Μοναχικός πλανήτης περιφέρεται στο Σύμπαν, Astronomers say they've found a rogue planet with no sun

Καλλιτεχνική απεικόνιση του εξωπλανήτη πλανήτη PSO J318.5-22. Artist's impression of free-floating planet PSO J318.5-22. The planet doesn't appear to have a host star and scientists from Hawaii University's Institute of Astronomy aren't sure how it formed. It is believed to be around 12 million years old, and is considered a newborn in planet terms. Credit: MMPIA/V. Ch. Quetz

Ένας γιγάντιος πλανήτης, έξι φορές μεγαλύτερος από το Δία, βρέθηκε να πλανάται μόνος του στο Σύμπαν, δίχως τη συντροφιά κάποιου άστρου. Πρόκειται για τον PSO J318.5-22, ο οποίος βρίσκεται στη «γειτονιά» μας, μόνο 80 έτη φωτός μακριά από τη Γη. Είναι ένας πολύ νεαρός πλανήτης, που σχηματίστηκε πριν από 12 εκατομμύρια χρόνια. Τον εντόπισε μια διεθνής ομάδα αστρονόμων από την αχνή του υπέρυθρη ακτινοβολία.

«Δεν έχουμε ξαναδεί ένα αντικείμενο σαν αυτό. Έχει όλα τα χαρακτηριστικά νεαρών πλανητών που ανήκουν σε κάποιο ηλιακό σύστημα, όμως περιφέρεται μόνο του», λέει ο Δρ. Μάικλ Λιου ερευνητής αστρονόμος του πανεπιστημίου της Χαβάη. Ο πλανήτης αυτός είναι ίσως το ελαφρύτερο σώμα που έχουμε παρατηρήσει μέχρι σήμερα, το οποίο δεν ανήκει σε αστρικό σύστημα.

Astronomers from Sweden and Finland believe orphan planets with no parent star can form in tiny, cold dust clouds in space. Research has shown there could be as many as 200 billion 'free-floating' planets in our galaxy alone. Until now it was assumed that such 'rogue planets' must have been ejected from their solar systems. But new observations point to the likelihood of some free-floating worlds forming on their own. Astronomers used several telescopes to observe the Rosette Nebula, a huge cloud of gas and dust 4,600 light years from Earth in the constellation of Monoceros, the Unicorn. The nebula is home to more than 100 of the unusual planet-forming clouds, dubbed 'globulettes'. Each has a diameter less than 50 times the distance between the Sun and the planet Neptune. Dr Carina Persson, from Chalmers University of Technology in Gothenburg, Sweden, said: 'We found that the globulettes are very dense and compact, and many of them have very dense cores. 'That tells us that many of them will collapse under their own weight and form free-floating planets. The most massive of them can form so-called brown dwarfs.' The scientists believe countless millions of nebulae such as the Rosette have bloomed and faded away during the Milky Way’s long history. Many could have given birth to free-floating planets. 

Τα τελευταία χρόνια, έχει κορυφωθεί το ενδιαφέρον για την εξεύρεση πλανητών εκτός του Ηλιακού μας Συστήματος, καθώς η πρόοδος της τεχνολογίας και τα διαστημικά τηλεσκόπια έχουν δώσει αυτή τη δυνατότητα. Η μέθοδος που ακολουθείται είναι η μελέτη της μεταβολής της φωτεινότητας των άστρων: όταν ο εξωπλανήτης παρεμβάλλεται μεταξύ του άστρου και της Γης, η φωτεινότητα που λαμβάνουμε από το άστρο μειώνεται. Αν το φαινόμενο αυτό έχει μία περιοδικότητα, υποδεικνύει την ύπαρξη ενός πλανήτη γύρω από το άστρο. Με αυτόν τον τρόπο μέχρι σήμερα έχουμε καταγράψει παραπάνω από 1.000 καταγεγραμμένοι εξωπλανήτες, σε μία λίστα που επιμηκύνεται καθημερινά.

Ο εξωπλανήτης PSO J318.5-22 από το τηλεσκόπιο Pan-STARRS1. A multicolor image from the Pan-STARRS1 telescope of the free-floating planet PSO J318.5-22, in the constellation of Capricornus. The planet is extremely cold and faint, about 100 billion times fainter in optical light than the planet Venus. Most of its energy is emitted at infrared wavelengths. The image is 125 arcseconds on a side. Image & Caption Credit: N. Metcalfe & Pan-STARRS 1 Science Consortium

Αυτή η μέθοδος δεν ήταν προφανώς η κατάλληλη για την εύρεση του PSO J318.5-22, ο οποίος ανακαλύφθηκε με άμεση παρατήρηση. Το γεγονός πως δεν υπάρχει ένα άστρο κοντά του που να επικαλύπτει την ακτινοβολία του, δίνει στους αστρονόμους μια μοναδική ευκαιρία να μελετήσουν τι συμβαίνει σε αυτούς τους αερώδεις γίγαντες στα πρώτα στάδια της ζωής τους. Η ανακάλυψή του έγινε στα πλαίσια μιας έρευνας για αποτυχημένα άστρα, που αποκαλούνται καφέ νάνοι.

Πρόκειται για ουράνια σώματα που είναι μεγαλύτερα από πλανήτες αλλά και λίγο μικρότερα από άστρα, τα οποία δεν έχουν την απαιτούμενη μάζα για να συντηρήσουν τις πυρηνικές αντιδράσεις που χαρακτηρίζουν ένα άστρο. Τα σώματα αυτά εκπέμπουν μια κοκκινωπή ψυχρή ακτινοβολία. Ψάχνοντας για καφέ νάνους, οι αστρονόμοι παρατήρησαν ένα αχνότερο σήμα, από τον PSO J318.5-22.

Based on its distance and motion through space, the team concluded that PSO J318.5-22, shown in red, belongs to a collection of young stars called the Beta Pictoris moving group.

Η ομάδα παρακολουθούσε τον πλανήτη για παραπάνω από δύο χρόνια, χρησιμοποιώντας μια πληθώρα επίγειων τηλεσκοπίων. Σύμφωνα με τις παρατηρήσεις τους, ο πλανήτης αν και δεν ανήκει σε κάποιο άστρο, κινείται στην περιοχή του αστερισμού Beta Pictoris. Η έρευνά τους δημοσιεύεται στο περιοδικό Astrophysical Journal Letters.

Μάθετε αν σας... θέλει, ακούγοντας τη φωνή του, Want to know if someone fancies you? LISTEN to them: Women's voices become huskier and men's higher pitched when speaking to someone they find attractive

Tamara de Lempicka, The Telephone II, 1930. Στους άνδρες ο τόνος της φωνής ανεβαίνει ενώ στις γυναίκες κατεβαίνει όταν συνομιλούν με το αντικείμενο του πόθου τους.

Θα θέλατε να ξέρατε αν κάποιος σας επιθυμεί σφόδρα; Δεν έχετε παρά να τον... ακούσετε καλά. Διότι, όπως επιβεβαιώνουν αμερικανοί επιστήμονες, η φωνή των γυναικών γίνεται πιο βαθιά και βραχνή ενώ των ανδρών... ανεβάζει τόνο όταν τα δύο φύλα βρίσκονται απέναντι από το αντικείμενο του πόθου τους.

Τα επιστημονικά αυτά ευρήματα έρχονται να «σφραγίσουν» όσα όλοι έχουμε παρατηρήσει κατά καιρούς στη συμπεριφορά των φίλων μας: όταν μιλούν σε ένα άτομο για το οποίο τρέφουν ρομαντικά αισθήματα, τότε η φωνή τους αλλάζει.

Μίμηση του τόνου της φωνής του συντρόφου

Actress Scarlett Johansson is known for her husky voice and sex appeal. According to the study, women use a lower pitch when speaking to a partner.

Συγκεκριμένα, οι ειδικοί από το Κολέγιο Albright στην Πενσιλβάνια ανακάλυψαν, όπως αναφέρουν στο επιστημονικό έντυπο «Journal of Nonverbal Behaviour», ότι η αλλαγή στον τόνο της φωνής ήταν εντονότερη όταν άνδρες και γυναίκες μιλούσαν στο τηλέφωνο. Παρατήρησαν επίσης ότι και τα δύο φύλα προσπαθούσαν να «ταιριάξουν» τη φωνή τους με εκείνη του συντρόφου τους - να μιμηθούν δηλαδή τον τόνο του.

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της μελέτης που βασίστηκε σε παρακολούθηση 24 ατόμων που μιλούσαν στο τηλέφωνο και βρίσκονταν στα... μέλια με έναν καινούργιο σύντροφο, οι γυναίκες τείνουν να κατεβάζουν τον τόνο της φωνής τους ενώ αντιθέτως οι άνδρες τείνουν να ανεβάζουν τον δικό τους μιλώντας στο έτερόν τους ήμισυ.

Δείκτης ανίχνευσης της απιστίας

Researchers from Albright College, Pennsylvania, studied the voices of 24 callers who were newly in love and enjoying the 'honeymoon period'. Callers were asked to phone their romantic partners, as well as a close same-sex friend and in both cases ask 'how are you?' and 'what are you doing?'.

Οι ψυχολόγοι που βρίσκονται πίσω από τη νέα μελέτη πιστεύουν μάλιστα ότι αυτές οι αλλαγές στον τόνο της φωνής ανδρών και γυναικών ανάλογα με το αν μιλούν σε φίλους ή σε συντρόφους θα μπορούσαν να αποτελέσουν καλό «δείκτη» για την... ανίχνευση της απιστίας.

Στο πλαίσιο της μελέτης οι ειδικοί διερεύνησαν πώς οι εθελοντές άλλαζαν τον τόνο της φωνής τους όταν είχαν μια σύντομη τηλεφωνική συνομιλία είτε με φίλους τους του ιδίου φύλου είτε με τους ερωτικούς συντρόφους τους.

Τους ζητήθηκε να τηλεφωνήσουν τόσο σε κάποιον φίλο τους όσο και στον ερωτικό σύντροφό τους και να ξεκινήσουν και στις δύο περιπτώσεις τη συζήτηση με το «Πώς είσαι;» και «Τι κάνεις τώρα;».

Η ώρα της κρίσης

David Beckham has a relatively high-pitched voice - perhaps helping him appeal to women. Researchers found both men and women mimic or match the pitch of their romantic partners. The study said this effect’.

