François-René de Chateaubriand by Henri Félix
Emmanuel Philippoteaux
Περί του ανθρώπου
Scène
de nuit pendant l'acte final de 'René' de Chateaubriand
60
Είναι στιγμές όπου το πεπρωμένο μας, είτε επειδή
υποχωρεί στην κοινωνία είτε επειδή υπακούει στη φύση είτε επειδή ήρθε η ώρα να
μας κάνει αυτό που οφείλουμε να παραμείνουμε, απομακρύνεται αιφνίδια από την
αρχική πορεία του, όπως ένα ποτάμι που αλλάζει τη ροή του εξαιτίας μιας
ξαφνικής καμπής.
62
René Magritte, The Infinite Recognition (1963)
64
Illustration
by Saul Steinberg (1976)
Η αβέβαιότητα του μέλλοντός σας πρόσδίδει στα αντικείμενα την αληθινή αξία τους: και η γη, αν την κοιτάξετε από το μέσον της φουρτουνιασμένης θάλασσας, μοιάζει με τη ζωή όπως τη βλέπει κάποιος που βρίσκεται στα πρόθυρα του θανάτου.
66
Δεν αντιλαμβανόμαστε σχεδόν ποτέ την αλήθεια των
πραγμάτων, μα τις εικόνες τους έτσι όπως παραμορφωμένες αντανακλώνται από τις
επιθυμίες μας. Και οι μέρες μας περνούν, σχεδόν όπως οι μέρες κάποιου που, στη
δική μας νεφελώδη ζώνη, θα έβλεπετον ουρανό μόνον μέσα από κείνα τα
χρωματισμένα τζάμια που εξαπατούν το μάτι, προσφέροντάς του τη γλυκύτητα ενός
πιο ήπιου κλίματος.
67
Οι άνθρωποι βλέπουν συχνά το λάθος σαν αλήθεια,
διότι κάθε ιδιότητα του πνεύματος ή της καρδιάς έχει το ανεστραμμένο είδωλό
της: η ψυχρότητα μοιάζει στην αρετή, το σκέπτεσθαι στη λογική, η κενότητα στο
βάθος. Και ούτω καθεξής.
70
Εξαπατήστε με καλά κι εγώ δεν θά 'χω από εσάς
καμία άλλη απαίτηση: γιατί τι άλλο είναι τάχα η ζωή αν όχι ένα ψέμα;
72
Photo by Ralph
Gibson: From Days at Sea (1975)
Οι άνθρωποι πλανιούνται σχεδόν πάντα σχετικά με το συμφέρον τους, κινούμενοι άλλοτε από τη σύνεση κι άλλοτε από το πάθος.
77
Κάθε μου μέρα είναι κι ένας αποχαιρετισμός.
78
78
Photo by Jan
Saudek, The Slavic Girl with Her Father (1998)
Ας μη διεκδικούμε από κανέναν άνθρωπο τα βάσανά του. Γιατί οι πίκρες είναι όπως κι οι πατρίδες, καθένας έχει τη δική του.
81
Sculpture by Paige
Bradley: Expansion (c. 2007)
Όλα έχουν φθαρεί στις μέρες μας, ακόμα και η δυστυχία.
88
Sphinx des Naxiens, Sanctuaire de la Terre, Delphes, en Marbre, H. 2,32 m
Γιατί ο Άγις δολοφονήθηκε στη Σπάρτη; Γιατί ο
Διονύσιος εκδιώχτηκε από τις Συρακούσες; Γιατί ο Θρασύβουλος περιπλανήθηκε
μακριά από την Αθήνα, την πατρίδα του; Γιατί, και ούτω καθεξής; Γιατί στη
Σπάρτη, στις Συρακούσες και στην Αθήνα, υπήρχαν άνθρωποι, και η καρδιά αυτού
του ακατανόητου διπόδου προσφέρει την εξήγηση για όλα.
92
Γιατί ο Άγις δολοφονήθηκε στη Σπάρτη; Γιατί ο
Διονύσιος εκδιώχτηκε από τις Συρακούσες; Γιατί ο Θρασύβουλος περιπλανήθηκε
μακριά από την Αθήνα, την πατρίδα του; Γιατί, και ούτω καθεξής; Γιατί στη
Σπάρτη, στις Συρακούσες και στην Αθήνα, υπήρχαν άνθρωποι, και η καρδιά αυτού
του ακατανόητου διπόδου προσφέρει την εξήγηση για όλα.
103
Δεν παρακολουθώ ποτέ μια βάπτιση ή ένα γάμο
δίχως ένα πικρό χαμόγελο, δίχως να νιώσω ένα σφίξιμο στην καρδιά. Μετά τη
δυστυχία τού να γεννηθείς, δεν γνωρίζω άλλη μεγαλύτερη από το να φέρνεις έναν
άνθρωπο στον κόσμο.
107
Και η ψυχή μου, τι ήταν; Μια ασήμαντη οδύνη που
εξατμίστηκε και αναμείχθεικε με τους ανέμους;
108
Σε
κάθε βήμα της ζωής, ανοίγονται μπροστά μας χιλιάδες τόποι μακρινοί, χιλιάδες
διαφορετικές μορφές του μέλλοντος. Κι όμως θα αγγίξετε έναν μόνον ορίζοντα. Θα
σπεύσετε προς ένα μόνο αύριο.
109
103
Δεν παρακολουθώ ποτέ μια βάπτιση ή ένα γάμο
δίχως ένα πικρό χαμόγελο, δίχως να νιώσω ένα σφίξιμο στην καρδιά. Μετά τη
δυστυχία τού να γεννηθείς, δεν γνωρίζω άλλη μεγαλύτερη από το να φέρνεις έναν
άνθρωπο στον κόσμο.
107
Και η ψυχή μου, τι ήταν; Μια ασήμαντη οδύνη που
εξατμίστηκε και αναμείχθεικε με τους ανέμους;
108
Σε
κάθε βήμα της ζωής, ανοίγονται μπροστά μας χιλιάδες τόποι μακρινοί, χιλιάδες
διαφορετικές μορφές του μέλλοντος. Κι όμως θα αγγίξετε έναν μόνον ορίζοντα. Θα
σπεύσετε προς ένα μόνο αύριο.
109
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου