«Κυνηγώντας» σκουληκότρυπες για χωροχρονικά ταξίδια. Chasing Wormholes: The Hunt for Tunnels in Space-Time

A theatrical poster for the 2014 film "Interstellar" shows the spaceship Endurance flying through a wormhole. Credit: Paramount Pictures

Οι σκουληκότρυπες πρωταγωνιστούν συχνά στα βιβλία και τις ταινίες επιστημονικής φαντασίας, όπως για παράδειγμα στο φιλμ «Interstellar» του Κρίστοφερ Νόλαν, στο οποίο χρησιμοποιείται μία τέτοια συμπαντική «σήραγγα» που οδηγεί σε κόσμους πολύ πιο μακρινούς από το ηλιακό μας σύστημα.

Einstein believed worm holes could open up a window into a different era. The problem with his theory is that, if worm holes exist, they don't stay open long enough for anything to pass through them. But a new study at Cambridge University suggests unusually-shaped wormholes could stay open longer than normal.

Παρόλο που σε ορισμένες περιπτώσεις σενάρια σαν το παραπάνω έχουν δόσεις υπερβολής, βασίζονται σε ένα φαινόμενο που προβλέπεται από τους νόμους της φυσικής, και πιο συγκεκριμένα από τη Γενική Θεωρία της Σχετικότητας του Αϊνστάιν. Έτσι, εκτός από συγγραφείς και σκηνοθέτες, αρκετοί επιστήμονες σε όλο τον κόσμο μελετούν θεωρητικά τους τρόπους με τους οποίους θα μπορούσε όντως να χρησιμοποιηθεί μια σκουληκότρυπα για διαστρικά ταξίδια.

Ένας τέτοιος επιστήμονας είναι ο Έρικ Ντέιβις, φυσικός από το Ίδρυμα Tau Zero Tau που εδρεύει στο Κλίβελαντ, ο οποίος χρησιμοποιεί τις εξισώσεις της Γενικής Σχετικότητας για να περιγράψει τις ιδιότητες που θα έχει μια κοσμική «σήραγγα», όπως και τι θα συνέβαινε αν οποιοδήποτε αντικείμενο ή πληροφορία περνούσε το «κατώφλι» της.

The folding of space-time could create wormholes that could be used for faster-than-light journeys and time travel. Credit: edobric | Shutterstock

«Οι σκουληκότρυπες είναι τούνελ που μπορεί να συνδέουν δύο απομακρυσμένα σημεία (είτε στο σύμπαν μας είτε σε διαφορετικά σύμπαντα), δύο διαφορετικές χρονικές στιγμές για ταξίδια στον χρόνο, ή ακόμη και διαφορετικές χωρικές διαστάσεις», λέει ο Ντέιβις στο σάιτ Space.com.

Η ύπαρξή τους προβλέφθηκε για πρώτη φορά το 1916 από τον μαθηματικό Λούντβιχ Φλαμ, ο οποίος μελετούσε ποια φαινόμενα θα μπορούσαν να απορρέουν από τη Γενική Σχετικότητα. Παρόλο που αποτελούν μία εντυπωσιακή συνέπεια της θεωρίας, σύμφωνα με τον ομότιμο καθηγητή του Caltech Κιπ Θορν, ακόμη δεν έχει προταθεί κάποιος μηχανισμός δημιουργίας τους, ο οποίος να είναι γενικά αποδεκτός από την επιστημονική κοινότητα. Και βέβαια, μέχρι σήμερα δεν έχει ανιχνευθεί καμία τέτοια κοσμική δομή.

Theoretical physicist Kip Thorne, who helped bring real science to the movie "Interstellar." Some of Thorne's scientific theories seem to border on science fiction.

Ο Θορν έχει επίσης δείξει μαζί με την ομάδα του πως, ακόμη κι αν σχηματιζόταν μία σκουληκότρυπα, πιθανότατα θα κατέρρεε πριν μπορέσει οποιοδήποτε αντικείμενο να περάσει από μέσα της. Για να παραμείνει αυτή η συμπαντική «πύλη» ανοιχτή για αρκετό χρονικό διάστημα, θα χρειαζόταν κάποιο είδος σκαλωσιάς – κατασκευασμένης μάλιστα από κάποιο είδος «εξωτικής» ύλης.

Ένα υποψήφιο υλικό είναι η σκοτεινή ύλη, η οποία είναι πέντε φορές περισσότερη στο σύμπαν από τη συμβατική ύλη. Βέβαια, οι επιστήμονες δεν έχουν καμία εικόνα για τη φύση της σκοτεινής ύλης, αφού μέχρι σήμερα δεν έχει ανιχνευθεί άμεσα. Ωστόσο, μελετώντας τον τρόπο που αλληλεπιδρά με τη συμβατική ύλη μπορούν να «ψηλαφίσουν» τις ιδιότητές της.

Έτσι, σύμφωνα με άλλους θεωρητικούς φυσικούς, είναι πιθανό οι σκουληκότρυπες να σχηματίζονται σε περιοχές με μεγάλη συγκέντρωση σκοτεινής ύλης, όπως για παράδειγμα στα εξωτερικά όρια του Γαλαξία μας. Μάλιστα, με τη βοήθεια προσομοιώσεων, επιστήμονες έχουν δείξει πως σε μία τέτοια περίπτωση θα μπορούσαν όντως να λειτουργούν σαν συμπαντικές σήραγγες.

An artist's image of a hypothetical spacecraft that could be used to travel through a wormhole. Credit: NASA

Ακόμη όμως κι αν υπάρχουν τέτοια τούνελ στο σύμπαν, τι θα πάθαινε ένα αντικείμενο ή ένας άνθρωπος που θα περνούσε μέσα από αυτές; «Τίποτα», απαντά αφοπλιστικά ο Ντέιβις. «Το ταξίδι θα είναι ασφαλές για ένα διαστημόπλοιο και τους επιβάτες του, αφού στο εσωτερικό τους δεν θα υπάρχουν ισχυρές, παραμορφωτικές βαρυτικές δυνάμεις».

«Έτσι, αν βρεθούν στην είσοδο, π.χ. κάπου στη “γειτονιά” της Γης, απλώς θα περάσουν μέσα από το τούνελ και θα εμφανισθούν στην έξοδό του».

Καθώς αυτές οι χωροχρονικές σήραγγες θα συνδέουν δύο απομακρυσμένα σημεία, παρακάμπτοντας ουσιαστικά τη μεταξύ τους διαδρομή, για έναν εξωτερικό παρατηρητή θα σήμαινε πως οι «ταξιδιώτες» κινούνται με ταχύτητα μεγαλύτερη του φωτός. Επομένως, αν υπάρχουν, θα επιτρέψουν στον άνθρωπο να εξερευνήσει περιοχές του σύμπαντος στις οποίες είναι αδύνατον να φθάσει αλλιώς, αφού έχουν τόσο μεγάλη απόσταση από τον πλανήτη μας που ακόμη και το φως χρειάζεται χιλιάδες ή και εκατομμύρια χρόνια για να τη διανύσει.Βέβαια, για να γίνει αυτό, θα πρέπει πρώτα να έχουν βρεθεί σκουληκότρυπες στο σύμπαν. 

The worm hole would be open just long enough, Dr Butcher suggests, to send a photon through to the other side. Because the ends of a wormhole can exist at different points in time, if Professor Butcher's theory proves correct, a message could be sent through time.

Ωστόσο, ο Ντέιβις υποστηρίζει πως θα μπορούσαν να γίνουν πειράματα που να ψάξουν για χωροχρονικά τούνελ, ανιχνεύοντας έμμεσες ενδείξεις οι οποίες θα «προδίδουν» την ύπαρξή τους. Τέτοιες ενδείξεις  θα ήταν διαφορές στις περιοχές εισόδου και εξόδου, οι οποίες να παραπέμπουν στη σχέση αντικειμένου-ειδώλου ενός κοίλου καθρέφτη. Επίσης, θα μπορούσαν να αναζητηθούν ακτίνες φωτός με ιδιότητες που, όπως προβλέπεται θεωρητικά, θα αποκτούσαν αν είχαν ταξιδέψει μέσα από μία σκουληκότρυπα.

Πηγές: naftemporiki.gr – www.space.com

Ιπτάμενος πτερόσαυρος τρομοκρατούσε την έρημο της Γιούτα. Treasure trove of late Triassic fossils discovered in Utah

Καλλιτεχνική απεικόνιση του τρομερού πτερόσαυρου που ζούσε στην έρημο της Γιούτα και κυνηγούσε τα μικρότερα ζώα της περιοχής. This illustration provided by Brigham Young University on Oct. 16, 2015 depicts a pterosaur, which would have been the largest flying reptile of the time 210 million years ago, based on fossils found in 2009 at a site in Dinosaur National Monument near the town of Jensen in northeastern Utah. Its wingspan is about 1.3 meters (4.3 feet). The sphenosuchian depicted in its jaws is about 25 centimeters (10 inches) Paleontologists have discovered a cliff brimming with fossils that offers a rare glimpse of desert life in western North America early in the age of dinosaurs. (Josh Cotton/Brigham Young University via AP) Photo: Josh Cotton, AP

Μια εντυπωσιακή ανακάλυψη έκαναν παλαιοντολόγοι στην έρημο της Γιούτα. Εντόπισαν τα απολιθώματα οκτώ άγνωστων μέχρι ειδών που ζούσαν την εποχή των δεινοσαύρων. Το αρχαιότερο εξ αυτών ζούσε πριν από περίπου 210 εκ. έτη δηλαδή στην αυγή της εποχής των δεινοσαύρων που εκτιμάται ότι έκαναν την εμφάνιση τους στη Γη πριν από περίπου 230 εκ. έτη. Ανάμεσα τους ένα παράξενο σε όψη ερπετό με κεφάλι που έμοιαζε με πτηνό, άκρα παρόμοια με εκείνα ενός τυφλοπόντικα και γαμψή ουρά.

In this undated photo provided by Brigham Young University on Oct. 16, 2015, paleontologists work at a site where a pterosaur, which would have been the largest flying reptile of the time some 210 million years ago, was found in 2009, in Dinosaur National Monument near the town of Jensen in northeastern Utah. Paleontologists have discovered a cliff brimming with fossils that offers a rare glimpse of desert life in western North America early in the age of dinosaurs. (Brooks Britt/Brigham Young University via AP) Photo: Brooks Britt, AP

Τα περισσότερα από τα υπόλοιπα είδη έμοιαζαν με μικρού μεγέθους κροκοδείλους και ήταν προστατευμένα με μια «πανοπλία» στο πάνω μέρος τους σώματος τους. Το πιο ενδιαφέρον όσο και εντυπωσιακό ον από αυτά που εντοπίστηκαν είναι ένα είδος πτερόσαυρου με τεράστιο κρανίο και ανάλογου μεγέθους και ισχύος οδοντοστοιχία. Σύμφωνα με τους ερευνητές μόνιμος στόχος του ιπτάμενου τέρατος ήταν τα «κροκοδειλάκια» που ζούσαν στην περιοχή.

Κομήτες έσπειραν ζωή στην Ευρώπη; Did Comets Spark Alien Life in Europa's Oceans?

Νέα θεωρία για τις συνθήκες του ωκεανού στον δορυφόρο του Δία. Artist's impression of an impact event on Jupiter's moon Europa. Credit: NASA/JPL-CALTECH

Έχει διαπιστωθεί ότι μερικές δεκάδες χλμ. κάτω από την παγωμένη επιφάνεια της Ευρώπης, ενός εκ των δορυφόρων του Δία, υπάρχει ένας μεγάλος ωκεανός και μάλιστα πρόσφατες μελέτες δείχνουν ότι είναι πιθανότατα φιλικός στη ζωή. Μια από τις δημοφιλέστερες θεωρίες για την εμφάνιση της ζωής στη Γη είναι ότι τα δομικά της υλικά έφθασαν στον πλανήτη μας με κάποιους από τους κομήτες που την βομβάρδιζαν την πρώτη περίοδο της ύπαρξη της. 

Scientists are eager to learn if Europa's huge subsurface ocean harbors alien life. See how Jupiter's icy moon Europa works in this SPACE.com infographic. Credit: by Karl Tate, Infographics Artist

Επιστήμονες του Williams College στις ΗΠΑ πραγματοποίησαν μια μελέτη σύμφωνα με την οποία αυτό θα μπορούσε να έχει συμβεί και στην Ευρώπη.

Η νέα θεωρία

Είναι πιθανό κάποιος κομήτης να τρύπησε την παγωμένη επιφάνεια της Ευρώπης και να έριξε στον υπόγειο ωκεανό του δορυφόρου του Δία τα δομικά υλικά της ζωής. Credit: (NASA)

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι κομήτες με διάμετρο 5 χλμ. έχουν την δυνατότητα να τρυπήσουν την παγωμένη επιφάνεια του δορυφόρου και να φτάσουν μέχρι τον ωκεανό απελευθερώνοντας εκεί βιολογικό υλικό και γενικά πρώτες ύλες για την ανάπτυξη ζωής. 