Στη συνέχεια οι επιστήμονες έβαλαν 80 ανεξάρτητους κριτές να ακούσουν τις ηχογραφήσεις και να δηλώσουν πότε αυτές... ανέδιδαν σεξουαλικότητα, πότε έδειχναν ευχαρίστηση και πότε ερωτικό ενδιαφέρον. Όπως είδαν, οι ανεξάρτητοι κριτές ήταν σε θέση να καταλάβουν χωρίς να κάνουν λάθος πότε το κάθε άτομο μιλούσε σε φίλο του ή στον ερωτικό σύντροφό του. Αυτό τους έκανε να πιστεύουν ότι οι εθελοντές άλλαζαν τον τόνο της φωνής τους προκειμένου να επικοινωνήσουν το status της σχέσης τους.

«Οι ηχογραφήσεις που αφορούσαν τους ερωτικούς συντρόφους κρίθηκαν ως πιο ευχάριστες, πιο σέξι και πιο δηλωτικές ερωτικού ενδιαφέροντος σε σύγκριση με εκείνες που αφορούσαν τους φίλους του ιδίου φύλου» ανέφερε η επικεφαλής της μελέτης, καθηγήτρια Σούζαν Χιουτζ.

Η ερευνητική ομάδα διεξήγαγε επίσης φασματογραφική ανάλυση στα φωνητικά δείγματα ώστε να εξετάσει τον τόνο της φωνής των εθελοντών. Κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες μιμούνται τον τόνο της φωνής των ερωτικών συντρόφων τους. Σύμφωνα με τη μελέτη αυτό μαρτυρεί «επιθυμία για οικειότητα και δέσμευση. Πρόκειται για έναν τρόπο να επικοινωνήσουμε ότι μας ενδιαφέρει ο ερωτικός μας σύντροφος. Είναι σαν να του λέμε "Εγώ και εσύ είμαστε ένα"».

Στρες και νευρικότητα

Randy Dillon, Woman Talking on Cell Phone

Ενδιαφέρον ήταν το εύρημα ότι όταν οι επιστήμονες «απογύμνωσαν» τις ηχογραφήσεις από το γλωσσικό περιεχόμενο διατηρώντας όμως τον κυματισμό και τον τονισμό της φωνής, οι κριτές διέκριναν στρες και νευρικότητα στη φωνή των εθελοντών που μιλούσαν στους ερωτικούς συντρόφους τους. Η καθηγήτρια Χιουτζ δίνει μια εξήγηση: «Οι "φρεσκο-ερωτευμένοι" δεν θέλουν να τους απορρίψουν οι ερωτικοί τους σύντροφοι». Αν είστε λοιπόν ερωτευμένος, δεν χρειάζεται να το πείτε ευθέως. Απλώς μιλήστε στον... σωστό τόνο!

Πτώση κομήτη στην Γη πριν από 28 εκατομμύρια χρόνια, First Evidence of Comet Striking Earth Found in Egypt

Καλλιτεχνική άποψη της έκρηξης του κομήτη στην ατμόσφαιρα της Γης, πάνω από την Αίγυπτο, πριν από 28 εκατομμύρια χρόνια. An artist’s rendition of the comet exploding in Earth’s atmosphere above Egypt 28 million years ago. Credit: Terry Bakker

Οι ερευνητές μελέτησαν μια μυστηριώδη μικρή μαύρη υαλώδη πέτρα που βρέθηκε στην Αίγυπτο, και η οποία σύμφωνα με αναλύσεις δεν μπορεί να προέρχεται από την Γη, ούτε να αποτελεί κομμάτι κάποιου μετεωρίτη, αλλά πιθανότατα προέρχεται από τον στερεό πυρήνα ενός κομήτη που έπεσε στον πλανήτη μας πριν από περίπου 28 εκατ. χρόνια.

Charles William Mitchell, Hypatia, 1885

Μία ομάδα γεωλόγων, αστρονόμων και φυσικών, με επικεφαλής τον καθηγητή Γιαν Κράμερς του πανεπιστημίου του Γιοχάνεσμπουργκ, ονόμασε την πέτρα «Υπατία» προς τιμή της αρχαίας Ελληνίδας μαθηματικού και φιλοσόφου της Αλεξάνδρειας. Η συγκεκριμένη ομάδα θα κάνει τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό πλανητικής επιστήμης “Earth and Planetary Science Letters“, σύμφωνα με το «New Scientist» και το Space.com.

Η «Υπατία» ζυγίζει περίπου 30 γραμμάρια και βρέθηκε από τον Αιγύπτιο γεωλόγο Αλί Μπαρακάτ το 1996 στην αιγυπτιακή έρημο κοντά στα σύνορα με την Λιβύη. Παρόλο που βρέθηκε πριν από καιρό, μόλις τώρα αναλύθηκε εξονυχιστικά και είναι διάστικτη με μικρά διαμάντια. Την ύπαρξη αυτών, εξηγεί το σοκ της πρόσκρουσης στον φλοιό της Γης, που μετέτρεψε ένα μέρος του κομήτη σε διαμαντάκια, ακολουθώντας την ίδια διαδικασία που παράγονται τα διαμάντια στο υπέδαφος, όταν η ασκούμενη πίεση πάνω στον θαμμένο άνθρακα είναι πολύ μεγάλη.

This image shows Tutankhamun's brooch, which celebrates the ancient Egyptian pharaoh with a dazzling scarab made of yellow silica glass, which scientists say was likely formed from a comet impact millions of years ago. Credit: University of the Witswatersrand

Οι ερευνητές εκτιμούν ότι ο κομήτης εξερράγη λίγο πάνω από την επιφάνεια του εδάφους (κάτι ανάλογο με την έκρηξη της Τουνγκούσκα στη Σιβηρία το 1908), θερμαίνοντας την άμμο από κάτω του μέχρι τους 2.000 βαθμούς Κελσίου και δημιουργώντας τεράστιες ποσότητες κίτρινου πυριτύαλου (γυαλιού από πυριτία) σε μια έκταση περίπου 6.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων στη Σαχάρα. Ένα μικρό κομμάτι αυτού του γυαλιού, σύμφωνα με τους ερευνητές, κατέληξε σε ένα σκαραβαίο – πόρπη που βρέθηκε στον τάφο του φαραώ Τουταγχαμώνα.

Οι αστρονόμοι και γεωλόγοι είναι σίγουροι ότι κομήτες -όπως και αστεροειδείς- έχουν πλήξει κατ’ επανάληψη τον πλανήτη μας, ποτέ όμως μέχρι τώρα δεν είχαν βρεθεί απτά ίχνη του κομήτη. «Η NASA και η ESA δαπανούν δισεκατομμύρια δολάρια για να συλλέξουν λίγα μκρογραμμάρια υλικού από κομήτη και να το φέρουν πίσω στη Γη, και τώρα έχουμε στα χέρια μας μια μοναδική ευκαιρία να μελετήσουμε τέτοιο υλικό, χωρίς να χαλάσουμε τόσα χρήματα για να το βρούμε στο διάστημα», δήλωσε ο Γιαν Κράμερς.

Άλλοι επιστήμονες είναι πάντως πιο επιφυλακτικοί. «Πρόκειται για ένα σαφώς παράξενο αντικείμενο, διαφορετικό από οποιοδήποτε άλλο μετεωρίτη έχουμε δει ως τώρα», δήλωσε ο Ίνγκο Λέγια του πανεπιστημίου της Βέρνης στην Ελβετία. Αλλά, όπως είπε, μολονότι πιθανότατα προέρχεται από το διάστημα, δεν είναι βέβαιο ότι αποτελεί απομεινάρι κάποιου κομήτη. «Το πρόβλημα είναι ότι έχουμε πολύ λίγα υλικά από κομήτη στη Γη για να κάνουμε τη σύγκριση» πρόσθεσε.

Πιο περίπλοκο από ό,τι νομίζαμε το γενετικό προφίλ της Ευρώπης. Ancient DNA Unravels Europe's Genetic Diversity

Ancient DNA recovered from a time series of skeletons in Germany spanning 4,000 years of prehistory has been used to reconstruct the first detailed genetic history of modern-day Europeans. (Credit: © Malgorzata Kistryn / Fotolia)

Γενετικό υλικό που απομονώθηκε από μια σειρά σκελετών της Μεσολιθικής και Νεολιθικής εποχής ανατρέπει την κρατούσα θεωρία, σύμφωνα με την οποία οι γεωργοί που έφτασαν από την Ανατολή εκτόπισαν τους κυνηγούς-τροφοσυλλέκτες που κατοικούσαν μέχρι τότε στην Κεντρική Ευρώπη. Η αλήθεια είναι πιο περίπλοκη, και οι δύο διαφορετικοί τρόποι ζωής μάλλον συνυπήρχαν για καιρό.

Νέα στοιχεία για την προέλευση των Ευρωπαίων

Two studies published in the October 2013 issue of Science have shed new light on Europe's ancient genetic legacy. One analyzed mitochondrial DNA from 364 fossil skeletons from individuals (like the one shown here) across the Saxony-Anhalt region of Germany and found that the modern genetic makeup of Europe was mostly set by 3,500 years ago. Credit: Juraj Liptak.

Δύο μελέτες που δημοσιεύονται αυτή την εβδομάδα στην επιθεώρηση «Science» προσφέρουν νέα στοιχεία για την προέλευση των Ευρωπαίων, τα οποία επιβεβαιώνουν και εμπλουτίζουν τα αρχαιολογικά ευρήματα για την τεχνολογία της γεωργίας στην ήπειρο.

Η πρώτη μελέτη, στην οποία συνεργάστηκαν πανεπιστήμια της Αυστραλίας και της Γερμανίας καθώς και το National Geographic, εξετάζει 364 σκελετούς από τη Γερμανία, ένα σημαντικό σταυροδρόμι εκείνη την εποχή. Οι σκελετοί καλύπτουν το χρονικό διάστημα από το 5000 π.Χ έως το 1500 π.Χ, τις αρχές της Εποχής του Χαλκού.

Analysis of the mitochondrial DNA, or DNA that is passed on from the mother, revealed that during the Neolithic period, freshwater fishermen and farmers coexisted in parallel cultures. Credit: H. Wipperman

Οι ερευνητές εξέτασαν το λεγόμενο μιτοχονδριακό DNA (mtDNA), το γενετικό υλικό από τα μιτοχόνδρια -πρόκειται για τα «ενεργειακά εργοστάσια» των κυττάρων, τα οποία κληροδοτούνται στους απογόνους αποκλειστικά από τη μητέρα. Η μελέτη, επομένως, αφορά τη μητρική γενεαλογική γραμμή των προϊστορικών σκελετών.

The study found that once farmers entered the region from the Middle East, about 7,500 years ago, they were dominant for 2,500 years. It's not clear whether the original hunter gatherers in the Saxony-Anhalt region vanished, or simply moved to isolated areas and left no archaeological trace. Either way, they didn't leave much in the genetic legacy of Europe. Here a burial of a Bell Beaker Culture individual in a stone encasement, found in the Saxony -Anhalt region of Germany. Credit: State Office for Heritage Management and Archaeology Saxony-Anhalt

Το διάστημα που εξετάζει η μελέτη ξεκινά στα 7.500 χρόνια πριν, την εποχή κατά την οποία γνωρίζουμε ότι η γεωργία έφτασε στην Κεντρική Ευρώπη. Η ανάλυση δείχνει ότι οι γεωργοί που έφτασαν από την Ανατολία, τον Καύκασο και τη Μέση Ανατολή αρχικά εκτόπισαν τους ντόπιους κυνηγούς-τροφοσυλλέκτες (απόγονοι των πρώτων Homo sapiens που έφτασαν στη Γερμανία πριν από 45.000 χρόνια).

Ανάκαμψη των κυνηγών-τροφοσυλλεκτών

The two cultures buried their dead in the same spot, so they must have had some contact. Yet there was little sex between the two groups, the study found. Credit: DFG project Blatterhole

Το περίεργο, όμως, είναι ότι η κατάσταση δείχνει να ανατρέπεται περίπου μια χιλιετία αργότερα, όταν οι γενετικές υπογραφές των κυνηγών-τροφοσυλλεκτών ανακάμπτουν στην περιοχή.

Αυτό συνέβη σε δύο κύματα μετανάστευσης, ένα από τα ανατολικά και ένα από τα δυτικά, τα οποία πιθανότατα σχετίζονται με τους λαούς των Μπίκερ και των Κόρντιτ αντίστοιχα, τους οποίους γνωρίζουμε από αρχαιολογικά ευρήματα.

«Η μελέτη μας δείχνει ότι η απλή ανάμειξη των ιθαγενών κυνηγών και των εισερχόμενων γεωργών δεν μπορεί να εξηγήσει από μόνη της τη σημερινή [γενετική] ποικιλότητα» καταλήγει ο Γκίντο Μπραντ του Πανεπιστημίου του Μάιντς στη Γερμανία, πρώτος συγγραφέας της δημοσίευσης.

«Αντί για αυτό, διαπιστώνουμε ότι δύο συγκεκριμένοι πολιτισμοί στην αυγή της Εποχής του Χαλκού, πριν από 4.200 χρόνια, είχαν σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση του γενετικού προφίλ της Κεντρικής Ευρώπης».

Δύο διαφορετικοί πολιτισμοί

A second study analyzed DNA from a cave in Hagen, Germany and found that hunter gatherers and immigrant farmers from the Middle East coexisted for 2,000 years in Europe without having sex. Credit: R. Bollongino

Η δεύτερη μελέτη στο Science εξετάζει οστά που βρέθηκαν σε ένα σπήλαιο στο Χάγκεν της Γερμανίας. Αναλύσεις ισοτόπων στα οστά είχαν δείξει προηγουμένως ότι αυτά προέρχονται από δύο διαφορετικούς πολιτισμούς, οι οποίοι ακολουθούσαν διαφορετική διατροφή, παρόλα αυτά όμως έθαβαν τους νεκρούς τους στο ίδιο σπήλαιο.

Οι γενετικές αναλύσεις επιβεβαιώνουν τώρα ότι επρόκειτο για διαφορετικούς πολιτισμούς. Όπως φαίνεται, οι κυνηγοί τροφοσυλλέκτες συνυπήρξαν στην περιοχή με τους γεωργούς για τουλάχιστον 2.000 χρόνια μετά την άφιξη της γεωργίας την έβδομη χιλιετηρίδα π.Χ.

Οι δύο μελέτες προσφέρουν την πληρέστερη μέχρι σήμερα εικόνα για τη γενεαλογία της Κεντρικής Ευρώπης, μια εικόνα πιο περίπλοκη από ό,τι είχαν φανταστεί οι επιστήμονες.

Όπως φαίνεται ο τρόπος ζωής του κυνηγού-τροφοσυλλέκτη εξαφανίστηκε από την Κεντρική Ευρώπη πριν από μόλις 5.000 χρόνια.

Κι όμως, ορισμένοι από τους νέους γεωργούς ήταν απόγονοι κυνηγών. Και αυτό σημαίνει ότι τα γονίδια των κυνηγών ζουν ακόμα και σήμερα στην ήπειρο.

Απομεινάρια υδάτινου βραχώδους κόσμου γύρω από ένα άστρο, Water Discovered in Remnants of Extrasolar Rocky World Orbiting White Dwarf

This is an artist impression of a rocky and water-rich asteroid being torn apart by the strong gravity of the white dwarf star GD 61. Similar objects in the Solar System likely delivered the bulk of water on Earth and represent the building blocks of the terrestrial planets. Credit: Image copyright Mark A. Garlick, space-art.co.uk, University of Warwick and University of Cambridge

Βρετανοί αστρονόμοι εντόπισαν ένα «μουσκεμένο αστρικό νεκροταφείο», συγκεκριμένα τα απομεινάρια ενός πλούσιου σε νερό αστεροειδούς ή ενός νάνου πλανήτη, που περιφέρονται γύρω από ένα άστρο «λευκό νάνο» σε απόσταση 150 ετών φωτός από τη Γη. Είναι η πρώτη φορά που ανιχνεύονται τα χημικά «αποτυπώματα» του νερού σε βραχώδεις κόσμους πέρα από το ηλιακό μας σύστημα, κάτι που ενισχύει την πεποίθηση των επιστημόνων πως ο γαλαξίας μας είναι πολύ πιθανό να φιλοξενεί ουκ ολίγους φιλικούς στη ζωή εξωπλανήτες, παρόμοιους με τον δικό μας.

The images, captured by the Hubble space telescope, are said to give a glimpse into the distant future of our own corner of the universe, after the Sun finally burns out.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Τζέι Φαρίχι του Ινστιτούτου Αστρονομίας του πανεπιστημίου Κέμπριτζ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Science», σύμφωνα με το ίδιο, το «Nature» και το «New Scientist», έκαναν την ανακάλυψη με το διαστημικό τηλεσκόπιο «Χαμπλ» και το γιγάντιο επίγειο τηλεσκόπιο «Κεκ» της Χαβάης. Οι αστρονόμοι ανίχνευσαν πολύ μεγάλες ποσότητες οξυγόνου, αλλά και απουσία άνθρακα, συνεπώς συμπέραναν ότι το άφθονο οξυγόνο δεν μπορεί παρά να προέρχεται από την παρουσία του στα μόρια του νερού.

Το μητρικό άστρο είναι το GD 61, το οποίο αποτελεί το αστρικό «πτώμα» ενός άστρου που ήταν κάποτε σαν τον Ήλιο μας, ώσπου κάποια στιγμή έγινε «ερυθρός γίγαντας» και, στο τελικό στάδιο της ζωής του, έχοντας πια εξαντλήσει τα πυρηνικά «καύσιμά» του, κατέληξε «λευκός νάνος». Γύρω από το άστρο αυτό περιφέρονται τα απομεινάρια ενός βραχώδους αντικειμένου, πιθανότατα ενός μεγάλου αστεροειδούς ή πλανήτη που καταστράφηκε, όταν πλησίασε πολύ κοντά στο άστρο του που πέθαινε.

Ο αρχικός ακέραιος νάνος πλανήτης ή αστεροειδής εκτιμάται ότι είχε διάμετρο 90 – 500 χιλιομέτρων. Οι επιστήμονες υπολόγισαν ότι πάνω από το ένα τέταρτο (26% έως 28%) της μάζας αυτού του αστεροειδούς θα αποτελείτο από νερό, κάτι ανάλογο με τον μεγάλο αστεροειδή «Δήμητρα» στο ηλιακό μας σύστημα. Συγκριτικά, παρά τους τεράστιους ωκεανούς της, μόλις το 0,023% της μάζας της Γης είναι νερό, κάτι που δείχνει ότι ο πλανήτης μας δημιουργήθηκε μάλλον άνυδρος και απέκτησε μετά το νερό, μέσω του «βομβαρδισμού» του από ένυδρα ουράνια σώματα.

The discovery suggests that hundreds of millions of years ago, the distant system may have harboured Earth-like planets.

Μέχρι σήμερα νερό -ένα από τα βασικά στοιχεία της ζωής- έχει εντοπισθεί μόνο στις ατμόσφαιρες γιγάντιων αέριων εξωπλανητών όπως ο Δίας. Οι αστρονόμοι αναζητούν ένα βραχώδη εξωπλανήτη με νερό, ο οποίος θα βρίσκεται στην «σωστή» (δηλαδή την κατάλληλη για ανάπτυξη ζωής) απόσταση από το άστρο του. Η νέα ανακάλυψη αποτελεί ένα ακόμη βήμα προς αυτή την κατεύθυνση.

The great beyond: NASA have discovered dozens of exoplanets, including the extremely hot WASP-12b and its host star, pictured. But this is the first time that they have found the basic ingredients for a habitable planet.

«Η ανακάλυψη νερού σε ένα μεγάλο αστεροειδή σημαίνει πως οι θεμέλιοι λίθοι των φιλόξενων για ζωή πλανητών υπήρχαν -και ίσως υπάρχουν ακόμα- στο σύστημα του άστρου GD 61, καθώς επίσης πιθανότατα γύρω από πολλά άλλα παρόμοια μητρικά άστρα. Τα ευρήματά μας δείχνουν πως σαφώς υπήρχε το δυναμικό για κατοικήσιμους πλανήτες σε αυτό το εξωπλανητικό σύστημα», δήλωσε ο δρ Τζέι Φαρίχι.

Το φιλί καθορίζει τον σύντροφο. Oxford University scientists find kissing is the way we choose a partner

Gustav Klimt, The Kiss, oil and gold leaf on canvas, 1907–1908. Österreichische Galerie Belvedere, Vienna, 180 cm × 180 cm. Στην αξιολόγηση του μελλοντικού τους συντρόφου προχωρούν άνδρες και γυναίκες μέσω ενός φιλιού.

