Τα μενού των προγόνων μας. Nutrients in food vital to location of early human settlements

Πολύ πιο πλούσια «κουζίνα» και διατροφικές συνήθειες σε σύγκριση με ό,τι πιστεύαμε είχαν οι μακρινοί εξάδελφοί μας. Research led by the University of Southampton has found that early humans were driven by a need for nutrient-rich food to select ‘special places’ in northern Europe as their main habitat. Evidence of their activity at these sites comes in the form of hundreds of stone tools, including handaxes. A study led by physical geographer at Southampton Professor Tony Brown, in collaboration with archaeologist Dr Laura Basell at Queen’s University Belfast, has found that sites popular with our early human ancestors, were abundant in foods containing nutrients vital for a balanced diet. The most important sites, dating between 500,000 to 100,000 years ago were based at the lower end of river valleys, providing ideal bases for early hominins – early humans who lived before Homo sapiens (us).

Νέες ενδιαφέρουσες μελέτες αποκαλύπτουν τι έτρωγαν οι μακρινοί μας πρόγονοι αλλά και τα «εξαδέλφια» μας και γιατί. Όπως φαίνεται, η λεγόμενη «παλαιολιθική δίαιτα» ήταν ιδιαιτέρως πλούσια, ενώ οι Νεάντερταλ είχαν πολύ πιο «εξελιγμένη» κουζίνα από όσο πιστεύαμε.

Οι νησίδες-«παράδεισοι»

An artist’s impression of Stone Age men and women butchering a wild horse. River habitats were rich hunting grounds. 25-site survey shows that early humans chose predominantly to live on islands in the flood plains of major rivers.

Ομάδα ειδικών των πανεπιστημίων του Σαουθάμπτον στη Βρετανία και Queens στην Ιρλανδία πραγματοποίησε μια μελέτη για τις διατροφικές συνήθειες των ανθρώπων που ζούσαν στη Βρετανία και στη Γαλλία πριν από 200.000-500.000 έτη. Εκείνη την εποχή ζούσε ο Homo heidelbergensis, ένα εξαφανισμένο είδος του γένους Homo που πιθανότατα υπήρξε άμεσος πρόγονος του Homo neanderthalensis στην Ευρώπη αλλά και του Homo sapiens.

Σύμφωνα με τη μελέτη, οι H. heidelbergensis, σε αντίθεση με ό,τι θα πίστευε κάποιος, απέφευγαν να εγκατασταθούν σε δάση, λόφους καθώς και σε διάφορα σημεία κοντά στους ποταμούς ή στις εκβολές τους. Η περιοχή που σύμφωνα με τους ερευνητές προτιμούσαν ήταν οι πεδιάδες - εγκαθίσταντο σε αυτές αμέσως μετά από πλημμύρες.

Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι οι συγκεκριμένες περιοχές ήταν πλούσιες σε χλωρίδα και αποτελούσαν πόλο έλξης για πολλά φυτοφάγα ζώα. Συγκεντρώνονταν εκεί υδρόβια είδη (ζώα και πτηνά), ενώ στα ρυάκια και στους παραποτάμους που δημιουργούνταν υπήρχαν θαλάσσια είδη, όπως χέλια, τα οποία επίσης αποτελούσαν πρώτης τάξεως τροφή για τον H. heidelbergensis. Τέλος, αναπτύσσονταν εκεί υδρόβια φυτά που διέθεταν βρώσιμες ρίζες μεγάλης θρεπτικής αξίας.

Έτσι ο H. heidelbergensis είχε καθημερινά στο μενού του μια ποικιλία τροφών που του προσέφεραν μια ισορροπημένη «παλαιοντολογική δίαιτα», όπως την ονομάζουν οι ειδικοί. Μια διατροφή στην οποία δεν κυριαρχούσαν μόνο οι πρωτεΐνες από την κατανάλωση κρέατος και αβγών, αλλά και οι υδατάνθρακες, τα λίπη και άλλα συστατικά.

A hand axe, now on display at the Museum of Somerset, Taunton, made by a skilled Homo heidelbergensis toolmaker 300,000 years ago. (Laura Basell/Museum of Somerset, Taunton)

Επιπλέον, οι περιοχές αυτές παρείχαν υλικά στον H. heidelbergensis (π.χ. πυρόλιθους) για την κατασκευή εργαλείων αλλά και για το άναμμα της φωτιάς.

Βέβαια, η ευκολία και η ποικιλία στην αναζήτηση τροφής που παρείχαν αυτές οι περιοχές τις καθιστούσαν και ιδιαίτερα επικίνδυνες για τον άνθρωπο, αφού αποτελούσαν, όπως είναι ευνόητο, και πόλο έλξης για μεγάλα σαρκοβόρα της εποχής. Γι' αυτόν τον λόγο και, σύμφωνα με τους ερευνητές, όσοι επέλεγαν να ζήσουν σε αυτές τις περιοχές δεν διασκορπίζονταν σε όλη τους την έκταση αλλά περιορίζονταν στις μικρές νησίδες που σχηματίζονταν σε διάφορα σημεία ώστε να προστατεύονται από τα σαρκοφάγα ζώα (τα οποία συνήθως αποφεύγουν να έρχονται σε πολύ στενή επαφή με το νερό).

Οι «γκουρμέ» Νεάντερταλ

Investigation of three Neanderthal levels at the cave site showed how areas were divided up for different activities.

Όπως και στην περίπτωση των πιο μακρινών προγόνων μας, έτσι και για τα διασημότερα εξαδέλφια μας, τους Νεάντερταλ, οι ειδικοί πίστευαν ότι τρέφονταν σχεδόν αποκλειστικά με κρέας. Μια έρευνα όμως επιστημόνων του Τμήματος Ανθρωπολογίας και του Εργαστηρίου Αρχαιοβιολογίας του Εθνικού Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Σμιθσόνιαν της Ουάσιγκτον ανατρέπει αυτή την πεποίθηση.

Αναλύσεις που διεξήχθησαν στα δόντια Νεάντερταλ αποκάλυψαν δύο πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία. Κατά πρώτον, ότι οι Νέαντερταλ περιελάμβαναν στο καθημερινό τους διαιτολόγιο φυτά αλλά και λαχανικά. Η δεύτερη και εξίσου σημαντική αποκάλυψη είναι ότι σε ορισμένες περιπτώσεις τα φυτά και τα λαχανικά είχαν μαγειρευτεί σε φωτιά.

A collapsed rock shelter in north-west Italy has revealed that cavemen were in fact tidy. The site showed how they arranged their living space, assigning separate areas for preparing food, making tools and socializing.

Το γεγονός αυτό δείχνει ότι οι Νεάντερταλ δεν είχαν και τόσο πρωτόγονες διατροφικές συνήθειες. Επιπλέον υποδηλώνει ότι ήλεγχαν τη φωτιά εξίσου καλά με τους προγόνους των σύγχρονων ανθρώπων (Ηomo sapiens). Αυτό πιθανώς ανατρέπει και τη θεωρία ότι ένας από τους παράγοντες της επικράτησης των σύγχρονων ανθρώπων έναντι των Νεάντερταλ ήταν η ανώτερη διατροφή τους.

Η διατροφική εξέλιξη που... πονά

Η διατροφή που ακολουθεί ο σύγχρονος άνθρωπος ευθύνεται για τα αυξημένα προβλήματα στοματικής υγιεινής που αντιμετωπίζει, εκτιμούν οι επιστήμονες.

Ειδικοί ανέφεραν σε συνέδριο για την Εξέλιξη των Ανθρώπινων Δοντιών και Σιαγόνων, το οποίο πραγματοποιήθηκε πριν από λίγο καιρό στη Βόρεια Καρολίνα, στις ΗΠΑ, πως το γεγονός ότι σήμερα έχουμε περισσότερα σφραγίσματα ενδεχομένως να σχετίζεται με το ότι οι τροφές που καταναλώνουμε είναι υπερβολικά μαλακές σε σχέση με εκείνες που κατανάλωναν οι πρόγονοί μας που ήταν κυνηγοί - τροφοσυλλέκτες.

Από μελέτες που διεξήχθησαν σε αρχαία ευρήματα δοντιών, εξελικτικοί βιολόγοι, διατροφολόγοι και οδοντίατροι κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η σύγχρονη διατροφή είναι τόσο διαφορετική από εκείνη των προγόνων μας ώστε η εμφάνιση εκτεταμένης τερηδόνας και ορθοδοντικών προβλημάτων ήταν απλά αναπόφευκτη.

Πηγή: Antony G. Brown, Laura S. Basell, Sian Robinson, Graham C. Burdge. Site Distribution at the Edge of the Palaeolithic World: A Nutritional Niche Approach. PLoS ONE, 2013; 8 (12): e81476 DOI: 10.1371/journal.pone.0081476

Η μέρα που οι ωκεανοί της Γης θα βράσουν. When will the Earth lose its oceans?

About 1.1 billion years from now the sun will begin to grow larger and hotter. The earth's ice caps will melt and, as the planet grows hotter, the oceans will boil away. Eventually Earth will lose all its water to space. It will be a hot, dry planet.

Οι μέρες της Γης είναι γνωστό ότι είναι μετρημένες, αφού η ακτινοβολία του Ήλιου θα γίνεται όλο και ισχυρότερη μέχρι που οι ωκεανοί θα αρχίσουν να βράζουν. Μια νέα μελέτη εκτιμά τώρα το πότε και το πώς θα έρθει το τέλος: η υδρόγειος θα έχει χάσει όλο το νερό της σε ένα δισεκατομμύριο χρόνια.

Το σενάριο του τέλους

Artist’s impression of a red giant star.

Όπως συμβαίνει στα περισσότερα άκρα, ο Ήλιος γίνεται αργά αλλά σταθερά όλο και πιο φωτεινός στην πορεία της εξέλιξής του. Όταν μάλιστα εξαντλήσει τα πυρηνικά καύσιμά του, το μητρικό μας άστρο θα διογκωθεί σε κόκκινο γίγαντα και δεν αποκλείεται ακόμα και να καταπιεί ολόκληρη τη Γη.

Μέχρι τότε βέβαια ο πλανήτης θα είναι ήδη νεκρός από υπερθέρμανση: η σταδιακή αύξηση της θερμοκρασίας λόγω αύξησης της ακτινοβολίας θα επιταχύνει την εξάτμιση του νερού και θα γεμίσει την ατμόσφαιρα υδρατμούς. Οι υδρατμοί λειτουργούν όμως ως αέριο του θερμοκηπίου, οπότε θα αυξήσουν περαιτέρω τη θερμοκρασία σε ένα είδος φαύλου κύκλου.

3.5 billion years from now, as the sun steadily grows larger and hotter, a now-lifeless earth will resemble the inferno of today's Venus.

Το τι μπορεί να συμβεί σε αυτή την περίπτωση είναι εμφανές στη γειτονική Αφροδίτη, θύμα ενός ανεξέλεγκτου φαινομένου του θερμοκηπίου, με επιφανειακές θερμοκρασίες που ξεπερνούν τους 400 βαθμούς Κελσίου. Είναι γενικά δύσκολο για τους επιστήμονες να εκτιμήσουν πότε θα έρθει το τέλος. Αυτό, εξάλλου, δεν εξαρτάται μόνο από τη συμπεριφορά του Ήλιου αλλά και από την αντίδραση της Γης.

Η μελέτη

Numerical simulations of the Earth's surface temperatures at the spring equinox, with an increasingly luminous Sun in the future. The first two diagrams are obtained with the global climate model. The second one shows the situation just before the complete evaporation of the oceans. The last one (380 W/m2) is an extrapolation showing temperatures after the complete evaporation of the oceans. The dates, expressed in Myr (millions of years), indicate the Sun's evolution: in reality, the continents and topography will be totally different in this distant future. (Credit: © Jérémy Leconte)

Όπως εξηγούν οι γάλλοι ερευνητές που υπογράφουν τη νέα μελέτη στην επιθεώρηση «Nature», τα υπολογιστικά μοντέλα που χρησιμοποιούνται για την εκτίμηση της εξέλιξης της κλιματικής αλλαγής δεν είναι αξιόπιστα σε υψηλές θερμοκρασίες και σε βάθος εκατοντάδων εκατομμυρίων ετών. Μέχρι σήμερα, οι μόνες εκτιμήσεις για το τέλος της Γης βασίζονταν κυρίως σε αστροφυσικά μοντέλα, τα οποία θεωρούν τη Γη ομοιογενή ενώ δεν είναι.

Μια πιθανώς πιο αξιόπιστη απάντηση δίνει τώρα το υπολογιστικό μοντέλο του Εργαστηρίου Μετεωρολογικής Δυναμικής στη Γαλλία, το οποίο λαμβάνει υπόψη περισσότερους παράγοντες.

As the ever-growing sun becomes a huge orange giant star, dominating the sky, the surface of Earth will glow with a red heat and mountains will begin to melt.

Η προσομοίωση δείχνει ότι η αρχή του τέλος θα έρθει όταν η μέση ισχύς της ηλιακής ακτινοβολίας φτάσει τα 375 Watt ανά τετραγωνικό μέτρο, συγκριτικά με 341 W/m2 σήμερα, και η επιφανειακή θερμοκρασία θα ξεπεράσει τότε 70 βαθμούς Κελσίου. Αυτό προβλέπεται να συμβεί σε ένα δισ. χρόνια. Μερικές δεκάδες εκατομμύρια χρόνια αργότερα, οι ωκεανοί θα αρχίσουν να βράζουν και το υγρό νερό θα εξαφανιστεί.

Όπως επισημαίνουν οι ερευνητές, προηγούμενες μελέτες εκτιμούσαν ότι το τέλος θα έρθει αρκετά νωρίτερα, σε μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια. Η νέα εκτίμηση όμως λαμβάνει υπόψη την κυκλοφορία του αέρα στην ατμόσφαιρα, καθώς και την ιδιότητα των νεφών να ανακλούν την εισερχόμενη ακτινοβολία, παράγοντες που θα φρενάρουν την αύξηση της θερμοκρασίας.

Οι ερευνητές, τέλος, επισημαίνουν ότι η μελέτη δεν έχει σημασία μόνο για το μέλλον της Γης, αλλά και για τον υπολογισμό των συνθηκών που πρέπει να επικρατούν σε έναν πλανήτη προκειμένου να υπάρχει νερό σε υγρή μορφή. Με άλλα λόγια, οι προβλέψεις για το τέλος της Γης ίσως βοηθήσουν στην αναζήτηση ενός νέου κατοικήσιμου πλανήτη.

Πηγή: Jérémy Leconte, Francois Forget, Benjamin Charnay, Robin Wordsworth, Alizée Pottier. Increased insolation threshold for runaway greenhouse processes on Earth-like planets. Nature, 2013; 504 (7479): 268 DOI: 10.1038/nature12827

Ένα άστρο των... Χριστουγέννων. Light echoes around RS Puppis

Το επιβλητικό RS Puppis. This episode of the Hubblecast explores striking new Hubble observations of a variable star known as RS Puppis. This star is growing brighter and dimmer as it pulsates over a period of five weeks. These pulsations have created a stunning example of a phenomenon known as a light echo, where light appears to reverberate through the foggy environment around the star. Image credit: NASA, ESA, and the Hubble Heritage Team (STScI/AURA)-Hubble/Europe Collaboration. Acknowledgment: H. Bond (STScI and Penn State University)

Βλέποντάς το κάποιος θα έλεγε με ευκολία ότι πρόκειται για το άστρο που οδήγησε τους τρεις μάγους στη Βηθλεέμ.

This artist's impression shows the location of the Cepheid star RS Pup in our Galaxy. From ESO NTT observations of the echoes on several nebular features, the distance of RS Pup was found to be 6500 light-years, with an uncertainty of 90 light-years. RS Pup is distant by about a quarter of the distance between the Sun and the Centre of the Milky Way. RS Pup is located within the Galactic plane, in a very populated region of our Galaxy. Copyright: ESA/Hubble & ESO

Πρόκειται για το RS Puppis που βρίσκεται σε απόσταση 6,5 χιλιάδων ετών φωτός από τη Γη το οποίο φωτογράφισε σε όλη του την μεγαλειότητα το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble.

This image from the Digitized Sky Survey shows variable star RS Puppis and its surroundings. This field is rich in intriguing astronomical objects. RS Pup is the bright star right in the centre of the frame. It is a type of variable star known as a Cepheid variable. As variable stars go, Cepheids have comparatively long periods – RS Puppis, for example, varies in brightness by almost a factor of five every 40 or so days. RS Puppis is unusual; this variable star is shrouded by thick, dark clouds of dust enabling a phenomenon known as a light echo to be shown with stunning clarity. Also visible towards the bottom centre of the field is another variable star known as Y Puppis. Like RS Puppis, it too is a pulsating star, although its period is a little less regular. It is part of a multiple star system over 400 light-years away from us. This star is very bright in the infrared, and is seen as a fiery red colour. Just to the right of Y Puppis is another intriguing object known as V351 Puppis, or Nova Pup 1991, shown as the rather distinctive yellow object. This star expelled its outer layers into the surrounding space in 1991, forming nebulous shells of gas. Copyright: ESA/Hubble, NASA & Digitized Sky Survey 2. Acknowledgement: Davide De Martin

To RS Puppis είναι 200 φορές πιο μεγάλο από τον Ήλιο και 15 χιλιάδες φορές πιο λαμπρό!

This time-lapse video uses observations from the NASA/ESA Hubble Space Telescope over a number of weeks to show the variable star RS Puppis and its environment. A stunning example of a phenomenon known as a light echo can be seen around the star, creating the illusion of gas clouds expanding out from RS Puppis. Credit: NASA, ESA, the Hubble Heritage Team (STScI/AURA)-ESA/Hubble Collaboration, and H. Bond (STScI and Pennsylvania State University)

Το RS Puppis ανήκει στους Κηφείδες, μια οικογένεια παλλόμενων μεταβλητών αστέρων. Χαρακτηρίζονται από περιοδικές διακυμάνσεις στη φωτεινότητά τους λόγω περιοδικών μεταβολών των διαστάσεων, της θερμοκρασίας ή κάποιας άλλης αστρικής ιδιότητας που οφείλεται σε εσωτερικές διαδικασίες.

12 μόνο αιτίες να εγερθούμε ξανά και να νικήσουμε!

Kathe Kollwitz, The Carmagnole (Dance Around the Guillotine), 1901.

1. Απέλυσαν 10.000 συναδέλφους μας αναπληρωτές. Ετοιμάζουν την απόλυση 1.998 καθηγητών των ΕΠΑΛ-ΕΠΑΣ από τους 2.122 που έβγαλαν στη διαθεσιμότητα τον Ιούλιο αφού κατήργησαν τους τομείς και τις ειδικότητές τους. Ετοιμάζουν τις λίστες με τους ξενόγλωσσους, τους γυμναστές, τους φιλολόγους, και όσους άλλους από μας μεθοδεύσουν να «περισσέψουν».   Θα το επιτρέψουμε;

Kathe Kollwitz, The Prisoners, 1908

2. Με την αύξηση των 2 ωρών, χιλιάδες συνάδελφοι έγιναν σε μια νύχτα «υπεράριθμοι», έχασαν την οργανική τους, εμπαίχτηκαν, με αδιαφανείς και παράνομες διαδικασίες μετατάχτηκαν, μετατέθηκαν υποχρεωτικά ή «τοποθετήθηκαν» προσωρινά, τρέχοντας  με κίνδυνο της ζωής τους μέχρι και σε 5 σχολεία ή σε άσχετες με την ειδικότητά τους υπηρεσίες για να καλύψουν εναγωνίως ωράριο. Θα το ανεχτούμε;

