Θωμάς Γκόρπας, «Απόφοιτοι Γυμνασίου»

Salvador Dali, Adolescence, 1941

Μνήμη Γιώργη Ζάρκου

Νεολαίε με το χαρτί του γυμνασίου

Εσύ που στο σχολείο σήκωνες το χέρι για να πεις

Όχι το μάθημα μα την αλήθεια

Σήκωνε πάντα αυτό το χέρι που το γέννησε

Της δικαιοσύνης ο καημός κ’ η σιγουριά του αύριο.

Jean Cocteau, Sans titre, 1926. Dessin, gouache, cire, papier collé.

Νεολαίε με το χαρτί του γυμνάσιου

Τα χέρια σου ανεβοκατεβαίνουν

Πάνω σε τραπέζια καφενείων

Καταχνιασμένων από την τσιγαρίλα

Και τις ανάσες πεινασμένων

Τα χέρια σου ανεβοκατεβαίνουν

Πάνω σε μεγάλες πόρτες

Που Δε θ’ ανοίξουν ποτέ από μέσα.

Max Ernst, Switzerland, birthplace of Dada, 1920

Νεολαίε με το χαρτί του γυμνασίου

Είσαι η φωτιά που ετοιμάζει η απελπισία

Και θα κάψει τις σημαίες των αρχόντων.

Και αν το ψωμί κ’ η γνώση ανταλλάσσονται

Με τ’ άλλο χαρτί που εσύ δεν έχεις

Μην αρνηθείς γι’ αυτό το ρόλο που σου ανάθεσε ο καιρός.

Οι μέρες μας κυλούν σαν χειμωνιάτικα ποτάμια

Στους δρόμους φέγγουν φαναράκια μίσους

Στους δρόμους αλαφιάζονται οι μικρές παρέες

Καθώς απ’ τις γωνιές οι μισθοφόροι

Με στιλέτα ξεμπουκάρουν και παγίδες.

Όμως τα δαγκωμένα λόγια ακολουθούν τραγούδια.

Θωμάς Γκόρπας, «Τα Ποιήματα», Κέδρος 2006.

Ο Θωμάς Γκόρπας γεννήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 1935 στο Μεσολόγγι και πέθανε στην Αθήνα την Πρωταπριλιά του 2003. Από το 1954 έζησε στην Αθήνα, από το 1975 έως το 1980 έζησε στο Παρίσι κι από το 1990 στην Αθήνα και στην Αίγινα. Έκανε πολλά επαγγέλματα πριν και μετά τη δημοσιογραφία (εργάτης, λογιστής, βιβλιοπώλης, εκδότης). Υπήρξε συντάκτης στις εφημερίδες Ανεξάρτητος Τύπος, Μεσημβρινή, Εξπρές, Νέα Πολιτεία και στα περιοδικά Ρουμελιώτικο Ημερολόγιο, Ρουμελιώτικη Βίγλα, Ο Λογοτέχνης, Η Τέχνη στην Αθήνα, Η Καλλιτεχνική, Μουσικά Θέματα, Πολιτικά Θέματα. Ήταν σύμβουλος έκδοσης της Ποιητικής Αντι-Ανθολογίας του Δημήτρη Ιατρόπουλου. Έγραψε για τον κινηματογράφο και την τηλεόραση, για το ρεμπέτικο και τον Καραγκιόζη, δίδαξε σε θεατρική σχολή, στήριξε την πρωτοπορία στο θέατρο, στον κινηματογράφο και στα εικαστικά, υπερασπίστηκε το λαϊκό τραγούδι. Ασχολήθηκε με τη στήριξη κλασικών έργων, τη συγγραφή προλόγων, εισαγωγών και βιογραφικών, με τη μετάφραση, απόδοση διασκευή και συμπλήρωση έργων. Το 1979 εκπροσώπησε την Ελλάδα στο Πρώτο Διεθνές Φεστιβάλ Ποίησης Μπιτ στην Όστια της Ρώμης. Πρωτοεμφανίστηκε ως ποιητής στο έκτο τεύχος του περιοδικού "Ο Λογοτέχνης" τον Ιανουάριο του 1957 με το ποίημα "Αθήνα 1956, οδός Αθηνάς". Η πρώτη ποιητική συλλογή του «Σπασμένος καιρός» εκδόθηκε το ίδιο έτος. Οι συλλογές του εκδόθηκαν το 1995 σε ένα συγκεντρωτικό τόμο, σύμφωνα και με το "Σχεδίασμα εργοβιβλιογραφίας" της Άρτεμης Θεοδωρίδου. Τελευταίο βιβλίο του ήταν το 1995 το "Ισιδώρα! Ισιδώρα! Ο τραγικός έρωτας της Ντάνκαν με τον ποιητή Γεσένιν".