμάντια του Σύμπαντος» και άλλοι «τα πυροτεχνήματα του Σύμπαντος» και όπως έχει διαπιστωθεί τα άστρα αυτά καίνε τα καύσιμα τους (υδρογόνο) με εκπληκτική ένταση και ταχύτητα κάτι που θα τα οδηγήσει σύντομα στην αυτοκαταστροφή.

Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι τα άστρα αυτά θα καταστραφούν σε εκρήξεις σουπερνόβα σε μερικά εκ. έτη, όταν δηλαδή θα βρίσκονται ακόμη σε νηπιακή ηλικία. Οι εκρήξεις αυτές θα δημιουργήσουν τρομερά ωστικά κύματα που σε συνδυασμό τους ηλιακούς ανέμους που δημιουργούνται στο σμήνος από τα υπόλοιπα άστρα θα «σμιλέψουν» την ευρύτερη περιοχή του νεφελώματος στην οποία βρίσκονται. Θα παραχθούν και άλλες κοσμικές διεργασίες οι οποίες θα οδηγήσουν στην γέννηση νέων άστρων στον αέναο κύκλο της γέννησης και θανάτου των άστρων του Σύμπαντος.

Πλανήτης μεγαλύτερος από τη Γη «κρύβεται στο Ηλιακό Σύστημα». Scientists Find Evidence for Ninth Planet in Solar System

O υποθετικός πλανήτης θα βρισκόταν τόσο μακριά ώστε το έτος του θα διαρκούσε χιλιάδες γήινα χρόνια. Καλλιτεχνική απεικόνιση του νέου πλανήτη. Θεωρείται παρόμοιος με τους πλανήτες Ουρανό και Ποσειδώνα. A ninth large planet may lurk deep in the outer solar system. The planet, illustrated here, is far from the sun and thought to be gaseous like Uranus and Neptune, though smaller than both ice giants. COURTESY OF CALIFORNIA INSTITUTE OF TECHNOLOGY

Η ιστορία της Αστρονομίας βρίθει ισχυρισμών για έναν μεγάλο, άγνωστο πλανήτη που κρύβεται κάπου εκεί έξω στο Ηλιακό Σύστημα. Κανείς δεν θα έπαιρνε στα σοβαρά ακόμα έναν, αν δεν προερχόταν από τον ίδιο τον άνθρωπο που εξευτέλισε τον Πλούτωνα.

Mike Brown (left) and Konstantin Batygin. LANCE HAYASHIDA/CALTECH

Ο Μάικ Μπράουν, έγκριτος αστρονόμος του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Καλιφόρνια (Caltech) αναγνωρίζει ότι η τελευταία του ανακοίνωση ακούγεται τραβηγμένη αλλά και μπανάλ. «Αν λέγαμε ότι έχουμε ενδείξεις για τον Πλανήτη Χ, σχεδόν όλοι οι αστρονόμοι θα έλεγαν "Πάλι τα ίδια; Αυτοί που το λένε είναι τρελοί!"» παραδέχεται ο ίδιος στο δικτυακό τόπο του Science. «Κι εγώ το ίδιο θα έλεγα. Τι διαφέρει όμως αυτή τη φορά; Αυτό που διαφέρει είναι ότι έχουμε δίκιο» διατείνεται. Ο Μπράουν και ο συνεργάτης του Caltech Κονσταντίν Μπατίγκιν δεν έχουν εντοπίσει το ίδιο το σώμα, συμπεραίνουν όμως την παρουσία του από την παράξενη συμπεριφορά γειτονικών, μικρότερων σωμάτων.

Ποιός είναι

Tα 6 πιο απομακρυσμένα γνωστά αντικείμενα του ηλιακού μας συστήματος με τροχιές πέρα από τον Ποσειδώνα και η τροχιά του πλανήτη εννέα. A planet 10 times as massive as Earth, called Planet Nine in the diagram (and informally “George,” “Jehoshaphat,” and “Planet of the Apes” by scientists) explains the paths of six distant objects in the solar system with mysterious orbits (magenta). COURTESY OF CALIFORNIA INSTITUTE OF TECHNOLOGY

Αν υπάρχει, ο πλανήτης που περιγράφουν οι δύο ερευνητές στην επιθεώρηση «Astronomical Journal» έχει μάζα δεκαπλάσια σε σχέση με της Γης, σχεδόν ίση με του Ποσειδώνα. Κινείται σε μια παράξενη ελλειπτική τροχιά που σχηματίζει γωνία σε σχέση με τις τροχιές των υπόλοιπων πλανητών, σε απόσταση τουλάχιστον 200 φορές μεγαλύτερη από την απόσταση της Γης από τον Ήλιο -τόσο μακριά ώστε το έτος του θα διαρκούσε 10 με 20 χιλιάδες χρόνια.

(DATA) JPL; BATYGIN AND BROWN/CALTECH; (DIAGRAM) A. CUADRA/SCIENCE

Σύμφωνα με τους Μπράουν και Μπατίγκιν, η βαρυτική επίδραση ενός τέτοιου σώματος εξηγεί τέλεια μια περίεργη συγκέντρωση έξι παγωμένων σωμάτων πέρα από την τροχιά του Ποσειδώνα. Και τα έξι κινούνται σε τροχιές που παίρνουν κλίση σε σχέση με το επίπεδο του Ηλιακού Συστήματος, ένδειξη ότι κάτι τα τραβάει προς τα εκεί.

Scientists showed that Planet Nine not only explains the orbits of extreme Kuiper Belt Objects (purple), but five enigmatic objects that orbit perpendicularly to the plane of the solar system (blue). COURTESY OF CALIFORNIA INSTITUTE OF TECHNOLOGY

Οι ερευνητές υπολογίζουν ότι η πιθανότητα να οφείλεται σε καθαρή τύχη αυτή η συγκέντρωση είναι μόλις 0,007%, ή μία στις 15.000. Αυτό σημαίνει ότι ο ισχυρισμός τους έχει στατιστική σημαντικότητα 3,8 σίγμα, αρκετά υψηλή αλλά όχι όσο τα 5 σίγμα που θεωρούνται το στάνταρτ για κλάδους όπως η σωματιδιακή φυσική.

Οι αμφιβολίες

(IMAGES) WIKIMEDIA COMMONS; NASA/JPL-CALTECH; A. CUADRA/SCIENCE; NASA/JHUAPL/SWRI; 

Οι ισχυρισμοί για την ύπαρξη ενός Πλανήτη Χ επανέρχονται ανά διαστήματα από το 1846, όταν επιβεβαιώθηκαν οι προβλέψεις για την παρουσία του Ποσειδώνα, ο οποίος επηρεάζει την τροχιά του πλησιέστερου πλανήτη Ουρανού. Μέχρι σήμερα, όμως, ουδέποτε έχουν επιβεβαιωθεί.

Η ειρωνεία είναι ότι η νέα μελέτη για τον περίφημο Πλανήτη 9, όπως περιγράφεται στη νέα μελέτη, έρχεται από τον άνθρωπο που σκότωσε τον ένατο πλανήτη το 2006. Ο Μάικ Μπράουν ανακάλυψε το 2005 την Έριδα, ένα παγωμένο σώμα σχεδόν στο μέγεθος του Πλούτωνα, και έπαιξε έτσι κεντρικό ρόλο στην επίσημη εκθρόνιση του Πλούτωνα από τη λίστα των πλανητών, και τον υποβιβασμό του στην κατηγορία των πλανητών-νάνων. Έγραψε μάλιστα και βιβλίο με τίτλο How I Killed Pluto (Πώς σκότωσα τον Πλούτωνα).

Βίντεο που ετοίμασε το Science για την ανακάλυψη.

Στο μέλλον, ίσως γίνει ο πρώτος αστρονόμος που σκοτώνει έναν πλανήτη και ανακαλύπτει έναν νέο. Η αλήθεια είναι ότι, παρά τις οδηγίες που δίνει η νέα μελέτη, ο εντοπισμός του Πλανήτη Χ θα μπορούσε να αποδειχθεί δύσκολος λόγω της τεράστιας απόστασης και του μισοσκόταδου.

The 8-meter Subaru Telescope atop Mauna Kea in Hawaii has a large field of view—enabling it to search efficiently for Planet X. Subaru Telescope, NAOJ

Οι ερευνητές λένε ότι προχώρησαν στην ανακοίνωση ακριβώς για να ενθαρρύνουν την αναζήτηση. Εφόσον υπάρξει αρκετό ενδιαφέρον, διαβεβαιώνουν, ο πλανήτης μπορεί να ανακαλυφθεί εντός πέντε ετών, είτε από επίγεια είτε από διαστημικά τηλεσκόπια. Η ατυχία είναι ότι το New Horizons, η αποστολή που έφτασε για πρώτη φορά τον Πλούτωνα τον περασμένο Ιούλιο, βρίσκεται στην αντίθετη πλευρά του Ηλιακού Συστήματος σε σχέση με την περιοχή του υποθετικού Πλανήτη Χ, και δεν μπορεί να βοηθήσει στην αναζήτησή του.

Διαβάστε περισσότερα εδώ: www.caltech.edu

Στο φως η πρώτη εχθροπραξία των ανθρώπων! 10,000-Year-Old Battered Bones May Be Oldest Evidence of Human Warfare

Οι εχθροπραξίες ανάμεσα στους ανθρώπους δυστυχώς φαίνεται ότι ξεκίνησαν πολύ νωρίτερα από όσο πιστεύαμε. Here, a skull from a man who was killed in the skirmish. The skull has several blunt force wounds suggesting he was clubbed to death. The man was likely part of a semi-nomadic hunter-gatherer group that lived predominantly around the shores of Lake Turkana. (Photo credit: Marta Mirazon Lahr enhanced by Fabio Lahr)

Ευρήματα που εντοπίστηκαν 30 χλμ. δυτικά από την λίμνη Turkana στα βόρεια της Κένυας δείχνουν ότι συνέβη εκεί πριν από περίπου δέκα χιλιάδες έτη μια άγρια συμπλοκή. Σύμφωνα με τους ερευνητές μια ομάδα ανθρώπων επιτέθηκε με διαφόρων ειδών αντικείμενα (ρόπαλα, βέλη, πέτρινα εργαλεία κ.α) εναντίον μιας άλλης ομάδας τα μέλη της οποίας εξόντωσαν με μεγάλη αγριότητα. Είναι τα αρχαιότερα ευρήματα που έχουν εντοπιστεί μέχρι σήμερα για μια οργανωμένη και βίαιη επίθεση μιας ομάδας ανθρώπων εναντίον μιας άλλης.

Βρέθηκαν ευρήματα άγριας συμπλοκής στην Κένυα πριν από 10 χιλ. έτη. Researchers in Kenya recently unearthed evidence of what may have been a violent skirmish or battle. Of 27 people unearthed, 10 showed signs of violent injury, such as clubbing wounds or wounds from an arrow. The site, which is about 10,000 years old, may harbor the oldest known evidence for warfare. Here, the skull of a man who was clubbed in several spots on his head before death. Credit: Marta Mirazohn Lahr

«Το πρόσφατο αλλά και παλαιότερο παρελθόν του ανθρώπου είναι γεμάτο από τέτοιες ακραία βίαιες συμπεριφορές. Όμως η ανακάλυψη ενός τέτοιου συμβάντος την εποχή των κυνηγών-τροφοσυλλεκτών μας αιφνιδίασε, είναι μια έκπληξη» αναφέρει η Μάρτα Μιραζόν Λαρ παλαιανθρωπολόγος του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ και μέλος της ερευνητικής ομάδας.

Here, another man with signs of blunt force trauma to his skull and a possible arrow wound in his neck. The total number of people killed — 27 — suggests the group of hunter-gatherers was likely larger than that. In addition, the attacking group, which used simple weapons such as clubs and arrows, was likely bigger still. (Photo credit: Marta Mirazon Lahr)

Οι πρώτες μελέτες των ευρημάτων δείχνουν ότι τα θύματα της επίθεσης ήταν είτε ενήλικα άτομα είτε παιδιά ηλικίας κάτω των 6 ετών γεγονός που προκαλεί απορίες. «Το αν οι έφηβοι της ομάδας που δέχτηκε την επίθεση κατάφεραν να ξεφύγουν ή αν αιχμαλωτίστηκαν είναι κάτι που δεν θα μάθουμε ποτέ» αναφέρει η Λαρ. H ανακάλυψη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Nature».

Νέα θεωρία για το πιο μυστηριώδες άστρο του Σύμπαντος. Comets can’t explain weird ‘alien megastructure’ star after all

Η θεωρία ότι γύρω από το μυστηριώδες άστρο βρίσκεται ένα τεράστιο σμήνος κομητών αδυνατίζει και αναζητείται τώρα νέα θεωρία που να εξηγεί τις διακυμάνσεις στην φωτεινότητα του. The weirdest star in the cosmos just got a lot weirder. And yes, it might be aliens. Known as KIC 8462852, or Tabby’s star, it has been baffling astronomers for the past few months after a team of researchers noticed its light seemed to be dipping in brightness in bizarre ways. Proposed explanations ranged from a cloud of comets to orbiting “alien megastructures”. Now an analysis of historical observations reveals the star has been gradually dimming for over a century, leaving everyone scratching their heads as to the cause. Image credit: JPL-Caltech/NASA

Νέα μελέτη για το μυστηριώδες άστρο KIC 8462852 αναζωπυρώνει την συζήτηση για την παράξενη «συμπεριφορά» του. Η νέα μελέτη ανατρέπει την πιο πιθανή μέχρι σήμερα εκδοχή που έχει διατυπωθεί για τις διακυμάνσεις της φωτεινότητας του ανοίγοντας εκ νέου πεδίο για νέες πιθανές αλλά και απίθανες θεωρίες.

Το μυστήριο

Still probably not a Dyson Sphere. Credit: capnhack.com

Το άστρο KIC 8462852 στον αστερισμό του Κύκνου είναι αντικείμενο παρατήρησης από τους αστρονόμους τα τελευταία τέσσερα έτη. Τους τελευταίους δύο μήνες το άστρο έχει συγκεντρώσει τα φώτα της δημοσιότητας αλλά και την προσοχή της παγκόσμιας επιστημονικής κοινότητας μετά την διαπίστωση ότι η φωτεινότητα του παρουσιάζει μεγάλες, μη περιοδικές διακυμάνσεις που φτάνουν μέχρι το 20%. Η συμπεριφορά αυτή είναι σίγουρα ασυνήθιστη, δεδομένου ότι ακόμα και ένας πλανήτης στο μέγεθος του Δία δεν θα μπορούσε να μειώσει το φως του άστρου πάνω από 1%.

Εξωγήινοι, κομήτες ή κάτι άλλο;

Michio Kaku talking on FOX NEWS about a strange star that could be the smoking gun on advanced alien life.

Αρχικά κάποιοι έκαναν λόγο για γιγάντιες κατασκευές που έχει φτιάξει και τοποθετήσει κοντά στο άστρο κάποιος προηγμένος εξωγήινος πολιτισμός. Αυτό οδήγησε ακόμη και τους ερευνητές του προγράμματος αναζήτησης εξωγήινης ζωής SETI να στρέψουν τα τηλεσκόπια τους στο άστρο χωρίς ωστόσο να εντοπίσουν κάποιο ίχνος του… ΕΤ.

Μια από τις θεωρίες που αναπτύχθηκαν στη συνέχεια την οποία στήριξαν και επιστήμονες της NASA είναι ότι το φως του άστρου κρύβει ένα τεράστιο σμήνος κομητών που κινούνται γύρω από αυτό. Όμως επιστήμονες του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Λουϊζιάνα υποστηρίζουν ότι η θεωρία περί κομητών δεν στέκεται. Αυτό γιατί σύμφωνα με τους ερευνητές για να επιτυγχάνεται αυτή η τεράστια διακύμανση στην φωτεινότητα του άστρου από ένα σμήνος κομητών αυτό θα έπρεπε να αριθμεί περισσότερους από 648 χιλιάδες κομήτες ο καθένας εκ των οποίων να έχει διάμετρο πάνω από 200 χλμ! Επειδή η ύπαρξη ενός τέτοιου σμήνους κομητών είναι εξαιρετικά απίθανη ως και αδύνατη οι ερευνητές αναφέρουν ότι πρέπει να ξεκινήσει εκ νέου μελέτη του άστρου και διατύπωση νέων θεωριών που να εξηγούν το μυστήριο.

Reference: arxiv.org/abs/1601.03256

Η κλιματική αλλαγή κατεβαίνει σε όλο και μεγαλύτερα βάθη. Study shows global ocean warming has doubled in recent decades

Οι ωκεανοί απορροφούν το 90% της θερμότητας που συσσωρεύεται στον πλανήτη λόγω της παγκόσμιας θέρμανσης. Earth’s oceans are now absorbing twice as much heat as they were 18 years ago, new research shows. Warming water can contribute to coral bleaching (shown) and the collapse of coral ecosystems. KELSEY ROBERTS/USGS

Η κλιματική αλλαγή ανεβάζει τη θερμοκρασία των ωκεανών όλο και ταχύτερα και σε όλο και μεγαλύτερα βάθη, διαπιστώνει αμερικανική μελέτη. Αυτό μεν μετριάζει την αύξηση της θερμοκρασίας στην ξηρά, απειλεί όμως με περαιτέρω αποσταθεροποίηση του κλιματικού συστήματος, προειδοποιούν οι ερευνητές.

«Εκτιμούμε ότι το ήμισυ της απορρόφησης θερμότητας από τους ωκεανούς από το 1865 μέχρι σήμερα συσσωρεύτηκε από το 1997 και μετά» αναφέρει η ερευνητική ομάδα στην επιθεώρηση «Nature Climate Change».

Αυτό σημαίνει ότι από το 1997 ως σήμερα οι ωκεανοί απορρόφησαν την ίδια ποσότητα θερμότητας που είχαν απορροφήσει τα προηγούμενα 132 χρόνια.

Η ποσότητα αυτή φτάνει τον αστρονομικό αριθμό των 150 zettajoule, ενέργεια που ισοδυναμεί με μια πυρηνική έκρηξη σαν της Χιροσίμα κάθε δευτερόλεπτο για 75 συνεχόμενα έτη.

«Οι μεταβολές για τις οποίες μιλάμε είναι πολύ, πολύ μεγάλα νούμερα» σχολίασε ο Πολ Ντούρακ, μέλος της ερευνητικής ομάδας στο Εθνικό Εργαστήριο «Λόρενς Λίβερμορ».

Βουτιά στα βαθιά

Οι θερμοκρασίες στα βάθη των ωκεανών αυξάνονται σύμφωνα με τους επιστήμονες. Pacific and Atlantic southern sections showing upper-ocean warming for the past six decades (1955-2011). Red colors indicate warming and blue colors indicate cooling. Credit: Timo Bremer/LLNL

Η αύξηση της θερμοκρασίας των επιφανειακών υδάτων έχει μελετηθεί εκτενώς τα τελευταία χρόνια, δεν ισχύει όμως το ίδιο με τα βαθύτερα στρώματα των ωκεανών.

Το σίγουρο είναι ότι η θέρμανση φτάνει σε όλο και μεγαλύτερα βάθη. Σύμφωνα με τη μελέτη, η οποία βασίστηκε σε μια ποικιλία μετρήσεων, περίπου το ένα τρίτο της θερμότητας που έχει απορροφηθεί από το 1997 ως σήμερα κατέληξε σε βάθη άνω των 700 μέτρων.

Από προηγούμενες μελέτες είναι γνωστό ότι οι ωκεανοί απορροφούν το 90% της θερμότητας που συγκρατείται στον πλανήτη λόγω των αερίων του θερμοκηπίου - κι αυτό σημαίνει ότι οι ωκεανοί βοηθούν να παραμείνει η ξηρά κάπως πιο δροσερή.

Το πρόβλημα είναι ότι αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί επ΄αόριστον. Όπως εξηγούν οι ερευνητές, η ικανότητα των θαλασσών να απορροφούν θερμότητα από τον αέρα μειώνεται καθώς η θερμοκρασία τους αυξάνεται.

Επιπλέον, η θέρμανση προκαλεί διαστολή του νερού και ανεβάζει έτσι τη στάθμη των ωκεανών -μια από τις πιο επικίνδυνες επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής.

Οι ερευνητές τονίζουν ακόμα ότι η θέρμανση των υδάτων θα μπορούσε να διαταράξει την ατμοσφαιρική και ωκεάνια κυκλοφορία και να φέρει ακραία καιρικά φαινόμενα.

Ανησυχία υπάρχει εξάλλου και για τα θαλάσσια οικοσυστήματα, καθώς προηγούμενες μελέτες έχουν διαπιστώσει ότι η απορρόφηση επιπλέον διοξειδίου του άνθρακα από το νερό αυξάνει την οξύτητα (ρίχνει το pH) των ωκεανών και απειλεί οργανισμούς όπως τα κοράλλια.

Η κατάσταση δυστυχώς δεν πρόκειται να αναστραφεί γρήγορα, προειδοποιούν οι ερευνητές: το διοξείδιο του άνθρακα από την καύση ορυκτών καυσίμων θα παραμείνει στην ατμόσφαιρα για αιώνες, κι αυτό σημαίνει ότι οι ωκεανοί θα συνεχίσουν να θερμαίνονται ακόμα κι αν σταματήσουμε σήμερα την καύση ορυκτών καυσίμων.

Όπως λέει η ερευνητική ομάδα, «η ποσοτική εκτίμηση της θερμότητας που συσσωρεύεται στο σύστημα της Γης έχει κρίσιμη σημασία προκειμένου να κατανοήσουμε την κλιματική αλλαγή και να εκτιμήσουμε πόση ακόμα πρέπει να περιμένουμε τις επόμενες δεκαετίες και αιώνες».

«Έχει ζωτική σημασία προκειμένου να βελτιώσουμε τις εκτιμήσεις μας για το πόσο γρήγορα θα ζεσταθεί η Γη και πόσο θα ανέβει η στάθμη της θάλασσας στο μέλλον».