Pierre-Auguste Renoir, Oedipus Rex, 1895
Εζούσα τις πιο
βαθιές μου λεπτομέρειες
καθώς αργά ο έρμος
διανύω την κόλαση
περιμένοντας
καρπούς απ’ τα ψέματα πάλι
την όσφρηση του
βίαιου μυαλού μου κι ο θάνατος
αχολογούσε άρωμα
μητέρας
βόσκοντας έρωτα
στην αναισθησία
των άστρων
ανεπαίσχυντα.
Λοιπόν η άβυσσος ο
καταπιώνας που δεν κοπάζει.
Δικό μου είναι
αυτό το βιβλίο η δάκνουσα λαλιά
κι η ανάγνωση.
Δεν έχω κανένα
δικαίωμα στην ευτυχία.
Από τη συλλογή «Οιδίπους τυραννούμενος και άλλα ποιήματα»,
Ίκαρος, 2014
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου