Έτσι μοιάζει η ζωή στον Τιτάνα. Life 'not as we know it' possible on Saturn's moon Titan

Οι ερευνητές σχεδίασαν την εικονιζόμενη μορφή ζωής που έχει μέγεθος ιού. Στην εικόνα έχει διενεργηθεί τομή στην εξωτερική μεμβράνη ώστε να φαίνεται το εσωτερικό του μονοκύτταρου οργανισμού. A new type of methane-based, oxygen-free life form that can metabolize and reproduce similar to life on Earth has been modeled. It is theorized to have a cell membrane, composed of small organic nitrogen compounds and capable of functioning in liquid methane temperatures of 292 degrees below zero. A representation of a 9 mm azotosome, about the size of a virus, with a piece of the membrane cut away to show its hollow interior. Credit: James Stevenson

Ο Τιτάνας, ο μεγαλύτερος δορυφόρος του Κρόνου, βρίσκεται σύμφωνα με τους επιστήμονες σε μια γεωλογική και ατμοσφαιρική κατάσταση παρόμοια με εκείνη της πρώιμης Γης.

This near-infrared, colour mosaic from NASA’s Cassini spacecraft shows the Sun glinting off of Titan’s north polar seas composed of liquid methane. Image credit: NASA/JPL-Caltech/University of Arizona/University of Idaho.

Για αυτόν τον λόγο, εδώ και μια δεκαετία αποτελεί μόνιμο στόχο των ερευνητών, αφού η μελέτη του είναι πιθανό να αποκαλύψει πολλά στοιχεία για την εξέλιξη του πλανήτη μας αλλά και την παρουσία της ζωής τόσο στη Γη όσο και σε άλλους πλανήτες.

Graduate student James Stevenson, astronomer Jonathan Lunine and chemical engineer Paulette Clancy, with a Cassini image of Titan in the foreground of Saturn, and an azotosome, the theorised cell membrane on Titan. Image credit: Jason Koski/Cornell University Photography

Με βάση της συνθήκες που επικρατούν αυτή τη στιγμή στον Τιτάνα ομάδα ειδικών στη μοριακή δυναμική του Πανεπιστημίου Κορνέλ στις ΗΠΑ σχεδίασε μια μονοκύτταρη μορφή ζωής που θα μπορούσε να έχει δημιουργηθεί και να ζει στον δορυφόρο. Πρόκειται για μια μορφή ζωής που βασίζεται όχι στο οξυγόνο αλλά στο μεθάνιο το οποίο αφθονεί στον Τιτάνα. Σύμφωνα με τους ερευνητές, αυτή η μορφή ζωής θα μπορούσε να επιβιώνει και να αναπαράγεται με τον ίδιο τρόπο που το κάνουν και οι αντίστοιχες κυτταρικές μορφές ζωής στη Γη. Η εργασία δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Science Advances».