Arts Universe and Philology

Arts Universe and Philology
The blog "Art, Universe, and Philology" is an online platform dedicated to the promotion and exploration of art, science, and philology. Its owner, Konstantinos Vakouftsis, shares his thoughts, analyses, and passion for culture, the universe, and literature with his readers.

Πέμπτη 24 Ιουλίου 2014

Πώς λειτουργούν τα «μαύρα κουτιά»; How Do Black Boxes Work?

A black box/flight recorder. A plane's flight recorder - or 'black box' - can hold vital clues to how and why an aircraft went down. Find out how they could be used to shed light on last moments of flight MH17 and the disappearance of flight MH370. Credit: Anna Jurkovska | Shutterstock

Σημαντικές πληροφορίες σχετικά με το τι ακριβώς συνέβη στη μοιραία πτήση ΜΗ17 των Malaysian Airlines αναμένεται να παράσχουν τα «μαύρα κουτιά» του αεροσκάφους, τα οποία παραδόθηκαν σε ολλανδούς ερευνητές από μαλαισιανούς αξιωματούχους, που τα παρέλαβαν από φιλορώσους αποσχιστές.

Τα αποκαλούμενα «μαύρα κουτιά» στην πραγματικότητα είναι πορτοκαλί, για να είναι πιο εύκολος ο εντοπισμός τους ανάμεσα στα συντρίμμια ενός αεροσκάφους. A black box flight recorder: they are a shade called international orange, which makes them easier to spot. Photograph: Bloomberg/Getty Images

Τα αποκαλούμενα «μαύρα κουτιά» στην πραγματικότητα είναι πορτοκαλί, για να είναι πιο εύκολος ο εντοπισμός τους ανάμεσα στα συντρίμμια ενός αεροσκάφους. Ο όρος «μαύρο κουτί» είναι ανεπίσημος και δεν είναι γνωστό με βεβαιότητα πώς προέκυψε (αν και υπάρχουν διάφορες θεωρίες), καθώς ο επίσημος χαρακτηρισμός είναι «flight recorder» (καταγραφείς πτήσεις). Η «γένεσή» τους ως συσκευών εντοπίζεται γύρω στην περίοδο του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.

Υπάρχουν δύο κοινές κατηγορίες «μαύρων κουτιών»: το FDR (flight data recorder), το οποίο καταγράφει τις λειτουργίες του αεροσκάφους, και το CVR (cockpit voice recorder), που καταγράφει τις συνομιλίες των πιλότων. Κάποιες φορές οι συσκευές μπορεί να συνδυαστούν σε μία ενιαία μονάδα, και η θέση τους είθισται να βρίσκεται κοντά στην ουρά του αεροσκάφους, καθώς εκεί είναι πιθανότερο να επιβιώσουν μίας συντριβής. Ως αποθηκευτικό μέσον χρησιμοποιείται ταινία (στις παλαιότερης τεχνολογίας συσκευές) ή solid state memory (στις νεότερες), ενώ τα κουτιά διαθέτουν ειδικές συσκευές για εκπομπή «ping» σόναρ, προκειμένου να είναι δυνατός ο εντοπισμός τους σε περίπτωση που η συντριβή του αεροσκάφους λάβει χώρα στη θάλασσα.

The flight data recorder found at the scene in Pennsylvania, where United Airlines flight 93 crashed after being hijacked on September 11, 2001. Photograph: Getty Images

Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, τα ίδια τα «μαύρα κουτιά» είναι εξαιρετικά ανθεκτικά, φτιαγμένα από υλικά ικανά να αντέξουν σε δυνάμεις που ασκούνται σε συντριβές (μεγάλες επιταχύνσεις και απότομη διακοπή τους- ειδικότερα, μπορούν να αντέξουν σε επιβράδυνση της τάξης των 3.400 g μέσα σε 6,5 μιλισεκόντ και σε θερμοκρασίες που ξεπερνούν τους 1.000 βαθμούς Κελσίου), και σε γενικές γραμμές όντως «επιβιώνουν» από τα περισσότερα ατυχήματα, παρέχοντας πολύτιμες πληροφορίες στους ερευνητές.

Τα δεδομένα που καταγράφονται από ένα FDR περιλαμβάνουν ύψος, ταχύτητα, θέσεις των φτερών, αλλά και διαφορετικά στοιχεία, όπως σε τι κατάσταση βρίσκονταν οι ζώνες, ποια ήταν η θερμοκρασία στην καμπίνα των επιβατών ή στον χώρο των αποσκευών κ.α. Η καταγραφή των στοιχείων γίνεται για διάστημα 24 ωρών, οπότε και στη συνέχεια διαγράφονται και γράφονται ξανά από πάνω, σε ένα συνεχές «loop». Ειδικότερα, το FDRADR- accident data recorder) στην ουσία καταγράφει τις «οδηγίες»/ σήματα που αποστέλλονται στα ηλεκτρονικά συστήματα του αεροσκάφους, κάτι που επιτρέπει τη δημιουργία εικόνας σχετικά με τις κινήσεις/ επιδόσεις του.

The cockpit voice recorder from the downed Alaska Airlines Flight 261, held by the robotic arm of the remotely piloted vehicle that retrieved it. Photo courtesy U.S. Department of Defense

Όσον αφορά στο CVR, καταγράφει από μία σειρά διαφορετικών μικροφώνων αυτά που λέγονται στο πιλοτήριο από τους πιλότους, τις συνομιλίες τους με τον πύργο ελέγχου, καθώς και ήχους που βρίσκονται στο παρασκήνιο- δεδομένα τα οποία είναι εξαιρετικά σημαντικά για τους ερευνητές όσον αφορά στην κατανόηση του τι ακριβώς συνέβη σε ένα δυστύχημα.

The flight data recorders from Air France flight 447, which were recovered nearly two years after the plane crashed. Photograph: Mehdi Fedouach/AFP/Getty Images

Οι πληροφορίες αυτές βοηθούν στη σύνθεση της «εικόνας» όσον αφορά στις συνθήκες υπό τις οποίες έλαβε χώρα το περιστατικό – αν και δεν δίνουν στοιχεία για το ποιες ακριβώς, για παράδειγμα, ήταν οι προθέσεις των πιλότων και οι λόγοι για τις ενέργειές τους (εάν δεν διατυπωθούν ξεκάθαρα μέσω ομιλίας) ή το ποιος ήταν ο καιρός, τα «μαύρα κουτιά» παρέχουν απαραίτητα κομμάτια για την ολοκλήρωση του «παζλ» που αποτελεί μία συντριβή αεροσκάφους.

Στην περίπτωση της πτήσης ΜΗ17, τα «μαύρα κουτιά» αναμένεται να δώσουν σημαντικά στοιχεία πάνω στο πόσο γρήγορα σημειώθηκε απώλεια ρεύματος στο αεροσκάφος: εάν αυτή σημειώθηκε πολύ γρήγορα, αυτό το οποίο θα «δουν» οι ερευνητές θα είναι μία κατά τα άλλα φυσιολογική πτήση, η οποία κάποια στιγμή συνοδεύεται από το «μηδέν». Εάν ωστόσο αυτό συνέβη σταδιακά, τότε ενδεχομένως να είναι δυνατός ο εντοπισμός ήχων στο background, όπως πιθανώς μία έκρηξη, και να εξαχθούν συμπεράσματα σχετικά με την απώλεια ύψους του μοιραίου αεροσκάφους.

Όσον αφορά στον χρόνο που χρειάζεται για την εξαγωγή των δεδομένων από τις συσκευές, αυτός εξαρτάται από την κατάσταση των κουτιών: εάν έχουν σοβαρές ζημιές, μπορεί να χρειαστούν μήνες, εάν η κατάστασή τους είναι καλή μπορεί να είναι ζήτημα ημερών. Σε κάθε περίπτωση, όπως επεσήμανε στην Telegraph ο Ντέιβιντ Μπάρι, ειδικός σε θέματα αεροπορίας, οι ερευνητές πρέπει να εξετάσουν τα δεδομένα όσο το δυνατόν γρηγορότερα- παράλληλα, όσον αφορά στην καθυστέρηση της παράδοσης των κουτιών από τους αποσχιστές, εκτιμά ότι δεν τίθεται θέμα παραποίησης των δεδομένων, καθώς κάτι τέτοιο θα συνιστούσε μία εξαιρετικά χρονοβόρα, πολύπλοκη και γενικά δύσκολη διαδικασία.

Το λευκό alter ego μιας μαύρης τρύπας. Do black holes explode when they die? Theory claims they become white holes at the end of their life

Σύμφωνα με τη νέα θεωρία οι μαύρες τρύπες μετατρέπονται κάποια στιγμή σε λευκές απελευθερώνοντας ύλη στο Διάστημα. Black holes: According to a new theory, a 'white hole' would explosively expel all the material consumed by a black hole.

Είναι τα πλέον μυστηριώδη κοσμικά αντικείμενα. Οι μελανές οπές μαγνητίζουν την ύλη αλλά και το ενδιαφέρον των επιστημόνων. Μια νέα θεωρία κάνει την εμφάνιση της στην οποία οι επιστήμονες που την ανέπτυξαν υποστηρίζουν ότι κάποια στιγμή ο κύκλος της ζωής μιας μελανής οπής φτάνει στο τέλος της και τότε σε αυτό το τελικό στάδιο η μαύρη τρύπα μεταμορφώνεται και γίνεται… λευκή.

Μαύρη ρουφήχτρα, λευκό «σιντριβάνι»

Oposite: While a black hole sucks matter in, a white hole expels matter at an explosive rate.

Τη νέα θεωρία ανέπτυξε ομάδα επιστημόνων με επικεφαλής τον Γκουίντο Ριζαλίτι του Αστεροσκοπείου Arcetri στην Ιταλία. Σύμφωνα με αυτή οι μελανές οπές που «ρουφάνε» την ύλη και δεν αφήνουν να δραπετεύσει από μέσα τους, ούτε καν το φως, όταν φτάνουν στο τέλος της ζωής τους… ασπρίζουν και έχουν αντίθετη συμπεριφορά. Σύμφωνα με τους εμπνευστές της θεωρίας οι λευκές τρύπες εκτοξεύουν στο Διάστημα την ύλη που έχουν απορροφήσει όταν ήταν μαύρες.

Light years: The closest black hole to earth is about 26,000 light years away.

Οι ερευνητές βασίζουν τη θεωρία τους στις κβαντικές ιδιότητες της βαρύτητας και πιστεύουν ότι με τα όσα υποστηρίζουν ανοίγουν ένα νέο πεδίο διαλόγου και αναζήτησης στην επιστημονική κοινότητα για το αν η ύλη που καταλήγει σε μια μελανή οπή εξαφανίζεται μεν από την κοινή κοσμική θέα αλλά εξακολουθεί να υπάρχει φυλακισμένη εντός της μελανής οπής ή αν η ύλη μόλις εισέρχεται στην μαύρη τρύπα καταστρέφεται. Η νέα θεωρία δημοσιεύεται στην online έκδοση της επιθεώρησης «Nature».

Η αγριότερη «συμμορία» στην ιστορία της Γης. Tyrannosaurs prowled in packs, B.C. tracks show

Οι Τυραννόσαυροι έβγαιναν για κυνήγι ομαδικά δημιουργώντας μια κυριολεκτικά τρομακτική... παρέα. It would have been terrifying to run into a tyrannosaur like Albertosaurus. The massive creature that roamed western North America about 70 million years ago was as long as a bus, with a wide smile of razor-sharp teeth and claws to match. But here's the worst part — it probably wasn't alone. Tyrannosaurs, it seemed, travelled in packs. Scientists came to that conclusion after carefully analyzing an extremely rare find — three sets of tyrannosaur tracks found in northeastern B.C.

Ο Τυραννόσαυρος ρεξ, είναι ο μεγαλύτερος και πιο μοχθηρός θηρευτής που πάτησε το πόδι του στη Γη. Η εμφάνιση του T-rex προκαλούσε όπως είναι ευνόητο τον απόλυτο φόβο και τρόμο. Αδυνατούμε να φανταστούμε τι θα προκαλούσε η ομαδική εμφάνιση Τυραννόσαυρων ρεξ σε μια περιοχή. 

A researcher on Richard McCrea's team creates a mould of one of the tyrannosaur tracks for study. Another footprint is visible on the right. (Richard McCrea).

Σύμφωνα με μια νέα μελέτη οι T-rex δεν ήταν μοναχικοί κυνηγοί αλλά κινούνταν σε ομάδες για να αναζητήσουν τροφή. Οι ειδικοί κάνουν λόγο για… συμμορίες Τυραννόσαυρων που τρομοκρατούσαν τον κόσμο στον οποίο ζούσαν.

Τα νέα ευρήματα

The tyrannosaur footprints discovered by hunting guide Aaron Fredlund were each more than 60 centimetres long. (Aaron Fredlund)

Όλα ξεκίνησαν όταν πρόσφατα εντοπίσθηκαν σε ένα κομμάτι γης μήκους 60 μέτρων και πλάτους τεσσάρων στον Καναδά πλήθος αποτυπωμάτων διαφόρων ειδών δεινοσαύρων. Ανάμεσα σε αυτά ήταν και πολλά αποτυπώματα T-rex. Αυτό το εύρημα σε συνδυασμό με ορισμένα άλλα οδήγησε ομάδα ειδικών να αναπτύξουν μια νέα θεωρία για τη συμπεριφορά των Τυραννόσαυρων ρεξ.

This is the first time a series of tyrannosaur tracks has ever been found. Previously, only single tyrannosaur tracks have been discovered. (Richard McCrea)

«Αυτά τα τρομακτικά πλάσματα μπορεί να κυνηγούσαν σε ομάδες για να αυξήσουν τις πιθανότητες να βρουν και να εξοντώσουν θηράματα και άρα να έχουν περισσότερες πιθανότητες επιβίωσης» αναφέρει ο Ρίτσαρντ Μακ Ρία, έφορος του Κέντρου Παλαιοντολογίας Peace Region στον Καναδά που ήταν μέλος της ερευνητικής ομάδας η μελέτη της οποίας δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «PLoS ONE».

Τα νέα δεδομένα

The map shows the three sets of tyrannosaur tracks found near Tumbler Ridge, B.C., which reveal that the animals had a four-metre-long stride. (Richard McCrea)

Ο Τυραννόσαυρος ρεξ είναι ο δεινόσαυρος που αποτελεί μόνιμο αντικείμενο μελέτης των επιστημόνων για αυτό και συχνά ανακαλύπτονται νέα στοιχεία για την ύπαρξη του. Τα πιο πρόσφατα στοιχεία που έχουν προκύψει είναι ότι ο T-rex δεν στεκόταν όρθιος στα δύο του πόδια όπως πιστευόταν μέχρι σήμερα αλλά το σώμα του χαμήλωνε και γινόταν μια ευθεία με την τεράστια ουρά του. Αυτό σύμφωνα με τους ειδικούς τον έκανε να έχει καλύτερη ισορροπία όταν έτρεχε. Νέες αναλύσεις δείχνουν μάλιστα ότι παρά το μέγεθος του ο T-rex έτρεχε γρήγορα. Υπολογίζεται ότι μπορούσε να αναπτύξει ταχύτητα λίγο μικρότερη από αυτή των αλόγων, περίπου 40 χλμ/ώρα.

A technician in Australia cleans a full-sized replica of an Albertosaurus dinosaur at an exhibition in Sydney. The new trackways were probably left by Albertosaurus, Gorgosaurus or Daspletosaurus. (Reuters)

Όμως το τίμημα για την ταχύτητα και τη στάση που είχε όταν κινούνταν ήταν ότι δεν μπορούσε να μετακινήσει εύκολα και γρήγορα το μεγάλο του κεφάλι γεγονός που λογικά θα τον δυσκόλευε στο κυνήγι και την εξόντωση θηραμάτων. Για αυτό ίσως οι T-rex αποφάσισαν κάποια στιγμή να κυνηγούν σε ομάδες ώστε να έχουν καλύτερα αποτελέσματα.  


Πήραν τα... μέτρα ενός εξωπλανήτη. The Most Precise Measurement of an Alien World's Size

Οι αστρονόμοι έχουν πλέον τα εργαλεία για να κάνουν ακριβείος μετρήσεις σε εξωπλανήτες. Using data from NASA's Kepler and Spitzer Space Telescopes, scientists have made the most precise measurement ever of the size of a world outside our solar system, as illustrated in this artist's conception. Image Credit: NASA/JPL-Caltech

Υπερ-Γαία

Η μέτρηση αποκάλυψε ότι η διάμετρος του Kepler-93b είναι περίπου 18.800 χιλιόμετρα, έναντι 12.750 χλμ. της Γης και επιβεβαιώνει ότι πρόκειται για μια "υπέρ-Γη", μιάμιση περίπου φορές μεγαλύτερη από τον πλανήτη μας. Αυτή η κατηγορία εξωπλανητών είναι πολύ κοινή στον γαλαξία μας, σύμφωνα με τις έως τώρα ανακαλύψεις.

Οι προηγούμενες μετρήσεις εκτιμούσαν την μάζα του συγκεκριμένου εξωπλανήτη ότι είναι περίπου 3,8 φορές μεγαλύτερη της Γης. Η πυκνότητά του, με βάση τους υπολογισμούς για την μάζα και την ακτίνα του, εκτιμάται ότι είναι παρόμοια με του δικού μας πλανήτη, πράγμα που παραπέμπει σε βραχώδη και μεταλλική σύνθεσή του.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τη Σάρα Μπάλαρντ του Πανεπιστημίου Ουάσινγκτον του Σιάτλ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στην επιθεώρηση «Astrophysical Journal», δήλωσαν ότι «η μέτρηση είναι τόσο ακριβής που ουσιαστικά είναι σαν να μπορείς να μετρήσεις το ύψος ενός ανθρώπου που βρίσκεται στον Δία, με απόκλιση μόλις δύο εκατοστών».

Η ταυτότητα

Histogram of Exoplanets by size - the gold bars represent Kepler's latest newly verified exoplanets (February 26, 2014).

Ο Kepler-93b  βρίσκεται σε τροχιά γύρω από ένα άστρο σε απόσταση περίπου 300 ετών φωτός από τον πλανήτη μας και το οποίο έχει σχεδόν την μάζα και την ακτίνα του Ήλιου μας. Επειδή ο εν λόγω εξωπλανήτης περιφέρεται πολύ κοντά στο άστρο (μόλις στο ένα έκτο της απόστασης Ερμή - Ήλιου) η θερμοκρασία της επιφάνειάς του φθάνει τους 760 βαθμούς Κελσίου, συνεπώς είναι υπερβολικά καυτός για τη φιλοξενία ζωής - τουλάχιστον όπως την ξέρουμε.

Τετάρτη 23 Ιουλίου 2014

Βασιλιάδες της όσφρησης οι ελέφαντες. Elephants win smell test by a nose

Jean Dunad, Grand éléphant, Large elephant. Η πανίσχυρη προβοσκίδα των ελεφάντων όπως φαίνεται κρύβει και μια πανίσχυρη όσφρηση. Elephants have the best sense of smell among mammals, according to scientists.

Οι ελέφαντες φαίνεται πως διαθέτουν την ανώτερη αίσθηση όσφρησης μεταξύ των ζώων, πέντε φορές καλύτερη από των ανθρώπων και υπερδιπλάσια σε σχέση με τους σκύλους που φημίζονται για την ευαίσθητη μύτη τους, σύμφωνα με μια νέα ιαπωνική επιστημονική έρευνα. Και το μυστικό δεν βρίσκεται μόνο στην μακριά προβοσκίδα, αλλά και στα γονίδιά της.

Η μελέτη

Έχουν ανώτερη από όλα τα θηλαστικά, πέντε φορές καλύτερη από τον άνθρωπο. Researchers who examined olfactory receptors, the proteins involved in detecting smell, found that African elephants had almost 2,000 olfactory genes - more than twice that of dogs and five times more than human beings.

Ερευνητές του Τμήματος Εφαρμοσμένης Βιολογικής Χημείας του Πανεπιστημίου του Τόκιο ανέλυσαν δείγματα από διάφορα θηλαστικά, συγκρίνοντας πόσα γονίδια για εξειδικευμένους κυτταρικούς υποδοχείς για την όσφρηση διαθέτει το καθένα.

Η γενετική ανάλυση αποκάλυψε πως οι αφρικανικοί ελέφαντες, κατέχοντας σχεδόν 2.000 γονίδια όσφρησης (συγκεκριμένα 1.948), έναντι περίπου 1.000 των σκύλων, είναι «πρωταθλητές» μεταξύ των ζώων (τουλάχιστον αυτών που μελετήθηκαν, όπως αλόγων, χοίρων, λαγών, χιμπατζήδων, αγελάδων, τρωκτικών κ.α.), πράγμα που τους επιτρέπει να μυρίζουν καλύτερα το περιβάλλον τους. Έως σήμερα κάτοχος του ρεκόρ ευαίσθητης μύτης θεωρείτο ο αρουραίος, αλλά πλέον χάνει τα σκήπτρα, καθώς τελικά διαθέτει πολύ λιγότερα σχετικά γονίδια (γύρω στα 1.300).

«Όπως φαίνεται, η μύτη ενός ελέφαντα δεν είναι μόνο μακριά, αλλά επίσης ανώτερη» δήλωσε ο Γιοσιχίτο Νιιμούρα, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας. Οι ερευνητές πάντως δεν έχουν κατανοήσει πλήρως πώς "δουλεύουν" τα εν λόγω γονίδια. Σε κάθε περίπτωση, η οσφρητική ικανότητα βοηθά ένα είδος να επιβιώσει καλύτερα στο περιβάλλον του, βρίσκοντας πιο εύκολα τροφή και συντρόφους, ενώ μπορεί να αποφεύγει πιο αποτελεσματικά και τα ζώα - θηρευτές.

Ο μηχανισμός

André Maire, Eléphants d'Asie. "The functions of these genes are not well known, but they are likely important for the living environment of elephants," said Yoshihito Niimura, author of the report.

Τα γονίδια της όσφρησης κωδικοποιούν μια σειρά από πρωτεΐνες, οι οποίες βρίσκονται στα κύτταρα της ρινικής κοιλότητας και προσδένονται στα μόρια των οσμών. Στη συνέχεια, τα νευρικά κύτταρα μεταφέρουν τις πληροφορίες για τις μυρωδιές στον εγκέφαλο, όπου γίνεται η ταξινόμηση και η αντίδραση στα ερεθίσματα.

Οι άνθρωποι διαθέτουν πολύ λίγα γονίδια (μόλις 396) σχετικά με τους υποδοχείς της όσφρησης, πράγμα που δείχνει ότι ως είδος έχουμε σταδιακά πάψει να εξαρτιόμαστε από την μύτη μας, αλλά αντίθετα έχουμε δώσει μεγαλύτερη έμφαση στην όραση. Η νέα μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Genome Research».


Χρόνια πολλά Chandra! Four Supernova Remnants: NASA’s Chandra X-ray Observatory Celebrates 15th Anniversary

To celebrate the 15th anniversary of NASA's Chandra X-ray Observatory, we have released four new images of supernova remnants. These show Chandra's ability to study the remains of supernova explosions, using images that are the sharpest available in X-ray astronomy. The images of the Tycho and G292.0+1.8 supernova remnants show how Chandra can trace the expanding debris of an exploded star. The images show shock waves, similar to sonic booms from a supersonic plane, that travel through space at speeds of millions of miles per hour. The images of the Crab Nebula and 3C58 show the effects of very dense, rapidly spinning neutron stars created when a massive star explodes. These neutron stars can create clouds of high-energy particles that glow brightly in X-rays. The image for G292 shows oxygen (yellow and orange), and other elements such as magnesium (green) and silicon and sulfur (blue) that were forged in the star before it exploded. For the other images, the lower energy X-rays are shown in red and green and the highest energy X-rays are shown in blue. Credit: NASA/CXC/SAO

Στις 23 Ιουλίου του 1999 το διαστημικό τηλεσκόπιο Chandra της NASA εγκαταστάθηκε στο Διάστημα και άρχισε να καταγράφει τα πιο εντυπωσιακά φαινόμενα του Σύμπαντος όπως παραδείγματος χάριν, τους υπερκαινοφανείς αστέρες.


Στο πλαίσιο του εορτασμού η NASA δημοσιεύει μια σειρά από εικόνες που έχει στείλει το Chandra στη διάρκεια αυτών των 15 ετών οι οποίες έχουν «λουστραριστεί» και υποστεί επεξεργασία για να είναι όσο το δυνατόν πιο εντυπωσιακές στο… πάρτι γενεθλίων που διοργανώνει η NASA.

Τα απομεινάρια του σουπερνόβα G292.0+1.8 που εντόπισε και κατέγραψε το Chandra. At a distance of about 20,000 light years, G292.0+1.8 is one of only three supernova remnants in the Milky Way known to contain large amounts of oxygen. These oxygen-rich supernovas are of great interest to astronomers because they are one of the primary sources of the heavy elements (that is, everything other than hydrogen and helium) necessary to form planets and people. The X-ray image from Chandra shows a rapidly expanding, intricately structured, debris field that contains, along with oxygen (yellow and orange), other elements such as magnesium (green) and silicon and sulfur (blue) that were forged in the star before it exploded. Credit: X-ray: NASA/CXC/Penn State/S.Park et al.; Optical: Pal.Obs. DSS

Μια εξ αυτών των εικόνων απεικονίζει τον υπερκαινοφανή αστέρα G292.0+1.8, τα απομεινάρια του οποίου διακρίνονται με εξαιρετική λεπτομέρεια. Το μεγαλύτερο προσόν του Chandra είναι ότι μπορεί να εντοπίζει και να καταγράφει τους υπερκαινοφανείς αστέρες (τα σουπερνόβα), τα φαινόμενα και γενικότερα το κοσμικό περιβάλλον που έχει προκύψει από την τρομερή έκρηξη.

Ο Νεύτων στο διάστημα. Newton in space

Η διαστημική αποστολή που ονομάστηκε Principia. The title page of Isaac Newton’s world-changing three-part text on physics, Naturalis Principia Mathematica, describing the principal laws of motion and gravity. When ESA astronaut Tim Peake sets off for his six-month space journey in 2015, he will be flying under the mission name of Principia.

Ο Βρετανός αστροναύτης Tim Peake, ο οποίος θα ταξιδέψει την επόμενη χρονιά στο διάστημα, θέλησε να τιμήσει έναν σπουδαίο συμπατριώτη του: τον Ισαάκ Νεύτωνα. Η διαστημική αποστολή που θα τον οδηγήσει στο διάστημα για να παραμείνει έξι μήνες ονομάστηκε, με δική του πρωτοβουλία, Principia. Σαφής αναφορά στο σπουδαίο έργο του Νεύτωνα, Philosophiae Naturalis Principia Mathematica (Μαθηματικές Αρχές της Φυσικής Φιλοσοφίας).

Tim Peake, the British astronaut who is heading the the International Space Station at the end of 2015, has revealed the name of his mission. The European Space Agency received 4000 entries to its competition to name the mission and Major Peak chose the name 'Principia' in honour of Sir Isaac Newtonand his book 'Principia Mathematica'. Previous mission names have included 'Marco Polo' for the Italian astronaut Roberto Vittori, and 'Odissia' for the Belgian astronaut Frank de Winne.

Να υπενθυμίσουμε ότι ο Σερ Ισαάκ Νεύτων (1643 -1727) υπήρξε Άγγλος Φυσικός, Μαθηματικός, Αστρονόμος, Φιλόσοφος, Αλχημιστής και Θεολόγος. Θεωρείται πατέρας της Κλασσικής Φυσικής, ενώ τεράστια ήταν η συμβολή του στη θεμελίωση των σύγχρονων μαθηματικών και συγκεκριμένα του διαφορικού και απειροστικού λογισμού. Τη θέση του στην Ιστορία της επιστήμης την κέρδισε διατυπώνοντας, εκτός των άλλων, τους νόμους της κίνησης και της βαρύτητας, που σύμφωνα με τον θρύλο την αναζήτησε ύστερα από την πτώση ενός μήλου από μια μηλιά.

ESA astronaut Tim Peake inspecting a Russian Orlan suit during training at the Gagarin Cosmonaut Training Centre near Moscow. Orlan suits allow astronauts to venture outside the International Space Station for up to seven hours to install new equipment or conduct maintenance and repairs. Image credit: Gagarin Cosmonaut Training Centre

Περισσότερα από 4000 άτομα ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του Tim Peake, ο οποίος αναζητούσε όνομα για τη διαστημική αποστολή. Το όνομα Principia ήταν πολύ δημοφιλές ανάμεσα στις προτάσεις. Συνολικά προτάθηκε είκοσι φορές. «Είμαι ενθουσιασμένος με την επιλογή αυτού του ονόματος, η οποία τιμά έναν από τους σπουδαιότερους επιστήμονες της Βρετανίας», δηλώνει ο Tim Peake. Και προσθέτει: «Ελπίζω ότι αυτή η επιλογή θα ενθαρρύνει τους ανθρώπους να δουν τον κόσμο διαφορετικά, σαν να τον βλέπουν πρώτη φορά, όπως, ακριβώς, τον είχε δει και ο Ισαάκ Νεύτων».

Earth seen from space. ESA astronaut Alexander Gerst is sharing his incredible views from 400 km above on the International Space Station. Alexander will run over 100 experiments for all space agencies during his six-month Blue Dot mission. Image credit: ESA/NASA

Το ταξίδι του Tim Peake, με προορισμό τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, θα ξεκινήσει το Νοέμβριο του 2015 από το Κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ στο Καζακστάν. Εκεί μαζί με έξι ακόμα συναδέλφους του θα κάνουν επιστημονικά πειράματα που δεν μπορούν να γίνουν σε κανένα σημείο της γης.