Could the surface features in Europa's crust reveal where comets have impacted and penetrated through the ice? Credit: NASA/JPL-CALTECH/SETI Institute

Οι παρατηρήσεις στην Ευρώπη έχουν δείξει ότι κάποιες από τις ρωγμές στην επιφάνεια της έχουν δημιουργηθεί από πτώση κομητών ή αστεροειδών. Οπότε θεωρητικώς τουλάχιστον θα μπορούσε ένας εξ αυτών να είχε καταφέρει να διεισδύσει σε μεγάλο βάθος. Σύμφωνα με την μελέτη που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Journal of Geophysical Research, Planets» ένας κομήτης με διάμετρο 0.5 χλμ θα μπορούσε να διεισδύσει σε βάθος 5 χλμ στην Ευρώπη και ένας κομήτης διαμέτρου 5 χλμ θα μπορούσε να φτάσει σε βάθος 40 χλμ!

Saul Perlmutter: To ταξίδι ενός φωτονίου στο σύμπαν. One photon’s journey: Saul Perlmutter

Η ιστορία της εξέλιξης της ζωής στη Γη κατά τη διάρκεια του ταξιδιού ενός φωτονίου στο σύμπαν. Από τον Saul Perlmutter, που μοιράστηκε με τους Adam Riess και Brian Schmidt το βραβείο Νόμπελ Φυσικής 2011 για την ανακάλυψη της επιταχυνόμενης διαστολής του σύμπαντος.

The story of the evolution of life on earth during one photon’s journey across the universe. Told by Saul Perlmutter, who shared the 2011 Nobel Prize in physics for the discovery of the accelerating expansion of the universe.

Εξωγήινοι πολιτισμοί τύπου II και το άστρο KIC 8462852. What’s Orbiting KIC 8462852 – Shattered Comet or Alien Megastructure?

Something other than a transiting planet makes KIC 8462852 fluctuate wildly and unpredictably in brightness. Astronomers suspect a crumbled comet, but the cause remains a mystery. Credit: NASA

Στη δεκαετία του 1960 ο Ρώσος φυσικός Νικολάι Καρντάσιεφ (Nikolai Kardashev) έχοντας ως σκοπό την ταξινόμηση των ραδιοσημάτων από πιθανούς εξωγήινους πολιτισμούς, δημιούργησε ένα σύστημα ταξινόμησης πολιτισμών ανάλογα με την ενέργεια που καταναλώνουν. Κάθε προηγμένος πολιτισμός – προς το παρόν ο μόνος γνωστός πολιτισμός στο σύμπαν είναι ο δικός μας – εκπέμπει προς το διάστημα ακτινοβολία η οποία μπορεί να καταγραφεί και να μετρηθεί.

Η κατάταξη είχε ως εξής:

Kepler-11, a sun-like star orbited by six planets. At times, two or more planets pass in front of the star at once, as shown in this artist’s conception of a simultaneous transit of three planets observed by the Kepler spacecraft on Aug. 26, 2010. During each pass or transit, the star’s light fades in a periodic way.  Credit: NASA/Tim Pyle

Πολιτισμός τύπου Ι είναι ο πολιτισμός που ελέγχει όλες τις πλανητικές μορφές ενέργειας. Μπορεί να χρησιμοποιήσει όλη την ηλιακή ενέργεια που φτάνει στον πλανήτη του, ελέγχει την θερμοκρασία του πλανήτη, τα έντονα καιρικά φαινόμενα, τη σεισμική και την ηφαιστειακή δραστηριότητα.

Πολιτισμός τύπου ΙΙ είναι αυτός που αφού εξάντλησε τους πόρους του πλανήτη του, κατάφερε να ελέγχει και να καταναλώνει όλη την παραγόμενη ενέργεια ενός άστρου (σαν τον ήλιο μας).

Τέλος, σύμφωνα με τον Kardashev, ένας πολιτισμός τύπου ΙΙΙ αφού έχει εξαντλήσει την ενέργεια ολόκληρου του πλανητικού του συστήματος, έχει αποικίσει τον γαλαξία του και μπορεί να ελέγχει την ενέργεια σε γαλαξιακό επίπεδο.

There are Dyson rings and spheres and a Dyson swarm depicted here. Could this or a variation of it be what we’re seeing around KIC 8462852? Not likely, but a fun thought experiment. Credit: Wikipedia

Πολλοί επιστήμονες, μεταξύ των οποίων και ο Φρίμαν Ντάισον (Freeman Dyson),  υπέθεσαν ότι ένας πολιτισμός τύπου ΙΙ θα μπορούσε τα κατασκευάσει γύρω από το άστρο – ήλιο του τεράστιας κλίμακας κατασκευές που θα μπορούσαν να αξιοποιήσουν μέρος ή και σχεδόν όλη την ενέργεια την ενέργεια του άστρου.

Σε μια ακραία περίπτωση που περιέγραψε ο  Dyson, ένας πολιτισμός τύπου ΙΙ θα μπορούσε να περιβάλλει  το άστρο του με μια σφαιρική υπερ-κατασκευή η οποία θα μπορούσε να εκμεταλλεύεται το σύνολο της εκπεμπόμενης ενέργειας ενός άστρου. Επιπλέον, το εσωτερικό αυτής της σφαίρας θα μπορούσε φιλοξενήσει τον πολιτισμό και να ικανοποιήσει την δημογραφική αύξηση του πληθυσμού για εκατομμύρια χρόνια.

A detailed look at a small part of the star’s light curve reveals an unknown, regular variation of its light every 20 days. Superimposed on that is the star’s 0.88 day rotation period. Credit: Boyajian et. all

Σύμφωνα με τους νόμους της Θερμοδυναμικής η σφαίρα αυτή θα εξέπεμπε στο διάστημα μια χαρακτηριστική υπέρυθρη ακτινοβολία … η οποία θα μπορούσε να ανιχνευθεί από κάποιον άλλον απομακρυσμένο πολιτισμό. Ο Dyson προέτρεπε τους αστρονόμους να αναζητούν πηγές υπέρυθρης ακτινοβολίας στον ουρανό και όχι ραδιοσήματα. Ήδη έχουν γίνει έρευνες για τέτοιου είδους ακτινοβολία, χωρίς όμως αποτέλεσμα προς το παρόν.

Το πιο μυστηριώδες άστρο στον γαλαξία μας

To μυστηριώδες άστρο KIC 8462852, σε φωτογραφία που λήφθηκε στις 15 Οκτωβρίου 2015. KIC 8462852, photographed on Oct. 15, 2015. It’s an F3 V star (yellow-white dwarf) located about 1,480 light years from Earth. Credit: Gianluca Masi

Τις τελευταίες μέρες γίνεται μεγάλος ντόρος στο διαδίκτυο και τα ΜΜΕ από μια επιστημονική δημοσίευση αστρονόμων με τίτλο «Planet Hunters X. KIC 8462852 – Where’s the flux?».

Από τον τίτλο της δημοσίευσης οι συγγραφείς θέτουν το ερώτημα: που είναι φωτεινή ροή του άστρου KIC 8462852;

Our featured star shines at magnitude +11.7 in the constellation Cygnus the Swan (Northern Cross) high in the southern sky at nightfall this month. A 6-inch or larger telescope will easily show it. Use this map to get oriented and the map below to get there. Source: Stellarium

Πρόκειται για ένα ασυνήθιστο άστρο που βρίσκεται ανάμεσα στον αστερισμό του Κύκνου και τον αστερισμό της Λύρας, αόρατο με γυμνό μάτι, αλλά ορατό στο διαστημικό τηλεσκόπιο Κέπλερ, που εξερευνούσε για περισσότερα από 4 χρόνια την περιοχή αυτή από το 2009.

«Δεν έχουμε ξαναδεί ποτέ ένα τέτοιο άστρο», λέει η Ταμπίθα Μπογιατζιάν (Tabetha Boyajian), μεταδιδακτορική ερευνήτρια στο Yale. «Ήταν πραγματικά περίεργο. Σκεφτήκαμε ότι μπορεί να οφείλεται σε λάθος μετρήσεις ή στην κίνηση του διαστημικού σκάφους, αλλά ελέγχθηκαν όλες οι περιπτώσεις».

Detailed map showing stars to around magnitude 12 with the Kepler star identified. It’s located only a short distance northeast of the open cluster NGC 6886 in Cygnus. North is up. Click to enlarge. Source: Chris Marriott’s SkyMap

Το διαστημικό τηλεσκόπιο Κέπλερ έψαχνε για περιοδικές μικροσκοπικές αυξομειώσεις του φωτός σε 150.000 και πλέον άστρα. Αυτές οι περιοδικές μεταβολές της λαμπρότητάς των άστρων οφείλονται στους πλανήτες που περιστρέφονται γύρω από τα άστρα. Το Κέπλερ, μέχρι τον Ιανουάριο του 2015, με τη μέθοδο αυτή ανακάλυψε 1013 εξωπλανήτες και 3199 υποψήφιους εξωπλανήτες (στην έρευνα αυτή συμμετείχαν και εθελοντές με το πρόγραμμα Planet Hunters, κάτω από την ομπρέλα του Zoouniverse).

Graph showing the big dip in brightness of KIC 8462852 around 800 days (center) followed after 1500 days whole series of dips of varying magnitude up to 22%. The usual drop in light when an exoplanet transits its host star is a fraction of a percent. The star’s normal brightness has been set to “1.00” as a baseline. Credit: Boyajian et. all

Όταν ένας εξωπλανήτης διέρχεται μπροστά από το άστρο του τότε το Κέπλερ καταγράφει μείωση της λαμπρότητας του άστρου της τάξης του 1%. Στην περίπτωση του άστρου KIC 8462852 καταγράφηκαν μειώσεις της τάξης έως και 22%. Αυτά τα ποσοστά θεωρούνται τεράστια δεδομένου ότι εξωπλανήτες ακόμα και με το μέγεθος του Δία μειώνουν την λαμπρότητα γύρω στο 1%! Και πέρα από αυτό, ενώ οι εξωπλανήτες προκαλούν περιοδικές μεταβολές στη λαμπρότητα των άστρων τους, στην περίπτωση του KIC 8462852 οι τεράστιες μεταβολές στη λαμπρότητά του είναι απεριοδικές.

Οι περίεργες αυξομειώσεις στη λαμπρότητα του άστρου KIC 8462852 δείχνουν ότι περιβάλλεται από τεράστιο όγκο συμπαγούς ύλης.

Could a giant comet breakup and subsequent cascading breakups of those pieces be behind KIC 8462852’s erratic changes in brightness? Credit: NASA

Ένας τέτοιος σχηματισμός ύλης θα ήταν αναμενόμενος αν το άστρο είχε μικρή ηλικία. Όταν, για παράδειγμα, το ηλιακό μας σύστημα άρχισε να σχηματίζεται πριν από 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια, ένα συνονθύλευμα ύλης, ένας δίσκος από  συντρίμμια και σκόνη περιέβαλλαν τον ήλιο, προτού δημιουργηθούν οι πλανήτες. Αν το άστρο KIC 8462852 ήταν νέο, τότε θα έπρεπε να περιβάλλεται από σκόνη, η οποία θα έδινε μια έξτρα εκπομπή υπέρυθρου φωτός. Όμως, αυτή η υπέρυθρη εκπομπή δεν παρατηρήθηκε στα δεδομένα του διαστημικού τηλεσκοπίου υπερύθρων WISE (Wide-field Infrared Survey Explorer)(*). Φαίνεται λοιπόν ότι πρόκειται για ένα άστρο «ώριμης» ηλικίας.

Μια άλλη φυσική ερμηνεία που απομένει είναι να έχει εγκλωβιστεί στην τροχιά του άστρου ένας τεράστιος αριθμός κομητών και άλλων σωμάτων, π.χ. εξαιτίας μιας διαταραχής της αντίστοιχης περιοχής Oort του συστήματος KIC 8462852. Σύμφωνα με τους αστρονόμους κάτι τέτοιο έχει πολύ λίγες πιθανότητες να συμβεί.

Και εδώ μπαίνουν τα σενάρια επιστημονικής φαντασίας:

Μήπως πρόκειται για ενδείξεις κατασκευών τεράστιας κλίμακας από εξωγήινους πολιτισμούς τύπου ΙΙ;

The Green Bank Telescope is the world’s largest, fully-steerable telescope. The GBT’s dish is 100-meters by 110-meters in size, covering 2.3 acres of space. Credit: NRAO/AUI/NSF

Κάποιοι επιστήμονες, μεταξύ των οποίων και ο Τζέισον Ράιτ (Jason Wright) του Πανεπιστήμιου της Πενσιλβάνια  πιστεύουν πως η απόκρυψη του φωτός θα μπορούσε να οφείλεται σε τεράστιες τεχνολογικές κατασκευές προηγμένων εξωγήινων πολιτισμών [THE G SEARCH FOR EXTRATERRESTRIAL CIVILIZATIONS WITH LARGE ENERGY SUPPLIES –> βλέπε §4. KIC 8462852 AS A SETI TARGET, σελ.8 και 9]. Για τον λόγο αυτό οι επιστήμονες θα υποβάλλουν μια πρόταση, έτσι ώστε να στραφούν ραδιοτηλεσκόπια προς την κατεύθυνση του άστρου, με στόχο την ανίχνευση ραδιοσυχνοτήτων σχετικές με τεχνολογική δραστηριότητα. Κι αν η πρόταση εγκριθεί, η παρακολούθηση θ’ αρχίσει το επόμενο φθινόπωρο.

Αν πράγματι τα δεδομένα είναι σωστά, η επιθυμία όλων είναι οι απρόσμενες διακυμάνσεις φωτός στο άστρο KIC 8462852 να οφείλονται στις υπερ-κατασκευές εξωγήινων πολιτισμών τύπου ΙΙ. Όμως, ας μην ξεχνάμε ότι, και το 1967, όταν οι αστρονόμοι ανίχνευσαν για πρώτη φορά σήματα από πάλσαρ, στην αρχή νόμισαν ότι πρόκειται για σήματα εξωγήινων που προσπαθούσαν να επικοινωνήσουν με άλλους πολιτισμούς…

(*)Πάντως, το γεγονός ότι δεν παρατηρείται υπέρυθρη εκπομπή ακτινοβολίας σημαίνει ότι μάλλον απορρίπτεται και η ακραία περίπτωση της σφαίρας Dyson, η οποία προκαλεί επίσης υπέρυθρη εκπομπή.

Με τα μάτια στην γύρη! (Bee)autiful Shot: Pollen-Covered Eyeball Wins 'Small World' Photo Contest

Tο μάτι μιας μέλισσας καλυμμένο με γύρη από άνθο πικραλίδας αποκαλύπτει η εντυπωσιακή λήψη του Αυστραλού Ραλφ Γκριμ. Ralph Grimm brings the world eye-to-eye with a honey bee in this year’s powerful winning image, which features a close-up look at a bee eye covered in dandelion pollen grains. Magnified at 120x, the image is not only visually striking, but brings to light just how little is understood about how these incredible insects see the world through complex eyes. Credit: Ralph Claus Grimm

Mια φωτογραφία που αποκαλύπτει τα μικρά θαύματα της φύσης και μάλιστα μέσα από τα μάτια μιας μέλισσας είναι η εφετινή νικήτρια του ετήσιου διαγωνισμού της Nikon, Small World Photomicrography Competition 2015.

Στον μικρόκοσμο των απειλούμενων μελισσών

Στην εντυπωσιακή κοντινή λήψη με τη βοήθεια μικροσκοπίας του Αυστραλού Ραλφ Γκριμ, φαίνεται το μάτι μιας μέλισσας το οποίο είναι καλυμμένο με γύρη από άνθος πικραλίδας. Σύμφωνα με τον φωτογράφο, για την συγκεκριμένη λήψη αφιέρωσε τέσσερις ώρες πάνω από ένα μικροσκόπιο ώστε να καταφέρει να απαθανατίσει το μικροσκοπικό του θέμα.

Ο ίδιος, πρώην δάσκαλος σε γυμνάσιο και μελισσοκόμος, θεωρεί κρίσιμο το γεγονός της κατάρρευσης των αποικιών των μελισσών σε παγκόσμιο επίπεδο, εξαιτίας της αλόγιστης χρήσης φυτοφαρμάκων αλλά και της κλιματικής αλλαγής, και ευελπιστεί ότι η φωτογραφία του θα αποτελέσει μια υπενθύμιση γύρω από τον σημαντικό ρόλο της επικονίασης που αναλαμβάνουν τα εργατικά έντομα.

«Κατά κάποιο τρόπο, είναι σαν να βλέπουμε τον κόσμο μέσα από τα μάτια της μέλισσας» δήλωσε ο ίδιος. «Πρόκειται για ένα θέμα με ομορφιά γλυπτού το οποίο όμως αποτελεί παράλληλα μια προειδοποίηση – ότι οφείλουμε να παραμείνουν συνδεδεμένοι με τον πλανήτη μας, να “ακούμε” ακόμα και τα μικρά πλάσματα που μας περιβάλλουν όπως π.χ. οι μέλισσες και να βρίσκουμε τρόπους προστασίας της γης που όλοι εμείς αποκαλούμε σπίτι μας».

«Βουτιά» στο εντερικό σύστημα ενός ποντικού

Στην δεύτερη θέση βρέθηκε η λήψη από το εσωτερικό του εντέρου ποντικού, των ερευνητών του Πανεπιστημίου Στάνφορντ. Mouse colon colonized with human microbiota. The colon houses a dense community of bacteria (red) which are segregated from the colon tissue (blue nuclei) by a layer of mucus (green). Some members of the most abundant phyla, Firmicutes (yellow) and Bacteroidetes (fuschia), are highlighted here. Credit: Kristen Earl, Gabriel Billings, KC Huang & Justin Sonnenberg / Nikon

Την δεύτερη θέση κατέλαβε μια ασυνήθιστη ματιά στο… έντερο ποντικού το οποίο για πειραματικούς λόγους φιλοξενούσε το μικροβιακό «οικοσύστημα» του ανθρωπίνου εντέρου.

Η φωτογραφία ανήκει σε αμερικανούς ερευνητές από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Στάνφορντ στην Καλιφόρνια. Με μπλε χρώμα διακρίνονται οι πυρήνες των κυττάρων του εντέρου, οι οποίοι διαχωρίζονται από τα βακτήρια με ένα παχύ στρώμα βλέννης (πράσινο). Στον βακτηριακό πληθυσμό διακρίνονται είδη με κίτρινο χρώμα είδη που ανήκουν στο φύλο Firmicutes και με φούξια χρώμα είδη του φύλου Bacteroidetes. Δείτε περισσότερους νικητές στην ιστοσελίδα του διαγωνισμού της Nikon.

Ο Βόρειος Πόλος του Εγκέλαδου. North Pole of Saturn's Icy Moon Enceladus Captured in Best-Ever Photos

Ο Βόρειος Πόλος του Εγκέλαδου όπως τον φωτογράφισε το Cassini. NASA's Cassini spacecraft captured this view of the north pole of Saturn's icy moon Enceladus during a flyby on Oct. 14, 2015. Credit: NASA/JPL-Caltech/Space Science Institute

Μια εκπληκτική φωτογραφία από τον Εγκέλαδο, τον παγωμένο δορυφόρο του Κρόνου, κατέγραψε το διαστημικό σκάφος Cassini που εξερευνά το σύστημα του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών από το 2004 έχοντας κάνει πλήθος εντυπωσιακών ανακαλύψεων.

Νέα εκπληκτική εικόνα του παγωμένου δορυφόρου του Κρόνου. NASA's Cassini spacecraft photographed this cratered terrain near the north pole of Saturn's icy moon Enceladus during a close flyby on Oct. 14, 2015. Thin fractures slice through the craters — part of a network of similar cracks that wrap around the satellite. Credit: NASA/JPL-Caltech/Space Science Institute

Το Cassini πέρασε στις 14 Οκτωβρίου πάνω από τον Βόρειο Πόλο του Εγκέλαδου και τράβηξε εντυπωσιακές κοντινές εικόνες.

The Cassini spacecraft's close view of the southern terrain of Saturn's moon Enceladus, which contains a massive global ocean under its surface, scientists recently confirmed. Credit: NASA/JPL-Caltech/Space Science Institute

Το Cassini αποκάλυψε πριν από λίγα χρόνια ότι ο Εγκέλαδος κρύβει στο εσωτερικό του ένα μεγάλο ωκεανό με συνθήκες και σύσταση που πιθανώς να είναι φιλικές στη ζωή.

This image, captured on Oct. 14, 2015 by NASA's Cassini spacecraft, shows heavily cratered terrain around the north pole of Saturn's icy moon Enceladus. Credit: NASA/JPL-Caltech/Space Science Institute

Για αυτό και ο Εγκέλαδος αποτελεί πλέον σταθερό στόχο παρατήρησης και μελέτης των επιστημόνων. Γίνονται μάλιστα σκέψεις για να πραγματοποιηθεί εκεί μια αποστολή εξερεύνησης.

Πηγή: http://saturn.jpl.nasa.gov/mission/flybys/enceladus20151014/