Kathe Kollwitz, The End, 1897 

3. Με την άρση της μονιμότητας είμαστε όλοι υποψήφιοι στην επόμενη λίστα προγραφών, αλλάζοντας τις εργασιακές σχέσεις.  Θα το αποτρέψουμε;

4. Για να βρουν κι άλλους διαθέσιμους, καταργούν τις ΕΠΑΣ, συνεχίζουν να κλείνουν και να συγχωνεύουν τμήματα, κατευθύνσεις και σχολεία. Θα το δεχτούμε;

André Masson, Massacre, 1931

5. Καταργούν κατά το δοκούν μαθήματα και ειδικότητες, αλλάζουν τις αναθέσεις, αυξομειώνουν τις ώρες των μαθημάτων, μας διασπούν στρέφοντας τον έναν κλάδο εναντίον του άλλου. Θα τους κάνουμε το χατίρι να αλληλοσπαραχτούμε;

André Masson, La ville abandonnée, 1924

6. Υποχρηματοδοτούν τα σχολεία, ενώ αυτά ήδη υπολειτουργούν με κενά, ελλείψεις καθηγητών και βιβλίων. Καταργούν τις υποστηρικτικές δομές, απολύουν φύλακες και καθαρίστριες, επιβαρύνουν τις συνθήκες δουλειάς μας. Διευρύνουν το ωράριο με παράνομες προφορικές εντολές. Θα το συνηθίσουμε;

André Masson, En revenant de l'exécution, 1937

7. Μεθοδεύουν από την καινούρια χρονιά το έκτρωμα της «αυτοαξιολόγησης» (στην αρχή) της «Αξιολόγησης»- χειραγώγησης, της βαθμολογικής - μισθολογικής μας καθήλωσης και απόλυσης.  Θα συνεργήσουμε;

8. Με αυταρχικούς μηχανισμούς πειθάρχησης (Παρουσιολόγιο, my school, διώξεις, ποινικοποίηση αγώνων, συκοφαντία, ανήθικη προπαγάνδα από τα ΜΜΕ, επιστρατεύσεις, ΕΔΕ, πειθαρχικά  κ.ά) επιβάλλουν τον ασφυκτικό έλεγχο και τη συμμόρφωση. Απαξιώνουν και ευτελίζουν τον εκπαιδευτικό. Θα «συμμορφωθούμε»; Θα τους φοβηθούμε;

André Masson, Le cimetiere, 1924

9. Μετέτρεψαν σε ομήρους 20.000 μαθητές μας των τομέων της Τεχνικής που κατήργησαν. Με το «νέο» εξετασιοκεντρικό Γενικό και Τεχνικό Λύκειο και το σχολείο της αγοράς εντατικοποιούν τη δουλειά μας ενώ αποκλείουν απ΄το σχολείο τα παιδιά των λαϊκών στρωμάτων, και δίνουν ως φτηνούς-ανασφάλιστους εργαζόμενους τους ανήλικους μαθητές των τεχνικών, διά μέσου της μαθητείας στους ιδιώτες. Θα αδιαφορήσουμε;

10. Διέλυσαν τα ασφαλιστικά μας ταμεία και την ιατροφαρμακευτική μας περίθαλψη. Ο γιατρός και το φάρμακο έγιναν άχθος και «πολυτέλεια» για όλους και τραγική καθημερινότητα για όσους υποφέρουν από σοβαρές και χρόνιες παθήσεις. Θα το υπομείνουμε;

11. Εξαθλίωσαν μισθούς - συντάξεις, μας χαρατσώνουν αλύπητα και μας ετοιμάζουν νέα αβάσταχτη φοροληστεία, νέες μειώσεις μισθών και συντάξεων και πλειστηριασμούς, ακόμα και της πρώτης κατοικίας. Θα παραμείνουμε παθητικοί θεατές;

André Masson, La résistance, 1944

12. Με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου καταπατούν Σύνταγμα, Νόμους, εργασιακά δικαιώματα, υποθηκεύουν την εθνική ανεξαρτησία και ξεπουλούν τα δημόσια αγαθά και τον εθνικό πλούτο. Θα τα υπερασπίσουμε;

Kathe Kollwitz, Revolt (By the Gates of a Park), 1897

Οι καθηγητές, οι εργαζόμενοι, η νεολαία δεν είπαν ακόμη την τελευταία τους λέξη….

Ενωτική Αγωνιστική Πρωτοβουλία (Παρεμβάσεις) Γ΄ ΕΛΜΕ-Θ

7 παραξενιές του Νίκολα Τέσλα. Nikola Tesla Fell In Love With A Pigeon--And Six More Freaky Facts About The Iconic Inventor

O Nikola Tesla σε ηλικία 37 ετών, το 1893. Futurist Nikola Tesla, seen here at age 37 in 1893, is the inventor of the Tesla coil and alternating current machinery. Photo courtesy Wikimedia Commons.

Ο Νίκολα Τέσλα είναι αδιαμφισβήτητα ένας από τους πιο χαρισματικούς φυσικούς στην ιστορία της επιστήμης. Οι πρωτοποριακές έρευνές στον ηλεκτρομαγνητισμό και οι εφευρέσεις του, άλλαξαν στη κυριολεξία τη παγκόσμια ιστορία. Όμως, όπως κάθε μεγάλος επιστήμονας, έτσι και ο Τέσλα είχε τις… παραξενιές του. Ωστόσο, ακόμα και το «πρόσχημα» του επιστήμονα δεν μπορεί να δικαιολογήσει τις απίθανες συνήθειες του.

Η Huffington Post παρουσιάζει τις εφτά ιδιοτροπίες του μεγάλου επιστήμονα:

1. Η περίεργη σχέση του Τέσλα με τον αριθμό 3

Επίδειξη ασύρματης μεταφοράς ενέργειας από τον Tesla το 1891. Demonstration of the wireless transmission of power Tesla gave in a 1891 lecture.

Ο ιδιοφυής επιστήμονας είχε εμμονή με το συγκεκριμένο αριθμό. Η… ιδιόρρυθμη ψυχοσύνθεσή του τον ανάγκαζε να κάνει τα περισσότερα πράγματα τρεις φορές. Για παράδειγμα, έπλενε τα χέρια του τρεις φορές στη σειρά ή ακόμα χειρότερα περπατούσε τρεις φορές γύρω από ένα κτίριο πριν μπει σε αυτό.

2. Απεχθανόταν σε μεγάλο βαθμό τα μαργαριτάρια

Προσωπικά αντικείμενα του Tesla σε μουσείο στο Βελιγράδι. Tesla belongings on display at the Tesla Museum in Belgrade, Serbia.

Δεν μπορούσε ούτε καν να αντέξει τη θέα τους. Στην πραγματικότητα, μισούσε τα μαργαριτάρια τόσο πολύ που αρνιόταν να μιλήσει στις γυναίκες που τα φορούσαν. Κανείς ποτέ δεν μπόρεσε να εξηγήσει αυτή του την απέχθεια.

3. Ήταν κατ΄ επιλογήν άγαμος

“I had always thought of woman as possessing those delicate qualities of mind and soul that made her in thee respects far superior to man. I had put her on a lofty pedestal, figuratively speaking, and ranked her in certain important attributes considerably higher than man, I worshiped at the feet of the creature I had raised to this height, and, like every true worshiper, and I felt myself unworthy of the object of my worship.” –Nikola Tesla

Ο μεγάλος επιστήμονας είχε κάποτε δηλώσει πως «Δεν νομίζω πως μπορείτε να βρείτε πολλές σημαντικές εφευρέσεις που έχουν προέλθει από παντρεμένους ανθρώπους.» Αυτή η δήλωση είναι χαρακτηριστική και αποδεικνύει το γεγονός ότι ο Τέσλα πίστευε πως το σεξ θα εμπόδιζε το επιστημονικό του έργο.

4. Έμενε μόνιμα σε δωμάτιο ξενοδοχείου

House where Tesla was born (left) and the church where Tesla's father served in Smilijan. Both structures were burned during Yugoslav wars and rebuilt by the Croatian government.

Έζησε για πολλά χρόνια στη Νέα Υόρκη. Τη τελευταία δεκαετία της ζωής του όμως την πέρασε στο ξενοδοχείο New Yorker. Ζούσε στο δωμάτιο με αριθμό 3327, που βρισκόταν στον 33ο όροφο του κτιρίου. Άλλο ένα παράδειγμα της εμμονής του με τον αριθμό 3.

5. Ήταν λάτρης των περιστεριών

Tesla had a strange affection for pigeons: he regularly fed and nursed them (once getting hit by a car while on the way to do so) and would bring injured ones back to his hotel room to tend to. He even said he fell in love with one white pigeon that he spent $2,000 healing, saying “As long as I had her, there was a purpose to my life.”

Ο χαρισματικός φυσικός έτρεφε μια τεράστια αγάπη για τα περιστέρια. Όταν έβρισκε κάποιο να είναι χτυπημένο, το μετέφερε στο δωμάτιό του στο ξενοδοχείο και το φρόντιζε μέχρι αυτό να γίνει καλά. Μάλιστα, ένα συγκεκριμένο περιστέρι του είχε κλέψει τη καρδιά. Όπως ο ίδιος είχε γράψει: «Αγαπούσα αυτό το περιστέρι όπως ένας άνδρας αγαπά τη γυναίκα του. Όσο το είχα, υπήρχε ένας σκοπός στη ζωή μου.»

6. Πίστευε στην ευγονική

This is one of the two two-phase induction motors demonstrated by Tesla in his historic lecture of 16 May 1888, before the American Institute of Electrical Engineers at Columbia University. The motor developed 1/2 horsepower and showed that brushes and commutators could be eliminated. This image and the information in its caption are taken from the PBS (Public Broadcasting System) web site on Tesla.

Ο Τέσλα πίστευε βαθύτατα πως μερικοί άνθρωποι απλά δεν ήταν σε θέση να αποκτήσουν απογόνους. Άλλωστε είχε γράψει και άρθρο σε περιοδικό το 1935, το οποίο υποστήριζε πως υπάρχουν άνθρωποι που δεν πρέπει να αποκτούν απογόνους.

7. Υποστήριζε ότι είχε εφεύρει μια φονική ακτίνα

This tesla coil snuffed out the power in Colorado Springs when this photo was taken. Photo by Dickenson V. Alley, photographer at the Century Magazines via Wikimedia Commons.

Πέρα από τις εφευρέσεις του που οδήγησαν σε ιστορικές αλλαγές της καθημερινότητας, ο Τέσλα προσπάθησε να δημιουργήσει και φονικά όπλα. Όπως ο ίδιος υποστήριζε, είχε κατασκευάσει μια φονική ακτίνα που την ονόμασε Teleforce, η οποία ήταν ικανή να καταστρέψει ένα σμήνος από εχθρικά αεροπλάνα σε απόσταση 200 μιλίων, αλλά και να αποδεκατίσει ολόκληρους στρατούς.

Zουμ στο εσωτερικό της Εστίας. Dawn Creates Guide To Vesta's Hidden Attractions

Ένα μυστηριώδες υλικό ρέει στο εσωτερικό του κρατήρα «Αέλια» στην Εστία. This colorful composite image from NASA's Dawn mission shows the flow of material inside and outside a crater called Aelia on the giant asteroid Vesta. Image Credit: NASA/JPL-Caltech/UCLAMPS/DLR/IDA

Μια εντυπωσιακή εικόνα από την Εστία έδωσε στη δημοσιότητα η NASA. Στην εικόνα καταγράφεται μια ενδιαφέρουσα αλλά μυστηριώδης προς το παρόν γεωλογική διεργασία που εξελίσσεται στον μεγάλο αστεροειδή τον οποίο πλησίασε και μελέτησε το διαστημικό σκάφος Dawn. Πιο συγκεκριμένα στην επεξεργασμένη χρωματικά εικόνα καταγράφεται η ροή κάποιου άγνωστου υλικού που κυλά εντός αλλά και εκτός του κρατήρα «Αέλια» που βρίσκεται στον αστεροειδή.

Η αποστολή

Το διαστημικό σκάφος Dawn προσέγγγισε και μελέτησε την Εστία (Vesta) από τον Ιούλιο του 2011 ως τον Σεπτέμβριο του 2012. Το Dawn συνεχίζει την αποστολή του κυνηγώντας τον ακόμη μεγαλύτερο από την Εστία αστεροειδή Δήμητρα (Ceres) τον οποίο αναμένεται να πλησιάσει και να ξεκινήσει να εξερευνά τον Φεβρουάριο του 2015.

Η Εστία

This colorized composite image from NASA's Dawn mission shows the crater Antonia, which lies in the enormous Rheasilvia basin in the southern hemisphere of the giant asteroid Vesta. Image Credit: NASA/JPL-Caltech/UCLAMPS/DLR/IDA

Η Εστία έχει διάμετρο 530 χλμ, μέγεθος που την κατατάσσει στην κατηγορία των «πρωτοπλανητών», οι οποίοι αποτελούν τα απομεινάρια των συγκρούσεων μεταξύ μικρών σε μέγεθος πλανητών.

This colorful image from NASA's Dawn mission shows material northwest of the crater Sextilia on the giant asteroid Vesta. Sextilia, located around 30 degrees south latitude, is at the bottom right of this image. Image Credit: NASA/JPL-Caltech/UCLAMPS/DLR/IDA

Διαχρονικά αποτελεί πόλο έλξης μετεωριτών και μικρών διαστημικών βράχων οι οποίοι πέφτουν επάνω της δημιουργώντας ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον και πλούσιο γεωλογικό περιβάλλον. Σύμφωνα με τους ειδικούς, ο τρόπος δημιουργίας της Εστίας και ο σχηματισμός του φλοιού, του μανδύα και του πυρήνα σιδήρου που διαθέτει είναι παρόμοιοι με της Γης και της Σελήνης. Για τον λόγο αυτό και αποφασίστηκε να γίνει εκεί μια αποστολή εξερεύνησης.

Το τριπλό Έβερεστ

This image of the asteroid Vesta, calculated from a shape model, shows a tilted view of the topography of the south polar region. The peak of Vesta's south pole mountain, seen in the center of the image, rises about 13 miles (22 kilometers) above the average height of the surrounding terrain. Another impressive structure is a large scarp, a cliff with a steep slope, on the right side of this image. The scarp bounds part of the south polar depression, and the Dawn team's scientists believe features around its base are probably the result of landslides.

Το Dawn μας έδωσε εικόνα από έναν πραγματικά μοναδικό κόσμο που δεν έχει σχέση με τους υπόλοιπους αστεροειδείς. Η πιο εντυπωσιακή ανακάλυψη είναι ένα γιγάντιο βουνό που βρίσκεται κοντά στον Νότιο Πόλο της Εστίας. Η κορυφή του βρίσκεται σε ύψος 22 χλμ από την επιφάνεια!

Μπορεί να ζήσει ο άνθρωπος 500 χρόνια; Could humans live to 500 years old? Scientists believe genetic tweaks could significantly extend our lifespan

Ερευνητές πενταπλασιάζουν τον χρόνο ζωής σκουληκιών με γενετική παρέμβαση. U.S. scientists tweaked two genetic pathways in the tiny lab worm Caenorhabditis elegans (pictured) and boosted the creature's lifespan by a factor of five.

Ονειρεύεστε να ζήσετε ως τα 500 ή, έστω, ως τα 400; Ίσως αυτό να είναι κάποτε δυνατό σύμφωνα με τα τελευταία ευρήματα της επιστήμης. Αμερικανοί ερευνητές πέτυχαν να πενταπλασιάσουν τον χρόνο ζωής σκουληκιών με μια συνδυαστική γενετική παρέμβαση. Η ανακάλυψη απέχει βεβαίως πολύ από την εφαρμογή της σε ανθρώπους όμως η ελπίδα, όπως τονίζουν οι επιστήμονες, είναι πλέον ορατή – τουλάχιστον σε πρώτη φάση για την ανάπτυξη αντιγηραντικών θεραπειών.

Πενταπλάσια ζωή

Τα κεράκια των γενεθλίων μας ίσως κάποτε να μην χωράνε στην τούρτα, αν τα ευρήματα νέας μελέτης σε σκουλήκια περάσουν και στους ανθρώπους. Living to the age of 500 might be a possibility if the science shown to extend worms' lives can be applied to humans, scientists said. Two mutations set off a positive feedback loop in specific tissues that enabled worms to live to the human equivalent of 400 to 500 years.

Οι ερευνητές με επικεφαλής τον δρα Πενκάζ Καπάχι του Ινστιτούτου Ερευνών για τη Γήρανση Buck στην Καλιφόρνια, επέλεξαν για τη γενετική παρέμβασή τους τούς σκώληκες Caenorhabditis elegans – οργανισμός ο οποίος αποτελεί βασικό μοντέλο για τους επιστήμονες οι οποίοι τον μελετούν ενδελεχώς. Προκαλώντας σε C. elegans στο εργαστήριο συνδυαστικά μεταλλάξεις σε δυο γενετικά μονοπάτια τα οποία σχετίζονται με τη γήρανση, είδαν ότι τα σκουλήκια έζησαν πολύ παραπάνω από το αναμενόμενο, συγκεκριμένα τέσσερις ως πέντε φορές περισσότερο κατά μέσο όρο.

«Παρατηρήσαμε μια συνεργική πενταπλάσια αύξηση του προσδόκιμου ζωής – οι δυο μεταλλάξεις πυροδότησαν έναν θετικό κύκλο ανάδρασης σε συγκεκριμένους ιστούς, ο οποίος παρέτεινε τον χρόνο ζωής» τόνισε ο δρ Καπάχι. «Βασικά αυτά τα σκουλήκια έζησαν για διάστημα αντίστοιχο με 400 ως 500 χρόνια στους ανθρώπους».

Ο συνδυασμός της αντιγήρανσης

In worms, the spread of death can be seen easily under a microscope as a wave of blue fluorescence travelling through the gut of the worm (pictured). This fluorescence is caused by a cell death pathway called necrosis and its spread throughout the organism is dependent on calcium signaling.

Όπως περιγράφουν στη μελέτη τους που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «Cell Reports», οι επιστήμονες μπλόκαραν στους C. elegans βασικά μόρια που σχετίζονται με τη σήμανση της ινσουλίνης (IIS) και το μονοπάτι σήμανσης που αφορά τη ραπαμυκίνη (Target of Rapamycin – TOR). Ως τώρα ήταν γνωστό ότι μεμονωμένες μεταλλάξεις στο μονοπάτι TOR μπορούσαν να αυξήσουν τον χρόνο ζωής των C. elegans κατά 30% ενώ μεταλλάξεις στη σήμανση της ινσουλίνης διπλασίαζαν τον χρόνο ζωής τους.

While it could take years of research to extend humans' lives, the study raises the prospect of anti-ageing treatments informed by genetic interactions.

Η νέα μελέτη έδειξε ότι η συνδυαστική παρέμβαση μπορεί να δώσει και συνδυαστικά αποτελέσματα. Επίσης ίσως εξηγεί γιατί ως τώρα έχει αποδειχθεί τόσο δύσκολος ο εντοπισμός γονιδίων που σχετίζονται με τη μακροβιότητα στους ανθρώπους. Οι επιστήμονες πάντως τονίζουν ότι θα απαιτηθούν χρόνια ερευνών ώσπου να δούμε κάτι τέτοιο να εφαρμόζεται στον άνθρωπο – στο επόμενο στάδιο σκοπεύουν να προχωρήσουν τις μελέτες τους σε ποντίκια ενώ ευελπιστούν ότι σύντομα η ανακάλυψή τους ίσως οδηγήσει σε νέες αντιγηραντικές θεραπείες.