Francis
Picabia, Cocolo
Θα
'ρθει μια μέρα που δε θα 'χουμε πια τι να
πούμε
Θα
καθόμαστε απέναντι και θα κοιταζόμαστε
στα μάτια
Η
σιωπή μου θα λέει: Πόσο είσαι όμορφη, μα
δε βρίσκω άλλο τρόπο να στο πώ
Θα
ταξιδέψουμε κάπου, έτσι από ανία ή για
να πούμε πως κι εμείς ταξιδέψαμε.
Francis
Picabia, Montparnasse.
Ο
κόσμος ψάχνει σ' όλη του τη ζωή να βρεί
τουλάχιστο
τον
έρωτα, μα δεν βρίσκει τίποτα.
Σκέφτομαι
συχνά πως η ζωή μας είναι τόσο μικρή
που
δεν αξίζει καν να την αρχίσει κανείς.
Απ'
την Αθήνα θα πάω στο Μοντεβίδεο ίσως
και
στη
Σαγκάη, είναι κάτι κι αυτό δε μπορείς
να το αμφισβητήσεις.
Καπνίσαμε
-θυμήσου- ατέλειωτα τσιγάρα συζητώντας
ένα βράδυ
-ξεχνώ
πάνω σε τι- κι είναι κρίμα γιατί ήταν
τόσο μα τόσο ενδιαφέρον.
Francis
Picabia, Lausanne
Abstract (Abstrait
Lausanne).
Μια
μέρα, ας ήτανε, να φύγω μακριά σου αλλά
κι
εκεί
θα 'ρθεις και θα με ζητήσεις
Δε
μπορεί, Θέ μου, να φύγει κανείς μοναχός
του.
Μανόλης
Αναγνωστάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου