Τhis
scene combines seven images from the telephoto-lens camera on the
right side of the Mast Camera (Mastcam) instrument on NASA’s Mars
rover Curiosity on Sol 343 of the rover’s work on Mars (July 24,
2013). The center of the scene is toward the southwest. Credit:
NASA/JPL-Caltech/Malin Space Science Systems
Αύριο
συμπληρώνεται ακριβώς ένας
χρόνος από την προσγείωση του διαστημικού
ρόβερ Curiosity της NASA στην
επιφάνεια του πλανήτη Άρη.
Η
περιπέτεια του Curiosity ξεκίνησε με την
εκτόξευσή του από τη Γη στις 26 Νοεμβρίου
2011.
Το
Curiosity εκτοξεύθηκε με έναν πύραυλο Atlas V
στις 26 Νοεμβρίου 2011 και αφού ταξίδεψε
περίπου 250 εκατομμύρια χιλιόμετρα,
προσγειώθηκε
με επιτυχία στον Άρη στις 6 Αυγούστου
2012.
Η
«περιέργεια» είναι εξάτροχο πυρηνοκίνητο
όχημα 900 κιλών και διαθέτει χημικό
εργαστήριο, βιντεοκάμερες, μετεωρολογικό
σταθμό, τρυπάνι, ακτίνες λέιζερ καθώς
επίσης κι έναν ρομποτικό βραχίονα μήκους
δύο μέτρων.
Οι
πανηγυρισμοί του τεχνικού προσωπικού
της NASA για την επιτυχή προσγείωση του
Curiosity στις 6 Αυγούστου 2012.
Πρόκειται
για το πιο πολύπλοκο και υπερσύγχρονο
ρομποτικό διαστημικό σκάφος που
κατασκευάστηκε ποτέ με σκοπό την
εξερεύνηση άλλων πλανητών. Η αποστολή
του είναι ο εντοπισμός οργανικών ενώσεων
και άλλων χαρακτηριστικών που θα
αποδεικνύουν το αν ο πλανήτης είναι, ή
ήταν κάποτε ή θα μπορούσε να γίνει
κατοικήσιμoς.
Κατά
τη διάρκεια ενός έτους, το Curiosity διάνυσε
στην επιφάνεια του Άρη απόσταση 1,6
χιλιομέτρων περίπου και έχει στείλει
στη Γη πάνω από 190 gigabits δεδομένων
(φωτογραφίες, αναλύσεις σύνθεσης
πετρωμάτων, εδάφους, ατμόσφαιρας κλπ).
Μια
από τις πρώτες εικόνες που έστειλε η
«περιέργεια» στη Γη αμέσως μετά την
προσεδάφισή του στον κόκκινο πλανήτη.
Από τότε, κατά τη διάρκεια ενός έτους,
έστειλε πάνω από 71000 φωτογραφίες.
Toν
Σεπτέμβριο του 2012, το διαστημικό ρόβερ
Curiosity εντόπισε και φωτογράφισε μια
αρχαία κοίτη νερού.
Από
το μέγεθος των βότσαλων η επιστημονική
ομάδα του Curiosity συμπέρανε ότι το νερό
κυλούσε πριν από εκατομμύρια χρόνια με
ταχύτητα περίπου 1 μέτρο ανά δευτερόλεπτο
και βάθος έως και ένα μέτρο.
Aνάλυση
αρειανού πετρώματος από το Curiosity. Οι
κόκκινες κουκκίδες δείχνουν τα σημεία
όπου στόχευσε το λέιζερ της Κάμερας
Χημείας, οι μωβ αντιστοιχούν με τα σημεία
«στόχευσης» του φασματογράφου APXS. Τα
αποτελέσματα των πρώτων αναλύσεων
έδειξαν γήινα χαρακτηριστικά.
Tο
Curiosity συνέλεξε δείγμα εδάφους από τον
κρατήρα Gale στις 15 Οκτωβρίου με τον ειδικό
βραχίονα που διαθέτει το Curiosity και
πραγματοποίησε ανάλυση με περίθλαση
ακτίνων Χ. Με τη μέθοδο αυτή προσδιορίστηκε
για πρώτη φορά ποσοτικά η σύσταση του
αρειανού εδάφους και διαπιστώθηκε ότι
είναι παρόμοιο με τα ηφαιστειακά εδάφη
στη Χαβάη!
H
πρώτη ακτινογραφία αρειανού εδάφους
από το Curiosity. Aνάλυση με ακτίνες Χ του
εδάφους του Άρη, από την πειραματική
συσκευή Χημείας και Ορυκτολογίας
(Chemin).
Το
εν λόγω εύρημα, που επιβεβαιώνει τις
έως τώρα θεωρίες των επιστημόνων, αυξάνει
την πιθανότητα κάποτε ο «κόκκινος
πλανήτης» να είχε φιλοξενήσει μικροβιακή
ζωή.
Με
το ειδικό όργανο (SAM – Sample Analysis at Mars) που
φέρει το Curiosity πραγματοποιήθηκαν επίσης
μετρήσεις προσδιορισμού της περιεκτικότητας
των αερίων στην ατμόσφαιρα του Άρη.
Tα
πέντε αέρια κατά σειρά περιεκτικότητας
κατ’ όγκον στην ατμόσφαιρα του Άρη.
Βρέθηκε
να κυριαρχεί το διοξείδιο του άνθρακα,
που αποτελεί το 95,9 % του όγκου της
ατμόσφαιρας. Τα επόμενα 4 στοιχεία είναι
το αργό, το άζωτο, το οξυγόνο (μόνο 0,14%)
και το μονοξείδιο του άνθρακα.
Στις
αρχές Δεκεμβρίου 2012, η επιστημονική
ομάδα που ελέγχει το Curiosity ανακοίνωσε
την ανίχνευση ανίχνευση χλωροπαραγώγων
του μεθανίου (CH3Cl, CH2Cl2,
CHCl3, CCl4) από το μίνι χημικό
εργαστήριο SAM του Curiosity. Ανιχνεύθηκαν
επίσης και μερικά μόρια νερού (δεσμευμένα
σε κόκκους άμμου ή σκόνης, λίγο παραπάνω
από το αναμενόμενο.
Τον Φεβρουάριο του 2013, η πρώτη γεώτρηση σε πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος είναι γεγονός. Το τρυπάνι του διαστημικού ρόβερ Curiosity που εξερευνά τον πλανήτη Άρη διείσδυσε σε βάθος 6,4 εκατοστά στο έδαφος του κόκκινου πλανήτη.
Οι
δυο τρύπες από το τρυπάνι του Curiosity – η
δεξιά έχει 16 χιλιοστά πλάτος και 20
χιλιοστά βάθος, η αριστερή έχει βάθος
64 χιλιοστά
Σύμφωνα
με τους ερευνητές της NASA που μελετούν
τα δεδομένα της αποστολής Curiosity,
ιζηματογενή πετρώματα που σχηματίστηκαν
παρουσία νερού υποδηλώνουν ότι το
περιβάλλον του Άρη θα μπορούσε να είχε
υποστηρίξει την εμφάνιση μικροβιακής
ζωής.
Οι χημικές αναλύσεις δειγμάτων
βράχου αποκάλυψαν ότι αποτελείται κατά
20% από άργιλο, ο οποίος πρέπει να
σχηματίστηκε από την αντίδραση τρεχούμενου
νερού με πυριγενή πετρώματα.
Ίχνη
από τέτοια υγρά περιβάλλοντα έχουν
βρεθεί και σε άλλες περιοχές του Άρη,
ωστόσο στο σημείο έρευνας του Curiosity το
νερό δεν ήταν έντονα όξινο και οξειδωτικό,
ούτε περιείχε αλάτι σε μεγάλες
συγκεντρώσεις – παράγοντες που θα
εμπόδιζαν την ανάπτυξη μικροβίων. Η
παρουσία θειικού ασβεστίου μαρτυρά ότι
το νερό ήταν ουδέτερο ή ήπια αλκαλικό.
Αυτοπροσωπογραφία
του διαστημικού ρόβερ Curiosity.
Επιπλέον, σύμφωνα με ερευνητές του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Καλιφόρνια τα υλικά που ανίχνευσε το Curiosity θα μπορούσαν να είχαν προσφέρει σε εξωγήινα μικρόβια μια πηγή χημικής ενέργειας για την ανάπτυξή τους.
Σύμφωνα με τον επιστημονικό υπεύθυνο της αποστολής στα κεντρικά της NASA στην Ουάσινγκτον, Μάικλ Μέγιερ: «Μια θεμελιώδης ερώτηση που καλείται να απαντήσει αυτή η αποστολή είναι το κατά πόσο θα μπορούσε ο Άρης να είχε προσφέρει ένα περιβάλλον κατάλληλο για τη ζωή. Με βάση όσα γνωρίζουμε μέχρι τώρα, η απάντηση είναι ναι»
Η επικοινωνία του Curiosity με την Γη διακόπηκε για έναν μήνα περίπου από τις 4 Απριλίου μέχρι την 1η Μαΐου, όταν η Γη, ο Ήλιος και ο Άρης βρίσκονταν σχεδόν στην ίδια ευθεία. Στη συνέχεια το διαστημικό ρόβερ ξανάπιασε δουλειά κάνοντας νέες γεωτρήσεις.
Το
σημείο στο αρεανό έδαφος που φέρει το
όνομα ‘Cumberland’ πριν και μετά τη γεώτρηση
(15 Μαΐου 2013).
Λίγο
πριν συμπληρωθεί ένας χρόνος από την
προσεδάφισή του στον Άρη, το διαστημικό
ρόβερ της NASA, άρχισε να κατευθύνεται
προς το όρος Sharp. Το όρος Σαρπ έχει ύψος
5,5 χιλιόμετρα και η μελέτη των διαδοχικών
στρωμάτων στις πλαγιές του θα δώσει
πληροφορίες για τα στάδια της εξέλιξης
του πλανήτη. Σύμφωνα με τον τεχνικό της
NASA Jim Erickson έχει ενεργοποιηθεί ένα νέο
λογισμικό – που ονομάζεται autonav ή
αυτόνομη πλοήγηση – που θα κάνει πιο
εύκολη την οδήγηση. Το ταξίδι αυτό
αναμένεται να διαρκέσει ένα χρόνο.
Αυτός
ο χάρτης δείχνει το σημείο προσγείωσης
του Curiosity τον Αύγουστο του 2012 στο σημείο
“Bradbury Landing”, την περιοχή που ερεύνησε
το όχημα από τον Νοέμβριο του 2012 μέχρι
τον Μάιο του 2013 κοντά στον βράχο “John
Klein” στην περιοχή “Glenelg” και τον επόμενο
σημαντικό προορισμό της αποστολής στους
πρόποδες του όρους Sharp. The total distance driven
by NASA’s Mars rover Curiosity passed the one-mile mark a few days
before the first anniversary of the rover’s landing on Mars. This
map traces where Curiosity drove between landing at “Bradbury
Landing” on Aug. 5, 2012, PDT, (Aug. 6, 2012 (Universal Time and
EDT) and the position reached during the mission’s 351st Martian
day, or sol, (Aug. 1, 2013). The Sol 351 leg added 279 feet (85.1
meters) and brought the odometry since landing to about 1.05 miles
(1,686 meters). Credit: NASA/JPL-Caltech/Univ. of Arizona
To
Curiosity την 1 Αυγούστου 2013 συνέλαβε μια
σπάνια εικόνα με τα δυο μικροσκοπικά
φεγγάρια του Άρη Φόβο και Δείμο. (Credit:
NASA/JPL/MSSS, contrast enhanced by Marco Di Lorenzo and Ken Kremer).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου