This infrared image
shows an example of what is called a hierarchical bubble structure, in which
one giant bubble, carved into the dust of space by massive stars, has triggered
the formation of smaller bubbles. The large bubble takes up the central region
of the picture while the two spawned bubbles, which can be seen in yellow, are
located within its rim.
Δόθηκαν
στη δημοσιότητα νέες εικόνες του γαλαξία μας οι οποίες είναι προϊόν του προγράμματος
Galactic Legacy Infrared Mid-Plane Survey Extraordinaire που είναι πιο γνωστό
ως Glimpse 360. Οι επιστήμονες που συμμετέχουν στο Glimpse 360 κάνουν
τοπογραφικές μελέτες του γαλαξία μας. Στόχος είναι να χαρτογραφηθεί ο Γαλαξίας
και ειδικά οι πιο απομακρυσμένες και «έρημες» περιοχές του. Στο τέλος του έτους
αναμένεται να δημοσιοποιηθεί μια εικόνα που θα επιτρέπει στους φίλους του
Διαστήματος να δουν ένα πανόραμα του ισημερινού του γαλαξία μας, μια εικόνα 360
μοιρών.
Το
βασικό εργαλείο των επιστημόνων του Glimpse είναι το διαστημικό τηλεσκόπιο
Spitzer, οι παρατηρήσεις του οποίου και οι εικόνες που καταγράφει αποτελούν τη
βασική ύλη που τροφοδοτεί το πρόγραμμα. Οι υπέρυθρες παρατηρήσεις του Spitzer
επιτρέπουν στους επιστήμονες που μετέχουν στο πρόγραμμα να χαρτογραφήσουν τον
Γαλαξία με τη μεγαλύτερη ακρίβεια που έχει επιτευχθεί ως σήμερα.
Dozens of newborn
stars sprouting jets from their dusty cocoons have been spotted in images from
NASA's Spitzer Space Telescope. In this view showing a portion of sky near
Canis Major, infrared data from Spitzer are green and blue, while
longer-wavelength infrared light from NASA's Wide-field Infrared Survey
Explorer are red.
Η
πιο σημαντική παράμετρος του Glimpse είναι ότι καθώς εξελίσσεται η χαρτογράφηση
οι επιστήμονες ανακαλύπτουν «αστρικές οάσεις» σε άγνωστες ή ερημικές περιοχές
του Γαλαξία. «Ανακαλύπτουμε τη δημιουργία άστρων στις λιγότερο γνωστές περιοχές
στις άκρες του Γαλαξία» αναφέρει η Μπάρμπαρα Γουίτνεϊ, αστρονόμος του
Πανεπιστημίου του Γουισκόνσιν και μέλος του προγράμματος. Μέσω του Glimpse οι
αστρονόμοι εντόπισαν μια περιοχή κοντά στον αστερισμό του Μεγάλου Κυνός στην
οποία υπάρχουν περί τα 30 νεαρά άστρα.
The stringy,
seaweed-like filaments are the blown out remnants of a star that exploded in a
supernova. The billowy clouds seen in pink are sites of massive star formation.
Clusters of massive stars can be seen lighting up the clouds, and a bubble
carved out from massive stars is seen near the bottom.
Παράλληλα
τα δεδομένα της χαρτογράφησης φωτίζουν διάφορες κοσμικές διεργασίες για τις
οποίες οι επιστήμονες δεν έχουν πολλά στοιχεία στη διάθεσή τους, όπως, για
παράδειγμα, τον ρόλο που παίζουν τα πολύ μεγάλα άστρα στον σχηματισμό άλλων
άστρων.
Συμμετοχή
του κοινού
A prominent bubble.
This bright bubble is one of the easier ones that need to be measured. Although
computers can do an ok job: people are much better. The Milky Way Project is
currently working with data taken from the Galactic Legacy Infrared Mid-Plane
Survey Extraordinaire (GLIMPSE) and the Multiband Imaging Photometer for
Spitzer Galactic Plane Survey (MIPSGAL). We aim to bring you a host of
interesting science problems as time goes by, and to begin with we're looking
for bubbles. These bubbles are part of the life cycle of stars. Some bubbles
have already been found - by the study that inspired this project - but we want
to find more! By finding more, we will build up a comprehensive view of not
only these bubbles, but our galaxy as a whole. We're asking you to help us map
star formation in our galaxy. So how can you help? Using our bubble-drawing
interface, our hope is that you will find bubbles and note any important or
unusual characteristics. For example, if you can see what looks like a knot in
the bubble, flag it! This knot might tell us something about how the bubble is
affecting star formation in the region. If you see a star cluster, flag it! We
hope to map the location of these clusters - many of which have not been
located before.
