Ο δεινόσαυρος που κράδαινε ρόπαλο! Researchers reveal how the Ankylosaurus dinosaur got its killer tail weapon

Η ουρά του αποτελούσε ένα πανίσχυρο όπλο με το οποίο αντιμετώπιζε τους αντιπάλους του. Ankylosaurs lived at a time when the largest land predators in Earth's history including T. rex roamed the landscape, dismembering other dinosaurs with powerful jaws and serrated teeth.

Ομάδα παλαιοντολόγων μελέτησε την εξέλιξη της ουράς των δεινοσαύρων με στόχο να κατανοήσει πως εμφανίστηκε σε ένα είδος φυτοφάγων δεινοσαύρων, τους αγκυλόσαυρους, μια ουρά που είχε χαρακτηριστικά… ροπάλου!

Θωρακισμένοι

Learn about the plated Cretaceous-era dinosaur Ankylosaurus. Credit: Ross Toro, Livescience contributor

Οι αγκυλόσαυροι ήταν φυτοφάγοι δεινόσαυροι το σώμα των οποίων κάλυπταν ακίδες και οστέινες πλάκες δημιουργώντας ένα είδος πανοπλίας για να προστατεύονται από τους αντιπάλους τους. Ακόμη και τα βλέφαρα τους φαίνεται ότι διέθεταν οστέινες πλάκες. Στην άκρη της ουράς τους υπήρχε μια οστέινη δομή που έμοιαζε σαν ρόπαλο και την χρησιμοποιούσαν φυσικά ως όπλο.

Οι αγκυλόσαυροι έζησαν την τελευταία περίοδο των δεινοσαύρων πριν από περίπου 66.5-65.5 εκ. έτη. Είχαν μήκος 8-9 μέτρα και βάρος 6 τόνους. Οι ερευνητές μελέτησαν διάφορα είδη δεινοσαύρων από διαφορετικές περιόδους για να φωτιστεί η εξέλιξη από τις… απλές ουρές σε αυτή του αγκυλόσαυρου αλλά και να βρουν στοιχεία για το πώς λειτουργούσε η ουρά αυτή.

Σούπερ όπλο

Οι αγκυλόσαυροι ήταν ένα πραγματικό... τανκ του Τζουράσικ Παρκ. Είχαν μια ισχυρή πανοπλία αλλά και μια τρομερή ουρά-ρόπαλο με την οποία μπορούσαν να αντιμετωπίσουν ακόμη και τον T.rex.

Σύμφωνα με τους ερευνητές οι αγκυλόσαυροι με την ουρά-ρόπαλο μπορούσαν να αναμετρηθούν ακόμη και τον τρομερό Τυρρανόσαυρο ρεξ και να αποκρούσουν τις επιθέσεις του. «Μια ουρά ρόπαλο ήταν σίγουρα ένα αποτελεσματικό όπλο αφού θα μπορούσε άνετα να σπάσει τον αστράγαλο ενός θηρευτή. Πιθανότατα βέβαια χρησιμοποιούσαν την ουρά τους ως όπλο και σε αναμετρήσεις που είχαν μεταξύ τους οι αγκυλόσαυροι» αναφέρει η Βικτόρια Αρμπουρ, παλαιοντολόγος του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Βόρειας Καρολίνα και του Μουσείου Φυσικής Ιστορία της Βόρειας Καρολίνας που ήταν και επικεφαλής της μελέτης η οποία δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση «Journal of Anatomy».