Arts Universe and Philology

Arts Universe and Philology
The blog "Art, Universe, and Philology" is an online platform dedicated to the promotion and exploration of art, science, and philology. Its owner, Konstantinos Vakouftsis, shares his thoughts, analyses, and passion for culture, the universe, and literature with his readers.

Πέμπτη 19 Μαρτίου 2020

Η εφιαλτική πολιτική αξιοποίηση μιας πανδημίας

Arnold Böcklin, La Peste, The Plague, 1898

1. Η υιοθέτηση μέτρων μαζικού πανικού, γενικευμένης καραντίνας και κλειστών συνόρων που εφαρμόζουν μια σειρά κυβερνήσεις στο παγκόσμιο πλαίσιο του σημερινού ολοκληρωτικού καπιταλισμού είναι ασύμμετρη, δυσανάλογη σε σχέση με τον πραγματικό κίνδυνο από τον κορωνοϊό και με επικίνδυνες πολιτικές στοχεύσεις, που ακόμα την έκταση, το βάθος και τη διάρκεια τους δεν γνωρίζουμε.

Η πρόβλεψη δε, για πολύμηνη παράταση της διάρκειας της επιδημίας, με τα συνακόλουθα έκτακτα μέτρα «πολεμικού καπιταλισμού» για την οικονομία (απολύσεις, αντικατάσταση μισθού με έκτακτα επιδόματα, γενίκευση εκ περιτροπής εργασίας και δουλειάς από το σπίτι, απλήρωτες υπερωρίες και δουλειά την Κυριακή, αποζημίωση-χάρισμα φόρων και εισφορών στις επιχειρήσεις, γιγάντια αύξηση κατανάλωσης υγειονομικού υλικού, επενδύσεις τεράστιων κεφαλαίων σε πολυεθνικές και όχι στη δημόσια έρευνα για την παραγωγή νέων φαρμάκων, εμβολίων, διαγνωστικών test κλπ) εντείνουν την ανησυχία και τον προβληματισμό για το που το πάει ο καπιταλισμός.

Ακόμα μεγαλύτερο σοκ και αύξηση των δημοκρατικών αντανακλαστικών θα έπρεπε να προκαλεί η απαγόρευση των συναθροίσεων, των λαϊκών και νεολαιίστικων συγκεντρώσεων σε υπαίθριο χώρο, των κάθε λογής μαζικών διαμαρτυριών, την ώρα που οι κυβερνήσεις προχωρούν κι εφαρμόζουν μια χαρά τις πιο σκληρές αντεργατικές αναδιαρθρώσεις. Η εθνική συναίνεση (Μητσοτάκη, Τσίπρα, Γεννηματά) για την αντιμετώπιση του Covid19 δεν εμποδίζει καθόλου τη συνέχιση του αντιλαϊκού κοινοβουλευτικού έργου, ενώ η καμπάνια «μένουμε σπίτι» και η μετατροπή του λαού σε «δίωρους εξοδούχους» για να αγοράσουν μόνο απαραίτητα τρόφιμα και φάρμακα δεν είναι και πολύ μακριά.

2. Ακόμα πιο επικίνδυνη πλευρά είναι ο σκληρός ρατσισμός της «ατομικής ευθύνης» που καλλιεργείται συστηματικά. Το «ύποπτο κρούσμα» ή ο δυνητικά μολυσμένος από τον ιό (δηλ. σχεδόν όλοι οι εργαζόμενοι αφού ο ιός είναι εξαιρετικά μεταδοτικός και «πάνδημος» όπως μας διαβεβαιώνουν), είναι ανεύθυνος και ένοχος για την επέκταση της πανδημίας, ακόμα και των θανάτων, επειδή δεν κάθεται σπίτι του, δεν απολυμαίνεται κάθε μισή ώρα, δεν έχει αγοράσει χιλιάδες αλκοολούχα μαντηλάκια και μάσκες, φτερνίζεται ή δεν ακούει τους ειδικούς. Βεβαίως, στο πλαίσιο της κοινωνίας ο καθένας οφείλει να συμπεριφέρεται με κοινωνική υπευθυνότητα και να συμβάλλει στη μη διάδοση της νόσου. Αλλά αυτό δεν μπορεί να κρύβει την τεράστια πολιτική και ταξική ευθύνη που έχουν οι κυβερνώντες τόσες δεκαετίες και το κεφάλαιο στον τομέα της Υγείας και γενικότερα.

ΑΠΟΡΙΕΣ…

Jacek Malczewski, Thanatos I, 1898

3. Έχουν επιστημονική βάση όλα αυτά; Τα ως τώρα δεδομένα λένε ότι πρόκειται για έναν ιό, ο οποίος είναι πολύ μεταδοτικός και λίγο πιο επικίνδυνος και θανατηφόρος από τη γρίπη, ειδικά για τις ευπαθείς ομάδες και τις μεγάλες ηλικίες. Από την άλλη όμως, σοκ και δέος προκαλεί η εικόνα, ειδικά της Ιταλίας, με την απότομη σώρευση πολλών βαριά πασχόντων και θανάτων. Φοβίζει αντικειμενικά το γεγονός της σωρευτικής θνητότητας σε λίγο χρόνο, λόγω της εκθετικής αύξησης κρουσμάτων. Τι πρέπει λοιπόν να γίνει; Η λύση είναι στην «ατομική ευθύνη» και στον μαζικό εγκλεισμό ή στο σύστημα υγείας και ειδικά στην εντατική νοσηλεία και υποστήριξη; Η απάντηση σε αυτό είναι κατά βάση πολιτική. Χωρίς επομένως καμιά διάθεση υποτίμησης και εφησυχασμού, βάσιμα ερωτήματα τυραννούν τη σκέψη:

Απορία 1η: Οι ευπαθείς ομάδες και οι μεγάλες ηλικίες δεν είναι έτσι κι αλλιώς πιο ευαίσθητες σε κάθε λοίμωξη και σε κάθε ασθένεια εν γένει; Πόσο φρόντιζε την τρίτη ηλικία και τους χρονίως πάσχοντες το σύγχρονο αστικό κράτος; Δεν ήταν σε γενικές γραμμές άτομα «χαμηλού αγοραστικού ενδιαφέροντος» για το εμπορευματοποιημένο σύστημα υγείας; Πως τώρα ξαφνικά οι κυβερνήσεις θυμήθηκαν και νοιάστηκαν γι’ αυτούς;

Απορία 2η: Ένας ιός όπου σχεδόν το 80% των ατόμων που μολύνει είναι ασυμπτωματικό ή με ελάχιστα συμπτώματα!!! γιατί βαφτίζεται «παγκόσμιος φονιάς»; Να σημειωθεί δε ότι αυτά τα ποσοστά βγαίνουν από τα καταγεγραμμένα κρούσματα και όχι από το πραγματικό σύνολό τους που είναι αδύνατον να καταγραφεί (ενώ οι θάνατοι και οι βαριές νοσήσεις γενικά είναι σχεδόν απόλυτα προσδιορισμένες).

Απορία 3η: Είναι λογικό ότι ένας μεταδοτικός ιός απαιτεί «κοινωνικές αποστάσεις» για την αντιμετώπιση του πρώτου τουλάχιστον κύματος (ας αφήσουμε στην άκρη τις απίστευτες ανορθολογικές θεωρίες που συμπεραίνουν -πως άραγε;- ότι ο ιός μένει στον αέρα για μέρες ή στις επιφάνειες για εβδομάδες).

Σε τι όμως βαθμό και για πόσο; Η ζωή και η κίνηση θα σταματήσουν;

Pawel Kuczynski, Facebook-Prison

Μήπως το social distance είναι μια γενική πρόβα εργασιακής και κοινωνικής εξατομίκευσης ανώτερου επιπέδου, όπου η ζωή μας θα γίνει γενικά «κοινωνική δικτύωση» και η δια ζώσης επαφή, συνεργασία, μοιρασιά απόψεων και συναισθημάτων, θα γίνεται εξ αποστάσεως;

Μήπως η μαχητική συλλογική διαδήλωση θα αντικατασταθεί με τηλεακτιβισμούς και παλαμάκια από τις κατοικίες-κουτιά μας (ήρθε εξάλλου νόμος που βγάζει τις διαδηλώσεις ημιπαράνομες);

Μήπως η απεργία ή η συνέλευση διενεργείται με ηλεκτρονική ψηφοφορία και skype; Και αν τέλος πάντων ο ιός μεταδοθεί, και αφού το 80% είναι ασυμπτωματικό ή νοσεί ήπια, άρα ο ανθρώπινος οργανισμός «μαθαίνει» τον ιό και αναπτύσσει φυσική ανοσία, που θα τον κάνει τελικά λιγότερο επικίνδυνο, γιατί αυτός ο παγκόσμιος πανικός;

Απορία 4η: Η ιστορία των πανδημιών μας λέει ότι όλα σχεδόν τα νοσήματα (φυματίωση, χολέρα, πανώλη, τυφοειδής πυρετός, εξανθηματικός τύφος, γρίπη) θερίζανε κυρίως τους νέους ή τέλος πάντων δεν σέβονταν τις μικρές και μεσαίες ηλικίες. Τι είναι αυτό που κάνει τον Covid-19 «παγκόσμια απειλή» (όταν απειροελάχιστα επηρεάζει τους νέους, σχετικά λίγο τους υγιείς και τις μέσες ηλικίες και γενικά το 80% είναι ασυμπτωματικό) και δικαιολογεί τέτοια μέτρα;

Απορία 5η: Η καραντίνα ή η βελτίωση των συνθηκών υγιεινής και των εργασιακών συνθηκών (πχ χρόνος εργασίας-ΣΣΕ-κοινωνική πρόνοια), η ανακάλυψη των αντιβιοτικών και των εμβολίων, περιόρισε και τελικά εξάλειψε τις παλιές επιδημίες;

ΔΗΜΟΣΙΟ Ή ΙΔΙΩΤΙΚΟ;

Carlos Schwabe, Etude féminine pour La Vague, Female study for the Wave, 1906

4. Την ίδια ώρα οι «επώνυμοι» – καλλιτέχνες, δημοσιογράφοι, πολιτικοί, lifestylizers, εφοπλιστές- καμαρωτοί δηλώνουν δημόσια ότι βγήκαν θετικοί για κορωνοϊό (χαράς την είδηση σε μια πανδημική νόσο) και κάθονται σπίτια τους. ΓΙΑΤΙ ΜΑΣ ΤΟ ΑΝΑΚΟΙΝΩΝΟΥΝ; Θέλουν να αποδείξουν κάτι, είναι δείγμα υπευθυνότητας, ατομικής προβολής, τι τέλος πάντων; Η επιτροπή του Υπουργείου, που η ίδια λέει και σωστά, ότι δεν χρειάζεται το test από τη στιγμή που δεν υπάρχουν σοβαρά συμπτώματα γιατί εξαιρεί τα δημόσια πρόσωπα; Μήπως, αφού η εξέταση στο δημόσιο περιορίζεται αναγκαστικά στις σοβαρές περιπτώσεις, είναι έμμεσο μήνυμα των “δημοσίων προσώπων” – με την ανοχή του ΕΟΔΥ και του υπουργείου – για προσφυγή στα πανάκριβα υπερκοστολογημένα test που διενεργεί ο ιδιωτικός τομέας;

5. Η επιδημία του κορωνοϊού και η τρανταχτή ανάδειξη της ανάγκης για σύγχρονο και πλήρες δημόσιο σύστημα υγείας κονιορτοποιεί τις νεοσυντηρητικές δοξασίες για τις ΣΔΙΤ και την ανωτερότητα της ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Η εισβολή του ιού σε όλους, ανεξαρτήτως τάξης, χώρας και φυλής αποδεικνύει ότι η υγεία δεν είναι ατομική υπόθεση, «ελεύθερη επιλογή γιατρού», διαγνωστικά πρωτόκολλα και ασφαλιστικές κλάσεις (ιδιωτικά πακέτα) ανάλογα με το πορτοφόλι, διάκριση σε νοσοκομεία των ράντζων και νοσοκομεία των σουιτών.

ΑΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΛΙΓΟ ΨΥΛΛΙΑΣΜΕΝΟΙ …
ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΗ ΒΟΜΒΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΝΕΠΑΡΚΕΣ ΔΗΜΟΣΙΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΥΓΕΙΑΣ, ΟΧΙ Ο ΙΟΣ

Ferdinand Hodler, La vérité II, Truth II, 1903

6. Η μόνη λογική και επιστημονική εξήγηση που δικαιολογεί αυτά τα μέτρα είναι ότι με αυτό τον τρόπο επιτυγχάνεται η προστασία του συστήματος υγείας από την ταυτόχρονη νόσηση και μάλιστα βαριά νόσηση (ανάγκη για νοσοκομεία και ΜΕΘ) πολλών ευπαθών ατόμων που δεν θα μπορούσε να τους υποδεχτεί το καρατομημένο δημόσιο σύστημα από τις μνημονιακές και φιλοεπιχειρηματικές επιλογές των κυβερνήσεων.

Απλώς λοιπόν μετατίθεται χρονικά η απότομη σώρευση περιστατικών ΜΕΘ και νοσοκομείου, όχι ότι εξαλείφεται αυτή η ανάγκη. Αν είναι όμως έτσι, γιατί, έστω και τώρα, δεν προωθείται η άμεση, γενναία ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας από τα στρατηγικά κρατικά αποθέματα, η επίταξη του ιδιωτικού τομέα υγείας χωρίς αποζημίωση, η απειθαρχία-κατάργηση του δημοσιονομικού συμφώνου της ΕΕ, ο περιορισμός των πολεμικών και αστυνομικών δαπανών, η παύση πληρωμής του χρέους; Γιατί αντί γι’ αυτά επιλέγεται η φτηνή (και πιθανώς αναποτελεσματική) πολιτική της γενικευμένης καραντίνας με τη συνακόλουθη ροή δημοσίων δαπανών στους επιχειρηματίες των κλάδων που πλήττονται;

Η απάντηση είναι ταξική και πολιτική και δεν πρόκειται για επιστημονική διαμάχη γύρω από την τακτική επιδημιολογικής διαχείρισης κρίσεων (οι περίφημες καμπύλες). Σφάλουν όσοι (ειδικά γιατροί) ταυτίζονται ή θεωρούν ως λύση ένα συγκεκριμένο μοντέλο επιδημιολογικής διαχείρισης χωρίς κριτικό πνεύμα και χωρίς να βλέπουν τις μακροπρόθεσμες πολιτικές σκοπιμότητες μιας τέτοιας επιλογής. Και ειδικά όταν αποσυνδέουν τις δημόσιες «συμβουλές» ατομικής επιτήρησης από την ισχυρότατη ενίσχυση της δημόσιας υγείας.

Όχι στην – για μια ακόμη φορά – υποταγή της επιστήμης στις επιλογές των αστικών κυβερνήσεων. Γιατί και αυτή η κυβέρνηση, όπως και όλες οι αστικές κυβερνήσεις, ακόμα και στις πιο δύσκολες στιγμές δεν θα τα βάλουν με την τάξη που εκπροσωπούν, δεν θα διακινδυνέψουν την κερδοφορία των πολυεθνικών, των ανταγωνισμών και των δομών του κράτους.

ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΗΡΘΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΟΥΝ ΣΤΗΝ ΠΑΝΔΗΜΙΑ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΚΥΚΛΟΥ ΥΠΕΡΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ ΟΧΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΡΩΝΟΪΟ

Edel Rodriguez, Strangers, 2018

7. Στήνουν τεράστια και παρατεταμένη επιχείρηση έκτακτων μέτρων για να φορτώσουν τα βάρη της νέας κρίσης στους εργαζόμενους, στο όνομα της υγείας και της ανθρώπινης ζωής την οποία δεν στηρίζουν! Πολλά από τα έκτακτα μέτρα θα είναι μόνιμα! Η κυβέρνηση της Ισπανίας βάζει σε καραντίνα όλη τη χώρα και τον στρατό να «περιπολεί» σε 14 πόλεις, ενώ ο Μακρόν δηλώνει ότι «είμαστε σε πόλεμο», κλείνει σύνορα, περιορίζει τις μετακινήσεις και θεσπίζει πρόστιμα για όποιον βγαίνει από το σπίτι του! Μαζί τους τα ΜΜΕ της θανατολογίας και της κρουσματολογίας.

Είναι ανάγκη να καταγγείλουμε τον περιορισμό των λαϊκών ελευθεριών, των διαδηλώσεων, την ενίσχυση των επιχειρήσεων, την καραντίνα δικαιωμάτων, τον πανικό, μαζί με τη διεκδίκηση μέτρων ενίσχυσης τη δημόσιας δωρεάν υγείας, κατάργησης κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας στην περίθαλψη.

Να καταγγείλουμε τη συναίνεση όλου του αστικού πολιτικού κόσμου σε αυτή τη στρατηγική. Τις ασκήσεις μαζικής τρομοκράτησης και καταστολής πλήθους.

Να σπάσουμε το φόβο και την υποταγή. Είμαστε μπροστά σε ένα νέο ολοκληρωτισμό και ανορθολογισμό. Αν δεν βγουν οι μαχόμενες δυνάμεις του κινήματος και της αριστεράς μπροστά δεν θα βγει κανένας. Με το κριτικό, ατίθασο, αιρετικό πνεύμα της νεολαίας και της αντικαπιταλιστικής αριστεράς. Με ειδικού τύπου και σκοπού διαδηλώσεις, ακόμα και απεργιακές κινητοποιήσεις, για την άμεση και δραστική ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας, της προστασίας ειδικά των ευπαθών ομάδων και όλων των εργασιακών δικαιωμάτων, και όχι απλά ευχολόγια στα πληκτρολόγια και τα twitters που από μόνα τους «δεν προστατεύουν ούτε τη δημόσια υγεία ούτε τις ευπαθείς ομάδες».

Η απάντηση, η διεκδίκηση και η ανατροπή της κατάστασης βρίσκεται σε μας και μόνο σε μας. ΜΕΝΟΥΜΕ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ!

Το τέλος της πανδημίας πρέπει να μας βρει πιο ώριμους, πιο αποφασιστικούς, πιο πολλούς στον αγώνα για την επαναστατική ανατροπή του βάρβαρου και αρρωστημένου καπιταλισμού και όχι πιο ενταγμένους στη διαχείρισή του. Στον αγώνα για την κομμουνιστική, διεθνιστική απελευθέρωση και όχι στην ισχυροποίηση των ατομικών, νεοσυντηρητικών, εθνικιστικών αντιλήψεων.

Θα βγούμε αισιόδοξα “στη συλλογικότητα του ήλιου” και δεν θα κάτσουμε στο “σκοτάδι και τη μοναξιά της γυάλας”.

Μιχάλης Ρίζος, γιατρός παθολόγος, πρόεδρος σωματείου εργαζομένων νοσοκομείου Αττικό.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ







Τετάρτη 18 Μαρτίου 2020

Μια πρώτη κατάρριψη των θεωριών περί εργαστηριακά κατασκευασμένου ιού. COVID-19 coronavirus epidemic has a natural origin

Τις θεωρίες που διαδίδονται περί εργαστηριακά κατασκευασμένου ιού έρχεται να καταρρίψει μελέτη που δημοσιεύεται στο επιστημονικό περιοδικό Nature Medicine από διεθνή ομάδα ερευνητών. An analysis of public genome sequence data from SARS-CoV-2 and related viruses found no evidence that the virus was made in a laboratory or otherwise engineered. Coronavirus illustration. Credit: © pinkeyes / Adobe Stock

Τις θεωρίες που διαδίδονται περί εργαστηριακά κατασκευασμένου ιού έρχεται να καταρρίψει μελέτη που δημοσιεύεται στο επιστημονικό περιοδικό Nature Medicine από διεθνή ομάδα ερευνητών, An analysis of public genome sequence data from SARS-CoV-2 and related viruses found no evidence that the virus was made in a laboratory or otherwise engineered. Coronavirus illustration. Credit: © pinkeyes / Adobe Stock

Τις θεωρίες που διαδίδονται περί εργαστηριακά κατασκευασμένου ιού έρχεται να καταρρίψει μελέτη που δημοσιεύεται στο επιστημονικό περιοδικό Nature Medicine από διεθνή ομάδα ερευνητών με επικεφαλής τον Kristian Andersen από το τμήμα Ανοσολογίας και Μικροβιολογίας, του Ινστιτούτο Ερευνών Scripps, La Jolla, στην Καλιφόρνια των ΗΠΑ.

Στην εργασία με θέμα την «Εγγύτερη προέλευση του SARS-CoV-2» που εκπόνησε με συναδέλφους του από τα Πανεπιστήμια του Εδιμβούργου στο Ηνωμένο Βασίλειο, Κολούμπια στη Νέα Υόρκη και Νέας Ορλεάνης στις ΗΠΑ, του Σϊδνει στην Αυστραλία, και τα εργαστήρια Zalgen των ΗΠΑ, αναφέρονται στον SARS-CoV-2, τον νέο κορονοϊό που προκαλεί τη νόσο Covid-19 ως τον έβδομο κορονοϊό που έγινε γνωστός ότι μολύνει τους ανθρώπους, εξηγούν την πορεία τους από τα ζώα στον άνθρωπο και συμπερασματικά, σύμφωνα με τα στοιχεία τους, δεδομένου ότι παρατήρησαν όλα τα αξιοσημείωτα χαρακτηριστικά του SARS-CoV-2, ανάμεσα σε άλλα και σε σχετικούς κορονοϊούς στη φύση, αποκλείουν την πιθανότητα «οποιουδήποτε είδους εργαστηριακού σεναρίου».

Επισημαίνουν ακόμη ότι η λεπτομερής κατανόηση του τρόπου με τον οποίο ένας ιός από τα ζώα καταφέρνει να υπερπηδήσει τα όρια των ειδών για να μολύνει τους ανθρώπους θα βοηθήσει στην πρόληψη των μελλοντικών ζωονοσογόνων γεγονότων αφήνοντας σε μελλοντικές έρευνες προς αυτήν την κατεύθυνση να καταδείξουν αν υπάρχει ο κίνδυνος μελλοντικών περιπτώσεων εκ νέου εμφάνισης ή όχι του ιού στους ανθρώπους κάτι που εξαρτάται από την προσαρμογή του σε άλλο ζωικό είδος και την προσαρμοστική του διαδικασία στους ανθρώπους.

Προσθέτουν ότι η ταυτοποίηση των εγγύτερων ιών συγγενών του SARS-CoV-2 που κυκλοφορούν στα ζώα θα βοηθήσει σε μεγάλο βαθμό τις μελέτες της λειτουργίας του ιού και πως θα ήταν επίσης χρήσιμο να αποκτηθούν περισσότερα γενετικά και λειτουργικά δεδομένα σχετικά με το SARS-CoV-2, συμπεριλαμβανομένων των μελετών σε ζώα. Και παρατηρούν τέλος πως ανεξάρτητα από τους ακριβείς μηχανισμούς με τους οποίους προέκυψε το SARS-CoV-2 μέσω της φυσικής επιλογής, η συνεχής παρακολούθηση της πνευμονίας στους ανθρώπους και σε άλλα ζώα είναι σαφώς ύψιστης σημασίας.

Πηγές: Kristian G. Andersen, Andrew Rambaut, W. Ian Lipkin, Edward C. Holmes, Robert F. Garry. The proximal origin of SARS-CoV-2Nature Medicine, 2020; DOI: 10.1038/s41591-020-0820-9 - https://www.sciencedaily.com/releases/2020/03/200317175442.htm  - https://www.efsyn.gr/epistimi/iatrika-themata/235661_mia-proti-katarripsi-synomosiologias-gia-ton-io


Ανακαλύφθηκε σε κεχριμπάρι το κρανίο του μικρότερου δεινόσαυρου που έχει ποτέ βρεθεί στον κόσμο. Smallest-ever fossil dinosaur found trapped in amber

Οι επιστήμονες ανακάλυψαν το καλοδιατηρημένο απολίθωμα του μικροσκοπικού κρανίου, μήκους μόλις ενάμισι εκατοστού, του μικρότερου δεινόσαυρου που έχει ποτέ βρεθεί και ο οποίος ζούσε πριν από 99 εκατομμύρια χρόνια. Paleontologists have found an exceptionally well-preserved and diminutive skull of a previously unknown bird-like dinosaur species in a piece of Cretaceous-period amber from northern Myanmar. Oculudentavis khaungraaea. Image credit: Han Zhixin.

Η ανακάλυψη, μέσα σε ένα κεχριμπάρι που βρέθηκε στη βόρεια Μιανμάρ, αποκαλύπτει ένα μίνι δεινόσαυρο μεγέθους κολιμπρί, του μικρότερου πουλιού που ζει σήμερα και ζυγίζει μόλις δύο γραμμάρια.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής την παλαιοντολόγο Τζινγκάμι Ο’Κόνορ του Ινστιτούτου Παλαιοντολογίας και Παλαιοανθρωπολογίας της Κινεζικής Ακαδημίας Επιστημών στο Πεκίνο, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Nature», δήλωσαν ότι το ασυνήθιστο απολίθωμα του κρανίου θα ρίξει περισσότερο φως στην καταγωγή των μικρών πουλιών από τους δεινόσαυρους.

This tiny head, 14 millimeters long (including the beak), belongs to one of the smallest dinosaurs ever found. Entombed in amber for nearly 100 million years, the creature belonged to the group of dinosaurs that gave rise to modern birds. The animal was probably about the size of the bee hummingbird, the smallest living bird. (XING LIDA/China University of Geosciences/AFP via Getty Images)

Το νέο είδος, που ονομάστηκε Oculudentavis khaungraae, φαίνεται από την ανατομία του κρανίου του πως είχε πολύ καλή όραση, αν και τα μάτια του, που κοιτούσαν προς τα πλάγια, θα προεξείχαν από το κεφάλι του με τρόπο που δεν έχει παρατηρηθεί σε άλλο ζώο. Γι’ αυτό η Ο’Κόνορ έκανε λόγο για «το πιο παράξενο απολίθωμα που έχω συναντήσει».

Διέθετε 100 δόντια κοφτερά κωνικά δόντια και μάλλον κυνηγούσε έντομα για να τραφεί. Το σώμα του ίσως έφτανε συνολικά τα πέντε εκατοστά σε μήκος.

Photograph, computed tomography scans and interpretive drawings of the Oculudentavis khaungraaea specimen: (a) photograph of the amber piece with skull ventrolaterally exposed; scan (b) and drawing (c), left lateral view; scan (d) and drawing (e), rostral view; scan (f) and drawing (g), occipital view; scan (h) and drawing (i), dorsal view. Abbreviations: de – dentary, fr – frontal, hy – hyoid bone (or bones), jg – jugal, la – lacrimal, mx – maxilla, pa – parietal, pm – premaxilla, po – postorbital, qd – quadrate, sc – scleral ossicle, so – supraoccipital, sq – squamosal, th – teeth. Scale bars – 5 mm; longer scale bar below (b) applies to (b-i). Image credit: Xing et al, doi: 10.1038/s41586-020-2068-4.

Επειδή βρέθηκε μόνο το κρανίο του, είναι δύσκολο για τους επιστήμονες να ανακαλύψουν πώς ακριβώς το νέο είδος σχετιζόταν με τα πουλιά. Μερικά ανατομικά χαρακτηριστικά του κεφαλιού του παραπέμπουν σε δεινόσαυρο και άλλα σε εξελιγμένο πουλί. Τα πουλιά εξελίχθηκαν από μικρούς φτερωτούς δεινόσαυρους πριν από περίπου 150 εκατομμύρια χρόνια.

Για μία ακόμη φορά, πάντως, επιβεβαιώθηκε η μοναδική ικανότητα του κεχριμπαριού που πηγάζει από τα δέντρα να διατηρεί στο εσωτερικό του πολύτιμα απολιθώματα από το μακρινό παρελθόν (έντομα, σαύρες, βατράχους κ.ά.), τα οποία αλλιώς θα είχαν εξαφανιστεί προ πολλού.





Τρίτη 17 Μαρτίου 2020

Τσαρλς Μπουκόφσκι, «Οι Δεινόσαυροι, Εμείς». Charles Bukowski, “Dinosauria, We”

Rachel Berman, They filled the afternoon with the mundane business of Modern Life, 2011

γεννημένοι έτσι
να είμαστε έτσι
καθώς τα ασβεστωμένα πρόσωπα χαμογελούν
καθώς ο κ.Θάνατος γελά
καθώς οι ανελκυστήρες κόβονται
καθώς τα πολιτικά τοπία διαλύονται
καθώς το αγόρι στο σουπερμάρκετ έχει πτυχίο πανεπιστημίου
καθώς τα μολυσμένα ψάρια ξεστομίζουν τις μολυσμένες προσευχές τους
καθώς ο ήλιος κρύβεται
είμαστε
γεννημένοι έτσι
να είμαστε έτσι
με αυτούς τους προσεκτικά τρελούς πολέμους
με την όψη σπασμένων παραθύρων σε εργοστάσια να ατενίζουν το κενό
με μπαρ όπου οι θαμώνες δεν μιλούν πλέον μεταξύ τους
με τσακωμούς που καταλήγουν σε πυροβολισμούς και μαχαιρώματα
γεννημένοι έτσι
με νοσοκομεία που είναι τόσο ακριβά που είναι φθηνότερο να πεθάνεις
με δικηγόρους που χρεώνουν τόσο ακριβά που είναι φθηνότερο να δηλώσεις ένοχος
σε μια χώρα όπου οι φυλακές είναι γεμάτες και τα τρελοκομεία κλειστά
σε έναν τόπο όπου οι μάζες ανυψώνουν ηλίθιους σε πλούσιους ήρωες
γεννημένοι μέσα σ’αυτό
περπατώντας και ζώντας μέσα σ’ αυτό
πεθαίνοντας λόγω αυτού
μένοντας άφωνοι λόγω αυτού
ευνουχισμένοι
έκλυτοι
αποκληρωμένοι
λόγω αυτού
εξαπατημένοι από αυτό
χρησιμοποιημένοι από αυτό
εξευτελισμένοι από αυτό
εξοργισμένοι και απηυδησμένοι από αυτό
βίαοι
απάνθρωποι
λόγω αυτού
η καρδιά έχει μελανιάσει
τα δάχτυλα πλησιάζουν το λαιμό
το όπλο
το μαχαίρι
τη βόμβα
τα δάχτυλα τείνουν προς έναν μη αποκρυνόμενο θεό
τα δάχτυλα πλησιάζουν το μπουκάλι
το χάπι
τη σκόνη
γεννημένοι σ’ αυτό το θλιβερό θανατικό
γεννημένοι με μια κυβέρνηση με 60 χρονών χρέος
που σύντομα δε θα είναι ικανή να αποπληρώσει τους τόκους αυτού του χρέους
και οι τράπεζες θα καούν
το χρήμα θα καταστεί άχρηστο
θα υπάρξουν φανερές και ατιμώρητες δολοφονίες στους δρόμους
θα υπάρξουν όπλα και περιπλανώμενοι όχλοι
η γη θα είναι άχρηστη
η τροφή θα γίνει μια φθίνουσα απόδοση
η πυρηνική ενέργεια θα έρθει στην κατοχή των πολλών
εκρήξεις θα σείουν ακατάπαυστα τη γη
ραδιενεργά ρομπότ θα κυνηγούν το ένα το άλλο
οι πλούσιοι και οι επίλεκτοι θα παρακολουθούν από τους διαστημικούς σταθμούς
η Κόλαση του Δάντη θα μοιάζει με παιδική χαρά
ο ήλιος θα κρυφτεί και θα είναι νύχτα παντού
τα δέντρα θα πεθάνουν
η βλάστηση όλη θα πεθάνει
ραδιενεργοί άνθρωποι θα τρώνε τη σάρκα ραδιενεργών ανθρώπων
η θάλασσα θα μολυνθεί
οι λίμνες και τα ποτάμια θα εξαφανιστούν
η βροχή θα είναι ο επόμενος χρυσός
σαπισμένα πτώματα ανθρώπων και ζώων θα ζέχνουν στο σκοτεινό άνεμο
οι λίγοι τελευταίοι επιζήσαντες θα μολυνθούν από νέες και φρικιαστικές ασθένειες
και οι διαστημικοί σταθμοί θα καταστραφούν από δολιοφθορές
την έλλειψη προμηθειών
το φυσικό φαινόμενο της φθοράς
και θα υπάρξει η πιο όμορφη σιγή από ποτέ
γεννημένη από αυτό
ο ήλιος ακόμα εκεί κρυμμένος
να περιμένει το επόμενο κεφάλαιο.

Barnaby Whitfield, (American, b. 1972), Oh Shatter the Mask! My Mother is Anh Duong

Mετάφραση: Νίκος Αδαμόπουλος

Born like this
Into this
As the chalk faces smile
As Mrs. Death laughs
As the elevators break
As political landscapes dissolve
As the supermarket bag boy holds a college degree
As the oily fish spit out their oily prey
As the sun is masked
We are
Born like this
Into this
Into these carefully mad wars
Into the sight of broken factory windows of emptiness
Into bars where people no longer speak to each other
Into fist fights that end as shootings and knifings
Born into this
Into hospitals which are so expensive that it’s cheaper to die
Into lawyers who charge so much it’s cheaper to plead guilty
Into a country where the jails are full and the madhouses closed
Into a place where the masses elevate fools into rich heroes
Born into this
Walking and living through this
Dying because of this
Muted because of this
Castrated
Debauched
Disinherited
Because of this
Fooled by this
Used by this
Pissed on by this
Made crazy and sick by this
Made violent
Made inhuman
By this
The heart is blackened
The fingers reach for the throat
The gun
The knife
The bomb
The fingers reach toward an unresponsive god
The fingers reach for the bottle
The pill
The powder
We are born into this sorrowful deadliness
We are born into a government 60 years in debt
That soon will be unable to even pay the interest on that debt
And the banks will burn
Money will be useless
There will be open and unpunished murder in the streets
It will be guns and roving mobs
Land will be useless
Food will become a diminishing return
Nuclear power will be taken over by the many
Explosions will continually shake the earth
Radiated robot men will stalk each other
The rich and the chosen will watch from space platforms
Dante’s Inferno will be made to look like a children’s playground
The sun will not be seen and it will always be night
Trees will die
All vegetation will die
Radiated men will eat the flesh of radiated men
The sea will be poisoned
The lakes and rivers will vanish
Rain will be the new gold
The rotting bodies of men and animals will stink in the dark wind
The last few survivors will be overtaken by new and hideous diseases
And the space platforms will be destroyed by attrition
The petering out of supplies
The natural effect of general decay
And there will be the most beautiful silence never heard
Born out of that.
The sun still hidden there
Awaiting the next chapter.

Rachel Berman, The spectator bird, Hilton Hotel, Seattle, 2011




Πώς οι θρησκευτικές διαμάχες έστειλαν στην πυρά 40.000 «μάγισσες». Why Europe’s wars of religion put 40,000 ‘witches’ to a terrible death.

Σύμφωνα με έρευνα δύο οικονομολόγων η δίωξη των «μαγισσών» αφορά τη διαμάχη Καθολικής και Προτεσταντικής Εκκλησίας για το «μερίδιο στην αγορά των πιστών» μετά τη Μεταρρύθμιση. The persecution of witches came down to a battle for the ‘market share’ of post-Reformation Christians, according to a paper by two economists. Burning witches alive was common in Germany and other parts of Europe, but in Scotland the convicted were usually strangled before their bodies were burned. PHOTOGRAPH BY AKG/ALBUM

Ήταν μία ιστορία, τόσο τρομακτική, ώστε σε ορισμένα μέρη της Ευρώπης η σκιά της ακόμα, κατά έναν τρόπο, πλανάται βαριά. Η καταδίωξη διεξαγόταν με ιδιαίτερη επιμονή για εξακρίβωση ενοχοποιητικών στοιχείων που να αποδεικνύουν πιθανή «χρήση μαγείας». Η συγκεκριμένη έρευνα είχε στόχο τη δημιουργία κλίματος ηθικού κινδύνου, μαζικής υστερίας και λιντσαρισμάτων.

Johann Jakob Wick, Burning of three witches in Baden, 1585

Μεταξύ 1550 και 1700, μέσα σε ενάμιση αιώνα, περίπου 80.000 άνθρωποι δικάστηκαν με την κατηγορία της μαγείας. Οι μισοί από αυτούς εκτελέστηκαν -στις περισσότερες περιπτώσεις βρήκαν τραγικό θάνατο στην πυρά, όπου κάηκαν ζωντανοί. Και τότε, αιφνιδίως, ως… διά μαγείας οι δίκες εξαφανίστηκαν.

The hanging of the ‘witches’ in Newcastle upon Tyne in 1650. Photograph: Getty Images

Η εμφάνισή τους δε, ήταν ακόμα πιο περίεργη, καθώς μεταξύ 900 και 1400 οι επικεφαλής της Εκκλησίας αρνούνταν να αναγνωρίσουν ότι υπάρχουν μάγισσες, πόσο μάλλον να οδηγήσουν κάποιον σε δίκη. Αυτό συνέβη παρά το γεγονός ότι η πίστη στην ύπαρξη μαγισσών ήταν εξαιρετικά διαδεδομένη στη μεσαιωνική Ευρώπη και παρά το γεγονός ότι το 1258 ο Πάπας Αλέξανδρος ο Δ’ εξέδωσε κανόνα θέλοντας να αποτρέψει τις τυχόν διώξεις: Για την ακρίβεια, διέταξε την Ιερά Εξέταση να μην ερευνά υποθέσεις με την κατηγορία της μαντείας ή της μαγείας εκτός και αν εμπλέκονταν αιρετικοί.

Franz Gottfried, Woman (Witch) Being Burned at Stake

Αλλά από το 1550 οι εκκλησιαστικές αρχές άλλαξαν εντελώς θέση, εξαπολύοντας ένα ανελέητο κυνήγι μαγισσών σε ολόκληρη τη χριστιανική επικράτεια. Πολλές ερμηνείες έχουν κατά καιρούς παρουσιαστεί σε μία προσπάθεια να δοθούν απαντήσεις σε σχέση με το τι πυροδότησε την ιστορία αυτή. Τώρα, μία νέα έρευνα υποστηρίζει μια οικονομική ερμηνεία του φαινομένου.

Σύμφωνα με τον Guardian, δύο οικονομολόγοι, ο Peter Leeson και ο Jacob Russ από το Πανεπιστήμιο George Mason της Βιρτζίνια υποστηρίζουν ότι, οι δίκες αφορούσαν τον ανταγωνισμό μεταξύ Καθολικής και Προτεσταντικής Εκκλησίας για το «μερίδιο στην αγορά των πιστών». Με άλλα λόγια, οι καθολικές και προτεσταντικές εκκλησίες διαγκωνίζονταν προκειμένου είτε να διατηρήσουν τους οπαδούς τους, είτε να κερδίσουν νέους. Και για το επιτύχουν έπρεπε να κάνουν κάτι δραματικό. Επέλεξαν λοιπόν, ως πεδίον δόξης λαμπρόν τις δίκες μαγισσών.

Σύμφωνα με τη δημοσίευση των δύο πανεπιστημιακών στο τελευταίο τεύχος της επιθεώρησης Economic Journal «οι διώκτες μαγισσών διαφήμιζαν τη δέσμευση τους για προστασία από τις κοσμικές απειλές του Σατανά, ‘πατώντας’ πάνω στις λαϊκές δοξασίες, στη λαϊκή πίστη περί μαγισσών».

Οι Leeson και Russ ανέλυσαν νέα δεδομένα που αφορούσαν περισσότερες από 43.000 περιπτώσεις ανθρώπων οι οποίοι οδηγήθηκαν σε δίκη με την κατηγορία της μαγείας σε 21 ευρωπαϊκές χώρες.

Τα στοιχεία δείχνουν ότι το κυνήγι μαγισσών έφτασε σε αποκορύφωμα μετά τη Μεταρρύθμιση, το 1517, ως αποτέλεσμα της (ταχείας) διάδοσης του Προτεσταντισμού.

Οι Leeson και Russ υποστηρίζουν επίσης ότι, για πρώτη φορά στην Ιστορία, η Μεταρρύθμιση έδινε σε έναν μεγάλο αριθμό χριστιανών τη δυνατότητα να κάνουν μία θρησκευτικού χαρακτήρα επιλογή: Είτε να μείνουν προσκολλημένοι στην παλιά Εκκλησία, είτε να στραφούν στη νέα. «Και όταν το εκκλησίασμα βρίσκεται μπροστά σε μία επιλογή, οι Εκκλησίες εισέρχονται σε διαδικασία ανταγωνισμού», γράφουν.

An engraving reproduces Henry Fuseli’s 1783 painting of the witches from Shakespeare’s tragedy Macbeth. First performed in 1606, the play was a compliment to the newly crowned king of England, James I, who had published a book on witchcraft in 1597. PHOTOGRAPH BY QUINTLOX/ALBUM

Το φαινόμενο έφθασε στο ζενίθ μεταξύ 1555 και 1650, έτη κατά τα οποία καταγράφηκε «ο μέγιστος ανταγωνισμός για τους χριστιανούς - καταναλωτές», που αποδεικνύεται από την Αντεπίθεση της Καθολικής Εκκλησίας στους Προτεστάντες, κατά τη διάρκεια της αντιμεταρρυθμιστικής δραστηριότητας συντηρητικών καθολικών κύκλων.

Σύμφωνα με τη νέα έρευνα, στις περιοχές όπου η αντιπαλότητα των δύο Εκκλησιών ήταν μεγαλύτερη, η τρέλα με το κυνήγι μαγισσών ήταν ακόμη πιο έντονη.

'Names of the Witches 1658' is a carefully compiled list of 114 people accused of witchcraft in the panic that started that year. The manuscript is held at the Wellcome Library in London and has recently been digitised, giving more people access to its contents. PHOTOGRAPH BY WELLCOME LIBRARY

Οι Εκκλησίες είχαν επιλέξει τα πεδία στα οποία έδιναν τις μεγάλες μάχες, κάτι που εξηγεί για ποιόν λόγο στη Γερμανία -ground zero για τη Μεταρρύθμιση, καθώς από εκεί ξεκίνησε- σημειώθηκε το 40% των διώξεων στην Ευρώπη. Ακολουθεί στη δεύτερη θέση η Σκοτία, όπου διώχθηκαν συνολικά 3.563 άτομα.

«Αντιθέτως, η Ισπανία, η Ιταλία, η Πορτογαλία και η Ιρλανδία -που παρέμειναν κάστρα του Καθολικισμού και μετά την Μεταρρύθμιση, άρα δεν βίωσαν ποτέ τα επεισόδια του σκληρού εκείνου  ανταγωνισμού- αντιπροσωπεύουν μόλις το 6% των Ευρωπαίων που οδηγήθηκαν σε δίκη με την κατηγορία της μαγείας».

Μέχρι το 1650 ωστόσο, η φρενίτιδα για το κυνήγι μαγισσών είχε μειωθεί, ενώ οι διώξεις σχεδόν εξαφανίζονται μέχρι το 1700. Ο Leeson και ο Russ αποδίδουν το γεγονός στην Συνθήκη της Βεστφαλίας, μία σειρά ειρηνευτικών διαπραγματεύσεων, οι οποίες έλαβαν χώρα το 1648, που σήμαναν τη λήξη του Τριαντακονταετούς Πολέμου (1618-1648) και επί της ουσίας, το τέλος δεκαετιών θρησκευτικού πολέμου στην Ευρώπη.