Η πρώτη επίσκεψη σε αστεροειδή, New Imagery of Asteroid Mission

Το διαστημικό σκάφος Orion της NASA πλησιάζει το ρομποτικό όχημα σύλληψης του αστεροειδούς (ο αστεροειδής θα παγιδευτεί στο πλαστικό περίβλημα). This conceptual image shows NASA’s Orion spacecraft approaching the robotic asteroid capture vehicle. The trip from Earth to the captured asteroid will take Orion and its two-person crew an estimated nine days. Image Credit: NASA

Στις 22 Αυγούστου η NASA έδωσε στη δημοσιότητα νέες εικόνες και βίντεο που αναπαριστούν την πρώτη επανδρωμένη αποστολή σε αστεροειδή που προγραμματίζεται για το 2025 (αν εγκριθεί ο προϋπολογισμός από το αμερικανικό Κογκρέσο).

This concept image shows an astronaut preparing to take samples from the captured asteroid after it has been relocated to a stable orbit in the Earth-moon system. Hundreds of rings are affixed to the asteroid capture bag, helping the astronaut carefully navigate the surface. Image Credit: NASA

Ακολουθεί το animation που περιγράφει την αποστολή που θα ονομάζεται «Asteroid Redirect Mission»:

Concept animation showing the crew operations on NASA's proposed Asteroid Redirect Mission. Image Credit: NASA

Η αρχαιότερη υδρόγειος του θαυμαστού Νέου Κόσμου. Oldest globe to depict the New World may have been discovered

Η αρχαιότερη υδρόγειος με τον Νέο Κόσμο είναι σκαλισμένη σε αυγό στρουθοκαμήλου. The "ostrich egg globe" was apparently made in 1504. It shows a scattering of islands in North America's position; 12 years after Columbus's first voyage, the area was largely unknown. This view shows Asia. The Washington Map Society / The Washington Map Society

Η αρχαιότερη υδρόγειος που αναπαριστά τον Νέο Κόσμο είναι σκαλισμένη επάνω σε αβγό στρουθοκαμήλου και ανάγεται γύρω στο 1500, μόλις μερικά χρόνια μετά την ανακάλυψη της Αμερικής από τον Χριστόφορο Κολόμβο.  Αναπαριστά το βόρειο τμήμα της τότε νεοανακλυφθείσας ηπείρου σαν μια συστάδα από νησιά, απεικονίζει πλοία και θαλάσσια τέρατα και χαρτογραφεί μια περιοχή με… δράκους!

Κρυμμένος θησαυρός

Europe, North Africa and the Middle East on the meticulously engraved globe. The Washington Map Society / The Washington Map Society

Η ύπαρξη της εύθραυστης υδρογείου ήταν ως πρόσφατα άγνωστη, καθώς ήταν «κρυμμένη» σε ιδιωτική συλλογή. Το 2012 όμως βγήκε στο φως όταν πουλήθηκε σε πλειστηριασμό στο Λονδίνο. Ο νέος ιδιοκτήτης της δέχθηκε να την παραχωρήσει προς εξέταση στον Στεφάν Μισλίν, ανεξάρτητο ερευνητή από το Βέλγιο ο οποίος ειδικεύεται στη μελέτη παλαιών υδρογείων σφαιρών. Η αξία της αποκαλύπτεται τώρα με τη δημοσίευση των αποτελεσμάτων των αναλύσεών του στην επιθεώρηση «The Portolan» της Χαρτογραφικής Εταιρείας της Ουάσινγκτον.

The globe pictured other ostrich eggs. It is about the size of a grapefruit. The globe is actuallly the connected bottom halves of two eggs, which compensates for the oval shape of eggs. The Washington Map Society / The Washington Map Society

Η υδρόγειος έχει μέγεθος περίπου όσο ένα γκρέιπφρουτ και είναι φτιαγμένη από το κάτω μισό δυο αβγών στρουθοκαμήλου. Μέχρι τώρα εθεωρείτο ότι η αρχαιότερη υδρόγειος που απεικονίζει τον Νέο Κόσμο ήταν η αποκαλούμενη «Lenox Globe», η οποία είναι επίσης η δεύτερη ή τρίτη αρχαιότερη υδρόγειος που έχει ανακαλυφθεί ως σήμερα και ανήκει στη Δημόσια Βιβλιοθήκη της Νέας Υόρκης. Η ανάλυση ωστόσο του δρος Μισλίν έδειξε ότι η υδρόγειος από αβγό στρουθοκαμήλου είναι ακόμη πιο παλιά και ενδεχομένως χρησιμοποιήθηκε ως «καλούπι» για την κατασκευή της χάλκινης «Lenox Globe».

Ο ερευνητής την τοποθετεί χρονικά γύρω στο 1504 (το πρώτο ταξίδι του Κολόμβου στις «Ανατολικές Ινδίες», όπως νόμιζε, έγινε το 1492 ενώ το δεύτερο, στο οποίο έφθασε στην Αϊτή, το 1500). Θεωρεί ότι φιλοτεχνήθηκε στη Φλωρεντία, από κάποιον χαράκτη ο οποίος  μαθήτευε στο εργαστήριο του Λεονάρντο ντα Βίντσι ή είχε επηρεαστεί άμεσα από αυτόν.

Άγνωστα νησιά, ναυάγια και δράκοι

The globe's depiction of the Western Hemisphere. The large land mass is South America, better known at the time from the voyages of the earliest European explorers than North America. On the globe, the New World bears three labels: “TERRA DE BRAZIL,” “MVNDVS NOVVS” and “TERRA SANCTAE CRVCIS.” The Washington Map Society / The Washington Map Society

Η νεοανακαλυφθείσα υδρόγειος αναπαριστά τις νέες γνώσεις που αποκτήθηκαν για τον κόσμο εκείνη την εποχή βασισμένη στις αναφορές των πρώτων εξερευνητών – για τον λόγο αυτό τα στοιχεία της είναι εξαιρετικά ελλιπή ή και… ανυπόστατα. Η Βόρειος Αμερική αναπαρίσταται ως μια συστάδα διασκορπισμένων νησιών χωρίς όνομα, το νότιο τμήμα της ηπείρου απεικονίζεται όμως με σαφήνεια. Για πολλές περιοχές του κόσμου, όπως π.χ. η Βραζιλία, η Ιαπωνία ή η Αραβική Χερσόνησος, προσφέρει την αρχαιότερη απεικόνιση που διαθέτουμε σε υδρόγειο σφαίρα.

Τα τοπωνύμια είναι «αραιά» – συνολικά 71. Από αυτά μόνο επτά βρίσκονται στο δυτικό ημισφαίριο, τρία εξ αυτών στη Νότιο Αμερική: Mundus Novus (Νέος Κόσμος), Terra de Brazil και Terra Sanctae Crucis, (Γη του Αγίου Σταυρού). Είναι καλλιτεχνικά φιλοτεχνημένη με πλοία διαφόρων ειδών και μεγεθών, σχηματισμούς κυμάτων, θαλάσσια τέρατα και έναν ναυτικό που έχει ναυαγήσει. Περιλαμβάνει επίσης μια φράση: HIC SUNT DRACONES – εδώ είναι οι δράκοι.

Ήχος και φως προδίδουν τα μυστικά των άστρων. A brighter method for measuring the surface gravity of distant stars

Στη φωτογραφία απεικονίζετια η κόκκωση του Ήλιου σε σχέση με την κόκκωση ενός υπογίγαντα και ενός γίγαντα. Simulations of granulation patterns on the surface of the Sun, sub-giant and giant stars. The scale of each simulation is proportional to the size of the blue image of earth next to it. (Courtesy of R. Trampedach, JILA/CU Boulder, CO)

Μια νέα τεχνική χρησιμοποιεί την αυξομείωση της έντασης του φωτός των άστρων για να μετρήσει τη βαρύτητα της επιφάνειάς τους με πολύ μεγαλύτερη ακρίβεια από τις ήδη υπάρχουσες. Η ανακάλυψη, η οποία έγινε με βάση τα δεδομένα του εκτός «κυνηγετικής» μάχης πλέον τηλεσκοπίου Kepler της NASA, αναμένεται να οδηγήσει σε καλύτερη εκτίμηση των ιδιοτήτων των μακρινών ήλιων αλλά και του μεγέθους των εξωπλανητών που κινούνται γύρω τους.

Ήχος και φως

Keivan Stassun (Daniel Dubois / Vanderbilt).

Η τεχνική, η οποία αναπτύχθηκε από διεθνή ομάδα ερευνητών με επικεφαλής τον Κέιβαν Στάσουν, καθηγητή Φυσικής και Αστρονομίας στο Πανεπιστήμιο Βάντερμπιλτ των Ηνωμένων Πολιτειών, είναι εξαιρετικά απλή. Χρησιμοποιεί ως «δείκτη» για τη μέτρηση της επιφανειακής βαρύτητας τα μοτίβα των μεταβολών που παρατηρούνται στο «τρεμόσβημα» των άστρων για ένα διάστημα χρόνου – και συγκεκριμένα αυτών που διαρκούν οκτώ ώρες ή λιγότερο.

Όπως αναφέρουν στη μελέτη τους, η οποία δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «Nature», αναλύοντας δεδομένα του Kepler οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι για άστρα περίπου σαν τον Ήλιο οι μεταβολές αυτές σχετίζονται με την κόκκωση της επιφάνειάς τους, μια ένδειξη σημαντική για τη βαρύτητα: σε άστρα με μεγάλη βαρύτητα επιφανείας  η κόκκωση είναι πιο λεπτή ενώ σε άστρα με μικρότερη βαρύτητα επιφανείας είναι πιο χονδρή. Όπως περιγράφεται στο σχετικό βίντεο, προκειμένου να ανιχνευθούν τα μοτίβα των μεταβολών στην αυξομείωση της έντασής του, το φως των άστρων μετατρέπεται από τους επιστήμονες σε ήχο.

Μεγαλύτερη ακρίβεια

Οι υπάρχουσες μέθοδοι για τη μέτρηση της βαρύτητας της επιφάνειας των άστρων είτε είναι εξαιρετικά πολύπλοκες, θέτοντας σοβαρούς περιορισμούς, είτε ενέχουν μεγάλο ποσοστό αβεβαιότητας. Οι φωτομετρικές μέθοδοι που μετρούν τη φωτεινότητα του άστρου είναι αρκετά απλές, όμως η αβεβαιότητά τους κυμαίνεται στο 90-150%. Η φασματοσκοπία είναι πιο περίπλοκη και περιορίζεται σε σχετικά φωτεινά άστρα, έχει όμως μικρότερη αβεβαιότητα, 25-50%. Η αστεροσεισμολογία επιτυγχάνει σχεδόν ιδανική ακρίβεια – έχει αβεβαιότητα μόλις 2% – αλλά είναι η δυσκολότερη από όλες στην εφαρμογή και περιορίζεται μόνο στα πιο κοντινά και φωτεινά άστρα.

Η νέα τεχνική που προτείνει η ομάδα του Βάντερμπιλτ έχει αβεβαιότητα μόλις 25% και μπορεί να εφαρμοστεί σε πολύ μακρινά άστρα. Ο μόνος περιορισμός της είναι ότι απαιτεί δεδομένα εξαιρετικά υψηλής ποιότητας και για μεγάλο διάστημα χρόνου. Όπως όμως επισημαίνουν οι εμπνευστές της, ευτυχώς το Kepler προτού χάσει την όρασή του λόγω βλάβης έχει συλλέξει έναν τεράστιο όγκο τέτοιων δεδομένων.

Καλύτερη εκτίμηση μακρινών άστρων και εξωπλανητών

Η ανακάλυψη θεωρείται σημαντική καθώς θα επιτρέψει όχι μόνο μια ακριβέστερη «ταυτοποίηση» των νεοανακαλυφθέντων άστρων αλλά και μια καλύτερη εκτίμηση των ιδιοτήτων των μακρινών εξωπλανητών. «Από τη στιγμή που γνωρίζουμε τη βαρύτητα επιφανείας ενός άστρου τότε το μόνο που χρειάζεται είναι μια ακόμη μέτρηση, της θερμοκρασίας του, η οποία είναι αρκετά εύκολο να μετρηθεί, για να προσδιορίσουμε τη μάζα, το μέγεθος και άλλες σημαντικές φυσικές ιδιότητές του» εξήγησε ο δρ Στάσουν σε σχετικό δελτίο Τύπου.

Fabienne Bastien (Steve Green / Vanderbilt).

«Αυτή ίσως να είναι η εξέλιξη που χρειαζόμασταν ως τώρα για να προσδιορίσουμε το μέγεθος εκατοντάδων άστρων και εξωπλανητών» τόνισε από την πλευρά της η Μαρία Γούμακ, διευθύντρια του προγράμματος του Εθνικού Ιδρύματος Επιστημών των Ηνωμένων Πολιτειών που χρηματοδότησε την έρευνα. «Το να έχουμε ακριβείς μετρήσεις του μεγέθους των εξωπλανητών είναι καθοριστικής σημασίας για τον υπολογισμό της πυκνότητας τους, η οποία αποτελεί ένα χαμένο κομμάτι του παζλ σε τόσους πλανήτες που έχουμε ανακαλύψει ως τώρα».

Οι σεφ της νεολιθικής Ευρώπης τα προτιμούσαν πικάντικα, Europeans Used Spices at least 7000 Years Ago, Study Shows

Garlic mustard seeds (Paul Henjum). A team of archaeologists from UK, Denmark, Germany and Spain have found evidence of the use of spices in European cuisine around 5,000 BC.

Πριν από σχεδόν 7.000 χρόνια, όταν η ευρωπαϊκή κουζίνα μεταμορφωνόταν χάρη στην επανάσταση της γεωργίας, ένας νεολιθικός σεφ της Βόρειας Ευρώπης μαγείρεψε ψαρόσουπα με σκορδομουστάρδα -τα υπολείμματα που βρέθηκαν στην κατσαρόλα είναι η αρχαιότερη ένδειξη για τη χρήση μπαχαρικών στην ευρωπαϊκή ήπειρο.

Προηγούμενες μελέτες για τη νεολιθική κουζίνα είχαν αναζητήσει ίχνη τροφών που περιέχουν άμυλο, όπως για παράδειγμα σιτηρά και λαχανικά. Οι έρευνες έδωσαν ενδείξεις για τη χρήση «πικάντικων» τροφών όπως το κρεμμύδι, μέχρι σήμερα όμως δεν υπήρχαν στοιχεία για μπαχαρικά, δηλαδή υλικά χωρίς σημαντική θρεπτική αξία.

Ιδού ο χάρτης των ειδικών. A map of Europe showing an inset of the study area and sites from which the pot residues were acquired, including also the Near East and northern Africa indicating early contexts where spices have been recovered (Saul H et al).

Στη νέα μελέτη, ερευνητές του Πανεπιστημίου της Υόρκης εξέτασαν πήλινα μαγειρικά σκεύη από τη Δανία και τη Γερμανία, τα οποία χρονολογούνται κατά τη μετάβαση από τη Μεσολιθική στη Νεολιθική Εποχή, πριν από περίπου 7.000 χρόνια, όταν οι Ευρωπαίοι εγκατέλειπαν τη ζωή του κυνηγού-τροφοσυλλέκτη για χάρη της γεωργίας.

Υπολείμματα στο τσουκάλι

This optical light microscope image shows archaeological phytoliths (Saul H et al).

Τα πήλινα σκεύη διαπιστώθηκε ότι έφεραν στον πυθμένα τους «φυτόλιθους» -αποθέσεις πυριτίου που συγκεντρώνονται ανάμεσα στα κύτταρα ορισμένων φυτών.

Η αλλιάρια η έμμισχος, ή «σκορδομουστάρδα», φαίνεται ότι ταιριάζει με μπακαλιάρο και όστρακα. Garlic Mustard (Alliaria petiolata), also known as Jack-by-the-hedge, flowering in spring by a roadside.

Δεδομένου ότι το σχήμα των φυτόλιθων είναι διαφορετικό σε κάθε φυτό, οι ερευνητές μπόρεσαν να ταυτοποιήσουν την προέλευσή τους: προέρχονταν από την αλλιάρια την έμμισχο (Alliaria petiolata), ένα χόρτο που ονομάζεται στα αγγλικά «σκορδομουστάρδα», καθώς ανήκει στην οικογένεια της μουστάρδας και αναδίνει άρωμα σκόρδου (το είδος απαντάται μάλιστα και σε ορισμένες περιοχές της Ελλάδας χωρίς όμως να χρησιμοποιείται ευρέως ως αρωματικό). Τα ευρήματα παρουσιάζονται στην ηλεκτρονική επιθεώρηση PLoS ONE.

