Θεραπεία της οξείας ηπατίτιδας C σε έξι εβδομάδες. Scientists find a way to cure hepatitis C with 6 weeks of treatment

Μια νέα θεραπευτική προσέγγιση δείχνει εξαιρετικά αποτελέσματα στην καταπολέμηση του ιού της ηπατίτιδας C. A pilot study found that all patients with acute HCV who were treated with a direct-acting antiviral treatment over a 'short-duration' of six weeks had undetectable HCV after a 12 week follow-up. The investigator-initiated study demonstrated that the combination of sofosbuvir and ledipasvir for only six weeks is sufficient to treat patients with acute HCV. Image by xrender/Shutterstock

Ο συνδυασμός των δραστικών ουσιών sofosbuvir και ledipasvir είναι ικανός να πετύχει ίαση της οξείας ηπατίτιδας C, και μάλιστα μέσα σε μόλις έξι εβδομάδες, σύμφωνα με γερμανική μελέτη που παρουσιάστηκε στο Συνέδριο της Ευρωπαϊκής Εταιρείας για τη Μελέτη του Ήπατος, στη Βαρκελώνη της Ισπανίας.

H μελέτη

Ο συνδυασμός των δραστικών ουσιών sofosbuvir και ledipasvir είναι ικανός να πετύχει ίαση. Short treatment with sofosbuvir and ledipasvir over only 6 weeks is sufficient to cure acute hepatitis C (HCV). Image by Pixabay, Public Domain

Ο Δρ. Χάινερ Βεντεμάγιερ της Ιατρικής Σχολής του Αννόβερου της Γερμανίας, παρουσίασε τα αποτελέσματα μικρή πιλοτικής μελέτης σε δείγμα 20 ασθενών. Δεδομένου του υψηλού κόστους της θεραπείας (που κανονικά είναι διάρκειας 12 εβδομάδων) και των σχετικών παρενεργειών, οι Γερμανοί ερευνητές εξέτασαν κατά πόσο ο ίδιος φαρμακευτικός συνδυασμός θα ήταν αποτελεσματικός στην οξεία ηπατίτιδα C σε πολύ συντομότερο χρόνο, πράγμα που φαίνεται πως ισχύει.

Δώδεκα εβδομάδες αφότου είχε ολοκληρωθεί η θεραπεία των έξι εβδομάδων, όλοι οι ασθενείς παρέμεναν χωρίς ανιχνεύσιμα επίπεδα του ιού της ηπατίτιδας C στον οργανισμό τους. Η συχνότερη παρενέργεια της θεραπείας ήταν το αίσθημα κόπωσης στο 30% των ασθενών.

Σύμφωνα με τον Δρ Βεντεμάγιερ, ακολουθήσουν νέες κλινικές δοκιμές σε περισσότερους ασθενείς για να επιβεβαιωθούν τα ευρήματα της πιλοτικής μελέτης. Αξίζει να σημειωθεί ότι, ο συνδυασμός sofosbuvir και ledipasvir είναι μια από τις επιλογές για τη θεραπεία της χρόνιας ηπατίτιδας C. Όσοι μολύνονται με τον ιό της ηπατίτιδας C, συνήθως αναπτύσσουν οξεία ηπατίτιδα, η οποία θεραπεύεται μόνη της στο 10% έως 50% των ατόμων. Η έγκαιρη διάγνωση της νόσου είναι σπάνια και η ασθένεια συχνά περνά απαρατήρητη, ωσότου οι ασθενείς έχουν πλέον σοβαρή ηπατική βλάβη.

Πηγές: 1. US National Library of Medicine National Institutes of Health. Treating viral hepatitis C: efficacy, side effects, and complications. Available from:http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1860034/. Last accessed: March 2016.

2. Hepatitis C online. Ledipasvir-Sofosbuvir (Harvoni). Available from:http://www.hepatitisc.uw.edu/page/treatment/drugs/ledipasvir-sofosbuvir. Last accessed: March 2016.

Ο Ήλιος ίσως κατάπιε την αδελφή της Γης. Did the Sun Eat a Primordial Super-Earth?

Ίσως κάποτε στο ηλιακό μας σύστημα υπήρχε μια υπερ-Γαία η οποία έπεσε πάνω στον Ήλιο. A planet larger than Earth but smaller than Neptune - known as a super-Earth - may have formed in the early solar system before falling into the sun, according to a new study. It may help to explain why there is little material between the inner most planet mercury and the sun (illustration of Earth nearing the sun pictured). The research was accepted for publication in the Astrophysical Journal, and is now available in preprint version on Arxiv.

Μια νέα θεωρία για το παρελθόν του ηλιακού μας συστήματος αναφέρει ότι είχε σχηματιστεί ένας πλανήτης που ανήκει στην κατηγορία των υπερ-Γαιών ο οποίος είχε φρικτό τέλος αφού τον… καταβρόχθισε ο Ήλιος.

Το μυστήριο

The solar system is currently formed of eight planets, with Mercury innermost and Neptune on the outside. Astronomers, however, have been baffled by the lack of debris between Mercury and sun.

Τα τελευταία χρόνια έχουν διατυπωθεί πολλές θεωρίες για το πώς σχηματίστηκε, εξελίχθηκε και τελικά διαμορφώθηκε το ηλιακό μας σύστημα όπως εμείς το γνωρίζουμε. Κάποιες από αυτές αναφέρουν ότι το ηλιακό μας σύστημα είχε περισσότερους πλανήτες από όσους υπάρχουν σήμερα οι οποίοι είτε έπεσαν ο ένας πάνω στον άλλο είτε πάνω σε κάποιους από τους υπάρχοντες πλανήτες και καταστράφηκαν. Υπάρχει επίσης η άποψη ότι κάποιοι από αυτούς τους… έξτρα πλανήτες δεν συγκρούστηκαν αλλά οι βαρυτικές αλληλεπιδράσεις του οδήγησαν σε έξοδο από το ηλιακό μας σύστημα.

Super-Earths have been found oribiting in around half of all known solar systems examined by astronomers. While some fall within the habitable zone, where the conditions may be right for life, like Kepler 62e (artist's impression pictured), others are found closer to their stars and would be far too hot.

‘Ομως σε κανένα από τα διάφορα μοντέλα που έχουν προταθεί για το ηλιακό μας σύστημα δεν βρίσκεται μια υπερ-Γη. Πρόκειται για πλανήτες με μέγεθος λίγο μεγαλύτερο από αυτό της Γης οι οποίοι είναι πολύ κοινοί στο Σύμπαν. Σε περισσότερα από τα μισά πλανητικά συστήματα που έχουν εντοπιστεί μέχρι σήμερα υπάρχει τουλάχιστον μια υπερ-Γαία. Σε ένα μάλιστα σύστημα από τους τέσσερις πλανήτες που έχουν εντοπιστεί μέχρι στιγμής οι τρεις είναι υπερ-Γαίες.

Η εξήγηση

Mercury transits the sun as seen by the Solar and Heliospheric Observatory in 2006. Credit: Mercury transits the Sun as seen from Earth in 2006. Credit: ESA/NASA/SOHO

Ερευνητές του Πανεπιστημίου της Νεβάδα προσπάθησαν να δώσουν μια απάντηση σε αυτό το πλανητικό παράδοξο στο ηλιακό μας σύστημα. Στη μελέτη τους που δημοσιεύεται στην διαδικτυακή υπηρεσία προδημοσιεύσεων arxiv υποστηρίζουν ότι και το δικό μας ηλιακό σύστημα διέθετε μια υπερ-Γαία. Οι προσομοιώσεις των ερευνητών δείχνουν ότι ο πλανήτης αυτός ήταν από τους πρώτους που σχηματίστηκαν στο ηλιακό μας σύστημα, πιθανώς και ο πρώτος, και «εγκαταστάθηκε» σε ένα σημείο ανάμεσα στον Ερμή και τον Ήλιο.

Ο πλανήτης αυτός, αν υπήρξε, βρισκόταν σε πολύ κοντινή απόσταση από τον Ήλιο και σύμφωνα με τους ερευνητές κάποια στιγμή έπεσε πάνω στο μητρικό μας άστρο. Σε περίπτωση που ο πλανήτης αυτός υπήρξε και βρισκόταν τόσο κοντά στον Ήλιο είναι επίσης πιθανό να μην καταστράφηκε πέφτοντας πάνω του αλλά το άστρο προοδευτικά να… ρούφηξε την ύλη του.

Είναι αυτό το «καρούμπαλο» νέο σωματίδιο; Is That ‘Bump’ a New Particle?

Στο διάγραμμα βλέπουμε το «καρούμπαλο» που έδωσε το πείραμα ΑTLAS σε σύγκριση με το διάγραμμα δεδομένων του πειράματος CMS. Οι ενέργειες των 600, 700 και 800 GeV καθορίζονται από τις μπλε κατακόρυφες γραμμές. Στην περιοχή αυτή εμφανίζεται αυξημένη η παραγωγή δυο φωτονίων πίσω από την οποία μπορεί να κρύβεται ένα νέο μυστηριώδες σωματίδιο.

Στο βίντεο που ακολουθεί, ο David Kaplan θεωρητικός φυσικός υψηλών ενεργειών στο πανεπιστήμιο Johns Hopkins, αναφέρεται σ’ αυτό το περίεργο σήμα που ανιχνεύθηκε πέρυσι στον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων (LHC), στο CERN. Από τις νέες μετρήσεις που ξεκίνησαν ήδη στον LHC περιμένουμε την επιβεβαίωση του σήματος (άρα νέα φυσική) ή την απόρριψη.

David Kaplan reports on a potentially exciting new signal at the Large Hadron Collider. David Kaplan is a theoretical particle physicist at Johns Hopkins University and a producer of the award-winning documentary Particle Fever. Filming by Tom Hurwitz and Richard Fleming. Editing by Lisa Iaboni. Other graphics and images from CERN. Music by Podington Bear.

Πηγή: www.quantamagazine.org 

Βρέθηκε νέος δορυφόρος του Γαλαξία. Never-before-seen galaxy spotted orbiting the Milky Way

Ένας νέος γαλαξίας μπαίνει στην ομάδα των δορυφόρων του δικού μας γαλαξία. Βρίσκεται σε απόσταση 380 χιλιάδων ετών φωτός στον αστερισμό του Κρατήρα. The Milky Way (pictured as seen from Earth) is a giant spiral arm galaxy but is being orbited by several smaller galaxies. Astronomers have now discovered a new round galaxy, which would cover the same amount of sky as two full moons, which they have described as being a 'feeble dwarf'.

Έχουν εντοπιστεί ορισμένοι μικρότεροι γαλαξίες, γαλαξίες-νάνοι, οι οποίοι βρίσκονται σε τροχιά γύρω από τον δικό μας. Οι τέσσερις μεγαλύτεροι δορυφόροι του Γαλαξία είναι το Μεγάλο Μαγγελανικό Νέφος, το Μικρό Μαγγελανικό Νέφος και ο Τοξότης. Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ ανακάλυψαν ένα άγνωστο μέχρι σήμερα γαλαξία που αποτελεί και αυτός δορυφόρο του δικού μας.

Λαμπρός!

The Magellanic clouds (pictured) are among the largest dwarf galaxies orbiting the Milky Way. The new galaxy, Crater 2, is the fourth largest to have been found.

Πρόκειται για ένα γαλαξία-νάνο που βρίσκεται σε απόσταση 380 χιλιάδες έτη φωτός από τον δικό μας στον αστερισμό του Κρατήρα (Crater) και έλαβε την ονομασία Crater2. Προκαλεί έκπληξη η άγνοια για την ύπαρξη του αφού οι ερευνητές αναφέρουν ότι πρόκειται για τον πιο φωτεινό από τους δορυφόρους του γαλαξία μας. Υπολόγισαν ότι εκπέμπει 160 χιλιάδες περισσότερο φως από ότι ο Ήλιος και μάλιστα ορισμένα από τα άστρα του είναι ορατά.

The astronomers examined data from a survey being conducted by the Very Large Telescope Survey Telescope in Chile to look for areas where the density of stars was higher than expected. The diagrams above show the stars that form the Cluster 2 galaxy.

Οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι δεν είχε επιτευχθεί μέχρι σήμερα ο εντοπισμός του Crater2 επειδή τα άστρα του έχουν μεγάλες αποστάσεις μεταξύ τους και δεν δημιουργούσαν δομές που να παραπέμπουν σε γαλαξία. Η ανακάλυψη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Monthly Notices of the Royal Astronomical Society».

Πηγή: Monthly Notices of the Royal Astronomical Society, in press, and arxiv.org/abs/1601.07178.

Σκόνη σουπερνόβα συνέλεξε το Cassini. Saturn Spacecraft Samples Interstellar Dust

Καλλιτεχνική απεικόνιση της σκόνης που υπάρχει γύρω από τον Κρόνο μέρος της οποίας είναι όπως αποδεικνύεται και σκόνη που εισήλθε στο ηλιακό μας σύστημα από άλλες περιοχές του γαλαξία. To Cassini κατάφερε να συλλέξει λίγη από αυτή την κοσμική σκόνη. Η μελέτη της αναμένεται να φωτίσει σημαντικά κοσμικά φαινόμενα. Of the millions of dust grains Cassini has sampled at Saturn, a few dozen appear to have come from beyond our solar system. Scientists believe these special grains have interstellar origins because they moved much faster and in different directions compared to dusty material native to Saturn. Credit: NASA/JPL-Caltech

Το σκάφος Cassini που από το 2004 μελετά το σύστημα του Κρόνου συνέλεξε σκόνη η οποία προέρχεται από περιοχές μακριά από το ηλιακό σύστημα και προέρχεται από άστρα που καταστράφηκαν σε εκρήξεις σουπερνόβα.

The local interstellar cloud is an almost empty bubble of gas and dust that our Solar System is travelling through. Credit: ESA

Η ανακάλυψη είναι πολύ σημαντική γιατί ο εντοπισμός διαστρικής σκόνης στο ηλιακό μας είναι εξαιρετικά σπάνιος και η μελέτη της θα προσφέρει νέα στοιχεία για την ύλη που εκτοξεύεται από τις εκρήξεις σουπερνόβα και τον ρόλο που αυτή παίζει στην γέννηση νέων άστρων.

Οι κοσμικοί κόκκοι

The Cosmic Dust Analyser on the international Cassini spacecraft has detected the faint but distinct signature of dust coming from outside our Solar System, from the local interstellar cloud: an almost empty bubble of gas and dust we are travelling through with a distinct direction and speed. This graphic summarises the location of Saturn, and the Solar System, with respect to the local interstellar cloud, and our place in the Milky Way galaxy. Credit: ESA

Τα όργανά του Cassini στη διάρκεια της αποστολής έχουν συλλέξει εκατομμύρια κόκκους σκόνης. Ομάδα ερευνητών με επικεφαλής τον Νίκολας Αλτομπέλι του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA) ανακάλυψε ότι ανάμεσα στο πλήθος της σκόνης που έχει συλλέξει το Cassini υπάρχουν λίγοι κόκκοι, μόλις 36, επειδή η προέλευσή τους είναι διαστρική.

The vast amount of space in between stars contains interstellar gas and dust. This dust is made up of small solid particles, like fine sand, and has a major effect on the formation and evolution of galaxies. This artist's impression shows dust forming in the environment around a supernova explosion.

Η ανάλυση που έγινε από τα όργανα του Cassini σε αυτούς τους κόκκους αποκάλυψαν ότι αποτελείται από ένα ειδικό μίγμα ορυκτών και δεν διαθέτουν καθόλου πάγο. Από τα χημικά στοιχεία, επικρατούν το μαγνήσιο, το πυρίτιο, ο σίδηρος και το ασβέστιο. Η ανακάλυψη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Science».

Πηγή: N. Altobelli, F. Postberg, K. Fiege, M. Trieloff, H. Kimura, V. J. Sterken, H.- W. Hsu, J. Hillier, N. Khawaja, G. Moragas-Klostermeyer, J. Blum, M. Burton, R. Srama, S. Kempf, E. Gruen. Flux and composition of interstellar dust at Saturn from Cassinis Cosmic Dust Analyzer.Science, 2016; 352 (6283): 312 DOI: 10.1126/science.aac6397

Στο Παλαιό Φρούριο της Κέρκυρας. At Old Fortress of Corfu

Στα ανατολικά της Παλιάς Πόλης υψώνεται το πρώτο φρούριο της Κέρκυρας, το Παλιό ή Φορτέτσα (Fortezza), ένα αρχιτεκτονικό αριστούργημα της οχυρωματικής τέχνης τόσο της βυζαντινής εποχής όσο και της βενετσιάνικης.

Η βραχώδης χερσόνησος με τους δύο χαρακτηριστικούς λόφους (Corifes) αποτελεί το Ανατολικό άκρο της Πόλης. Μετά τον 6ο αιώνα, οχυρώνεται και αποκτά τους πρώτους κατοίκους, οι οποίοι ήταν οι επιζήσαντες Κερκυραίοι από τις καταστροφές της αρχαίας Πόλης, και έτσι, δημιουργήθηκε η Πόλη της Κέρκυρας (Corifo , Corfu).

Οι οχυρώσεις του φρουρίου κατασκευάστηκαν μέσα σε ένα σημαντικό ιστορικά διάστημα περίπου 15 αιώνων. Στο διάστημα αυτό ξεχωρίζουν τρεις ιδιαίτερες ιστορικές φάσεις. Η Βυζαντινή περίοδος, κατά την οποία οχυρώθηκε ο Ανατολικός λόφος (Castell Vechio), η Πρώιμη Ενετική περίοδος όταν η χερσόνησος μετατράπηκε σε νησί και οχυρώθηκε ο Δυτικός λόφος (Castell Novo) και η Ύστερη Ενετική όταν συμπληρώθηκαν τα οχυρωματικά έργα και έλαβαν τη τωρινή τους μορφή προκειμένου να αντιμετωπίσουν τη νέα σύγχρονη απειλή της εποχής, τα κανόνια.

Στην τελευταία αυτή φάση ισοπεδώθηκαν τα κτίσματα μπροστά στο Φρούριο και κατασκευάστηκε η επιβλητική "Πλατεία Σπιανάδα”, στην οποία βρίσκεται έως σήμερα η είσοδος του. Παρόλο που ποτέ κανείς δε κατάφερε να κυριεύσει το κάστρο αυτό, πολλές και διαφορετικές σημαίες κυμάτισαν στη κορυφή του, αποτέλεσμα των αλλαγών που συντελέστηκαν στην Ευρώπη. Έτσι πολλά έθνη κατάφεραν να αφήσουν το σημάδι τους: Βυζαντινοί, Ενετοί, Γάλλοι, Ρώσοι, Άγγλοι, Έλληνες, Ιταλοί, Γερμανοί, και να συνθέσουν αυτό το ιδιαίτερο κόσμημα της Κέρκυρας.

Η πόλη παρέμεινε στην κατοχή των Βενετών μέχρι το 1797 οπότε και ο Μέγας Ναπολέων κατέλυσε την δημοκρατία της Βενετίας. Η Κέρκυρα στην συνέχεια αποτέλεσε την πρωτεύουσα της Επτανήσου πολιτείας για επτά χρόνια. Την περίοδο 1807-1814 περιήλθε στους Γάλλους για να ακολουθήσει μέχρι το 1864 η περίοδος της Αγγλοκρατίας. Το 1864 ενσωματώθηκε στο ελληνικό κράτος και ακολούθησε μία περίοδος παρακμής μέχρι την δεκαετία του 1950 που γνώρισε εντυπωσιακή τουριστική ανάπτυξη.

Η πόλη της Κέρκυρας χωρίζεται από το φρούριο με μια τεχνητή τάφρο, η οποία δημιουργήθηκε για περισσότερη προστασία και ονομάζεται Contrafossa. Για να εισέλθει κάποιος πρέπει να περάσει τη γέφυρα που συνδέει την πόλη με το νησάκι. Η συγκεκριμένη τοποθεσία αποτελεί ιδανική επιλογή καθώς επιτρέπει την εύκολη πρόσβαση στο θαλάσσιο δίκτυο και τον πλήρη έλεγχο των γειτονικών ακτών, ενώ τα υψηλά οχυρώματα σε συνδυασμό με την τεχνητή τάφρο καθιστούν αδύνατη την πρόσβαση οποιουδήποτε επιδρομέα.

Το φρούριο υπέστη αρκετές μετατροπές από την αρχική μορφή, την οποία ελάχιστα πράγματα την θυμίζουν σήμερα. Έτσι, από το αρχικό έργο των Βυζαντινών, ακολούθησαν μετατροπές τον 16ο αιώνα από τους Ενετούς για να αμυνθούν στις επιδρομές της Τουρκικής Αυτοκρατορίας. Οι Ενετοί προσπάθησαν να ενισχύσουν τα οχυρώματα και να ανοίξουν μεταγενέστερες τάφρους γύρω από το φρούριο και να κάνουν λεία τα βράχια για να εμποδίσουν οποιαδήποτε ενδεχόμενη αναρρίχηση.

Στο εσωτερικό του φρουρίου υπάρχουν διάφορα κτίρια ανάμεσα στα οποία μια φυλακή κατασκευασμένη το 1786 από τους Ενετούς και η οποία επεκτάθηκε αργότερα από τους Άγγλους, το στρατιωτικό παρεκκλήσι, δύο στρατώνες κατασκευασμένοι από τους Άγγλους γύρω στο 1850 και ένα στρατιωτικό νοσοκομείο που σήμερα είναι σχολείο μουσικής. 

Εκτός από το ιστορικό και πολιτιστικό ενδιαφέρον αυτό που κάνει ξεχωριστό το Παλαιό Φρούριο είναι χωρίς αμφιβολία το υπέροχο πανόραμα που προσφέρει προς το Ιόνιο Πέλαγος και την πόλη της Κέρκυρας.

Ο ναός του Αγίου Γεωργίου έργο των Άγγλων από το 1840, που 20 χρόνια αργότερα μετατράπηκε σε καθολική εκκλησία και διακοσμήθηκε με εικόνες από τον ναό του Άγιου Σπυρίδωνα που υπάρχει στην πόλη της Κέρκυρας.

Το άγαλμα προς τιμήν του Στρατάρχη Σούλενμπουργκ (φτιαγμένο από τους Ενετούς επειδή ο Στρατάρχης βοήθησε τους Κερκυραίους να απωθήσουν τους Τούρκους) έχει σήμερα μεταφερθεί μπροστά από την αψιδωτή είσοδο του φρουρίου. Από εκεί, μέσα από μια γαλαρία, ένας διάδρομος οδηγεί στο κέντρο της ακρόπολης. Ένας άλλος διάδρομος στα αριστερά, οδηγεί στην βόρεια έπαλξη του φρουρίου.

The Old Fortress is the best known and most famous castle in Corfu. Its history is closely connected with history of the island. It is situated on a rocky peninsula and has two peaks. The castle is 600 m long and 200 m wide and dates back to the Byzantine period. The Byzantines were the first to fix the eastern top of the Acropolis and named it the Sea-Tower. At those times the city of “Koryfo” was founded. One of the versions of the Island’s name says that it originates from the word “koryfi” meaning peaks. But the main fortification was built by the Venetians (1402-1797). The peninsula was separated from the island by a moat and two enclosure-walls were built in front of it. Under the castle there was a labyrinth of arched ways and tunnels up to the top to the rock which formed a perfect underground connecting system.

Φωτογραφίες: © Κωνσταντίνος Βακουφτσής

Πηγή: Άρθρο Wikipedia -Παλαιό ενετικό φρούριο (Κέρκυρα)