Εκτός
όμως από τις εικόνες που καταγράφει το Spitzer, οι αστρονόμοι επιχειρούν να
αξιοποιήσουν και εικόνες που συλλέγουν οι ερασιτέχνες αστρονόμοι, μέσω του
προγράμματος «The Milky Way Project» (http://www.milkywayproject.org/needyou).
«Αυτού
του είδους το crowdsourcing έδειξε ότι πραγματικά λειτουργεί» επισημαίνει ο
Τσαρλς Κέρτον από το Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Αϊόβα. «Εξετάζουμε τις δομές
παραγωγής άστρων που εντόπισαν οι εθελοντές στον γαλαξία μας για να
κατανοήσουμε καλύτερα τους μηχανισμούς που κρύβονται πίσω από τη γέννησή τους»
συμπληρώνει. Αυτές οι δομές άστρων έχουν την μορφή κοσμικών φυσαλίδων με τους
ειδικούς να τις χαρακτηρίζουν «κουκούλια» μέσα στα οποία γεννιούνται τα άστρα.
Ο
Γαλαξίας και η Γη
The Galactic Plane
showing the areas covered by previous surveys in white and the GLIMPSE360
survey in blue. The circles centered on the Sun shows the GLIMPSE360 detection
limit distance for a solar type star (solid line) is about twice that of WISE
(dashed line). The approximate positions of Galactic spiral arms (Taylor &
Cordes 1993) are indicated in red. The dashed spiral arms have tangency points
that show no excess star counts (Benjamin 2007) and may not be density wave
arms. The central oval and bar represent the approximate extent of the central
triaxial bulge/bar (Gerhard 2002; Cole & Weinberg 2002) and the Long bar
(Hammersley et al. 2001; Benjamin et al. 2005). The radius marking the expected
truncation or break in the exponential Galactic stellar disk is also shown with
a dashed line
Η
κρατούσα θεωρία αναφέρει ότι ο σχηματισμός των γαλαξιών ολοκληρώνεται πολλά
δισεκατομμύρια έτη προτού αρχίσουν να δημιουργούνται ηλιακά συστήματα και να
κάνουν την εμφάνισή τους οι πρώτοι πλανήτες μέσα σε αυτά. Νέα μελέτη της NASA
έρχεται να ανατρέψει αυτή τη θεωρία, και μάλιστα με τον πιο εντυπωσιακό τρόπο,
αφού, όπως δείχνει, οι γαλαξίες συνεχίζουν να εξελίσσονται για πολλά
δισεκατομμύρια έτη μετά τη γέννησή τους. Μάλιστα, σύμφωνα με τη μελέτη, ο
γαλαξίας μας ολοκλήρωσε τη διαμόρφωσή του και έφθασε το τελικό σημείο
σχηματισμού του, αυτό που γνωρίζουμε σήμερα, την ίδια ακριβώς εποχή που
γεννιόταν το ηλιακό μας σύστημα.
Σύμφωνα
με τα όσα πίστευαν ως σήμερα οι αστρονόμοι, οι γαλαξίες - ειδικά εκείνοι στη
συμπαντική μας γειτονιά, συμπεριλαμβανομένου του δικού μας - ολοκλήρωσαν τις
διεργασίες σχηματισμού και μορφοποίησής τους πριν από περίπου 8 δισεκατομμύρια
έτη και έκτοτε εμφάνισαν μικρές και άνευ ιδιαίτερης σημασίας μεταβολές.
There are nearly
200 galaxies within the marked circles in this image from NASA's Spitzer Space
Telescope. These are part of the Perseus-Pisces supercluster of galaxies
located 250 million light-years away. Normally, galaxies beyond our Milky Way
are hidden from view when they happen to fall behind the plane of our galaxy.
This is due to foreground dust standing in the way.
Οι
ερευνητές της NASA κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει και ότι
ειδικά οι σπειροειδείς γαλαξίες (όπως ο δικός μας) συνεχίζουν να εξελίσσονται
και να διαμορφώνονται για αρκετά δισεκατομμύρια έτη μετά το χρονικό όριο που
έχει θέσει η κρατούσα θεωρία.
Οι
ερευνητές εκτιμούν ότι ο γαλαξίας μας συνέχιζε να βρίσκεται σε διαδικασία
εξέλιξης και διαμόρφωσης πριν από 4,6 δισεκατομμύρια έτη, την εποχή δηλαδή που
είχε ξεκινήσει και ο σχηματισμός του ηλιακού μας συστήματος.
Υπολογίζεται
ότι η Γη γεννήθηκε πριν από περίπου 4,5 δισεκατομμύρια έτη, οπότε, αν η μελέτη
της NASA είναι ορθή, ο πλανήτης μας βρισκόταν σε διαδικασία σχηματισμού του
ταυτόχρονα με τον Γαλαξία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου