Χωρισμός. Separation

Edvard Munch, Separation, 1896

...όταν τελειώσει το αίσθημα δεν αναγνωρίζει τον εαυτό του

Αδειάζω, όλ' αδειάζω τη στιγμή απ' το παρόν

και μπαίνω σ' άλλο τώρα, πηχτό κι αδιαίρετο.

Κατερίνα Αγγελάκη Ρουκ

Edvard Munch, Separation, 1894

Χρησιμοποίησα κάθε τέχνασμα

για να σε συγκινήσω, ψέματα, κόπωση, ακόμη κι αυτό του πάθους,

μα τώρα βλέπω μόνη λύση τον οριστικό χωρισμό.

Προσθέτω πως είμαι πρόθυμος να επωμισθώ την ευθύνη.

Edvard Munch, Les yeux dans les yeux, 1884

Συγκατανεύεις. Ο φθινοπωρινός αέρας ξαφνικά δυναμώνει, αγριεύει'

Ένα καθαρό βάζο με ξερά φύλλα δονείται ασταμάτητα.

Κοιτάζουμε αμίλητοι. Όταν μιλάω και πάλι

ο έρωτας θάβεται μέσα μου βαθιά, για πάντα.

Μετάφραση: Χάρης Βλαβιανός

James Merril

ΕΡΑΣΤΕΣ

André Masson, Couple dans la nuit, 1958

Κι επειδή

δε βρήκε δύναμη άλλη

ν' αντιτάξει στην κραυγή

έφυγε

ανάμεσα απ' το βαθύ νερό

που τους χώριζε'

τ' άστρα δεν είδε

ν' ανάβουν πάλι ένα ένα

στη μικρή τους γειτονιά

νήστεψε για λίγο καιρό,

ύστερα βρήκε μια καινούργια

γωνιά ξένη

για να κρύψει το άχρηστο βιβλίο.

Κι όταν ύστερα από καιρό

-αρχές χειμώνα-

τυχαία συναντήθηκαν

δυο ξένοι

"βρήκες γωνιά να ζεσταθείς

κι ετούτο το χειμώνα;"

τον ρώτησε' και το βαθύ

νερό τους χώρισε

για άλλη μια φορά.

Κώστας Σταυρόπουλος

ΗΟΝOUR

Edvard Munch, Separation, 1896

Γιατί φεύγουν οι άνθρωποι; Ο χωρισμός είναι ένας μικρός θάνατος. Αυτό που μέχρι τώρα σου έδινε ζωή, είναι αυτό που τώρα σου την αφαιρεί. Σαν κινούμενη άμμος σε κυκλώνει η απουσία. Κι εσύ βυθίζεσαι εκεί μέσα... χάνεσαι... και ψάχνεις. Και πρέπει τώρα να επαναπροσδιοριστείς... χωρίς να το έχεις επιλέξει.

Από το πρόγραμμα της παράστασης του θεάτρου Άλμα (2004-2005).

Joanna Murray-Smith

ΤI ΣΗΜΕΡΑ, ΤΙ ΑΥΡΙΟ, ΤΙ ΤΩΡΑ

Τι σήμερα, τι αύριο, τι τώρα

ας καθαρίσουμε μια ώρα αρχύτερα

Του χωρισμού μας έφτασε η ώρα

Μπορεί και για τους δυο να ’ναι καλύτερα,

ας καθαρίσουμε μια ώρα αρχύτερα

Τι σήμερα, τι αύριο, τι τώρα

κι αν περιμένουμε, τι θα κερδίσουμε;

Βασίλης Τσιτσάνης / Γεράσιμος Τσάκαλος

Χωρισμός

Edvard Munch, Separation, 1896

Ήρθες και τίποτα δεν άντεξε πλάι σου

Έφυγες και τίποτα δε χάθηκε μαζί σου

Στα χέρια μου κρατώ και την ελπίδα και τη μνήμη σου

Το αίμα μου περνάει μέσ’ από σένα

Μοίρασα τον ίσκιο μου με σένα

Τίποτα δε μου λείπει· γιατί τίποτα δε χάθηκε μαζί σου.

Πάνος Θασίτης

ΝΥΧΤΑ ΧΩΡΙΣΜΟΥ

Edvard Munch, Despair, 1893-4

Μονάχα όποιος πολύ πόνεσε από έρωτα χαμένο

νιώθει, πόσο του χωρισμού η νύχτα είναι ως την αυγή σκληρή.

Για να ξεχάσω τη θλίψη, σαν τρελλός στους δρόμους τριγυρνώ.

Ποιό κυπαρίσσι δε ζηλεύει την κορμοστασιά αυτής που αγαπώ;

Σ’ εκείνη που μ’ αρνήθηκε το μήνυμά μου ποιός θα πάει;

Κι αν συ από μένα έφυγες, σ’ έχω ακόμα στην καρδιά μου!

Να ορκιστώ «στη ζωή σου», έναν όρκο θα πω τόσο μεγάλο,

λοιπόν «στη σκόνη των ποδιών σου», δεν αξίζω τίποτ’ άλλο.

Έρημο κι αν μ’ άφησες και μού ’φερες τόση δυστυχία,

γίνομαι ολάκερος θυσία στον πόθο να σε ξαναδώ.

Έλα εκεί που αρχίζει ο δρόμος σου. Θα με βρεις ξαπλωμένο,

να με ποδοπατήσεις θέλω σαν παλιό χαλί, ξεθωριασμένο.

Όταν με πέπλο έχεις σκεπάσει το λεπτό κορμί σου,

θαρρούν όλοι πως το πέπλο σου ρόδο έχει καλύψει.

Καρτερώντας σε απόκαμα. Ούτε ν’ αναστενάξω δεν μπορώ.

Έλα να δεις πως στην καρδιά μου έχω βάρος σα βουνό.

Μετάφραση: Ι. Βασιλείου

ΣΑΑΝΤΙ (13ος αιώνας)