A scanning electron microscope view of a phytolith in food residue.

Όσον αφορά τα υπόλοιπα συστατικά του μενού, οι έρευνες αποκάλυψαν θραύσματα οστράκων, κόκαλα μπακαλιάρου και χοιρινού. Χρησιμοποιώντας αυτά τα υλικά, η δρ Χέιλι Σάουλ, πρώτη συγγραφέας της δημοσίευσης, μαγείρεψε μερικά πειραματικά πιάτα για να αναπαραστήσει τη νεολιθική γεύση.

«Όλα τρώγονταν με ευχαρίστηση» λέει η ίδια. Όπως φαίνεται, οι πρόγονοί μας ήξεραν από καλή γεύση.

Οι κβαντικοί υπολογιστές σε κινούμενα σχέδια, Quantum Computers Explained

Ο Σπύρος Μιχαλάκης ως Φάουστ! Spiros Michalakis as Faust!

Ο Jorge Cham, γνωστός από τα ” PHD Comics “, δημιούργησε μια ταινία κινουμένων σχεδίων, στην οποία οι John Preskill και ο Σπύρος Μιχαλάκης, από το IQIM (Institute for Quantum Information and Matter) στο Caltech, περιγράφουν την διαφορετικότητα των πραγμάτων στον κβαντικό κόσμο και το πως αυτό μπορεί να οδηγήσει σε ισχυρούς κβαντικούς υπολογιστές.

Theoretical Physicists John Preskill and Spiros Michalakis describe how things are different in the Quantum World and how that can lead to powerful Quantum Computers.

Spiros grew up in Greece, where he learned mathematics from Euclid and physics from Aristotle. After taking part in the Olympics for math supernerds (IMO '97), he moved to MIT for four years, to make sure that the math and physics he had learned as a kid were up-to-date. They weren't, so he decided to get a degree in Mathematics with Computer Science. After graduating from MIT, he moved to sunny California for a PhD in Mathematical Physics from UC Davis. It was during this time that he first visited the beautiful campus of Caltech on a collaborative project with MIT undergraduate students involving a 3.5 ton cannon. Upon becoming a Doctor (the other kind), he moved to Los Alamos National Lab in New Mexico, where he spent his days trying to solve an impossible-looking problem (#2). After he somehow succeeded (in drawing pretty pictures for the 30-page proof), Caltech offered him a room with a view, where he is now Director of Outreach for the Institute for Quantum Information and Matter, as well as a regular research dude. As part of the general duties of every Caltech researcher, Spiros is currently collaborating with Project Runway's Alicia Hardesty and Caltech's Crystal Dilworth on a fashion line that will redefine nerdy. On his spare time, Spiros enjoys playing volleyball, eating sushi and curating IQIM's sciency blog Quantum Frontiers. He is also the faculty advisor for Caltech's Chapter of InnoWorks, which is amazing given that he is not a faculty member at Caltech. You can follow his shenanigans on Twitter @quantum_spiros.

Πώς να «βαφτίσετε» έναν πλανήτη, IAU Revises Their Stance on Public Involvement in Naming of Exoplanets and Moons

Artistic representations of the only known planets around other stars (exoplanets) with any possibility to support life as we know it. Credit: Planetary Habitability Laboratory, University of Puerto Rico, Arecibo.

Υποκύπτοντας τελικά στις πιέσεις και στις εκστρατείες που είχαν διοργανωθεί το τελευταίο διάστημα η Διεθνής Αστρονομική Ένωση (IAU), η οποία είναι επισήμως αρμόδια για την ονοματοδοσία των αστρονομικών αντικειμένων, ανακοίνωσε ότι αλλάζει την αυστηρή πολιτική της επιτρέποντας στο κοινό να λαμβάνει ενεργά μέρος στις σχετικές αποφάσεις. Ετσι στο εξής μπορεί να έχετε την ευκαιρία να «βαφτίσετε» κάποιον νεοανακαλυφθέντα πλανήτη ή τον δορυφόρο του. Αρκεί να ακολουθήσετε τους σχετικούς κανόνες.

Στροφή 180 μοιρών

Ο Πλούτωνας και τα φεγγάρια του ίσως στάθηκαν η αιτία για την αλλαγή στην πολιτική της Διεθνούς Αστρονομικής Ένωσης.

Η απόφαση σηματοδοτεί μια στροφή 180 μοιρών εκ μέρους του συνήθως δυσκίνητου, αν όχι αμετακίνητου, διεθνούς οργανισμού που εδρεύει στο Παρίσι. Καθώς έρχεται ενάμιση μήνα μετά την άσκηση βέτο στο όνομα που είχε ψηφίσει το κοινό για έναν από τους δορυφόρους του Πλούτωνα (στην ψηφοφορία είχε έλθει πρώτο με διαφορά το Vulcan, το όνομα του Ηφαίστου στα λατινικά αλλά και του πλανήτη του Σποκ στο «Σταρ Τρεκ», η IΑU όμως αγνόησε το αποτέλεσμα «κατακυρώνοντας» τα ονόματα Κέρβερος και Στυξ), πολλοί αναλυτές την ερμηνεύουν ως μια προσπάθεια σύμπλευσης με το πνεύμα της εποχής.

Η ανατροπή της «λαϊκής ετυμηγορίας» προκάλεσε έντονες αντιδράσεις εναντίον του οργανισμού, οι οποίες έλαβαν ακόμη μεγαλύτερες διαστάσεις εξαιτίας του γεγονότος ότι ο Γουίλιαμ Σάτνερ, ο εξαιρετικά δημοφιλής σταρ που υποδύθηκε τον Κάπτεν Κερκ του «Σταρ Τρεκ», είχε ηγηθεί μιας καμπάνιας υπέρ του ονόματος Vulcan. Λίγο νωρίτερα, τον περασμένο Απρίλιο, η Διεθνής Αστρονομική Ένωση είχε εμπλακεί σε μία ακόμη σφοδρή αντιπαράθεση με την ιδιωτική διαστημική start-up Uwingu, η οποία «έστησε» έναν δικτυακό τόπο όπου καλούσε το κοινό να προτείνει ονόματα για διάφορους εξωπλανήτες. Η συμμετοχή απαιτούσε την καταβολή χρηματικού αντιτίμου (4,99 δολάρια, 3,73 ευρώ) εξοργίζοντας την ΙΑU, η οποία θεωρεί - και κατά πολλούς δικαίως - ότι τα ονόματα των πλανητών δεν μπορούν να αποτελούν αντικείμενο εκμετάλλευσης για χρηματικό κέρδος.

Αυτός είναι αδιαμφισβήτητα ένας από τους λόγους για τους οποίους ο οργανισμός έθεσε ορισμένους περιορισμούς στη διαδικασία. Οι προτάσεις ονοματοδοσίας μπορούν να γίνονται από μεμονωμένα άτομα ή μέσω της διοργάνωσης ψηφοφοριών κατόπιν αποστολής μιας επίσημης επιστολής, ενώ οι ψηφοφορίες με χρήματα ή άλλο κέρδος απαγορεύονται ρητώς. Επίσης η Ένωση θέσπισε μια σειρά κανόνες-συστάσεις ως προς την επιλογή των ονομάτων. Αν θέλετε η φωνή σας να ακουστεί στο Διάστημα, θα πρέπει να τους ακολουθήσετε.

Οι κανόνες

Artistic rendition of a sunset view from the perspective of an imagined Earth-like moon orbiting the giant planet, PH2 b. Image Credit: H. Giguere, M. Giguere/Yale University

Οι προϋποθέσεις που τίθενται από τη Διεθνή Αστρονομική Ένωση για την πρόταση ονομάτων για νεοανακαλυφθέντα αστρονομικά αντικείμενα είναι οι εξής:

• Το όνομα να μην ξεπερνάει τους 16 χαρακτήρες.
• Να αποτελείται κατά προτίμηση από μία λέξη.
• Να μπορεί να προφέρεται σε όσο το δυνατόν περισσότερες γλώσσες.
• Να μην είναι προσβλητικό σε οποιαδήποτε γλώσσα ή κουλτούρα.
• Να μην είναι υπερβολικά όμοιο με το υπάρχον όνομα ενός αστρονομικού αντικειμένου.
• Τα ονόματα κατοικιδίων ζώων καλό είναι να αποφεύγονται.
• Τα ονόματα αμιγώς ή κατά κύριο λόγο εμπορικής φύσεως απαγορεύονται.
• Τα ονόματα προσώπων, τόπων ή γεγονότων που είναι κατά κύριο λόγο γνωστά εξαιτίας πολιτικών ή στρατιωτικών δραστηριοτήτων κρίνονται ακατάλληλα.

«Άγριο» αστρικό μωρό σε κοντινό πλάνο, Star Birth Drama Captured by Giant Radio Telescope

Δείτε σε «γκρο πλαν» το νεογέννητο άστρο και το αντικείμενο Herbig Haro 46/47 στον αστερισμό της Ιστίας, 1.400 έτη φωτός μακριά από τη Γη. This image of Herbig-Haro object HH 46/47 combines radio observations acquired with the Atacama Large Millimeter/submillimeter Array (ALMA) with much shorter wavelength visible light observations from ESO’s New Technology Telescope (NTT). The ALMA observations (orange and green, lower right) of the newborn star reveal a large energetic jet moving away from us, which in the visible is hidden by dust and gas. To the left (in pink and purple) the visible part of the jet is seen, streaming partly towards us. Credit: ESO/ALMA (ESO/NAOJ/NRAO)/H. Arce. Acknowledgements: Bo Reipurth

Η γέννηση ενός άστρου είναι ένα εξαιρετικά βίαιο γεγονός, εξίσου βίαια όμως είναι και τα πρώτα «βήματα» της ζωής του. Τα νεογέννητα άστρα εκτοξεύουν στο Διάστημα υλικά με ιλιγγιώδεις ταχύτητες, δημιουργώντας πολλές φορές θεαματικούς φωτεινούς χειμάρρους στο περιβάλλον τους.

Astronomers using the Atacama Large Millimeter/submillimeter Array (ALMA) have obtained a vivid close-up view of material streaming away from a newborn star. By looking at the glow coming from carbon monoxide molecules in an object called Herbig-Haro 46/47 they have discovered that its jets are even more energetic than previously thought. In these observations from ALMA the colours shown represent the motions of the material: the blue parts at the left are a jet approaching the Earth (blueshifted) and the larger jet on the right is receding (redshifted). Credit: ESO/ALMA (ESO/NAOJ/NRAO)/H. Arce

Το τηλεσκόπιο ALMA (Atacama Large Millimeter/submillimeter Array) απαθανάτισε για πρώτη φορά σε «γκρο-πλαν» ένα «άγριο» αστρικό μωρό αποκαλύπτοντας νέα στοιχεία για τις διεργασίες που συνοδεύουν τα φαινόμενα του είδους.

This image from ESO's New Technology Telescope at the La Silla Observatory in Chile shows the Herbig-Haro object HH 46/47 as jets emerging from a star-forming dark cloud. This object was the target of a study using ALMA during the Early Science phase. Credit: ESO/Bo Reiburth

Τα υλικά που εκτοξεύονται από τα νεογέννητα άστρα τρέχουν με ταχύτητες ως και 1 εκατ. χλμ. την ώρα. Καθώς, στην πορεία τους, συγκρούονται με νέφη αερίων και σκόνης δημιουργούν φωτεινές περιοχές νέφωσης οι οποίες ονομάζονται αντικείμενα Herbig Haro. Ένα θεαματικό τέτοιο αντικείμενο, το οποίο είναι γνωστό ως  Herbig-Haro 46/47 και βρίσκεται στον αστερισμό της Ιστίας, περίπου 1.400 έτη φωτός μακριά από τη Γη, «χαρτογραφήθηκε»  με πρωτοφανή λεπτομέρεια από το διεθνές ραδιοτηλεσκόπιο που βρίσκεται στη Χιλή.

Οι νέες παρατηρήσεις έδειξαν ότι ορισμένα από τα υλικά του HH 46/47 κινούνται με ταχύτητες πολύ μεγαλύτερες από ό,τι πίστευαν οι επιστήμονες, γεγονός το οποίο σημαίνει ότι τα νεογέννητα άστρα παράγουν πολύ μεγαλύτερες ποσότητες ενέργειας και έχουν πολύ μεγαλύτερη ορμή από ό,τι εθεωρείτο ως τώρα. Η σχετική μελέτη δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «Astrophysical Journal».