Enzo Sellerio, “A Photographer in Sicily”

Enzo Sellerio, distinguished publisher and brilliant but reclusive photographer, has been recording his native Sicily since the Second World War. His considerable achievement is contained in the images within this book. The work is not some attempt at an inclusive compendium of photographs of Sicilian life but the visual harvest gathered from Sellerio's personal experiences of his native land. It is a gallery of passing impressions and fleeting moments given more solid substance by the photographer's pressing of the button on his camera. 

Among the street scenes and interiors, townscapes and landscapes, people working and at play, the ebb and flow of Sicilian life, the viewer of these photographs begins to recognise a master whose sense of composition has been influenced by the great European painters whose work he knows so well, by Breughel, Caravaggio, Rembrandt, Vermeer and Millet. A Photographer in Sicily shows a brilliant visual sensibility at work.

Τα πιο προηγμένα ανδροειδή του κόσμου σε ιαπωνικό μουσείο. Human or Machine? Life-Like Android Robots from Japan Show Glimpses of the Future

Which is the woman and which is the machine? A new exhibition entitled "Android: What is Human?" launching at the National Museum of Emerging Science and Innovation (Miraikan) in Tokyo will showcase some of the most realistic humanoid robots that have ever been seen. National Museum of Emerging Science and Innovation (Miraikan)

Τις πύλες της στο κοινό άνοιξε στις 25 Ιουνίου η μόνιμη έκθεση «Android: What is Human?» στο Εθνικό Μουσείο Νέων Επιστημών και Καινοτομίας (Miraikan) της Ιαπωνίας στο Τόκιο, όπου οι επισκέπτες έχουν τη δυνατότητα να «συναντήσουν» τα αποκαλούμενα «πλέον προηγμένα ανδροειδή» που υπάρχουν στον κόσμο- δηλαδή ρομπότ τα οποία οπτικά μοιάζουν πολύ σε ανθρώπους.

Mapping out a humanoid robot's facial expressions: On the left, researchers test out commands sent from a computer to the robot Otonaroid to see its reactions. On the right, you can see the mechanisms inside the robot's face. National Museum of Emerging Science and Innovation (Miraikan)

Στην έκθεση παρουσιάζονται τρία ανδροειδή: το Kodomoroid και το Otonaroid – ένα «παιδί» και μια «ενήλικη γυναίκα» αντίστοιχα- και το Telenoid, ένα ανδροειδές το οποίο, σύμφωνα με τη σχετική ανακοίνωση, έχει σχεδιαστεί με κάποια πολύ γενικά ανθρώπινα χαρακτηριστικά.

Robotics expert Hiroshi Ishiguro (left) and Miraikan museum director Mamoru Mori (right) pose with Kodomoroid and Otonaroid at the press conference held in Tokyo. YOSHIKAZU TSUNO/AFP/Getty Images

Την έκθεση επιβλέπει ο Δρ. Χιρόσι Ισιγκούρο, ειδικός σε θέματα ανδροειδών ο οποίος μελετά το ερώτημα «τι σημαίνει ‘ανθρώπινο;». Το Kodomoroid και το Otonaroid έχουν αναλάβει καθήκοντα στο πλαίσιο της έκθεσης, για πραγματοποίηση αναγγελιών/ ανακοινώσεων και ενημέρωση σε θέματα επιστήμης.

Σύμφωνα με τη σχετική ανακοίνωση, «Η έκθεση θα αποτελέσει ένα μοναδικό και σπάνιο event το οποίο θα παρέχει σε επιστήμονες την ευκαιρία να επικοινωνήσουν και να λειτουργήσουν ανδροειδή ρομπότ, ρίχνοντας παράλληλα φως στα χαρακτηριστικά των ανθρώπων εν αντιθέσει με αυτά των ρομπότ.»

Ως ανδροειδές ορίζεται ένα ρομπότ το οποίο μοιάζει στον άνθρωπο όσον αφορά στην εμφάνιση και στην κίνησή του. Χάρη σε νέα υλικά τα οποία επιτρέπουν τη δημιουργία απαλού δέρματος και σε τεχνητούς μύες που επιτρέπουν ομαλή κίνηση, τα ανδροειδή έρχονται όλο και πιο «κοντά» στους ανθρώπους.

Σύμφωνα με το Miraikan, εάν ένα ανδροειδές αποκτήσει τη δυνατότητα να μιλά και να «ζει» όπως ένας άνθρωπος, ίσως τότε κάποια στιγμή να μην είναι δυνατόν να ξεχωρίσει κάποιος το ένα από το άλλο. «Αν συμβεί κάτι τέτοιο, τι θα σήμαινε η λέξη ‘ανθρώπινος’; Τι είναι ‘ανθρώπινο’;» αναφέρεται σχετικά στην ανακοίνωση του μουσείου.

Kodomoroid, a robot news presenter that resembles a human child. National Museum of Emerging Science and Innovation (Miraikan)

Όσον αφορά στα τεχνικά τους χαρακτηριστικά: το Kodomoroid έχει τη δυνατότητα να ενημερώνει σχετικά με ειδήσεις από όλο τον κόσμο 24 ώρες την ημέρα, κάθε μέρα, σε μία ποικιλία φωνών και γλωσσών.

Otonaroid, the Miraikan's new robot science communicator. National Museum of Emerging Science and Innovation (Miraikan)

Το Otonaroid έχει «προσληφθεί»» ως «υπάλληλος» επιφορτισμένη με την ενημέρωση σε επιστημονικά θέματα και μπορεί να μιλά με τους επισκέπτες- οι οποίοι έχουν και τη δυνατότητα χειρισμού της (τα ρομπότ είναι τηλεχειριζόμενα).

Telenoid, a small android robot that you can pick up and cuddle. National Museum of Emerging Science and Innovation (Miraikan)

Το Telenoid είναι ένα ρομπότ μινιμαλιστικού σχεδιασμένου, το οποίο ενσωματώνει τα ελάχιστα δυνατά εμφανισιακά χαρακτηριστικά για «ανθρωποειδή» επικοινωνία. Οι επισκέπτες μπορούν να μιλήσουν μαζί του και να το χειριστούν.

Διαστημικές κβαντικές επικοινωνίες. First quantum transmission sent through space

Having some quantum reflections (Image: David Ducros/Science Photo Library).

Το ενδιαφέρον για αυξημένη ασφάλεια στις τηλεπικοινωνίες έχει γίνει πολύ πιο έντονο στον απόηχο των αποκαλύψεων της υπόθεσης Σνόουντεν- και ένας από τους τομείς που συγκεντρώνουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον είναι αυτός των κβαντικών επικοινωνιών. Η μετάδοση κρυπτογραφικών «κλειδιών» μέσω κβαντικών links παρέχει εξαιρετικά υψηλά επίπεδα ασφαλείας, καθώς κάθε απόπειρα υποκλοπής γίνεται αντιληπτή.

Η συγκεκριμένη τεχνολογία υπάρχει ήδη για χρήση με καλώδια οπτικών ινών, ωστόσο ένα πραγματικά παγκόσμιο δίκτυο θα προϋπέθετε τη χρήση δορυφόρων, που θα μετέδιδαν δεδομένα μεταξύ απομακρυσμένων περιοχών. Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα του New Scientist, για να δοκιμάσουν πώς θα λειτουργούσε κάτι τέτοιο, ο Πάολο Βιλορέσι (Πανεπιστήμιο της Πάντουα, Ιταλία) και η ομάδα του στράφηκαν σε δορυφόρους οι οποίοι είναι καλυμμένοι με καθρέφτες εξαιρετικά υψηλής ανακλαστικότητας, οι οποίοι χρησιμοποιούνται κανονικά για την ανάκλαση ακτίνων λέιζερ στη Γη.

The Matera Laser Ranging Observatory (MLRO) at the Space Geodesy Center "G. Colombo", Matera, Italy (2010).

Στο πλαίσιο του πειράματος, η ομάδα – η οποία το 2007 είχε στείλει ακτίνα φωτός στο Διάστημα μέσω του MLRO (Matera Laser Ranging Observatory) και ανιχνεύσει φωτόνια που είχαν «χτυπήσει» στον ιαπωνικό δορυφόρο Ajisai- ετοίμασε φωτόνια σε τέσσερις διαφορετικές κβαντικές καταστάσεις (το ελάχιστο δυνατόν που απαιτείται για τη δημιουργία κρυπτογραφικού «κλειδιού») και τα έστειλαν στο Διάστημα μέσω του MLRO.

Sketch of the experiment showing the Matera Laser Ranging Observatory telescope and the Ajisai laser-ranging satellite. QWP: Quarter-wave plate. PBS: Polarizing beam splitter.

Στην συνέχεια οι ερευνητές ήταν σε θέση να λάβουν κβαντικά bits πληροφοριών (qubits), τα οποία είχαν ανακλαστεί από πέντε δορυφόρους, σε ύψος 2.600 χιλιομέτρων- κάτι που, σύμφωνα με το New Scientist, αποτελεί σπάσιμο του προηγούμενου ρεκόρ μετάδοσης κβαντικής πληροφορίας (144 χιλιόμετρα, μεταξύ δύο τοποθεσιών στη Γη).

Το παρατηρητήριο λειτούργησε τόσο σαν πομπός όσο και ως δέκτης. Αν και το μήνυμα που εστάλη δεν ήταν κρυπτογραφημένο, θεωρείται ότι τα φωτόνια θα μπορούσαν να είχαν χρησιμοποιηθεί για την κρυπτογράφηση ενός bit δεδομένων ανά δευτερόλεπτο. Ωστόσο, είναι μακρύς ο δρόμος ακόμα μέχρι την εμφάνιση πρακτικών κβαντικών δορυφορικών επικοινωνιών, καθώς το φως μεταδίδεται ευκολότερα μέσω καλωδίων οπτικής ίνας από ό,τι μέσω του αέρα, οπότε και οι «επίγειες» εκδόσεις της συγκεκριμένης τεχνολογίας επιτρέπουν πολύ ταχύτερους ρυθμούς κρυπτογράφησης.

Which way is up? (Image: Orbital Sciences Corporation).

Όπως αναφέρεται στο δημοσίευμα, ο Ρούπερτ Ούρισν, του Ιnstitut für Quantenoptik und Quanteninformation (Βιέννη), επεσήμανε ότι η ομάδα του Βιλορέσι έστειλε τα qubits σε τέσσερις εκπομπές, δεκάδες δευτερόλεπτα η μία από την άλλη- κάτι που σημαίνει ότι δεν ανιχνεύτηκαν και οι τέσσερις κβαντικές καταστάσεις ταυτόχρονα, που είναι απαραίτητο για έναν τέτοιο δορυφόρο.

Αντίστοιχα, ο Τζιαν Γουέι Παν του Πανεπιστημίου Επιστήμης και Τεχνολογίας της Κίνας (Χεφέι) σημείωσε ότι πολλά φωτόνια χάθηκαν κατά τις μεταδόσεις, οπότε και τίθεται το θέμα του κατά πόσον το σήμα θα ήταν επαρκώς ισχυρό για τη μετάδοση ενός πλήρους κβαντικού «κλειδιού». Ωστόσο και οι δύο τόνισαν ότι η δουλειά της ομάδας δείχνει ότι η εν λόγω τεχνολογία βρίσκεται πλέον κοντά.

Read more:  www.newscientist.com – http://arxiv.org/abs/1406.4051