Αντρέ Κερτέζ. André Kertész

“Κάθε φωτογραφία του Kertész περιέχει μιαν έκπληξη”, H. C. Bresson

Ο André Kertész γεννιέται ως Andor Kertész στην Βουδαπέστη από εβραίους γονείς στις 2 Ιουλίου 1894, μεσαίο από τα τρία αγόρια της οικογένειας. Ο πατέρας του ήταν βιβλιοπώλης, αλλά όταν πέθανε η οικογένεια αντιμετώπισε οικονομικά προβλήματα. Η βοήθεια ήρθε από τον αδερφό της μητέρας, που τους πήρε μαζί του στο Szigetbecse, μια μικρή πόλη της Ουγγαρίας. Η επαρχιακή ζωή και οι εικόνες της επηρεάζουν τον Kertész στη φωτογραφική του πορεία.

Σε ηλικία έξι μόλις ετών, το 1900, πρωτοβλέπει περιοδικά με φωτογραφίες. Κυριολεκτικά μαγεμένος, αποφασίζει ότι θα γίνει φωτογράφος, όταν μεγαλώσει. Αργότερα θα πει ότι από πολύ νωρίς έβλεπε τον κόσμο φωτογραφικά, “συνθέτοντας με το μάτι” πολύ πριν αξιωθεί με τις πρώτες του οικονομίες να αγοράσει (το 1912, 18 ετών) την πρώτη του μηχανή που ήταν μια ICA με πλάκες 4,5x6. Θα πάρει την μηχανή μαζί του πηγαίνοντας το 1914 στρατιώτης στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, πράγμα που, όπως έλεγε, τον βοήθησε να επιβιώσει. Μετά τον πόλεμο επιστρέφει με μισή καρδιά στο Χρηματιστήριο. Για λίγο καιρό αλλάζει δουλειά και ασχολείται με τη μελισσοκομία. Αλλά η βασική του ασχολία και η μόνη πηγή χαράς είναι γι αυτόν η φωτογράφηση.

Το 1925 ο André Kertész φεύγει για το Παρίσι – όπου φτάνουν συνεχώς και πολλοί άλλοι ξένοι καλλιτέχνες – με την οριστική απόφαση να αφοσιωθεί στη φωτογραφία. Η πόλη τον γοητεύει και αρχίζει αμέσως να την περιδιαβάζει και να την φωτογραφίζει. Το Παρίσι είναι την εποχή αυτή η καλλιτεχνική καρδιά του κόσμου, παρόλο που αντίστοιχους πόλους έλξης αποτελούν και η Γερμανία και η Νέα Υόρκη. Ο Kertész αρχίζει να συναναστρέφεται διάφορους γνωστούς καλλιτέχνες, τόσο Γάλλους όσο και ξένους, μεταξύ των οποίων και πολλούς Ούγγρους. Μέσα σε λιγότερο από ένα χρόνο η δουλειά του γίνεται γνωστή και πολλά περιοδικά του ζητούν φωτογραφίες.

Το 1928 αγοράζει μία από τις πρώτες Leica. Οι παραγγελίες πολλαπλασιάζονται, ενώ ταυτόχρονα φωτογραφίζει αδιάκοπα και για τον ίδιο, χωρίς συγκεκριμένο αντικείμενο, τη ζωή στους δρόμους, τους φίλους του κ.λ.π. Πολύ σύντομα θα κάνει και τις πρώτες του εκθέσεις και θα πουλήσει και μερικές φωτογραφίες σε συλλογές Μουσείων. Ακολουθούν τα βιβλία, όπου κυριαρχούν οι προσωπικές του φωτογραφίες από το αγαπημένο του Παρίσι, την πόλη που τον δέχτηκε στους κόλπους της και τον αναγνώρισε σαν ταλαντούχο φωτογράφο, την πόλη όπου βρήκε τον εαυτό του και οριστικοποίησε τη φωτογραφική του ματιά. Το 1931 έρχεται να τον βρει η μετέπειτα γυναίκα του και από πολλών χρόνων αγαπημένη του, η Elisabeth.

Το 1935 υπήρξε μια μοιραία χρονιά για τον Kertész. Αποφασίζει να φύγει με την γυναίκα του για τη Νέα Υόρκη, μετά από μία πρόταση τού πρακτορείου Keystone. Υπολογίζει να λείψει ένα χρόνο περίπου. Όμως, χάρη σε μια παράξενη συγκυρία, θα ζήσει εκεί την υπόλοιπη ζωή του. Και αυτό, παρά το γεγονός ότι στη χώρα αυτή δεν θα βρει, για πολλά χρόνια, ούτε αναγνώριση, ούτε την αγάπη, που τόσο αφειδώς του είχε επιδαψιλεύσει το Παρίσι. Τα διάφορα ειδησεογραφικά περιοδικά, που ανθούν την εποχή αυτή στην Αμερική, βρίσκουν τις φωτογραφίες του πολύ προσωπικές, πολύ “ομιλητικές”, όπως του είπε ένα από αυτά, εννοώντας προφανώς ότι δεν ήταν αρκετά αδιάφορες για να τις σχολιάσουν όπως θα ήθελαν οι εκδότες, και από την άλλη καθόλου «εντυπωσιακές» και επομένως ελκυστικές, για τους αναγνώστες.

Ο Kertész πικραίνεται πολύ με όλα αυτά, αλλά δεν κάνει την παραμικρή υποχώρηση. Διακόπτει τη συνεργασία του με το Keystone. Επιβιώνει χάρη σε μια μικρή επιχείρηση της Elisabeth. Από την άλλη μεριά, η δουλειά του δεν αναγνωρίζεται (παρά μόνον σποραδικά) ούτε από τούς «καλλιτεχνικούς» φωτογραφικούς κύκλους, δηλ. από τα μουσεία, τις γκαλερί και τους εκδοτικούς οίκους. Θα κάνει την πρώτη του ατομική έκθεση μετά 10 χρόνια, το 1945 στο Σικάγο, ενώ στην Νέα Υόρκη θα εκθέσει μόνος του για πρώτη φορά το 1964 στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης.

Το 1945 με πρωτοβουλία του Alexei Brodovitch, βγαίνει ένα βιβλίο του με τίτλο “Day of Paris”, το οποίο περιλαμβάνει μόνο γαλλικές φωτογραφίες. Παρόλη την πικρία του, δεν είναι εύκολο για τούς Kertész να γυρίσουν στο Παρίσι, λόγω του Πολέμου, και το ΄44 αποκτούν και οι δυο τους την Αμερικανική υπηκοότητα. Κατά τα χρόνια που ακολουθούν ο Kertész θα έχει μια περιορισμένη συνεργασία με μερικά περιοδικά, έως ότου, το 1949, υπογράψει ένα αποκλειστικό συμβόλαιο με το περιοδικό “House and Garden”, όπου θα δουλέψει έως το 1962. Παράλληλα, φωτογραφίζει και με τη Leica στον ελεύθερο χρόνο του (που όμως είναι λίγος), παραμένοντας όμως πάντοτε στο περιθώριο των αμερικανικών καλλιτεχνικών κύκλων.

Από το 1962 και μετά, και κυρίως από τότε που ο Szarkowski τού κάνει έκθεση στο MOMA (1964) αρχίζει (σιγά-σιγά πρώτα και ραγδαία στη συνέχεια) μια διεθνής πλέον και σε όλα τα επίπεδα αναγνώριση τού Kertész. Εκθέτει σ’ όλο τον κόσμο, εκδίδει βιβλία, δέχεται διεθνείς διακρίσεις. Ωστόσο, δεν θα ξεπεράσει ποτέ την πικρία του απέναντι στις Η.Π.Α.

Το 1977 η Elisabeth πεθαίνει από καρκίνο και ο ίδιος είναι πια 83 ετών. Εξακολουθεί να ζει στο διαμέρισμα όπου έζησαν σχεδόν από την αρχή, πάνω στη Washington Square, και φωτογραφίζει ακόμα, παρόλο που τα χέρια του χάνουν σιγά-σιγά τη σταθερότητά τους.

Προς το τέλος της ζωής του, φωτογραφίζει με ένταση, αποκλειστικά μέσα στο σπίτι του, διάφορες συνθέσεις αντικειμένων, στη μνήμη της Elisabeth, καθώς και εικόνες από το παράθυρό του, που θα γίνουν βιβλίο το 1981 με τίτλο “From my window”. Η διεθνής αναγνώριση συνεχίζεται και το 1982 παίρνει το μεγάλο εθνικό βραβείο φωτογραφίας στο Παρίσι. Πέθανε στο διαμέρισμά του στις 28 Σεπτεμβρίου τού 1985 σε ηλικία 91 ετών.

Ο Kertész υπήρξε κατ’ εξοχήν ο άνθρωπος της πρακτικής, που δεν θεωρητικοποίησε ποτέ τη δουλειά του και τις απόψεις του.  Οποτεδήποτε εκφράστηκε για το πώς έβλεπε την φωτογραφία, το ύφος του είχε μάλλον μια κατασταλαγμένη βεβαιότητα, παρά οποιαδήποτε αναλυτική διάθεση.

“Είμαι ερασιτέχνης”, είχε πει κάποτε, “και σκοπεύω να παραμείνω ερασιτέχνης σ’ όλη μου τη ζωή. Για μένα, η φωτογραφία πρέπει να συλλαμβάνει τη βαθύτερη φύση των πραγμάτων… Τόσο οι φωτογράφοι που κάνουν ρεπορτάζ, όσο και οι ερασιτέχνες, προσπαθούν να φτιάξουν μιαν ανάμνηση ή ένα ντοκουμέντο: αυτό είναι η καθαρή, η γνήσια φωτογραφία”. Ήξερε, ωστόσο, καλά ότι ακόμα και η πιο καθαρή φωτογραφία εμπεριέχει τον φωτογράφο. Όταν του είχαν πει ότι οι φωτογραφίες του “μιλούσαν πολύ”, είχε αντιτάξει ότι “δεν μπορούσε να χρησιμοποιήσει την μηχανή του, χωρίς να εκφραστεί”.

Σ’ ολόκληρη τη ζωή του δεν κάνει τίποτε άλλο, από το να ορίζει και να ξαναορίζει τη σχέση ανάμεσα σ’ αυτό που υπάρχει και στον τρόπο με τον οποίο εκείνος το βλέπει, ή, καλύτερα, από το να ψάχνει να βρει το φωτογραφικό “ισοδύναμο” του πραγματικού. Οι φωτογραφίες του André Kertész μας δείχνουν τον κόσμο, αλλά μας μιλάνε για τη φωτογραφία.

Τα ρομπότ θα πάρουν τις δουλειές μας; Is Your Job Under Threat From ROBOTS? Office Jobs Could Vanish By 2018

Τα ρομπότ θα έχουν καταλάβει τις θέσεις των γραφείων μας ως το 2018, σύμφωνα με βρετανό ειδικό στην τεχνητή νοημοσύνη. Expert warns that office jobs could vanish by 2018 because of Robots.

Οι μηχανές θα έχουν καταλάβει τα γραφεία μας προτού καλά-καλά τελειώσει η δεκαετία που διανύουμε. Τουλάχιστον αυτό υποστηρίζει βρετανός ειδικός στην τεχνητή νοημοσύνη ο οποίος προβλέπει ότι ως το 2018 τα ρομπότ θα εξασκούν επαγγέλματα τα οποία ως τώρα θεωρούσαμε ότι είναι καθαρά «ανθρώπινα». Αν πιστέψουμε τις προβλέψεις του, υπάλληλοι γραφείων, γραμματείς, πωλητές, ασφαλιστές αλλά και διοικητικοί υπάλληλοι θα πρέπει να αρχίσουν να ψάχνουν για άλλο αντικείμενο εργασίας.

Ταχύτερη πρόοδος

According to artificial intelligence expert Andrew Anderson, machines can already automate tasks and learn to make decisions like humans and its only a matter of time before they replace office worker jobs completely. IBM, for example, is already using its supercomputer Watson (pictured) to answer customer service calls.

Οι δυσοίωνες για το ανθρώπινο επαγγελματικό μέλλον προβλέψεις έγιναν από τον Αντριου Αντερσον, διευθύνοντα σύμβουλο της εταιρείας τεχνητής νοημοσύνης Celaton, σε συνέντευξη που παραχώρησε στη βρετανική εφημερίδα «Daily Mail». Όπως δήλωσε ο βρετανός ειδικός, η εταιρεία του προχώρησε σε μια αξιολόγηση όλων των επιτευγμάτων που έχουν σημειωθεί τα τελευταία χρόνια στον τομέα της τεχνητής νοημοσύνης. Το συμπέρασμά της είναι ότι η αντικατάσταση των ανθρώπων από τις μηχανές στον χώρο εργασίας θα έρθει νωρίτερα από ό,τι πιστευόταν - για την ακρίβεια θεωρείται ότι θα συντελεστεί μέσα στην επόμενη πενταετία, καθώς η πρόοδος που σημειώνεται στην τεχνητή νοημοσύνη είναι πολύ ταχύτερη από το αναμενόμενο.

A robot developed by researchers from Cornell University uses Kinect sensors, 3D cameras and a database of household task videos to anticipate their owner’s needs. For example, it scans the surrounding area for clues and when it spots an empty beer bottle, can open the fridge, pick up a full bottle of beer and hand it to its owner.

Η πιο εντυπωσιακή πλευρά των προβλέψεων που προέκυψαν από την αξιολόγηση της Celaton είναι ότι αυτές δεν αφορούν την «εισβολή» των μηχανών στις όχι και τόσο απαιτητικές από άποψη δεξιοτήτων «μηχανικές» δουλειές - αυτό άλλωστε είναι κάτι που ήδη έχει συμβεί σε σημαντικό βαθμό στη βιομηχανική παραγωγή και στον στρατιωτικό τομέα. Αντιθέτως φαίνονται να «ανεβάζουν» το επίπεδο των ρομπότ σε επαγγέλματα τα οποία απαιτούν έναν βαθμό συλλογιστικής και σκέψης. «Φοβάμαι ότι πλέον είναι πραγματικότητα το γεγονός ότι οι περισσότεροι υπάλληλοι γραφείου θα εξαφανιστούν» ανέφερε ο κ. Αντερσον. «Αυτό βεβαίως έχει τεράστιες επιπτώσεις στις θέσεις εργασίας, όμως συνεχώς σημειώνεται πρόοδος και η τεχνητή νοημοσύνη έχει πλέον εξελιχθεί τόσο ώστε να μπορεί να σκέφτεται και να μαθαίνει σαν άνθρωπος».

Μηχανές που σκέφτονται σαν άνθρωποι

Independent AI expert, Massimo Barbato – who wrote Thinking Beyond Limitation – said by 2025, machines will be able to learn, adjust, exercise judgement, and re-programme themselves. This is already seen in apps such as IBM’s Ask Watson app, pictured.

Τα συστήματα τεχνητής νοημοσύνης μπορούν πλέον να εκτελέσουν αυτόματα και γρήγορα πολλές εργασίες που για τον άνθρωπο απαιτούν αρκετή δουλειά και κόπο ενώ ορισμένα πιο τελευταία μοντέλα μπορούν ακόμη και να λαμβάνουν αποφάσεις τις οποίες ως τώρα θεωρούσαμε αποκλειστικά ανθρώπινες. «Η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να διαβάσει και να κατανοήσει το νόημα ολόκληρων εγγράφων μαθαίνοντας μοτίβα λέξεων και φράσεων. Αυτή η ικανότητα μάθησης - και μάλιστα μάθησης ως φυσικής συνέπειας της επεξεργασίας των εγγράφων - ελαχιστοποιεί την ανάγκη υπαλλήλων γραφείου για να εκτελέσουν ορισμένα επαναλαμβανόμενα καθήκοντα» τόνισε. «Το δε γεγονός ότι μια μηχανή μπορεί όχι μόνο να εκτελέσει τα καθήκοντα αυτού του είδους αλλά και να μαθαίνει διαρκώς να τα εκτελεί καλύτερα και ταχύτερα σημαίνει ότι οι υπάλληλοι γραφείου δεν είναι πλέον απαραίτητοι σε αριθμό τόσο τεράστιο όσο ήταν κάποτε». Για παράδειγμα, όπως εξήγησε ο ειδικός, μια μηχανή μπορεί να ξεχωρίσει τις «διπλές» αιτήσεις που γίνονται προς τις ασφαλιστικές εταιρείες αναγνωρίζοντας αμέσως ότι έχει ξαναδεί έναν αριθμό τηλεφώνου ή μια διεύθυνση - κάτι που ένας άνθρωπος δεν μπορεί να κάνει με τέτοια ευκολία. Επιπλέον, και πιο σημαντικό, όταν υπάρχει ανάγκη ανθρώπινης παρέμβασης, η μηχανή μπορεί να μάθει από αυτήν διευρύνοντας και βελτιώνοντας τις επιδόσεις της.

Ηλεκτρονικοί πωλητές

Αν και τα λεγόμενα του κ. Αντερσον μπορεί για κάποιους να φαίνονται ότι ανήκουν στη σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας, αυτό που περιγράφει συμβαίνει ήδη σε έναν βαθμό στο Διαδίκτυο: αρκετές εταιρείες που πραγματοποιούν πωλήσεις online χρησιμοποιούν αυτόματα συστήματα εξυπηρέτησης πελατών. Στις αρχές του χρόνου άλλωστε η IBM έδωσε «προαγωγή» σε έναν υπερυπολογιστή της ονόματι Watson μετατρέποντάς τον σε ρομποτικό κέντρο υποδοχής του τμήματος εξυπηρέτησης πελατών. Το σύστημα συλλέγει δεδομένα σχετικά με τους πελάτες και φροντίζει να δίνει τις απαντήσεις που ταιριάζουν καλύτερα στην κάθε περίπτωση. Στη συνέχεια ο Watson εξατομικεύει τις απαντήσεις του με βάση την εταιρεία και το είδος του πελάτη ώστε να είναι «προετοιμασμένoς» και για ενδεχόμενες μελλοντικές κλήσεις.

Από την πλευρά τους, ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Μπίλεφελντ ανέπτυξαν ένα ρομπότ το οποίο φιλοδοξεί να κάνει καριέρα σε ένα από τα κατ' εξοχήν επαγγέλματα που απαιτούν την ανθρώπινη επαφή και την προσωπική σχέση - αυτό του μπάρμαν. Το όνομα αυτού Joint Action in Multimodal Embodied Systems ή, πιο «φιλικά», JAMES. Ακόμη και αν ο JAMES των ερευνητών του Μπίλεφελντ δεν κατορθώσει ποτέ να γίνει απλώς... Τζέιμς και να κερδίσει τη συμπάθεια και τις εξομολογήσεις των πελατών ενός μπαρ, ο κ. Αντερσον είναι πεπεισμένος ότι τα ρομπότ «αλλάζουν το παιχνίδι» στην αγορά εργασίας. Η επόμενη πενταετία θα δείξει αν έχει δίκιο.

Ύλη «σπρίντερ» από τα… σπλάχνα μιας μαύρης τρύπας. Delving Into The Mystery Of Black Hole Jets

Καλλιτεχνική απεικόνιση της μελανής οπής που εκτοξεύει στο Διάστημα μεταλλικά στοιχεία με τρομερή ταχύτητα. Δίπλα της εικονίζεται ένας μπλε αστέρας. An artist's visualization of a stellar-mass black hole being fed by a companion star. “Heavy atoms have been seen in jets from one other system, SS433, but that’s a very unusual system, an oddball, whereas this system is quite typical, much more likely to represent black holes in general,” researcher Dr. Tasso Tzioumis said in a press release. Image Credit: NASA / CXC / M. Weiss

Χρησιμοποιώντας το διαστημικό παρατηρητήριο XMM-Newton διεθνής ομάδα ερευνητών παρατήρησε μια μελανή οπή και διαπίστωσε ότι από το εσωτερικό της εκτοξεύονται πίδακες σωματιδίων που ταξιδεύουν στο Διάστημα με τρομερή ταχύτητα. Οι πίδακες αυτοί ανακυκλώνουν ενέργεια και ύλη στο Διάστημα παίζοντας ρόλο στον σχηματισμό άστρων μέσα στους γαλαξίες.

«Βαριά» αλλά ταχύτατα

Black hole with disc and jets visualization courtesy of ESA.

Το πρώτο σημαντικό εύρημα των ερευνητών είναι ότι ανάμεσα στην ύλη που υπάρχει στους πίδακες βρίσκονται και μεταλλικά στοιχεία όπως σίδηρος και νικέλιο. Δεν είχε εντοπιστεί η παρουσία μεταλλικών στοιχείων σε τέτοιους πίδακες στο παρελθόν,  γεγονός που προσφέρει νέα δεδομένα για την κοσμική δραστηριότητα που λαμβάνει χώρα σε μια μαύρη τρύπα φωτίζοντας ταυτόχρονα τους μηχανισμούς δημιουργίας αυτών των πιδάκων.

Artist impression of the black hole candidate 4U 1630-47. (Credit: Riccardo Lanfranchi)

Η μελανή οπή έχει την κωδική ονομασία 4U1630-47 και το δεύτερο ενδιαφέρον όσο και εντυπωσιακό εύρημα των ερευνητών είναι ότι τα σωματίδια που εκτοξεύονται από αυτήν κινούνται με ταχύτητα άνω των 700 εκ. χλμ/ώρα! Οι ερευνητές επιβεβαίωσαν τα ευρήματά τους χρησιμοποιώντας τη συστοιχία ραδιοτηλεσκοπίων Compact Array στην Αυστραλία. 

Έκρηξη ακτίνων γάμμα που θύμισε το Big Bang. 'Monster' gamma ray burst in space sets record for death of star

Καλλιτεχνική απεικόνιση της τρομερής έκρηξης ακτίνων γάμμα που εντόπισαν τα διαστημικά τηλεσκόπια. Image provided by Nasa's Goddard Space Flight Centre shows an artist's rendering of how a gamma ray burst occurs. Photograph: AP

Τον περασμένο Απρίλιο τα διαστημικά τηλεσκόπια Swift και Fermi εντόπισαν μια πολύ ισχυρή έκρηξη ακτίνων γάμμα. 

Swift's X-Ray Telescope took this 0.1-second exposure of GRB 130427A at 3:50 a.m. EDT on April 27, just moments after Fermi and Swift detected the outburst. The image is 6.5 arcminutes across. Credit: NASA/Swift/Stefan Immler

Διεθνής ομάδα επιστημόνων ξεκίνησε αμέσως την μελέτη της έκρηξης και όπως προκύπτει έχουμε να κάνουμε με την ισχυρότερη, φωτεινότερη και μεγαλύτερης διάρκειας έκρηξη ακτίνων γάμμα που έχει παρατηρηθεί μέχρι σήμερα από τη Γη. Οι ειδικοί αναφέρουν ότι η μόνη πιο ισχυρή έκρηξη που γνωρίζουμε είναι η Μεγάλη Έκρηξη από την οποία δημιουργήθηκε το Σύμπαν.

Οι εκρήξεις γάμμα

An artist's conception of the processes by which a star collapses and becomes a black hole, releasing high-energy gamma rays and X-rays, as well as visible light, in the process. An armada of instruments detected the brightest recorded event of this type occurring on April 27, 2013. Los Alamos National Laboratory's RAPTOR (RAPid Telescopes for Optical Response) system saw the visual flash as it occurred in the constellation Leo and lingered for more than two minutes. RAPTOR is an intelligent visual system that scans the skies for optical anomalies and zeroes in on them when it detects them. NASA satellites detected gamma-ray bursts that corresponded perfectly with the optical signature. The event provides astrophysicists with a treasure trove of data that they can use to enhance their understanding of our universe and the cosmic processes that occur within it. (Credit: NASA)

Σύμφωνα με την κρατούσα θεωρία οι εκρήξεις ακτίνων γάμμα λαμβάνουν χώρα όταν ένα πολύ μεγάλο άστρο πεθαίνει καταρρέοντας βαρυτικά και προκαλεί μια έκρηξη σουπερνόβα. 

These maps show the sky at energies above 100 MeV as seen by Fermi's LAT instrument. Left: The sky during a 3-hour interval before GRB 130427A. Right: A 3-hour map ending 30 minutes after the burst. GRB 130427A was located in the constellation Leo, near its border with Ursa Major. Credit: NASA/DOE/Fermi LAT Collaboration

Η έκρηξη εκτοξεύει στο Διάστημα πανίσχυρους «πίδακες» ακτινοβολίας πολύ υψηλής ενέργειας, η οποία ταξιδεύει στο σύμπαν με την ταχύτητα του φωτός. Συνήθως το αποτέλεσμα αυτού του φαινομένου είναι η δημιουργίας μιας μελανής οπής. Τα  διαστημικά τηλεσκόπια εντοπίζουν περίπου 120 εκρήξεις γάμμα ετησίως.

Ευτυχώς έγινε πολύ μακριά

An artist's conception shows the emergence of the jet from a gamma-ray burst. Cruz deWilde / Swift / NASA

Η έκρηξη που εντοπίστηκε τον Απρίλιο έλαβε την κωδική ονομασία GRB 130427A και έγινε όταν το Σύμπαν ήταν 9,9 δισ. ετών σε ένα γαλαξία που βρίσκεται σε απόσταση 3,7 δισ. ετών φωτός από εμάς. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των ερευνητών η έκρηξη προήλθε από ένα άστρο με μάζα 20-30 φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ήλιου και είχε διάρκεια περίπου 20 ωρών.

Σύμφωνα με τους ειδικούς αν μια τέτοιας ισχύος έκρηξη είχε γίνει σε απόσταση μικρότερη των χιλίων ετών φωτός από εμάς θα είχε καταστρέψει το στρώμα του όζοντος της ατμόσφαιρας αφήνοντας τη Γη έρμαιο στην κοσμική ακτινοβολία η οποία κυριολεκτικά θα… έψηνε τον πλανήτη μας. Η μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Science».

ΤΟ ΠΟΡΝΕΙΟ. THE BROTHEL

Vincent Van Gogh, Le bordel, 1888 

Οι μεγαλύτερες γυναίκες προσπαθούν

Να γίνουν παγίδες καναρινιών.

Μετά θρηνούν πάνω στα μικρά κίτρινα πτώματα

Λένε συνταγές, βάφονται.

Σαν βάζουν κάλτσες αποφεύγουν τις γαλακτόχρωμες

«Ποτέ» τους είπαν οι γιατροί,

«μαζί γάλα και ψάρι».

Henri de Toulouse-Lautrec, Woman Pulling up Her Stockings, 1894

Πώς νομίζετε ότι γεννήθηκαν οι δικτυωτές κάλτσες;

Τα παιδιά τους τις κοιτούν μοχθηρά

Εκεί που μιλούν με άλλες λέξεις

Έμμεσες, τις λένε...

Για τη μητρότητα.

Σαν τα καναρίνια σκέφτονται

–Σουφρώνοντας τη μύτη–

«Θα πεθάνουμε πρώτα εμείς, ρε συ».

ΝΙΚΟΣ ΚΥΡΙΑΚΙΔΗΣ

Και ολίγον Eυρωπαίοι οι… Ινδιάνοι, Americas' Natives Have European Roots

George Catlin, Boy Chief – Ojibbeway, 1843. An analysis of ancient DNA from a 24,000-year-old Siberian skeleton generates a new model for the original peopling of the Western Hemisphere.

Μια νέα εικόνα για την προϊστορία των γηγενών Αμερικανών προκύπτει από μια καινούργια γενετική έρευνα που δείχνει ότι οι πρόγονοι των κατοπινών Ινδιάνων, δεν έχουν μόνο ασιατικές ρίζες, όπως ήταν η μέχρι σήμερα κυρίαρχη άποψη, αλλά και ευρωπαϊκές.

Το πέρασμα

The migration paths that may have brought people across the Bering Strait Land Bridge. Photo: State Historical Society of North Dakota

Η κρατούσα θεωρία αναφέρει ότι οι πρώτοι κάτοικοι της αμερικανικής ηπείρου πέρασαν σε αυτή πριν από περίπου 15 χιλιάδες έτη όταν ο Βερίγγειος Πορθμός στο βορειοανατολικό άκρο της Σιβηρίας πάγωσε και ένωσε για κάποιο διάστημα τις δύο ηπείρους. Έτσι πιστευόταν μέχρι σήμερα ότι οι γηγενείς Αμερικανοί είχαν ασιατική καταγωγή.

Headed east. The Mal'ta boy was related to people who later migrated across Beringia to the Americas. CREDIT: G. GRULLÓN/SCIENCE

Μια νέα μελέτη ανατρέπει ή καλύτερα προσδίδει ακόμη μεγαλύτερο βάθος στην καταγωγή των γηγενών Αμερικανών.

Η απρόσμενη ανακάλυψη

PALEOLITHIC REMAINS: The 24,000-year-old remains of a young boy from Siberia reveal up to one-third of his genes come from European origin. Image: Kelly Graf

Eρευνητές, με επικεφαλής τον παλαιογενετιστή Έσκε Βίλερσλεβ του Πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης, μελέτησαν και κατάφεραν τελικά να αναλύσουν τα απολιθωμένα απομεινάρια ενός μικρού παιδιού που πέθανε στη Σιβηρία πριν από περίπου 24 χιλιάδες έτη. Πρόκειται για το αρχαιότερο γενετικό δείγμα σύγχρονου ανθρώπου που έχει αναλυθεί μέχρι σήμερα.

Haplogroup R Y-DNA.

Η ανάλυση έδειξε ότι το DNA του αγοριού μοιάζει με αυτό των σημερινών κατοίκων της Ευρώπης, της Δυτικής και Νότιας Ασίας και της Βόρειας Αφρικής, αλλά όχι της Κεντρικής και Ανατολικής Ασίας (Κίνα, Κορέα, Ιαπωνία).

Collage of Oneida Native Americans from public domain sources. Those faces would not look out of place at all in Spain or France.

Οι ερευνητές εκτιμούν ότι το 14% ως 38% των αυτοχθόνων της Αμερικής προέρχεται από ένα μη καθαρώς ασιατικό πληθυσμό, ενώ το υπόλοιπο από αμιγείς Ανατολικοασιάτες.

Collage of Cherokee men and women from public domain sources. Again we have some folks substantially indistinguishable from a European “look”, but some with the more Western Indian features starting to show up.

Οι επιστήμονες πιστεύουν πλέον ότι κάποιοι δυτικο-ευρασιατικοί λαοί είχαν εξαπλωθεί πολύ πιο ανατολικά από ό,τι εκτιμάτο μέχρι σήμερα και, έτσι, μοιράζονταν τη Σιβηρία, κατά την τελευταία εποχή των παγετώνων, μαζί με τους Ανατολικοασιάτες. 

George Catlin, Nuage Blanc, White Cloud, Chef of Tribe Iowa, 1844

Κάποια στιγμή έκαναν…σεξ μεταξύ τους και «αναμείχθηκαν» γενετικώς. Από αυτήν ακριβώς την επιμειξία προήλθαν οι πρώτοι Αμερικανοί.

Haplogroup X mtDNA.

Η ανακάλυψη προσφέρει παράλληλα και μια πειστική εξήγηση στο γεγονός ότι μαζί με το αγόρι είχαν βρεθεί παλαιολιθικά αγαλματίδια που έχουν ονομαστεί «Αφροδίτες», αγαλματίδια που γνωρίζουμε ότι τα είχαν και οι κάτοικοι της Ευρώπης την ίδια χρονική περίοδο.

Native American chiefs, 1865.

Παλαιότερα ευρήματα είχαν υποδείξει ευρωπαϊκές καταβολές των γηγενών Αμερικανών με τους ειδικούς να εικάζουν ότι κάποιοι Ευρωπαίοι είχαν φτάσει και εγκατασταθεί στην αμερικανική ήπειρο πριν από πολλές χιλιάδες χρόνια. Όμως η νέα γενετική έρευνα δείχνει ότι δεν χρειάζεται να καταφύγει κάποιος σε μια τόσο τραβηγμένη θεωρία για να εξηγήσει την παρουσία ευρωπαϊκού «αίματος» στους κατοπινούς Αμερικανούς. H νέα μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Nature».

Πανάρχαια η «Μαύρη Καλλονή» του Άρη. 4.4 billion-year-old meteorite NWA 7533 is straight outta Mars

Η Μαύρη Καλλονή φαίνεται ότι δημιουργήθηκε σχεδόν ταυτόχρονα με τον πλανήτη της... τον Άρη. The meteorite NWA 7533, cut to reveal the interior structure. The light and dark spots are harder rocks (clasts) embedded in a body fused from small grains at high tempertures. Luc Labenne

Ένα γυαλιστερό μαύρο πέτρωμα κίνησε το ενδιαφέρον Βεδουίνων στη Σαχάρα πριν από δύο χρόνια οι οποίοι το συνέλεξαν και το παρέδωσαν για μελέτη. Στο πέτρωμα δόθηκε η κωδική ονομασία NWA 7533 αλλά έγινε γνωστό με το προσωνύμιο «Μαύρη Καλλονή». Οι πρώτες μελέτες πιστοποίησαν ότι πρόκειται για ένα μετεωρίτη που έφτασε στη Γη από τον Άρη. Η ηλικία της Μαύρης Καλλονής είχε υπολογισθεί στα δύο δισ. έτη αλλά μια νέα μελέτη της από ερευνητές του Πανεπιστημίου της Φλόριδα αναφέρει ότι η ηλικίας της είναι πολύ μεγαλύτερη. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι το πέτρωμα έχει ηλικία 4,4 δις ετών. Αυτό σημαίνει ότι είναι το αρχαιότερο αντικείμενο που έχει φτάσει στη Γη από τον Άρη αλλά και ότι δημιουργήθηκε όταν ο Κόκκινος Πλανήτης ήταν ακόμη βρέφος.

Αν η νέα χρονολόγηση είναι ορθή τότε η μαύρη Καλλονή δημιουργήθηκε μόλις 100 έτη μετά τον σχηματισμό του Άρη. Η εκτίμηση της ηλικίας του έγινε με την τεχνική της χρονολόγησης των κρυστάλλων ζιρκονίου στο εσωτερικό του. Αν τα πράγματα είναι έτσι οι επιστήμονες θα έχουν στα χέρια τους ένα πραγματικό θησαυρό αφού είναι πιθανό να εντοπίσουν άγνωστα δεδομένα για τη γεωλογική ιστορία του Άρη. Μέχρι σήμερα έχουν εντοπιστεί περίπου 100 πετρώματα που έχουν ταξιδέψει στον πλανήτη μας από τον Άρη αλλά η ηλικία των αρχαιότερων εξ αυτών δεν ξεπερνά τα 600 εκ. έτη. Η νέα μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Nature».