Το ιστολόγιο "Τέχνης Σύμπαν και Φιλολογία" είναι ένας διαδικτυακός τόπος που αφιερώνεται στην προώθηση και ανάδειξη της τέχνης, της επιστήμης και της φιλολογίας. Ο συντάκτης του ιστολογίου, Κωνσταντίνος Βακουφτσής, μοιράζεται με τους αναγνώστες του τις σκέψεις του, τις αναλύσεις του και την αγάπη του για τον πολιτισμό, το σύμπαν και τη λογοτεχνία.
Arts Universe and Philology
The blog "Art, Universe, and Philology" is an online platform dedicated to the promotion and exploration of art, science, and philology. Its owner, Konstantinos Vakouftsis, shares his thoughts, analyses, and passion for culture, the universe, and literature with his readers.
Βασική
του αποστολή θα είναι η παρατήρηση του… σκοτεινού Σύμπαντος. NASA's
Wide Field Infrared Survey Telescope (WFIRST), illustrated here, will carry a
Wide Field Instrument to capture Hubble-quality images covering large swaths of
sky, enabling cosmic evolution studies. Its Coronagraph Instrument will
directly image exoplanets and study their atmospheres. Credits:
NASA/GSFC/Conceptual Image Lab
Η
NASA έδωσε στη δημοσιότητα πληροφορίες για ένα νέο διαστημικό τηλεσκόπιο που
αποφάσισε να ρίξει στην μάχη της εξερεύνησης του Σύμπαντος. Πρόκειται για το
ευρέος πεδίου υπέρυθρο τηλεσκόπιο WFIRST (Wide Field Infrared Survey Telescope)
που θα έχει ως βασική αποστολή να ρίξει φως στα σκοτεινά μυστήρια του Σύμπαντος
όπως την μυστηριώδη σκοτεινή ύλη και την σκοτεινή ενέργεια.
Πανίσχυρο
Δείτε
ένα βίντεο που έδωσε στη δημοσιότητα η NASA για το τηλεσκόπιο WFIRST λίγη ώρα μετά τις ανακοινώσεις για την
κατασκευή του. The WFIRST will image large regions of the sky in
near-infrared light to answer fundamental questions about the structure and
evolution of the universe and greatly expand our knowledge of planetary systems
around other stars. Credits: NASA
Σύμφωνα
με τα στελέχη της NASA το WFIRST θα εκτοξευθεί το 2024 και θα τοποθετηθεί στο
σημείο «Λαγκράνζ 2» μεταξύ Γης και Ήλιου και, με διάμετρο 2,4 μέτρων, θα έχει
ένα οπτικό πεδίο 100 φορές μεγαλύτερο από αυτό του Hubble.Το WFIRST θα
χρησιμοποιηθεί, επίσης, για την αναζήτηση εξωπλανητών, κυρίως όσων δείχνουν
δυνητικά κατάλληλοι για φιλοξενία ζωής. To WFIRST θα «σαρώνει» μεγάλες περιοχές
του ουρανού στο υπέρυθρο φάσμα, διαθέτοντας κατάλληλα όργανα για να αναλύει την
χημική σύνθεση της ατμόσφαιρας εξωπλανητών, άρα θα μπορεί να εντοπίσει τυχόν
ίχνη ζωής, επεκτείνοντας το έργο του διαστημικού τηλεσκοπίου Kepler.
Βρίσκεται
στον Αμαζόνιο και αποτελεί προϊόν σπάνιου γεωλογικού φαινομένου. O Αντρές Ρούζο συλλέγει δείγματα του ποταμού
που ανακάλυψε. Andrés Ruzo began studying the river in 2011, but says
he won't publish all of his data until the Peruvian government protects the
river from those who wish to exploit it as an energy source. Credit: Devlin
Gandy.
Ένα
άγνωστο μέχρι σήμερα πραγματικά καυτό ποτάμι ανακαλύφθηκε στα βάθη ενός τροπικού δάσους στον Αμαζόνιο.
Ο
θρύλος
Ένας
ιθαγενής παίζει ένα μουσικό όργανο πάνω από ένα σημείο του ποταμού που αχνίζει!
Local shamans say the river gets its heat from a serpent spirit called
Yacumama. Shrouded in legend and mystery, the Amazon rainforest is a place
where the line between fact and fiction seems to blur into obscurity, although
as scientists respectfully probe deeper into this enigmatic jungle, some of its
most outrageous myths are turning out to be true. Tales of a boiling river, for
instance, have abounded for generations, and while many dismissed the idea as
mere folklore, a geophysicist named Andrés Ruzo has in fact been studying this
apparent anomaly of nature since locating it in 2011. Credit: (Sofia Ruzo: The
Boiling River Project)
Ο
Αντρές Ρούζο διδακτορικός φοιτητής γεωφυσικής του Πανεπιστημίου Southern
Methodist στις ΗΠΑ είχε ακούσει ως παιδί από τον παππού του μια ιστορία για το
πώς οι Ισπανοί κονκισταδόρες εξόντωσαν τον τελευταίο αυτοκράτορα των Ίνκας.
Σύμφωνα με την ιστορία μετά την δολοφονία του αυτοκράτορα οι κονκισταδόρες
μπήκαν στην ζούγκλα του Αμαζονίου αναζητώντας χρυσό. Επέστρεψαν έντρομοι από
την εμπειρία που είχαν αφού στη διάρκεια του ταξιδιού ανέφεραν ότι ήρθαν
αντιμέτωποι με δηλητηριώδη φίδια, τοξικά ύδατα και ένα ποταμό που… έβραζε!
Η
ιστορία ήταν γνωστή αλλά οι ειδικοί είχαν απορρίψει την ύπαρξη ενός τέτοιου
ποταμού επειδή ο Αμαζόνιος βρίσκεται μακριά από ενεργά ηφαίστεια η εσωτερική
δραστηριότητα των οποίων θα μπορούσε να τον τροφοδοτήσει με καυτό νερό. Όταν
πριν από λίγο καιρό σε ένα οικογενειακό τραπέζι ο Ρούζο άκουσε ξανά ιστορίες
για αυτό το ποτάμι αποφάσισε να ψάξει να το βρει.
Η
ανακάλυψη
The river is hot
enough to 'cook' most animals that are unlucky enough to fall into it. Credit:
Devlin Gandy.
Ο
Ρούζο οργάνωσε μια ερευνητική αποστολή στα βάθη του περουβιανού Αμαζόνιου και
τελικά εντόπισε τον ποταμό. Στην πραγματικότητα δεν πρόκειται για ένα αυτόνομο
ποτάμι αλλά για ένα μέρος του ποταμού Mayantuyaku. Ένα σύνθετο γεωλογικό
φαινόμενο μετατρέπει ένα κομμάτι μήκος 6.5 χλμ του ποταμού σε γκέιζερ.
Στην
συγκεκριμένη περιοχή υπάρχουν πολλά πορώδη ιζηματογενή πετρώματα. Όταν βρέχει
το νερό εισέρχεται στο εσωτερικό των πετρωμάτων και η θερμοκρασία του αυξάνεται
από την εσωτερική θερμότητα της γης. Το θερμό νερό στη συνέχεια κυλάει μέσα στο
υπέδαφος και βγαίνει στην επιφάνεια στο εσωτερικό του ποταμού μέσα από κάποιες
ρωγμές του εδάφους.
Καλλιτεχνική
απεικόνιση του δυαδικού συστήματος στο οποίο μια έκλειψη διαρκεί 3.5 έτη. Illustration
of binary star system which produces the longest lasting eclipses known. (Jeremy Teaford / Vanderbilt University)
Αμερικανοί
αστρονόμοι ανακάλυψαν σε απόσταση 100 χιλιάδων ετών φωτός από εμάς ένα δυαδικό
σύστημα (ένα σύστημα που αποτελείται από δύο γειτονικά άστρα) στο οποίο κάθε 69
χρόνια γίνεται μια σχεδόν ολική έκλειψη, η οποία διαρκεί 3.5 χρόνια.
Comparison of the
light curves of the newly discovered system and the previous record holder,
Epsilon Aurigae, shows how much longer one of its eclipses lasts. (Joey Rodriguez / Vanderbilt University)
Πρόκειται
για νέο ρεκόρ διάρκειας έκλειψης, αλλά και χρονικού διαστήματος ανάμεσα σε δύο
διαδοχικές εκλείψεις.
Η
ανακάλυψη, που αφορά το ερυθρό γιγάντιο άστρο TYC 2505-672-1 και ένα δεύτερο
άστρο-συνοδό, έγινε από αστρονόμους των πανεπιστημίων Χάρβαρντ και Τενεσί και
θα δημοσιευθεί στην επιθεώρηση «Astronomical Journal».
This is an artistic
rendering of the epsilon Aurigae star system. Artwork by Brian Thieme.
Ο
προηγούμενος κάτοχος του ρεκόρ μακρόχρονης έκλειψης ήταν ένα κοντινότερο
γιγάντιο άστρο, το Epsilon Aurigae (Έψιλον Ηνιόχου), σε απόσταση 2.200 ετών
φωτός από τη Γη, το οποίο εμφανίζει έκλειψη διάρκειας 640 έως 730 ημερών κάθε
27 χρόνια.
Νέα
μελέτη δείχνει ότι τα δύο είδη ήρθαν σε επαφή 50 χιλιάδες έτη νωρίτερα από όσο
πιστεύαμε. Over 100,000 years ago, anatomically modern humans
ventured out of Africa for the first time (illustrated) and bred with
Neanderthals. The finding could rewrite our understanding of how modern humans
travelled across the world and came to live in different regions at different
times. Credit: IVAN HEREDIA / CSIC
Η
κρατούσα θεωρία αναφέρει ότι ο σύγχρονος άνθρωπος μετανάστευσε από την Αφρική
στην ευρωπαϊκή ήπειρο πριν από περίπου 60 χιλιάδες έτη και συνάντησε τους Νεάντερνταλ
με τους οποίους κάποια στιγμή άρχισε να έχει σεξουαλικές επαφές.
Μια
νέα μεγάλη γενετική μελέτη έρχεται να ανατρέψει άρδην τα μέχρι τώρα δεδομένα
αφού τα αποτελέσματα της δείχνουν ότι οι σεξουαλικές σχέσεις ανθρώπων και
Νεάντερταλ ξεκίνησαν τουλάχιστον πριν από 100.000 χρόνια! Αυτό φυσικά σημαίνει
ότι η μετανάστευση των προγόνων μας από την Αφρική ξεκίνησε πολύ νωρίτερα από
όσο πιστεύαμε.
Η
γυναίκα
The excavation of
the female Neanderthal’s remains, in the Denisova cave in the Altai Mountains. Photograph: Bence Viola
Η
νέα γενετική ανάλυση βασίστηκε σε ίχνη DNA μιας γυναίκας Νεάντερταλ, τα
απολιθώματα της οποίας βρέθηκαν σε ένα απομονωμένο σπήλαιο στα όρη Αλτάι της
νότιας Σιβηρίας, κοντά στα ρωσο-μογγολικά σύνορα.
Dorsal view of the
Neanderthal woman’s toe bone. Photograph: Bence Viola
Οι ερευνητές, με επικεφαλής
τον γενετιστή Σέρτζι Καστελάνο του γερμανικού Ινστιτούτου Εξελικτικής
Ανθρωπολογίας Μαξ Πλανκ στη Λειψία, αποκάλυψαν τμήματα ανθρώπινου DNA στο
γενετικό υλικό της θηλυκής Νεάντερταλ, η οποία ζούσε πριν από 100.000 χρόνια.
The genome of a
100,000 year old Neanderthal contains modern human DNA, suggesting the two
species met and mated much earlier than previously believed. (Reuters)
Τα
γονίδια των Νεάντερταλ υπάρχουν σήμερα στο DNA των ανθρώπων και, σύμφωνα με
πρόσφατες έρευνες, παίζουν ρόλο σε διάφορες παθήσεις (κατάθλιψη, δερματικές αλλεργίες,
τάση για θρομβώσεις, εθισμός στη νικοτίνη κ.α.). Οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν
αν, αντίστροφα, τα ανθρώπινα γονίδια είχαν θετική ή αρνητική επίδραση στους
Νεάντερταλ.
The DNA discovery
shows that both Neanderthals and modern humans inherited DNA from prehistoric
trysts.
Παραμένει
άγνωστο σε ποιες περιοχές συναντήθηκαν αρχικά οι πρόγονοί μας και οι
Νεάντερταλ, αλλά το πιο πιθανό είναι αυτό να συνέβη εκτός Αφρικής και πιθανώς
στη Μέση Ανατολή. Αυτό όμως σημαίνει μπορεί πριν από 50-60 χιλιάδες έτη να υπήρξε
μια μαζική μετανάστευση του Homo sapiens από την Αφρική στην Ευρώπη αλλά θα
πρέπει να είχαν προηγηθεί άλλες έξοδοι, μάλλον μικρότερων ομάδων, τουλάχιστον
πριν από 100.000 χρόνια, αφού τότε -σύμφωνα με τη νέα παλαιογενετική έρευνα-
είχαν σίγουρα συμβεί επιμειξίες. Η μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Nature».
Μια
νέα μελέτη δείχνει ότι ο μικρόσωμος άνθρωπος που ζούσε στο νησί Φλόρες της
Ινδονησίας ήταν ξεχωριστό είδος. Homo floresiensis 'were not Homo
sapiens' according to researchers. From left, models representing a Flores Man,
a Homo Sapiens and a Neanderthal in Lyon, France. Photo:
AP
Τα
απολιθώματα ενός μικροσκοπικού ανθρώπου που ζούσε ως και πριν από περίπου
17.000 χρόνια στο νησί Φλόρες της Ινδονησίας προβληματίζουν εδώ και μία
δεκαετία τους επιστήμονες. Οι ειδικοί δεν μπορούν να συμφωνήσουν αν το
«Χόμπιτ», όπως το έχουν ονομάσει, αποτελεί ένα άγνωστο ως τώρα ανθρώπινο είδος
ή αν ήταν απλώς ένας Homo sapiens με
σοβαρές παθολογικές διαταραχές. Μια νέα μελέτη στηρίζει την άποψη που έχουν
διατυπώσει πολλοί ειδικοί ότι δηλαδή ο Homo
floresiensis ήταν ένας ξεχωριστός μικρόσωμος συγγενής μας.
Μικροσκοπικός
και μυστηριώδης
A Homo
floresiensis' skull, centre, next to that of a homoserectus from Java, left,
and a human skull. Photo: AFP
Ο
μυστηριώδης Άνθρωπος του Φλόρες ήρθε για πρώτη φορά στο φως της δημοσιότητας
όταν ολόκληρο το κρανίο και τμήματα του σκελετού ενός εκπροσώπου του
ανασκάφηκαν στο ομώνυμο νησί της Ινδονησίας το 2003 (εκτός από αυτό έχουν
βρεθεί επίσης στην περιοχή κατάλοιπα από εννέα σκελετούς - τα ευρήματα
πιστεύεται ότι είναι ηλικίας 74.000 - 17.000 ετών). Αρχικά οι επιστήμονες
νόμισαν ότι το μικροσκοπικό κρανίο που είχαν μπροστά τους ήταν παιδικό, γρήγορα
όμως κατέστη σαφές ότι ήταν γυναικείο και ανήκε σε έναν εξαιρετικά μικρόσωμο
άνθρωπο - γι' αυτό και τον ονόμασαν «Χόμπιτ», από τη μικροσκοπική φυλή του «Άρχοντα
των Δαχτυλιδιών».
Το
πολύ μικρού μεγέθους αυτό ενήλικο κρανίο - το οποίο φιλοξενούσε έναν επίσης
πολύ μικρού μεγέθους εγκέφαλο - πυροδότησε διάφορες εικασίες, οδηγώντας σε μια
διαμάχη μεταξύ των ειδικών σχετικά με την καταγωγή του «κατόχου» του, ο οποίος
συνυπήρξε χρονικά με τον σύγχρονο άνθρωπο.
Μια
μερίδα επιστημόνων θεωρεί ότι ο Homo
floresiensis, όπως ονομάστηκε, αποτελεί ένα ξεχωριστό είδος το οποίο εξελίχθηκε
στο Φλόρες μέσω του νησιωτικού νανισμού - ενός εξελικτικού φαινομένου που κάνει
τα είδη που εξελίσσονται σε απομονωμένα νησιά να «μικραίνουν» σε μέγεθος για να
προσαρμοστούν στους περιορισμένους πόρους του φυσικού περιβάλλοντός τους. Μια
άλλη σχολή ωστόσο υποστηρίζει ότι τα ανθρώπινα κατάλοιπα που έχουν βρεθεί στο
νησί ανήκουν σε Homo sapiens οι
οποίοι αντιμετώπιζαν κάποια διαταραχή που οδήγησε σε σμίκρυνση του κρανίου τους
- ως πιθανές ερμηνείες έχουν προταθεί η μικροκεφαλία, το σύνδρομο Λαρόν και ο ενδημικός
υποθυρεοειδισμός (κρετινισμός).
Μια
διεθνής ομάδα ειδικών από το Πανεπιστήμιο του Τύμπινγκεν στη Γερμανία, το
Πανεπιστήμιο Στόνι Μπρουκ της Νέας Υόρκης και από το Πανεπιστήμιο της Μινεσότας
στις Ηνωμένες Πολιτείες αποφάσισε να διερευνήσει το ζήτημα διεξοδικά. Στην πιο
εκτεταμένη μελέτη που έχει γίνει ως σήμερα, οι ειδικοί εφάρμοσαν την τεχνική
της τρισδιάστατης μορφομετρίας για να συγκρίνουν το κρανίο του Φλόρες (γνωστό
ως LB1) με πολλά απολιθώματα ανθρώπινων κρανίων, καθώς και με μεγάλο αριθμό
κρανίων σύγχρονων ανθρώπων με μικροκεφαλία και άλλες διαταραχές.
Τα
αποτελέσματά τους, τα οποία δημοσιεύθηκαν στην επιθεώρηση «PLoS OΝΕ»,
συγκλίνουν υπέρ της θεωρίας που θέλει τον Homo
floresiensis να αποτελεί ξεχωριστό ανθρώπινο είδος, αφού οι ομοιότητες που
εντόπισαν ανάμεσα στο κρανίο του και στα κρανία των σύγχρονων ανθρώπων με
παθολογικές διαταραχές ήταν ελάχιστες και επιφανειακές, ενώ εκείνες με τα
απολιθώματα των Homo ήταν περισσότερες και πιο ουσιαστικές.
Η
νέα μελέτη
Revision of some
internal features of Liang Bua 1 on cranial thickness, internal structure.
Photo: Antoine Balzeau-CNRS/MNHN
Ομάδα
ερευνητών με επικεφαλής τον παλαιοπαθολόγο Αντουάν Μπαλζό του Μουσείου Φυσικής
Ιστορίας της Γαλλίας μελέτησε υψηλής ανάλυσης εικόνες του κρανίου του Φλόρες
και κατέληξαν στο ίδιο συμπέρασμα με την τρισδιάστατη ανάλυση. Θεωρούν ότι ο
Homo floresiensis δεν έχει σχέση με τον Homo sapiens αλλά αποτελεί ξεχωριστό
είδος. «Υπάρχουν πολλές πληροφορίες στα
οστά του κρανίου και τα αποτελέσματα της έρευνας που κάναμε δεν δείχνουν ότι το
κρανίο του Φλόρες έχει κάποια κοινά χαρακτηριστικά με εκείνα των δικών μας
κρανίων» αναφέρει ο Μπαλζό. Η μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Journal of Human Evolution».
Στον
πλανήτη 55 Cancrie υπάρχει υδρογόνο και
ήλιο αλλά όχι νερό. This artist’s impression shows the super-Earth 55
Cancri e in front of its parent star. Using observations made with the NASA/ESA
Hubble Space Telescope and new analytic software scientists were able to
analyse the composition of its atmosphere. It was the first time this was
possible for a super-Earth. 55 Cancri e is about 40 light-years away and orbits
a star slightly smaller, cooler and less bright than our Sun. As the planet is
so close to its parent star, one year lasts only 18 hours and temperatures on
the surface are thought to reach around 2000 degrees Celsius. Credit:ESA/Hubble, M. Kornmesser
Βρετανοί
επιστήμονες ανέλυσαν την ατμόσφαιρα ενός εξωπλανήτη επίτευγμα που
πραγματοποιείται για πρώτη φορά.
Ο
εξωπλανήτης
Σε
απόσταση 41 ετών φωτός από τη Γη βρίσκεται το δυαδικό σύστημα 55 Cancri με το ένα εκ των δύο άστρων του συστήματος
να ανήκει στην ίδια κατηγορία άστρων με τον Ήλιο. Το 2004 οι αστρονόμοι άρχισαν
να εντοπίζουν πλανήτες στο εν λόγω σύστημα και μέχρι σήμερα έχουν ανακαλυφθεί
πέντε πλανήτες.
Ένας
από αυτούς είναι ο 55 Cancrie. Πρόκειται για ένα
βραχώδη πλανήτη που έχει μάζα περίπου 8 φορές μεγαλύτερη από αυτή της Γης και
διάμετρο περίπου δύο φορές μεγαλύτερη από εκείνη του πλανήτη μας και ανήκει
στην κατηγορία των υπερ-Γαιών. Ο πλανήτης περιφέρεται ταχύτατα γύρω από το
άστρο του αφού υπολογίζεται ότι ολοκληρώνει μια πλήρη περιφορά σε μόλις 18
ώρες. Ο 55 Cancrie είναι «κλειδωμένος»
από άποψη περιφοράς, δηλαδή έχει στραμμένη μόνιμα την ίδια πλευρά στο άστρο του,
συνεπώς δεν εμφανίζει εναλλαγή φωτός και σκότους.
Καυτός
This artist’s
impression shows the exoplanet 55 Cancri e as close-up. Due to its proximity to
its parent star, the temperatures on the surface of the planet are thought to
reach about 2000 degrees Celsius. Scientists were able to analyze the
atmosphere of 55 Cancri e. It was the first time this was possible for a
super-Earth exoplanet. Credit:
ESA/Hubble, M. Kornmesser
Πριν
από ένα χρόνο ερευνητική ομάδα με επικεφαλής τον δρ. Μπράις-Ολιβιέ Ντεμορί του
ιστορικού Εργαστηρίου Κάβεντις του Πανεπιστημίου Κέμπριτζ χρησιμοποίησε το
υπέρυθρο διαστημικό τηλεσκόπιο Spitzer
της NASA για να ανιχνεύσει
θερμικές εκπομπές από τον πλανήτη 55 Cancrie.
Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι η θερμοκρασία στον πλανήτη μεταβάλλεται
εντυπωσιακά και κυμαίνεται από τους χίλιους ως τους 2.700 βαθμούς Κελσίου.
Οι
επιστήμονες εκτιμούν ότι αν «το θερμόμετρο τρελαίνεται» στον συγκεκριμένο
εξωπλανήτη, αυτό οφείλεται στο ότι παράγονται τεράστιες στήλες αερίων και
σκόνης, οι οποίες περιοδικά σκεπάζουν την επιφάνειά του. Ίσως μάλιστα -λόγω της
πολύ υψηλής θερμοκρασίας- η επιφάνεια του πλανήτη κατά διαστήματα να λιώνει και
μετά να στερεοποιείται πάλι. Πιθανώς, η γεωλογική αυτή δραστηριότητα έχει
ηφαιστειακή προέλευση, πολύ μεγαλύτερη μάλιστα από εκείνη στην Ιώ, τον δορυφόρο
του Δία, που είναι το πιο ενεργό γεωλογικό ουράνιο σώμα στο δικό μας ηλιακό σύστημα.
Η ατμόσφαιρα
This video shows an
artist's impression of the super-Earth 55 Cancri e moving in front of its
parent star. During these transits astronomers were able to gather information
about the atmosphere of the exoplanet. The Scientists were able to retrieve the
spectrum of 55 Cancri e embedded in the light of its parent star. The analysis
showed that the atmosphere of 55 Cancri e consists mainly of helium and
hydrogen with hints of hydrogen cyanide. Credit:ESA/Hubble, M. Kornmesser
Ομάδα
επιστημόνων με επικεφαλής τον Άγγελο Τσιάρα διδακτορικό φοιτητή του τμήματος
Φυσικής και Αστρονομίας του UniversityCollegeLondon
κατάφερε να αναλύσει την ατμόσφαιρα του 55 Cancrie. «Είναι
συναρπαστικά τα αποτελέσματα της έρευνας μας επειδή για πρώτη φορά εντοπίζονται
τα αέρια που υπάρχουν σε μια υπερ-Γαία. Η ανάλυση που κάναμε δείχνει ότι ο 55 Cancrie περιέχει μεγάλες ποσότητες υδρογόνου και
ήλιου τα οποία πιστεύουμε ότι προέρχονται από το νεφέλωμα από το οποίο
σχηματίστηκε ο πλανήτης»
αναφέρει ο κ.Τσιάρας στο άρθρο της μελέτης που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Astrophysical Journal».
Η
NASA έφτιαξε ένα
εντυπωσιακό βίντεο από τα φαινόμενα στο μητρικό μας άστρο. This
image is a composite of 23 separate images spanning the period of January 11,
2015 to January 21, 2016. It uses the SDO AIA wavelength of 171 angstroms and
reveals the zones on the sun where active regions are most common during this
part of the solar cycle. Credit: NASA's Goddard Space Flight Center/SDO/S.
Wiessinger
Η
NASA συγκέντρωσε όλα τα δεδομένα και εικόνες που έστειλε το διαστημικό παρατηρητήριο
SDO που μελετά τον Ήλιο στη διάρκεια του 2015 και δημιούργησε ένα βίντεο στο
οποίο καταγράφονται οι πιο εντυπωσιακές στιγμές αυτής της ετήσιας
δραστηριότητας. Δείτε το εντυπωσιακό βίντεο:
The sun is always
changing and NASA's Solar Dynamics Observatory is always watching. Launched on
Feb. 11, 2010, SDO keeps a 24-hour eye on the entire disk of the sun, with a
prime view of the graceful dance of solar material coursing through the sun's
atmosphere, the corona. SDO's sixth year in orbit was no exception. This video
shows that entire sixth year -- from Jan. 1, 2015, to Jan. 28, 2016, as one
time-lapse sequence. At full quality on YouTube, this video is ultra-high
definition 3840x2160 and 29.97 frames per second. Each frame represents 2
hours. SDO's Atmospheric Imaging Assembly (AIA) captures a shot of the sun
every 12 seconds in 10 different wavelengths. The images shown here are based
on a wavelength of 171 angstroms, which is in the extreme ultraviolet range and
shows solar material at around 600,000 kelvins (about 1,079,540 degrees F). In
this wavelength it is easy to see the sun's 25-day rotation. During the course
of the video, the sun subtly increases and decreases in apparent size. This is
because the distance between the SDO spacecraft and the sun varies over time.
The image is, however, remarkably consistent and stable despite the fact that SDO
orbits Earth at 6,876 mph, and Earth orbits the sun at 67,062 mph. Scientists
study these images to better understand the complex electromagnetic system
causing the constant movement on the sun, which can ultimately have an effect
closer to Earth, too: Flares and another type of solar explosion called coronal
mass ejections can sometimes disrupt technology in space. Moreover, studying
our closest star is one way of learning about other stars in the galaxy. NASA's
Goddard Space Flight Center in Greenbelt, Maryland, built, operates and manages
the SDO spacecraft for NASA's Science Mission Directorate in Washington, D.C. Credit:
NASA's Goddard Space Flight Center/Wiessinger. Music: "Tides," atrackavailablefromKillerTracks