Εντοπίστηκε νέο, άγνωστο μέχρι σήμερα, είδος ανθρώπου. New human species found in the Philippines

Υπάρχει ένα ακόμη νέο μέλος στο οικογενειακό δένδρο του Ανθρώπου. Πρόκειται για έναν πρόγονό μας, ο οποίος έχει πλέον αφανιστεί και εντοπίστηκε στις Φιλιππίνες. Το νέο είδος είναι γνωστό ως Homo luzonensis, καθώς ανακαλύφθηκε στο μεγαλύτερο νησί της χώρας, το Λουζόν. Η είσοδος του σπηλαίου Καλάο, στο βόρειο τμήμα του νησιού Λουζόν. Researchers digging in the Philippines's Callao Cave found teeth and bones that they say belong to a distinct species of ancient human, which they have named Homo luzonensis. PHOTOGRAPH BY D. PARDO, NATIONAL GEOGRAPHIC YOUR SHOT

Δεκατρία απολιθωμένα οστά και δόντια που αποκαλύφθηκαν σε σπήλαιο στις Φιλιππίνες ανήκουν σε ένα άγνωστο μέχρι σήμερα είδος ανθρώπου, που πιθανότατα ήταν μικρόσωμος αλλά παρουσίαζε μια απρόσμενη μίξη αρχαϊκών και σύγχρονων χαρακτηριστικών.

Callao cave, where the fossils of Homo luzonensis were discovered. Photograph: Quincy/Alamy

Τα λείψανα τουλάχιστον τριών ατόμων αυτού του είδους, που ονομάστηκε Homo luzonensis, βρέθηκαν στο Σπήλαιο Καλάο, στο βόρειο τμήμα του νησιού Λουζόν. Είναι η δεύτερη φορά από τις αρχές του 21ου αιώνα που ένα εξαφανισμένο πλέον μέλος της οικογένειας του ανθρώπου εντοπίζεται σε νησιά της νοτιοανατολικής Ασίας.

Οι επιστήμονες δεν κατάφεραν να αποσπάσουν DNA, όμως μπόρεσαν να καθορίσουν ότι το ένα από τα τρία αυτά άτομα έζησε πριν από 67.000 χρόνια και τα άλλα πριν από περίπου 50.000 χρόνια.

The Homo floresiensis ‘hobbit’ skull compared with a modern human skull. Photograph: Yousuke Kaifu

Το 2003 απολιθωμένα λείψανα ενός άλλου «νησιώτη», του Homo floresiensis –του αποκαλούμενου και «Χόμπιτ» λόγω του μικρού μεγέθους του– βρέθηκαν σε ένα σπήλαιο στο νησί Φλόρες της Ινδονησίας, που απέχει περίπου 3.000 χιλιόμετρα από το Λουζόν. Δεν υπάρχει κάποια ένδειξη ότι τα δύο είδη είχαν σχέση μεταξύ τους.

Ο Homo luzonensis δεν είναι άμεσος πρόγονος του σύγχρονου ανθρώπου. Ζούσε όμως την ίδια περίοδο με τον Χόμπιτ αλλά και με τον Homo sapiens, υποείδος του οποίου είναι ο άνθρωπος. Ο Homo sapiens εμφανίστηκε στην Αφρική πριν από περίπου 300.000 χρόνια.

Scientists have found a few bones and seven teeth belonging to a previously unknown species of human.  They've named the new species Homo luzonensis, after the island of Luzon in the Philippines where it was found.  The bones are tiny, suggesting that Homo luzonensis was under 4 feet tall.  That would make it the second species of diminutive human to be found in south-east Asia; in 2007 scientists announced the discovery of Homo floresiensis, found on the island of Flores in Indonesia and nicknamed the hobbit.  Both species lived around 50,000 years ago, at a time when Asia was also home to our species, the Neanderthals and a group called the Denisovans.  The new species raises many questions, including who were its ancestors and how did it move? © nature video

Οι επιστήμονες επισημαίνουν ότι δεν μπορούν να αποκλείσουν την πιθανότητα η άφιξη του δικού μας είδους στην περιοχή της νοτιοανατολικής Ασίας να συνέβαλε στην εξαφάνιση του Homo luzonensis. Ο Χόμπιτ εξαφανίστηκε επίσης πριν από 50.000 χρόνια, την ίδια περίοδο που ο Homo sapiens εξαπλωνόταν στην περιοχή.

Οι ανακαλύψεις στα νησιά Λουζόν και Φλόρες αποδεικνύουν ότι η ιστορία της εξέλιξης του ανθρώπου είναι πολύ πιο περίπλοκη απ’ όσο πίστευαν μέχρι πρότινος οι ειδικοί. Οι ερευνητές δεν αποκλείουν το ενδεχόμενο να βρεθούν και άλλες «εκπλήξεις» στην Ασία.

Πόσο μεγάλος ήταν ο άνθρωπος του Λουζόν;

Απολιθωμένα δόντια Homo Luzonensis. Five of the seven teeth attributed to Homo luzonensis. The teeth have small sizes and relatively simple shapes, but one premolar has three roots, which is uncommon among modern humans. PHOTOGRAPH COURTESY OF © CALLAO CAVE ARCHAEOLOGY PROJECT

Οι επιστήμονες περιέγραψαν με μεγάλη επιφύλαξη την εξωτερική εμφάνιση και τη ζωή του Homo luzonensis. Κι αυτό γιατί έχουν στη διάθεσή τους μόνο ελάχιστα οστά από τα χέρια και τα πόδια καθώς και μερικά δόντια δύο ενηλίκων και ενός παιδιού, αφού δεν βρέθηκαν οστά κρανίων. Βασιζόμενοι κυρίως στο μέγεθος των δοντιών, πιθανολογούν ότι αυτός ο «εξάδελφος» ήταν πιο μικρόσωμος από τον Homo sapiens, αλλά είναι αδιευκρίνιστο αν προσέγγιζε το ύψος του Χόμπιτ, που μετά βίας έφτανε το 1 μέτρο.

«Θα πρέπει να είμαστε επιφυλακτικοί, ιδίως επειδή ο κόσμος θα φέρει στο νου του τον Homo floresiensis ως “πρότυπο” για την εμφάνιση του Homo luzonensis, κάτι που ασφαλώς δεν συμβαίνει», είπε ο παλαιοανθρωπολόγος Φλοράν Ντετρουά, του Μουσείου του Ανθρώπου-Εθνικού Μουσείου Φυσικής Ιστορίας του Παρισιού.

«Μπορούμε μόνο να εικάσουμε ότι ίσως να ήταν ένας πυγμαίος Homo sapiens», πρόσθεσε ο αρχαιολόγος Αρμάντ Μιζάρες, ο επικεφαλής των αρχαιολογικών ανασκαφών στο Καλάο.

Με βάση τα οστά ζώων που βρέθηκαν στην περιοχή, φαίνεται ότι αυτοί οι άνθρωποι έτρωγαν κρέας και ίσως να χρησιμοποιούσαν λίθινα εργαλεία, εξήγησε ο Ντετρουά.

The finger and toe bones are curved, suggesting climbing was still an important activity for this species. Credit: Florent Detroit

Τα απολιθωμένα οστά από το σπήλαιο, που βρίσκεται στους πρόποδες της οροσειράς Σιέρα Μάντρε, παρουσιάζουν έναν συνδυασμό ανατομικών χαρακτηριστικών που κάνουν τον Homo luzonensis να ξεχωρίζει από όλα τα άλλα είδη ανθρώπου. Ορισμένα χαρακτηριστικά είναι παρόμοια με αυτά του Homo sapiens και του Χόμπιτ. Άλλα ήταν τόσο αρχαϊκά που παρέπεμπαν στον Αυστραλοπίθηκο –έναν από τους παλαιότερους προγόνους του ανθρώπου που εξαφανίστηκε πριν από περίπου 2 εκατ. χρόνια–, στον Homo habilis (2,3-1,4 εκατ. χρόνια πριν) και στον Homo erectus (1,8-1,3 εκατ. χρόνια πριν). «Κάποιος που φέρει συνδυαστικά αυτά τα χαρακτηριστικά δεν μπορεί να ταξινομηθεί σε κανένα από τα γνωστά είδη σήμερα», σημείωσε ο Γάλλος επιστήμονας.

«Για χρόνια –ακόμα και μέχρι πριν από λιγότερα από 20 χρόνια– θεωρούσαμε την εξέλιξη του ανθρώπου στην Ασία πολύ απλή: ο Homo erectus ξεκινώντας από την Αφρική εγκαθίσταται στην ανατολική και νοτιοανατολική Ασία και μετά δεν συμβαίνει τίποτα, μέχρι την άφιξη του Homo sapiens πριν από περίπου 40.000-50.000 χρόνια, ο οποίος “κατακτά” κάθε γωνιά της Γης», είπε ο Ντετρουά. «Με τις ανακαλύψεις επί του πεδίου –τα απολιθώματα– και στο εργαστήριο, για παράδειγμα μέσω της γενετικής, σήμερα ξέρουμε ότι η ιστορία της εξέλιξης δεν είναι γραμμική, ήταν πολύ πιο περίπλοκη, με πολλά ξεχωριστά είδη που ζούσαν ταυτόχρονα με τον Homo sapiens, διασταυρώνονταν μεταξύ τους, εξαφανίζονταν και τα λοιπά. Ο Homo sapiens εννοείται πως δεν ήταν μόνος του στη Γη», κατέληξε ο Ντετρουά, ο συγγραφέας της μελέτης που δημοσιεύτηκε στην επιστημονική επιθεώρηση «Nature».

The story of human evolution began about seven million years ago, when the lineages that lead to Homo sapiens and chimpanzees separated. Learn about the early human species that belong in our family tree and how the natural selection of certain physical and behavioral traits defined what it means to be human. © National Geographic

Πρόκειται για «μια αξιοσημείωτη ανακάλυψη» η οποία «αναμφίβολα θα προκαλέσει πολλές επιστημονικές συζητήσεις», εκτίμησε ο Μάθιου Τότσερι του Πανεπιστημίου Λέικχεντ του Καναδά, σχολιάζοντας το άρθρο στο περιοδικό «Nature».

Ο Ντετρουά αναμένει ότι ορισμένοι συνάδελφοί του «θα αναρωτηθούν κατά πόσο είναι θεμιτό να περιγράφεις ένα νέο είδος με βάση τόσο λίγα απολιθώματα». Και προσθέται χαριτολογώντας: «Αν στο μέλλον, οι συνάδελφοι αποδείξουν ότι έκανα λάθος και ότι αυτά τα λείψανα αντιστοιχούν σε κάποιο είδος που ήδη γνωρίζαμε, τόσο το χειρότερο, δεν είναι κάτι σοβαρό, θα ξεχαστεί…».

Πηγές: https://www.nature.com/articles/s41586-019-1067-9 - https://www.nationalgeographic.com/science/2019/04/new-species-ancient-human-discovered-luzon-philippines-homo-luzonensis/ - https://www.protagon.gr/epikairotita/homo-luzonensis-o-neos-poly-poly-makrinos-mas-ksadelfos-44341816149

Στη δημοσιότητα η πρώτη πραγματική εικόνα μαύρης τρύπας στις 10 Απριλίου. The Event Horizon Telescope Is Trying to Take the First-Ever Photo of a Black Hole

A still of a video simulation that shows what a black hole shadow might look like. The animation was featured in a short movie about the Event Horizon Telescope (EHT) project, produced by Peter Galison and Chyld King. Watch a livestreamed announcement of the Event Horizon Telescope's first results on April 10, 2019 at 9 a.m. EDT here. (Image: © EHT Outreach/YouTube)

Το διεθνές τηλεσκόπιο Event Horizon Telescope (EHT), το Εθνικό Ίδρυμα Επιστημών (NSF) των ΗΠΑ και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, προανήγγειλαν ότι θα κάνουν μια βαρυσήμαντη επιστημονική ανακοίνωση την Τετάρτη 10 Απριλίου. Γι’ αυτό το σκοπό θα δοθεί συνέντευξη τύπου στην Ουάσιγκτον (στις 16:00 ώρα Ελλάδας) από τους διευθυντές του ΕΗΤ Σέφερντ Ντόουλμαν και του NSF Φρανς Κόρντοβα.

The South Pole Telescope illuminated by the Milky Way and the Aurora Australis (Southern Lights). Watch a livestreamed announcement of the Event Horizon Telescope's first results on April 10, 2019 at 9 a.m. EDT here. (Image: © Daniel Michalik/South Pole Telescope)

Ταυτόχρονες συνεντεύξεις τύπου θα πραγματοποιηθούν στις Βρυξέλλες, στη Σαγκάη, στην Ταϊπέι, στο Σαντιάγο της Χιλής και στο Τόκιο. Στην παρουσίαση στην έδρα της ΕΕ -η οποία έχει συμβάλει στη χρηματοδότηση της σχετικής έρευνας- θα συμμετέχουν ο Ευρωπαίος επίτροπος για την Έρευνα-Επιστήμη-Καινοτομία Κάρλος Μοέδας και επιστήμονες, ενώ στη Χιλή θα συμμετέχουν οι διευθυντές του μεγάλου τηλεσκοπίου ALMA και του Ευρωπαϊκού Νοτίου Αστεροσκοπείου (ESO).

Kαλλιτεχνική απεικόνιση μιας πολύ γρήγορα περιστρεφόμενης μαύρης τρύπας περιβαλλόμενης από έναν δίσκο προσαύξησης. This artist's impression depicts a rapidly spinning supermassive black hole surrounded by an accretion disk. This thin disk of rotating material consists of the leftovers of a sun-like star which was ripped apart by the tidal forces of the black hole. Shocks in the colliding debris as well as heat generated in accretion led to a burst of light, resembling a supernova explosion. (Image: © ESO, ESA/Hubble, M. Kornmesser/N. Bartmann)

Τι μπορεί να ανακοινωθεί; Πιθανότατα θα αφορά την πρώτη εικόνα μιας μαύρης τρύπας, που δεν αποκλείεται να είναι η κεντρική μαύρη τρύπα του δικού μας γαλαξία. Μέχρι σήμερα η ύπαρξη των μαύρων οπών τεκμαίρεται έμμεσα από τις επιδράσεις που ασκούν στο περιβάλλον τους, αλλά ποτέ κανείς δεν έχει «δει» μια μαύρη τρύπα ή μάλλον τι υπάρχει γύρω από μια μαύρη τρύπα.

The Event Horizon Telescope network, mapped on GoogleMaps with data from NASA and TerraMetrics. Watch a livestreamed announcement of the Event Horizon Telescope's first results on April 10, 2019 at 9 a.m. EDT here. (Image: © Event Horizon Telescope)

Το τηλεσκόπιο ΕΗΤ αποτελείται από ένα ευρύ δίκτυο διάσπαρτων τηλεσκοπίων σε διάφορα μέρη του κόσμου, δημιουργώντας -μέσω διασύνδεσης τους- ένα τεράστιο εικονικό τηλεσκόπιο με μέγεθος σχεδόν όσο η Γη. Με αυτό τον τρόπο, δημιουργείται αρκετή δυνατότητα μεγέθυνσης, ώστε να απεικονισθεί η περιοχή γύρω από μια μαύρη τρύπα, ιδίως του λεγόμενου «ορίζοντα γεγονότων», δηλαδή της «περιμέτρου» πέρα από την οποία τίποτε δεν μπορεί να δραπετεύσει, ούτε το φως (γι’ αυτό, άλλωστε, μια μαύρη τρύπα λέγεται…μαύρη). Είναι συνεπώς προφανές ότι είναι αδύνατο να φωτογραφηθεί το εσωτερικό μιας μαύρης τρύπας, αφού δεν βγαίνουν φωτόνια από εκεί.

This infographic shows a simulation of the outflow (bright red) from a black hole and the accretion disk around it, with simulated images of the three potential shapes of the event horizon's shadow.  (Image: © ESO/N. Bartmann/A. Broderick/C.K. Chan/D. Psaltis/F. Ozel)

Μέχρι τώρα το τηλεσκόπιο ΕΗΤ έχει στρέψει την προσοχή του σε δύο μαύρες τρύπες, οι οποίες έχουν τους μεγαλύτερους «ορίζοντες γεγονότων», όπως φαίνονται από τη Γη: στην κεντρική μαύρη τρύπα του γαλαξία μας (γνωστή και ως «Τοξότης Α*») και στην ακόμη μεγαλύτερη μαύρη τρύπα στο κέντρο του γιγάντιου γαλαξία Μ87. Κατά πάσα πιθανότητα η ανακοίνωση θα αφορά μια από αυτές τις δύο μαύρες τρύπες (ή και τις δύο!).

Πηγές: https://www.space.com/event-horizon-telescope-is-trying-to-photograph-black-holes.html - http://www.kathimerini.gr/1018100/article/epikairothta/episthmh/sth-dhmosiothta-h-prwth-pragmatikh-eikona-mayrhs-trypas-stis-10-aprilioy

Βρέθηκε φάλαινα που περπατούσε στην ξηρά! Fossil of ancient four-legged whale with hooves discovered

Τετράποδη φάλαινα περπατούσε και κολυμπούσε πριν από 42,6 εκατ. χρόνια. Giant 42.6m-year-old fossil was found along coast of Peru and suggests creature could walk on land. The latest specimen proves that early whales could swim for days or possibly weeks at a time while retaining their ability to rove around on land. Photograph: A. Gennari/CellPress

Παλαιοντολόγοι εντόπισαν στις ακτές του νότιου Περού ένα καλά διατηρημένο απολίθωμα μιας τετράποδης φάλαινας που ζούσε τόσο στην ξηρά, όσο και στη θάλασσα πριν από 43 εκατομμύρια χρόνια. Η ανακάλυψη αυτή συμπληρώνει κάποια από τα κενά που είχαν οι επιστήμονες σχετικά με την εξέλιξη των κητωδών.

Οι πρόγονοι των φαλαινών και των δελφινιών ζούσαν στην ξηρά πριν από 50 εκατομμύρια χρόνια, στην περιοχή της σημερινής Ινδίας και του Πακιστάν. Ομάδες παλαιοντολόγων έχουν επίσης βρει στη Βόρεια Αμερική απολιθώματα ηλικίας 41,2 εκατομμυρίων ετών από τα οποία συμπέραναν ότι εκείνη την εποχή τα κητώδη έχασαν την ικανότητά τους να στέκονται στα πόδια τους και να περπατούν.

Το νέο αυτό είδος περιγράφεται σε μια μελέτη που δημοσιεύεται σήμερα στην επιστημονική επιθεώρηση Current Biology. Εκτιμάται ότι το είδος αυτό είναι ηλικίας 42,6 εκατομμυρίων ετών και συμπληρώνει το “δέντρο” της εξέλιξης των κητωδών. Έχει μήκος 4 μέτρα και το επιστημονικό όνομά του είναι Peregocetus pacificus. Βρέθηκε σε απόσταση ενός χιλιομέτρου από τα παράλια του Ειρηνικού, στην Πλάγια Μέδια Λούνα, 250 χιλιόμετρα νοτίως της Λίμα.

The skeletons shows that the four-legged whale would have been at home on the land and in water © Lambert et al./Current Biology

Η φάλαινα είχε τέσσερα πόδια, ικανά να σηκώνουν το βάρος της στην ξηρά. Αυτό σημαίνει ότι η Peregocetus pacificus μπορεί να επέστρεφε στις βραχώδεις ακτές για να ξεκουραστεί ή ακόμη και να γεννήσει εκεί, αν και πιθανότατα περνούσε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της στο νερό. Και τα τέσσερα άκρα της είχαν μικρές οπλές, ενδεχομένως να είχαν και νηκτική μεμβράνη. Με τα μακριά δάχτυλά της και τα σχετικά αδύνατα άκρα της, το περπάτημα στην ξηρά μάλλον δεν θα ήταν εύκολη υπόθεση.

This figure shows the bones of Peregocetus, including the mandible with teeth, scapula, vertebrae, sternum elements, pelvis, and fore- and hind limbs. Credit: G. Bianucci

«Πιστεύουμε ότι τρεφόταν στο νερό και ότι η μετακίνησή της στη θάλασσα ήταν ευκολότερη σε σύγκριση με τη στεριά», εξήγησε ο παλαιοντολόγος Όλιβερ Λάμπερτ του Βασιλικού Βελγικού Ινστιτούτου Φυσικών Επιστημών, ο επικεφαλής της έρευνας. «Ορισμένοι σπόνδυλοι της ουράς παρουσιάζουν έντονες ομοιότητες με άλλα ημιυδρόβια θηλαστικά, όπως για παράδειγμα με τις ενυδρίδες, κάτι που υποδηλώνει ότι χρησιμοποιούσαν την ουρά κατά κύριο λόγο για να τις βοηθά στο κολύμπι», πρόσθεσε.

Η εξέλιξη των φαλαινών αποτελούσε αίνιγμα μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1990, όταν βρέθηκαν κάποια απολιθώματα από τα οποία οι επιστήμονες συμπέραναν ότι αυτές εμφανίστηκαν πριν από περίπου 50 εκατομμύρια χρόνια στην περιοχή της σημερινής Ινδίας και του Πακιστάν. Οι πρόγονοί τους ήταν θηλαστικά που ζούσαν στην ξηρά, μακρινοί συγγενείς του ιπποπόταμου, που το μέγεθός τους δεν ξεπερνούσε εκείνο ενός σκύλου μεσαίου μεγέθους. Χρειάστηκε να περάσουν εκατομμύρια χρόνια για να εξαπλωθούν σε όλον τον κόσμο.

The whale remains was found in the coastal deserts of Peru, which is rich in marine fossils © Lambert et al./Current Biology

Η Peregocetus pacificus είναι ο πιο πλήρης σκελετός τετράποδης φάλαινας που έχει βρεθεί σε άλλη περιοχή εκτός της Ινδίας και του Πακιστάν. Είναι επίσης ο πρώτος που εντοπίζεται στον Ειρηνικό και στο νότιο ημισφαίριο. Η παρουσία της στο Περού, κατά τον Λάμπερτ, υποδηλώνει ότι οι τετράποδες φάλαινες εξαπλώθηκαν από τη Νότια Ασία στη Βόρεια Αφρική και κατόπιν διέσχισαν τον Νότιο Ατλαντικό για να φτάσουν στον Νέο Κόσμο.

Η Peregocetus pacificus δείχνει ότι οι πρώτες φάλαινες που έφτασαν στην αμερικανική ήπειρο διατηρούσαν ακόμη την ικανότητα να περπατούν στην ξηρά.

Πηγές: https://www.cell.com/current-biology/fulltext/S0960-9822(19)30220-9 - http://www.nhm.ac.uk/discover/news/2019/april/ancient-four-legged-whale-with-webbed-feet-and-hooves-uncovered-in-Peru.html - https://www.cnn.gr/news/kosmos/story/171749/entyposiakes-eikones-vrethike-falaina-poy-kapote-perpatoyse-stin-xira

Ανακαλύφθηκε ο πρώτος στον κόσμο οργανισμός που παράγει χλωροφύλλη, αλλά δεν κάνει φωτοσύνθεση. Scientists discover first organism with chlorophyll genes that doesn't photosynthesize

Το παράξενο με τον περίεργο οργανισμό, που βαφτίστηκε corallicolid και ζει στη γαστρική κοιλότητα μιας ευρείας γκάμας κοραλλιών και ανεμώνων, είναι ότι είχε περάσει απαρατήρητος μέχρι σήμερα, παρόλο που υπάρχει περίπου στο 70% των κοραλλιών ανά τον κόσμο. For the first time scientists have found an organism that can produce chlorophyll but does not engage in photosynthesis. The peculiar organism is dubbed 'corallicolid' because it is found in 70 per cent of corals around the world and may provide clues as to how to protect coral reefs in the future. Credit: Patrick Keeling Lab, UBC

Καναδοί επιστήμονες ανακάλυψαν για πρώτη φορά στον κόσμο ένα οργανισμό, που μπορεί να παράγει χλωροφύλλη, παρόλα αυτά δεν κάνει φωτοσύνθεση, όπως θα αναμενόταν.

Το παράξενο με τον περίεργο οργανισμό, που βαφτίστηκε corallicolid και ζει στη γαστρική κοιλότητα μιας ευρείας γκάμας κοραλλιών και ανεμώνων, είναι ότι είχε περάσει απαρατήρητος μέχρι σήμερα, παρόλο που υπάρχει περίπου στο 70% των κοραλλιών ανά τον κόσμο.

UBC biologist Waldan Kwong looks at corals in the lab. Credit: Waldan Kwong, Patrick Keeling Lab

«Είναι ο δεύτερος σε αφθονία συγκάτοικος των κοραλλιών πάνω στον πλανήτη, αλλά μέχρι σήμερα δεν τον είχε βρει κανένας. Αυτός ο οργανισμός εγείρει νέα βιοχημικά ερωτήματα. Μοιάζει με παράσιτο και σίγουρα δεν είναι φωτοσυνθετικός, μολονότι παράγει χλωροφύλλη», δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής βοτανολόγος, Πάτρικ Κίλινγκ, του Πανεπιστημίου της Βρετανικής Κολομβίας, που έκανε τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Nature».

Researchers examining corals underwater. Credit: Varsha Mathur

Η χλωροφύλλη είναι η πράσινη χρωστική ουσία των φυτών και φυκών, η οποία τους επιτρέπει να απορροφούν ενέργεια από τον ήλιο μέσω της φωτοσύνθεσης. «Να έχει κανείς χλωροφύλλη χωρίς φωτοσύνθεση, είναι κάτι πραγματικά πολύ επικίνδυνο, επειδή η χλωροφύλλη είναι πολύ καλή στο να απορροφά ενέργεια, αλλά χωρίς τη φωτοσύνθεση να απελευθερώνει στη συνέχεια αργά αυτή την ενέργεια, είναι σα να ζει κανείς με μια βόμβα στα κύτταρα του», δήλωσε ο Κίλινγκ.

«Είναι για να ξύνεις το κεφάλι σου με απορία. Δεν γνωρίζουμε για ποιο λόγο αυτοί οι οργανισμοί διατηρούν τα γονίδια της φωτοσύνθεσης. Κάποια άγνωστη έως τώρα βιολογία εμπλέκεται στην περίπτωση τους, κάτι που ποτέ πριν δεν έχουμε ξαναδεί», δήλωσε ο ερευνητής Γουάλνταν Κουόνγκ και ανέφερε ότι ασφαλώς θα συνεχιστεί η μελέτη.

Πηγές: A widespread coral-infecting apicomplexan with chlorophyll biosynthesis genes. Nature, 2019 DOI: 10.1038/s41586-019-1072-z - https://news.ubc.ca/2019/04/03/scientists-discover-first-organism-with-chlorophyll-genes-that-doesnt-photosynthesize/ - https://www.in.gr/2019/04/04/tech/anakalyfthike-o-protos-ston-kosmo-organismos-pou-paragei-xlorofylli-alla-den-kanei-fotosynthesi/

Στο φως απολιθώματα από τη μέρα της «Αποκάλυψης» πριν 66 εκατ. χρόνια. 66 million-year-old deathbed linked to dinosaur-killing meteor

Ανασκαφές στην περιοχή Μπάουμαν στη Βόρεια Ντακότα των ΗΠΑ έφεραν στο φως μια εντυπωσιακή συλλογή απολιθωμάτων, τα οποία είχαν σκεπαστεί από πολλαπλά θραύσματα που είχαν πέσει από τον ουρανό, προφανώς μετά την εκτίναξη τους στον αέρα μετά την πρόσκρουση. A meteor impact 66 million years ago generated a tsunami-like wave in an inland sea that killed and buried fish, mammals, insects and a dinosaur, the first victims of Earth’s last mass extinction event. The death scene from within an hour of the impact has been excavated at an unprecedented fossil site in North Dakota. (Graphics and photos courtesy of Robert DePalma)

Για πρώτη φορά Αμερικανοί και Ευρωπαίοι επιστήμονες πιστεύουν ότι βρήκαν ίχνη -απολιθώματα ψαριών, δέντρων και ζώων- αμέσως μετά την κατακλυσμική πρόσκρουση στη Γη πριν περίπου 66 εκατομμύρια χρόνια ενός μεγάλου αστεροειδούς που οδήγησε στην εξαφάνιση των έως τότε κυρίαρχων δεινοσαύρων, αλλά και του 75% όλης της πανίδας και της χλωρίδας εκείνης της εποχής.

Fossilized fish piled one atop another, suggesting that they were flung ashore and died stranded together on a sand bar after the seiche withdrew. Credit: Photo courtesy of Robert DePalma

Ανασκαφές στην περιοχή Μπάουμαν στη Βόρεια Ντακότα των ΗΠΑ έφεραν στο φως μια εντυπωσιακή συλλογή απολιθωμάτων, τα οποία είχαν σκεπαστεί από πολλαπλά θραύσματα που είχαν πέσει από τον ουρανό, προφανώς μετά την εκτίναξη τους στον αέρα μετά την πρόσκρουση. Τα απολιθώματα έφεραν επίσης ενδείξεις ότι είχαν κατακλυστεί από το νερό, πιθανώς εξαιτίας ενός τεράστιου τσουνάμι που προκάλεσε η πτώση του αστεροειδούς με διάμετρο γύρω στα 12 χιλιόμετρα.

Paleontologists have found a fossil site in North Dakota that contains animals and plants killed and buried within an hour of the meteor impact that killed the dinosaurs 66 million years ago. This is the richest K-T boundary site ever found, incorporating insects, fish, mammals, dinosaurs and plants living at the end of the Cretaceous, mixed with tektites and rock created and scattered by the impact. The find shows that dinosaurs survived until the impact. Walter Alvarez and Robert DePalma at the Tanis outcrop in North Dakota.

Οι 12 ερευνητές, με επικεφαλής τον παλαιοντολόγο Ρόμπερτ ΝτεΠάλμα του Πανεπιστημίου του Κάνσας, που θα κάνουν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS), εκτιμούν ότι για πρώτη φορά οι επιστήμονες έχουν την ευκαιρία να πάρουν μια ιδέα των τρομερών γεγονότων που συνέβησαν μερικά λεπτά έως ώρες μετά την πρόσκρουση του αστεροειδούς σε μια περιοχή στο σημερινό Κόλπο του Μεξικού.

‘Tsunamis from the Chicxulub impact are certainly well-documented, but no one knew how far something like that would go into an inland sea,’ DePalma said. The team determined  there were at least two massive waves, which battered the land with about 20 minutes in between.

Η πρόσκρουση δημιούργησε στη χερσόνησο Γιουκατάν τον κρατήρα Τσιξουλούμπ, με διάμετρο σχεδόν 200 χιλιομέτρων, ο οποίος είναι σήμερα σε μεγάλο βαθμό υποθαλάσσιος, θαμμένος 600 μέτρα κάτω από το βυθό. Οι επιστήμονες χρονολόγησαν τα απολιθώματα της Β. Ντακότα ότι έχουν ηλικία 65,76 εκατομμύρια χρόνια, η οποία ταιριάζει με την χρονολόγηση για την πτώση του αστεροειδούς.

Stranded on the sand bar, fish were pelted by high-speed glass beads called tektites (pictured) that rained down from the sky as a product of rock melted during the impact. Credit: Photo courtesy of Robert DePalma

Η πρόσκρουση, η οποία θα ταρακούνησε τη Γη όσο ένας σεισμός 10 έως 11 βαθμών, θα εκτόξευσε δισεκατομμύρια τόνους λιωμένων και διαλυμένων πετρωμάτων προς κάθε κατεύθυνση σε απόσταση χιλιάδων χιλιομέτρων. Τα απολιθωμένα ψάρια που βρέθηκαν, έχουν βράγχια γεμάτα από τέτοια θραύσματα (υαλώδεις τηκτίτες), διαμέτρου έως πέντε χιλιοστών, τα οποία θα είχαν κατακλύσει το νερό, όπου θα έπεσαν μαζικά σαν πύρινες βολίδες με ταχύτητες 150 έως 300 χιλιομέτρων την ώρα. Ανάλογα τέτοια θραύσματα, που θα είχαν προκαλέσει τεράστιες πυρκαγιές στα δάση, βρέθηκαν εγκλωβισμένα μέσα σε απολιθώματα ρητίνης δέντρων.

The team has identified fish, burned tree trunks, conifer branches, dead mammals, mosasaur bones, insects, a Triceratops, marine microorganisms called dinoflagellates, and ammonites in the Cretaceous graveyard. Fish carcasses and two logs tossed together are shown above. Credit: Photo courtesy of Robert DePalma

Πιθανώς χρειάστηκαν έως 17 ώρες εωσότου το γιγάντιο τσουνάμι από τον Μεξικό διασχίσει μια απόσταση 3.000 χιλιομέτρων και φθάσει στη Βόρεια Ντακότα, σε μια περιοχή όπου τότε υπήρχε θάλασσα και σήμερα είναι ξηρά, όπου βρέθηκαν τα απολιθώματα. Το τσουνάμι θα συμπαρέσυρε οτιδήποτε ζωντανό και άψυχο βρήκε στο δρόμο του. Γι’ αυτό, στο «νεκροταφείο» απολιθωμάτων στη Βόρεια Ντακότα βρέθηκαν στοιβαγμένα σε διαδοχικούς σωρούς ψάρια, κλαδιά δέντρων, θηλαστικά, έντομα, οστά δεινοσαύρων και άλλα αρχαία ζώα όπως αμμωνίτες.

Ανάμεσα στους ερευνητές είναι ο καθηγητής γεωλογίας Γουόλτερ Αλβάρεζ του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια-Μπέρκλεϊ, ο οποίος, μαζί με τον νομπελίστα πατέρα του Λούις, ανέπτυξαν από το 1979 τη διάσημη πλέον θεωρία της πρόσκρουσης ως αιτίας εξαφάνισης των δεινοσαύρων.

When the asteroid struck thousands of miles way, it birthed a tsunami-like wave that temporarily reversed the flow of a nearby river and tossed hundreds or thousands of sturgeon and paddlefish onto land. A fish tail from Tanis deposit can be seen above. Credit: Photo courtesy of Robert DePalma

Ο συνεργάτης του Ντέηβιντ Μπέρνχαμ δήλωσε ότι «είχαμε καταλάβει πως άσχημα πράγματα συνέβησαν αμέσως μετά την πρόσκρουση, αλλά έως τώρα κανένας δεν είχε βρει την ‘κάνη που καπνίζει’. Έτσι, μας έλεγαν ‘ακούμε για την έκρηξη που σκότωσε τους δεινόσαυρους, αλλά γιατί δεν υπάρχουν πτώματα παντού;’. Τώρα έχουμε πια και νεκρά σώματα. Δεν είναι δεινόσαυροι, αλλά τελικά θα βρεθούν και αυτοί». Ήδη στον «υγρό τάφο» της Βόρεια Ντακότα, σύμφωνα με τον ΝτεΠάλμα, βρέθηκαν και απολιθωμένα απομεινάρια δεινοσαύρων.

Άλλοι επιστήμονες πάντως θεωρούν πιθανό ότι η πρόσκρουση του αστεροειδούς δεν ήταν η μοναδική αιτία για την εξαφάνιση των δεινοσαύρων, στην οποία πιθανώς συνέβαλαν επίσης κατακλυσμικές και μακρόχρονες εκρήξεις ηφαιστείων, καθώς και η κλιματική αλλαγή.

Πηγές: https://news.berkeley.edu/2019/03/29/66-million-year-old-deathbed-linked-to-dinosaur-killing-meteor/ -  https://www.tovima.gr/2019/04/01/science/sto-fosapolithomata-apo-ti-mera-tis-apokalypsis-prin-66-ekat-xronia/

Αυτά είναι τα 21 επαγγέλματα της επόμενης δεκαετίας. 21 Jobs of the Future

Μέσα από έρευνες που έγιναν σε διάφορες μητροπόλεις αναδείχθηκαν οι ανάγκες που θα υπάρχουν. Η έρευνα και η καινοτομία είναι οι κλάδοι που έχουν το μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Concern about a “jobless future” has never been greater. Seemingly every day, an academic, researcher or technology leader suggests that in a world of automation and artificial intelligence (AI), workers will increasingly be a surplus to what businesses need. For many people, the future of work looks like a bleak place, full of temporary jobs, minimum wage labor and a ruling technocracy safely hidden away in their gated communities.

Ποια είναι τα 21 επαγγέλματα του μέλλοντος; Είναι το ερώτημα που θα απασχολήσει τις επόμενες γενιές, αλλά που δεν μπορούν να φανταστούν ορισμένα απίθανα επαγγέλματα που θα έχουν μεγάλη ζήτηση. Στο 2nd Youth Summit του Economist στην Αθήνα παρουσιάστηκε κατάλογος με τα 21 επαγγέλματα του μέλλοντος, τα οποία και έχουν προκύψει από σχετικές έρευνες που έχουν γίνει στις μητροπόλεις της έρευνας και της καινοτομίας ανά τον κόσμο.

Το ενδιαφέρον είναι ότι ορισμένα από αυτά δεν θα μπορούσε να τα φανταστεί κανείς καθώς αναδύονται μέσα σε ένα πλαίσιο διαρκούς τεχνολογικής εξέλιξης.

Τα επαγγέλματα της δεκαετίας

■ Αναλυτής κβαντικής μηχανικής μάθησης

■ Ειδικός στην πληροφορική αιχμής

■ Τεχνικός ιατροφαρμακευτικών συστημάτων ΤΝ

■ Στέλεχος γενετικής ποικιλομορφίας

■ Αναλυτής «κυβερνοπόλεων»

■ Ερευνητής δεδομένων

■ Διευθύνων σύμβουλος για θέματα εμπιστοσύνης

■ Υπεύθυνος «χαρτοφυλακίου» γονιδιωματικής

■ Βroker προσωπικών δεδομένων

■ Ειδικός «διασύνδεσης» ανθρώπων - ρομπότ

■ Ελεγκτής λεωφόρων

■ Συντηρητής «προσωπικής μνήμης»

■ Διαχειριστής ανάπτυξης επιχειρήσεων τεχνητής νοημοσύνης

■ Υπεύθυνος δεοντολογίας και ηθικής σε θέματα τεχνητής νοημοσύνης

■ Σύμβουλος «δέσμευσης» σε θέματα υγιεινής και ευεξίας

■ Σύμβουλος οικονομικής διαχείρισης

■ Δημιουργός «ταξιδιών» εικονικής πραγματικότητας

■ Δημιουργός ηλεκτρονικών υπηρεσιών για την προπαρασκευή συνεδρίων

■ Συνοδός - βοηθός σε ειδικές ομάδες πολιτών

■ Δημιουργός ιστοσελίδων

■ Σύμβουλος δημιουργίας προσωπικών εφαρμογών τεχνητής νοημοσύνης

Πηγές: https://www.cognizant.com/perspectives/21-jobs-of-the-future?utm_source=Youtube&utm_medium=Cards&utm_content=Cards+Desc&utm_campaign=ThoughtLeadership - https://www.tanea.gr/2019/03/29/greece/employment/ayta-einai-ta-21-apithana-epaggelmata-tis-epomenis-dekaetias-lista/