Το φιλί αποτελεί ένα τρόπο για τους ανθρώπους να αξιολογούν την γενετική ποιότητα και τη γενικότερη καταλληλότητα ενός συντρόφου, σύμφωνα με δύο νέες βρετανικές επιστημονικές έρευνες. Οι μελέτες έδειξαν ότι οι γυναίκες, οι οποίες είναι γενικά πιο επιλεκτικές από τη φύση τους, θεωρούν το φιλί πολύ πιο σημαντικό από τους άνδρες, όταν αναζητούν το ταίρι τους και θέλουν να κάνουν τη «σωστή» επιλογή, ιδίως αν πρόκειται για τον μελλοντικό σύζυγό τους.

Henri de Toulouse-Lautrec, In Bed,The Kiss, 1892

Εδώ και πολλά χρόνια, οι ανθρωπολόγοι και άλλοι επιστήμονες αναρωτιούνται γιατί οι άνθρωποι σχεδόν παντού στη Γη φιλιούνται. Οι τρεις κυριότερες επιστημονικές θεωρίες για το φιλί, είναι ότι βοηθά στη βιολογική - γενετική αξιολόγηση του μελλοντικού συντρόφου και της υγείας του, ότι αυξάνει τη σεξουαλική διέγερση διευκολύνοντας τη σεξουαλική επαφή και ότι χρησιμεύει για τη διατήρηση του συναισθηματικού δεσμού μεταξύ των ανθρώπων.

Οι νέες μελέτες έρχονται να ενισχύσουν κυρίως την πρώτη θεωρία (και λιγότερο την τρίτη), ενώ μάλλον καταρρίπτουν τη δεύτερη θεωρία ότι το φιλί λειτουργεί ως «πρελούδιο» για το σεξ.

Kissing has been found to be the ultimate social test for men and women looking for a partner. Source: News Limited

Οι ερευνητές των πανεπιστημίων της Οξφόρδης και του Λίβερπουλ, που έκαναν τις σχετικές δημοσιεύσεις στα περιοδικά «Human Nature» και «Archives of Sexual Behavior», μελέτησαν μέσω ερωτηματολογίων πάνω από 900 άνδρες και γυναίκες ηλικίας 18 έως 63 ετών και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το φιλί παίζει κεντρικό ρόλο στην αξιολόγηση ενός μελλοντικού «παρτενέρ».

Αναλύοντας το φιλί

Edvard Munch, Kiss by the Window, 1892

Η έρευνα αποκάλυψε ότι το φιλί είναι ιδιαίτερα σημαντικό για τις γυναίκες που αναζητούν μακροχρόνιες σχέσεις.

Από την άλλη, η μελέτη βρήκε ότι το φιλί έχει πολύ μεγάλη σημασία για τους άνδρες και (ακόμη περισσότερο) τις γυναίκες που ασκούν γοητεία στους γύρω τους και εύκολα συνάπτουν βραχυχρόνιες σχέσεις. Με άλλα λόγια, για να μη χάνουν πολύ χρόνο περιμένοντας να μάθουν τον άλλο (ή την άλλη), με ένα φιλί βγάζουν στα γρήγορα τα συμπεράσματά τους - και είτε μένουν, είτε προχωρούν παρακάτω σε αναζήτηση άλλου συντρόφου!

Σύμφωνα με τον επικεφαλής της μελέτης και καθηγητή ανθρωπολογίας Ρίτσαρντ Ντένμπαρ, το φιλί «παίζει καθοριστικό ρόλο στο να κρίνει κάποιος (ή κάποια) τις κρυμμένες βιολογικές ιδιότητες, αποκαλύπτοντας έτσι τη γενετική καταλληλότητα ενός συντρόφου ή το βαθμό που είναι επιθυμητός».

Άλλα ευρήματα των μελετών ήταν τα εξής:

Édouard Vuillard, The Kiss

- Στις σύντομης χρονικής διάρκειας σχέσεις (περιστασιακές κ.λπ.) το φιλί είναι περισσότερο σημαντικό πριν το σεξ και λιγότερο στη διάρκειά του. Στους μακρόχρονους δεσμούς το φιλί είναι εξίσου σημαντικό πριν το σεξ, στη διάρκειά του και σε στιγμές άσχετες με αυτό.

- Όσο πιο συχνά είναι τα φιλιά, τόσο πιο ποιοτικός συνήθως είναι ένας δεσμός δύο ανθρώπων, ενώ αυτό δεν συμβαίνει με τη συχνότητα του σεξ.

Οι άνθρωποι δεν είναι οι μόνοι που φιλιούνται στο ζωικό βασίλειο, αλλά τα άλλα ζώα δεν χρησιμοποιούν τόσο συχνά τα φιλιά, ούτε αυτά έχουν τόση διάρκεια, όσο μπορεί να έχει ένα ανθρώπινο φιλί.

Βρέχει διαμάντια στον Δία και στον Κρόνο. Diamond Rain May Fill Skies of Jupiter and Saturn

New research released this week suggests that diamond rain may be possible on Jupiter and Saturn. (Photo via Getty) | Getty

Αν ταξιδέψετε στον Δία ή τον Κρόνο, καλύτερα να πάρετε μαζί σας απόχη αντί για ομπρέλα: Σωματίδια κάπνας που σχηματίζονται ψηλά στις ατμόσφαιρες των δύο γιγάντιων πλανητών δεν αποκλείεται να μετατρέπονται σε διαμάντια, τα οποία πέφτουν ως βροχή, εκτιμούν Αμερικανοί ερευνητές. Άλλοι συνάδελφοί τους, όμως, δεν φαίνονται θαμπωμένοι από την υποθετική χλιδή.

Κοσμικά διαμάντια

One day, humans could send probes to mind the diamonds of Saturn. Credit: Michael Carroll/Alien Seas

Ο άνθρακας είναι γνωστό ότι μετατρέπεται σε διαμάντι σε συνθήκες ακραίας πίεσης και υψηλής θερμοκρασίας, όπως για παράδειγμα στο εσωτερικό της Γης.

Σύμφωνα μάλιστα με προηγούμενες θεωρητικές μελέτες, γιγάντια διαμάντια ίσως κρύβονται στις καρδιές μακρινών πλανητών ή ακόμα και στους πυρήνες νεκρών άστρων.

Τέτοια κοσμικά διαμάντια δεν αποκλείεται όμως να κρύβονται και στο Ηλιακό Σύστημα, και συγκεκριμένα στις παχιές ατμόσφαιρες του Ποσειδώνα και του Ουρανού, όπως έχουν προτείνει ορισμένοι ερευνητές.

Carbon may be crushed and melted to form diamond oceans on Jupiter Photo: AP

Η νέα μελέτη αφήνει τώρα ανοιχτό το ενδεχόμενο να βρέχει διαμάντια και στον Άρη και τον Δία, τους δύο μεγαλύτερους πλανήτες της γειτονιάς μας. Ερευνητές της αμερικανικής εταιρείας California Specialty Engineering και του Πανεπιστημίου του Ουισκόνσιν στο Μάντισον παρουσίασαν τις εκτιμήσεις τους σε συνέδριο της Αμερικανικής Αστρονομικής Εταιρείας στο Ντένβερ του Κολοράντο.

Συνδυάζοντας τα νεότερα δεδομένα για τη συμπεριφορά του άνθρακα σε συνθήκες υψηλής πίεσης και θερμοκρασίας με τα τελευταία μοντέλα για τις ατμόσφαιρες των γιγάντιων πλανητών, η ερευνητική ομάδα παρουσίασε ένα σαφές σενάριο για τη βροχή διαμαντιών.

Πολύτιμη βροχή

An artist's conception of a multitude of tiny diamonds next to a hot star. (NASA/JPL-CALTECH)

Όλα αρχίζουν όταν μόρια μεθανίου ψηλά στην ατμόσφαιρα διασπώνται από κεραυνούς και δίνουν άτομα άνθρακα, τα οποία ενώνονται και δίνουν σωματίδια αιθάλης (καπνιάς). Η αιθάλη βυθίζεται σε κατώτερα, θερμότερα στρώματα της ατμόσφαιρας όπου συμπιέζεται και μετατρέπεται πρώτα σε γραφίτη και τελικά σε διαμάντια.

Τα διαμάντια συνεχίζουν το ταξίδι τους όλο και πιο βαθιά στην ατμόσφαιρα, μέχρι που η θερμοκρασία φτάνει τους 8.000 βαθμούς Κελσίου και κυριολεκτικά τα λιώνει.

Ο Κρόνος δεν αποκλείεται να κρύβει έναν πλούσιο εσωτερικό κόσμο. High pressures on Saturn could be squeezing soot into diamonds, which then falls as rain. NASA/JPL/SPACE SCIENCE INSTITUTE

Στην περίπτωση του Κρόνου, τα διαμάντια εκτιμάται ότι σχηματίζονται σε βάθος 6.000 χιλιομέτρων μέσα στην ατμόσφαιρα και πέφτουν ως βροχή για ακόμα 30.000 χιλιόμετρα.

Η ερευνητική ομάδα εκτιμά ότι ο πλανήτης διαθέτει γύρω στους 10 εκατομμύρια τόνους διαμαντιών σε διάφορα μεγέθη, από ένα χιλιοστό μέχρι 10 εκατοστά.

Οι αντιρρήσεις

By using robotic probes, in the future, humans might be able to mine diamonds from Jupiter and Saturn. Credit: Michael Carroll/Alien Seas

Οι εκτιμήσεις, όμως, δεν βρίσκουν σύμφωνους άλλους επιστήμονες. Το γεγονός ότι τα διαμάντια μπορούν θεωρητικά να σχηματίζονται στις ατμόσφαιρες του Δία και του Κρόνου δεν σημαίνει απαραίτητα ότι αυτό συμβαίνει στην πραγματικότητα, σχολίασε στο «New Scientist» ο Λούκα Γκιρινγκέλι του Ινστιτούτου «Φριτς Χάμπερ» στη Γερμανία, ο οποίος έχει επίσης αμφισβητήσει τα διαμάντια του Ουρανού και του Ποσειδώνα.

Εξίσου επιφυλακτικός είναι ο Ντέιβιντ Στίβενσον του Ινστιτούτου Τεχνολογίας στην Καλιφόρνια, ο οποίος επισήμανε στο Nature.com ότι το μεθάνιο αντιστοιχεί μόλις στο 0,2 έως 0,5% των ατμοσφαιρών του Δία και του Κρόνου αντίστοιχα. Και, επειδή ο άνθρακας της ατμόσφαιρας είναι πολύ αραιός, τα σωματίδια αιθάλης θα διαλύονταν αμέσως μετά τον σχηματισμό τους, πριν μετατραπούν σε διαμάντια.