Σχέδιο της αποικίας που θα δημιουργηθεί
στην Σελήνη. Could future
generations grow up on the Moon? Image Credit: YouTube / ESA
Οι πρώτοι κάτοικοι της Σελήνης, κυρίως
επιστήμονες, μηχανικοί και τεχνικοί, θα παράγουν σε τρισδιάστατους εκτυπωτές τα
σπίτια και τα εργαλεία τους, θα λιώνουν σεληνιακούς πάγους για να πιουν νερό,
θα τρώνε λαχανικά που θα καλλιεργούν σε σεληνιακά θερμοκήπια και θα
διασκεδάζουν με νέα «ιπτάμενα» σπορ χάρη στη μειωμένη βαρύτητα του δορυφόρου
της Γης.
Αυτό το όραμα – που δεν σκοπεύει να
παραμείνει όραμα- παρουσίασε στο Ευρωπαϊκό Συνέδριο Πλανητικής Επιστήμης στη
Ρίγα της Λετονίας ο γάλλος επιστήμονας Μπερνάρ Φοένγκ του Ευρωπαϊκού Οργανισμού
Διαστήματος (ESA), ο οποίος, σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων, έχει
αναλάβει το ρόλο του λεγόμενου «πρέσβη» του Σεληνιακού Χωριού.
Οι ανακοινώσεις του Φοένγκ στη Ρίγα
στόχευαν κυρίως σε όσους περιγελούν την όλη ιδέα, θεωρώντας ότι δεν αποτελεί
κάτι περισσότερο από επιστημονική φαντασία και μάλιστα σε ένα τόσο σύντομο
χρονικό ορίζοντα. Όμως, ο «πρέσβης» τόνισε ότι το σχέδιο είναι και λογικό και
εφικτό, δίνοντας στην ανθρωπότητα τη δυνατότητα να επεκταθεί μόνιμα ση Σελήνη.
Ο επικεφαλής της ESA Γιαν Βέρνερ
υποστηρίζει ότι όταν ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός (ISS) τεθεί εκτός
λειτουργίας, πιθανώς το 2024, θα πρέπει να αντικατασταθεί από μία μόνιμη
σεληνιακή αποικία. Κάτι τέτοιο θεωρεί ότι μπορεί να γίνει -όπως και στην περίπτωση
του ISS- με διεθνή διαστημική συνεργασία από πολλά κράτη, αυτή τη φορά πιθανώς
και με τη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα, ο οποίος θα μπορέσει να βρει
κερδοφόρες ευκαιρίες στη Σελήνη.
Επιστήμονες και επιχειρηματίες βλέπουν
θετικά την ιδέα, αλλά προς το παρόν δεν έχουν «τσιμπήσει» οι πολιτικοί, οι
χώρες των οποίων θα πρέπει να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη για να
χρηματοδοτήσουν το φιλόδοξο σχέδιο.
Almost 50 years since man first walked on the lunar
surface, the head of the European Space Agency explains his vision for living
and working on the Moon. Johann-Dietrich Woerner believes the next giant leap
for humankind could be an international collaboration of space faring nations
in the form of a Moon village. This village would be a permanent lunar base for
science, business, tourism or even mining. Woerner explains how using the
Moon’s own natural resources could help build and sustain a base by 3D printing
a structure or building element. Robotic rovers could inflate protective domes
for astronauts. He also discusses the potential hazards of living on the Moon
as well as the possible locations of the lunar base and the advantages of a new
global space project. Credit: ESA
Το δέλεαρ θα μπορούσαν να είναι οι
πρώτες ύλες στη Σελήνη, όπως ο ηφαιστειακής προέλευσης βασάλτης (που θα
μπορούσε να είναι η πρώτη ύλη για δορυφόρους που θα εκτοξεύονται από το
φεγγάρι), το σπάνιο στη Γη αλλά άφθονο στο φεγγάρι ήλιο-3 (από όπου θα μπορούσε
θεωρητικά να παραχθεί καθαρότερη και ασφαλέστερη πυρηνική ενέργεια), το οξυγόνο
και το υδρογόνο από τη διάσπαση του σεληνιακού νερού (δύο αέρια που εκρήγνυνται
αν αναμιχθούν και άρα μπορούν να είναι η πρώτη ύλη για πυραυλικά καύσιμα) κ.α.
Η μη επανδρωμένη (ρομποτική) εξερεύνηση
του φεγγαριού ήδη προχωρά, με αρκετές διαστημοσυσκευές και οχήματα τύπου ρόβερ
να ετοιμάζονται για προσελήνωση τα επόμενα χρόνια.
The 1969-72 Apollo landings left us with an image of a
lunar environment that was hostile and sterile. But scientists today says there
is bounty in the Moon that can be unlocked with advanced technology, opening
the way to a permanent human colony.
Όμως το μεγάλο στοίχημα θα είναι οι
επανδρωμένες αποστολές και αυτή τη φορά, όχι πρόσκαιρες όπως οι αμερικανικές
του προγράμματος «Απόλλων» πριν από δεκαετίες. Ορισμένοι μάλιστα, φοβούμενοι
μια ανεξέλεγκτη κλιματική αλλαγή ή έναν πυρηνικό πόλεμο στη Γη στο μέλλον,
θεωρούν τη δημιουργία βάσης ή χωριού στη Σελήνη μια αναγκαία δικλείδα ασφαλείας
για την ανθρωπότητα.
Όμως, όπως έδειξε η προσωπική εμπειρία
των περισσοτέρων ανθρώπων που έζησαν σε προσομοιώσεις σεληνιακών ή αρειανών
εγκαταστάσεων στη Γη, τα πράγματα δεν θα είναι καθόλου εύκολα, είτε ζουν μέσα
στις εγκαταστάσεις τους, είτε βγαίνουν έξω με τις διαστημικές στολές τους. Αλλά
κάθε αρχή και δύσκολη, αντιτείνουν οι πιο αισιόδοξοι.
Όσο για το κόστος του ταξιδιού στη Σελήνη, όπως είπε ο Φοένγκ, «η τιμή του ‘εισιτηρίου’ σήμερα είναι της τάξης των 100 εκατομμυρίων ευρώ, αλλά σε 20 χρόνια μπορεί να είναι 100 φορές πιο φθηνό». Βέβαια, αυτό σημαίνει 100.000 ευρώ, οπότε δεν είναι και τσάμπα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου