Arts Universe and Philology

Arts Universe and Philology
The blog "Art, Universe, and Philology" is an online platform dedicated to the promotion and exploration of art, science, and philology. Its owner, Konstantinos Vakouftsis, shares his thoughts, analyses, and passion for culture, the universe, and literature with his readers.

Σάββατο 21 Ιουνίου 2014

László Moholy-Nagy: Εικόνα σε κίνηση. László Moholy-Nagy: Picture in motion

Πώς μπορούμε να εισαγάγουμε το στοιχείο της κίνησης σε κάτι στατικό όπως είναι η εικόνα; Αυτό υπήρξε το ερώτημα που διέτρεξε όλη την καλλιτεχνική πορεία του πολύπλευρου εικαστικού καλλιτέχνη Λάσζλο Μόχολυ-Νοτζ (László Moholy-Nagy) (1895-1946). Εικόνα σε κίνηση είναι ο τίτλος του βιβλίου που ετοίμαζε επί χρόνια, και εκδόθηκε ένα χρόνο μετά τον πρόωρο θάνατό του.

Ο Μόχολυ-Νοτζ επιχείρησε να δώσει απάντηση στο ερώτημα με θεωρητικά κείμενα και πρακτικούς πειραματισμούς. Τα σημαντικότερα έργα του: το δοκίμιο για το «Θέατρο της ολότητας» και η πειραματική κατασκευή Διαμορφωτής φωτός-χώρου ή αλλιώς Σκηνικό φωτιστικό αντικείμενο για ηλεκτρική σκηνή.

Στο «Θέατρο της ολότητας» που, κατά τον Μόχολυ-Νοτζ, είναι το θέατρο του μέλλοντος, το αίτημα είναι να βρεθεί μια ισορροπία ανάμεσα στην πνευματική και τη σωματική-μηχανική πλευρά του ανθρώπου, αλλά και ο ίδιος ο άνθρωπος να πάψει να κυριαρχεί και να βρει τη θέση του ανάμεσα στα υπόλοιπα σκηνικά  στοιχεία, ώστε να προκύψει ένα Ολικό έργο τέχνης (Gesamtkunstwerk).

Ο László Moholy – Nagy γεννήθηκε ως László Weisz στο Bácsborsód της Ουγγαρίας, στις 20 Ιουλίου 1895, από εβραϊκή οικογένεια. Ο πατέρας εγκατέλειψε την οικογένεια και η μητέρα του μαζί με τρία από τα παιδιά που επέζησαν, μετακόμισαν στην πόλη Ada, που τώρα ανήκει στη Σερβία. Εκεί τους ανέλαβε ο θείος του Gusztáv Nagy. Γυμνάσιο πήγε στην πόλη Szeged. Αρχικά, ο László ήθελε να γίνει ποιητής και μάλιστα δημοσίευσε και μερικά ποιήματα στην τοπική εφημερίδα. Άλλαξε το γερμανο – εβραϊκό επίθετό του σε Nagy από το επίθετο του θείου του. Έπειτα, πρόσθεσε και το Moholy στο επίθετό του από την πόλη Mohol στην οποία μεγάλωσε. Το 1918 έγινε τελικά Καλβινιστής.

Σπούδασε νομικά στη Βουδαπέστη μετά από προτροπή του θείου του και αφού μετακόμισε εκεί η οικογένεια του. Υπηρέτησε στον Αυστρο-ουγγρικό στρατό κατά τη διάρκεια του 1ου Παγκόσμιου Πολέμου, όπου και τραυματίστηκε. Κατά τη διάρκεια της θητείας του, στις ατελείωτες ώρες σκοπιάς σχεδίαζε ασταμάτητα. Κατά τη διάρκεια της ανάρρωσής του συνεργάστηκε με κάποιες εφημερίδες ως δοκιμιογράφος και κριτικός λογοτεχνίας. Η εμπειρία του στο στρατό ήταν δυσάρεστη και την περίοδο εκείνη ανέπτυξε σοσιαλιστικές απόψεις.

Μετά την απόλυσή του από το στρατό παρακολούθησε μαθήματα στον φωβιστή ζωγράφο Róbert Berény. Μελέτησε σύνθεση και την επιρροή του χρώματος στη σύνθεση. Τότε εξέθεσε και τα πρώτα έργα ζωγραφικής, που κινούνταν στο χώρο του εξπρεσιονισμού. Ασχολήθηκε για λίγο καιρό και με τις ντανταϊστικές συνθέσεις.

Την ίδια εποχή γνώρισε και τη φωτογραφία από έναν φίλο του, τον Érzsi Landau, που είχε δικό του εργαστήριο στη Βουδαπέστη.

Ήταν οπαδός της Ουγγρο-ρωσικής Δημοκρατίας, που είχε διακηρυχτεί το 1919, αν και ποτέ δεν συμμετείχε ενεργά. Μετά την ήττα της Ουγγρικής Σοβιετικής Δημοκρατίας αποσύρθηκε στην πόλη Szeged, όπου έκανε μια έκθεση. Το 1919 πήγε στη Βιέννη και το 1920 στο Βερολίνο.

Το 1923 έγινε ο νεότερος καθηγητής της γνωστής σχολής Bauhaus αντικαθιστώντας τον Itten (το δημιουργό της σχολής). Όλοι οι καθηγητές της Σχολής ήταν πολυτάλαντοι. Έτσι και ο Mohony – Nagy ασχολήθηκε με τη φωτογραφία, την τυπογραφία, τη γλυπτική, τη ζωγραφική και το βιομηχανικό σχεδιασμό. 

Η φωτογραφία ήταν από τις κύριες ασχολίες του. Χρησιμοποίησε τον όρο “New Vision” (Νέα Οπτική), για να περιγράψει τις απόψεις του για τη φωτογραφία. Σύμφωνα με αυτές, η φωτογραφία πρέπει να καταγράφει τον κόσμο με τρόπο που δεν μπορεί να το κάνει το ανθρώπινο μάτι. Συγκέντρωσε τις θεωρίες και τις εισηγήσεις του σε ένα βιβλίο με τίτλο “The New Vision, from Material to Architecture”. Πειραματίστηκε με τη διαδικασία εκτύπωσης των φωτογραφιών με μια συσκευή που ονομάστηκε φωτόγραμμα.

Ο Moholy – Nagy ήταν και συντάκτης στο avand-garde περιοδικό International Revue i10 από το 1927 έως το 1929. Παραιτήθηκε από το Bauhaus το 1928, εργάστηκε στο Βερολίνο, αργότερα στο Παρίσι και τέλος στο Λονδίνο το 1935. Εκεί δημιούργησε ένα μικρό κύκλο καλλιτεχνών με έδρα το Hampstead. 

Στην Αγγλία θέλησε να δημιουργήσει μια νέα σχολή στο ύφος του Bauhaus αλλά δεν βρήκε τη χρηματοδότηση που ήθελε. Έτσι έγινε καθηγητής στο Royal College of Arts. Στην Αγγλία εργάστηκε, επίσης, ως σχεδιαστής, φωτογράφησε σύγχρονα κτήρια για περιοδικά και έκανε ειδικά εφέ για κινηματογραφικές ταινίες.

Μετά από πρόσκληση, ο Moholy – Nagy μετακόμισε το 1937 στο Chicago, προκειμένου να γίνει διευθυντής της σχολής New Bauhaus. Η φιλοσοφία της σχολής δεν διέφερε από αυτήν της πρώτης σχολής στο Βερολίνο. Η σχολή έκλεισε ένα χρόνο αργότερα λόγω οικονομικών δυσχερειών. Υπήρξε και καλλιτεχνικός σύμβουλος του περιοδικού Spiegel στο Chicago. 

Το 1939 άνοιξε το School of Design, που μετονομάστηκε σε Institute of Design το 1944, το οποίο το 1949 έγινε μέρος του Illinois Institute of Technology, η πρώτη σχολή στις ΗΠΑ που έδωσε διδακτορικό στην επιστήμη του σχεδιασμού.

Ο Moholy – Nagy πέθανε το 1946 από λευχαιμία. Το Πανεπιστήμιο Τέχνης και Σχεδιασμού της Βουδαπέστης πήρε το όνομά του. Ομοίως το όνομά του δόθηκε σε πρόγραμμα ανοικτού κώδικα, το OpenLaszlo. Το 2003 δημιουργήθηκε το Ίδρυμα Moholy – Nagy (http://moholy-nagy.org).
















































































American painter, sculptor, photographer, designer, film maker, theorist and teacher, of Hungarian birth. Moholy-Nagy’s importance in the 20th century is based as much on his theories as on his practical work. His ideologies related to the relationship between space, time and light and the interaction of man with these forces. His great achievement was that he applied his mystical outlook to highly practical enterprises and always recognized the purpose behind his creativity. © 2009 Oxford University Press

Τοποθέτηση αστεροειδούς σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη. Surprise! New Asteroid-Capture Candidate May Be Rubble Pile

Εικόνα του αστεροειδούς 2011 MD, που λήφθηκε τον Φεβρουάριο του 2014, από το διαστημικό τηλεσκόπιο της NASAs Spitzer. This image of asteroid 2011 MD was taken by NASA's Spitzer Space Telescope in Feb. 2014, over a period of 20 hours. The long observation, taken in infrared light, was needed to pick up the faint signature of the small asteroid (center of frame). The Spitzer observations helped narrow down the size of the space rock to roughly 20 feet (6 meters), making it one of a few candidates for NASA's proposed Asteroid Redirect Mission for which sizes are approximately known. This image was taken by Spitzer's Infrared Array Camera at a wavelength of 4.5 microns. Image credit: NASA/JPL-Caltech/Northern Arizona University/SAO

Η πορτοκαλί κουκκίδα της παραπάνω φωτογραφία μπορεί να μην γεμίζει το μάτι, ανοίγει όμως την όρεξη της NASA. Είναι ο αστεροειδή 2011MD, ένας από τους πιθανούς στόχους μιας φιλόδοξης αποστολής για τη σύλληψη ενός διαστημικού βράχου και τη μεταφορά του σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη.

This concept images shows ARM robotic capture Option A in which the robotic vehicle deploys an inflatable bag to envelop a free-flying small asteroid before redirecting it to a lunar distant retrograde orbit.

Η αποστολή ARM («Αποστολή Ανακατεύθυνσης Αστεροειδή») προγραμματίζεται να αναχωρήσει το 2019 και η NASA θα πρέπει να έχει επιλέξει τον κατάλληλο αστεροειδή περίπου έναν χρόνο νωρίτερα. Αν όλα πάνε καλά, αναφέρει η NASA, μια επανδρωμένη αποστολή θα αναχωρήσει τη δεκαετία του 2020 για να μελετήσει το αιχμάλωτο δείγμα γύρω από το φεγγάρι.

Δεδομένου ότι οι αστεροειδείς πιστεύεται ότι είναι το υλικό που περίσσεψε από το σχηματισμό πλανητών, η αποστολή θα μπορούσε να προσφέρει νέα στοιχεία για τη γέννηση του Ηλιακού Συστήματος και της Γης. Εξίσου σημαντικό είναι όμως ότι η αποστολή θα αποτελέσει πεδίο δοκιμών για τις τεχνολογίες που θα απαιτηθούν σε μια επανδρωμένη αποστολή στον Άρη.

Οι προτάσεις

This concept images shows ARM robotic capture Option B, in which the robotic vehicle ascends from the surface of a large asteroid, on its way to a lunar distant retrograde orbit with a smaller asteroid mass in its clutches.

Δύο είναι τα σενάρια που εξετάζει η αμερικανική διαστημική υπηρεσία για το ARM. Το πρώτο είναι να αιχμαλωτίσει έναν μικρό αστεροειδή στο Διάστημα, το δεύτερο είναι να συλλέξει έναν βράχο από την επιφάνεια ενός μεγαλύτερου αστεροειδή.

This conceptual image shows NASA’s Orion spacecraft approaching the robotic asteroid capture vehicle. The trip from Earth to the captured asteroid will take Orion and its two-person crew an estimated nine days.

Και στις δύο περιπτώσεις, ένα δείγμα διαμέτρου μέχρι δέκα μέτρων θα μεταφερθεί από ρομποτικό σκάφος σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη.

Ο 2011MD, με διάμετρο γύρω στα έξι μέτρα, είναι ένα από τους τρεις υποψήφιους αστεροειδής που έχουν επιλεγεί μέχρι σήμερα για το πρώτο σενάριο. Προσπέρασε τη Γη το 2011 σε απόσταση μόλις 12.250 χιλιομέτρων (βρέθηκε δηλαδή σε πολύ μικρότερη απόσταση από το φεγγάρι), χωρίς όμως να μελετηθεί επαρκώς.

NASA's Spitzer telescope peers through dust in the universe to see the infrared sky. Credit: Spitzer Science Center

Νέα στοιχεία για το διαστημικό βράχο δίνει τώρα το υπέρυθρο διαστημικό τηλεσκόπιο Spitzer της NASA, το οποίο χρειάστηκε 20 ώρες συνεχούς παρατήρησης για να δώσει την παραπάνω εικόνα. Σύμφωνα με τα ευρήματα, τα οποία δημοσιεύονται στην επιθεώρηση «The Astrophysical Journal», ο 2011 MD έχει εντυπωσιακά μικρή πυκνότητα, περίπου ίση με την πυκνότητα του νερού -τα δύο τρίτα του όγκου του πρέπει να είναι άδειος χώρος.

In this concept image, the robotic vehicle descends to the surface of a large asteroid to collect a boulder that it can redirect to a distant retrograde lunar orbit.

Και στις δύο περιπτώσεις, λέει η NASA, το σύνολο της μάζας του αστεροειδή, μερικές δεκάδες τόνοι, θα μπορούσε να συλληφθεί και να μεταφερθεί στη Σελήνη.

Οι υποψήφιοι

Καλλιτεχνική απεικόνιση των δύο διαφορετικών δομών που μπορεί να έχει ο 2011 MD. Artist’s conception of the structure around 2011 MD, a candidate asteroid for NASA’s proposed asteroid redirect mission. Credit: NASA/JPL-Caltech

Εκτός όμως από τον 2011 ΜD, η NASA έχει δύο ακόμα υποψήφιους στόχους για το σενάριο της σύλληψης ολόκληρου αστεροειδή. Ένας τέταρτος υποψήφιος, άγνωστης όμως μάζας, -ο 2008 HU4- θα περάσει αρκετά κοντά στη Γη το 2016 για να μελετηθεί με διαπλανητικό ραντάρ.

Όσον αφορά το σενάριο συλλογής ενός βράχου από την επιφάνεια ενός μεγαλύτερου αστεροειδή, η λίστα των υποψήφιων περιλαμβάνει τον αστεροειδή Itokawa, τον οποίο επισκέφθηκε το ιαπωνικό Hayabusa το 2005, και τον αστεροειδή Bennu, τον οποίο θα φωτογραφήσει από κοντά το 2018 η αποστολή Osiris-Rex της NASA. Η προσπάθεια για τον εντοπισμό υποψήφιων στόχων για την αποστολή ARM εντάσσεται στο πλαίσιο του προγράμματος της NASA για τον εντοπισμό όλων των «Κοντινών στη Γη Αντικειμένων» (NEO) που θα μπορούσαν να απειλήσουν τον πλανήτη. Η NASA θα επιλέξει ανάμεσα στα δύο βασικά σενάρια της αποστολής ARM στα τέλη του 2014.

Ο Πικάσο έκρυβε έναν άλλο Πικάσο. Who’s hiding behind Picasso’s “Blue Room”?

Ένα έργο του Πάμπλο Πικάσο που εικονίζει έναν γενειοφόρο άνδρα βρέθηκε κρυμμένο κάτω από το «Γαλάζιο Δωμάτιο» (φωτ. The Phillips Collection).  (Left) Pablo Picasso, The Blue Room, 1901, Oil on canvas. Acquired 1927. (Right) Infrared of Pablo Picasso’s The Blue Room (1901). The Phillips Collection, copyright 2008. A hidden painting beneath one of Pablo Picasso’s first masterpieces, “The Blue Room” (1901), was revealed by scientists and art experts of The Phillips Collection (Washington DC) through the use of imaging technology. The hidden painting shows a bow-tied man with his face resting on his hand. Now the question that conservators at The Phillips Collection hope to answer is simply: Who is he?

Ένα έργο του Πάμπλο Πικάσο που εικονίζει έναν γενειοφόρο άνδρα βρέθηκε κρυμμένο κάτω από ένα άλλο έργο του Πικάσο, το «Γαλάζιο Δωμάτιο», που ανήκει στη Συλλογή Φίλιπς στην Ουάσινγκτον, από το 1927.

According to the latest post about the hidden paintings identity, at The Phillips Collection blog, one of the most frequent suggestions the public has posted, tweeted or sent by email to the museum is Ambroise Vollard (1866–1939), a foremost European art dealer at the turn of the century, but there’s no documentation and no clues left on the canvass. “Known for his keen eye in recognizing rising stars, he amassed an impressive list of artistic connections, including Paul Cézanne, Paul Gauguin, Henri Matisse, and Vincent van Gogh. Vollard boasted the first one-man exhibition of Picasso’s work, and in fact the artist did create a portrait or two of his dealer during his lifetime. However, this was not a terribly uncommon practice. One Phillips patron wrote in noting that the small lips, body language and type, as well as outfit seem very similar to other portraits of Vollard. Another name that has come up several times is Pío Baroja (1872–1956). Baroja was a writer best known for his seminal work The Tree of Knowledge. While his novels never reached the height of popularity, likely due to his penchant for pessimism, he is still considered one of the leading Spanish novelists of the period. Baroja was a member of the Generation of ’98, a group that lead the way in avant-garde change in Spain and which paved the way for artists like Picasso. A Phillips follower tweeted that Picasso drew him for Arte Joven while in Madrid”. (Experiment Station, The Phillips Collection) The “mystery man” fuels new research about the 1901 painting created early in Picasso’s career while he was working in Paris at the start of his distinctive blue period of melancholy subjects.

Οι ειδικοί υποψιάζονταν από τη δεκαετία του 1950 ότι κάποιο έργο κρυβόταν κάτω από τον πίνακα του 1901, της «Γαλάζιας Περιόδου» του Ισπανού ζωγράφου, όπως δήλωσε η συντηρήτρια του Μουσείου, Σούζαν Φρανκ.

What lies beneath: The Blue Room, one of Pablo Picasso's first masterpieces, under a microscope at The Phillips Collection, Washington. Scientists and art experts have found a hidden painting beneath the painting.

Οι υποψίες τους επιβεβαιώθηκαν για πρώτη φορά το 2008, μετά από εξέταση του πίνακα με υπέρυθρες ακτίνες. Μόνο τους τελευταίους μήνες όμως, αφού ανέλυσαν και τις χρωστικές ουσίες που είχαν χρησιμοποιηθεί, διαπίστωσαν με βεβαιότητα ότι το «κρυφό» έργο ανήκε και αυτό στον Πικάσο.

Masterpiece: Curators are planning the first exhibit focused on The Blue Room as a seminal work in Picasso's career for 2017. It will also examine the revelation of the man's portrait beneath the painting. The Blue Room” has been part of The Phillips Collection in Washington since 1927. Conservators long suspected there might be something under the surface of the painting, as brushstrokes on the piece clearly don’t match the composition that depicts a woman bathing in Picasso’s studio. A conservator noted the odd brushstrokes in a 1954 letter, but it wasn’t until the 1990s that an x-ray of the painting first revealed a fuzzy image of something under the picture. It wasn’t clear, though, that it was a portrait. In 2008, improved infrared imagery revealed for the first time a man’s bearded face resting on his hand with three rings on his fingers. He’s dressed in a jacket and bow tie. A technical analysis confirmed the hidden portrait is a work Picasso likely painted just before “The Blue Room,” curators said. After the portrait was discovered, conservators have been using other technology to scan the painting for further insights.

Ο άνδρας που εικονίζεται κάτω από το «Γαλάζιο Δωμάτιο» έχει μούσι και μουστάκι, είναι ηλικίας περίπου 40 ετών και από το κοστούμι του συμπεραίνεται ότι είναι εύπορος. Οι ιστορικοί τέχνης εικάζουν ότι ίσως να είναι προσωπογραφία του εμπόρου έργων τέχνης Αμπρουάζ Βολάρ ή του κριτικού Γκιστάβ Κοκιό, όμως προς το παρόν τίποτα δεν είναι βέβαιο, διευκρίνισε η Φρανκ.

The Blue Room in a vertical orientation in front of an infared camera: Suspicions were raised by brushstrokes on the piece which clearly don't match the composition that depicts a woman bathing in Picasso's studio. When he had an idea, you know, he just had to get it down and realize it,” curator Susan Behrends Frank told the AP, revealing Picasso had hurriedly painted over another complete picture. “He could not afford to acquire new canvasses every time he had an idea that he wanted to pursue. He worked sometimes on cardboard because canvass was so much more expensive.”

«Οι μουσαμάδες ήταν ακριβοί και εκείνη την εποχή ο Πικάσο ήταν πολύ φτωχός», είπε η συντηρήτρια, εξηγώντας γιατί ο ζωγράφος επέλεξε να χρησιμοποιήσει την ίδια επιφάνεια δύο φορές. 


Παρασκευή 20 Ιουνίου 2014

Μαθηματικός: το καλύτερο επάγγελμα για το 2014. Mathematician Named Best Job for 2014

Αν ξέρατε ότι κάποια από τα καλύτερα επαγγέλματα απαιτούν μαθηματικές δεξιότητες, ίσως να προσέχατε περισσότερο στο μάθημα στο Γυμνάσιο. Mathematicians outscored the competition and ranked No. 1 in Careercast.com's 2014 Jobs Rated report.

Επαγγέλματα όπως αυτό του μαθηματικού, του στατιστικολόγου και του ασφαλιστικού εμπειρογνώμονα συγκαταλέγονται στα κορυφαία επαγγέλματα στην Αμερική σήμερα, σύμφωνα με το CareerCast, μια εξειδικευμένη ιστοσελίδα για θέματα καριέρας που μόλις εξέδωσε την 26η ετήσια Έκθεση Αποτίμησης Επαγγελμάτων. 

Open wide: Dental hygienists were ranked as having the sixth best job this year in terms of wages and flexible hours, despite dentists actually having the second highest suicide rate of any profession in the U.S.

Στην πρώτη δεκάδα των καλύτερων επαγγελμάτων βρίσκονται, επίσης, επαγγέλματα που συνδέονται με τις φυσικές επιστήμες, την τεχνολογία και τη μηχανική.

Woeful job: Just behind lumberjacks, newspaper reporters and broadcasters were ranked as having some of the worst jobs in 2014, thanks mainly to the changing face of the media.

Το CareerCast αξιολόγησε παράγοντες όπως το εισόδημα, οι προοπτικές εξέλιξης, το περιβάλλον, το άγχος και οι σωματικές απαιτήσεις διακοσίων επαγγελμάτων διαφόρων τομέων, με μια ποικιλία ύψους απολαβών και επιπέδου δεξιοτήτων.

Ιδού λοιπόν τα δέκα καλύτερα επαγγέλματα για το 2014!

Χρησιμοποιώντας αυτά τα δεδομένα – που συνέλεξε από το Γραφείο Στατιστικών Εργασίας των ΗΠΑ, την Εθνική Στατιστική Υπηρεσία των ΗΠΑ, εργατικά σωματεία και άλλες πηγές – το CareerCast κατάφερε να προσδιορίσει τις καλύτερες και τις χειρότερες δουλειές του 2014.

Happy camper: Mathematicians, university professors and dental hygienists ranked amongst the best jobs of 2014, according to CareerCast, in terms of salary and overall job satisfaction.

Φέτος, η έκθεση αναδεικνύει σε καλύτερο επάγγελμα αυτό του μαθηματικού, κυρίως εξαιτίας της ζήτησης που υπάρχει από μια ευρεία γκάμα εργοδοτών. Την είδηση αναδημοσιεύει με δικαιολογημένη υπερηφάνεια η Αμερικάνικη Μαθηματική Εταιρεία.

Σύμφωνα με το CareerCast, δημόσιες και ιδιωτικές εταιρείες, κρατικοί οργανισμοί, σχολεία και πανεπιστήμια, και μη κυβερνητικές οργανώσεις αναζητούν μαθηματικούς για πρόσληψη, εν μέρει εξαιτίας της αυξανόμενης δημοφιλίας των μαθηματικών αρχών και εννοιών σε κάθε τομέα εργασίας, και ιδιαίτερα στη στατιστική ανάλυση.

«Οι μαθηματικοί απασχολούνται σε κάθε τομέα της οικονομίας και έχουν δημιουργικές δεξιότητες που σχετίζονται με την επιτυχία πολλών εταιρειών, από χρηματιστηριακές της Wall Street μέχρι εταιρείες ενεργειακών ερευνών και από εργαστήρια έρευνας & ανάπτυξης ηλεκτρονικών υπολογιστών μέχρι πανεπιστήμια» λέει ο συντάκτης του CareerCast, Τόνι Λι. «Η αυξανόμενη ζήτηση και οι ολοένα και διογκούμενες απολαβές ανέδειξαν το επάγγελμα του μαθηματικού στην πρώτη θέση της λίστας».

Το επάγγελμα του μαθηματικού έφτασε στην κορυφή της λίστας ανεβαίνοντας 13 θέσεις από πέρυσι, άλμα που οφείλεται σε στοιχεία που αφορούν το εργασιακό περιβάλλον, την υψηλή προοπτική εξέλιξης και τη χαμηλό βαθμό άγχους του επαγγέλματος. Οι υψηλές αμοιβές είναι ένα ακόμα στοιχείο που ισχυροποίησε την άνοδο των μαθηματικών στην κορυφή, αφού στην Αμερική, σύμφωνα με το CareerCast, ο μέσος όρος του ετήσιου εισοδήματός τους φτάνει τα 101.360 δολάρια. Περισσότερες πληροφορίες εδώ.

Read more:

Βρέθηκε άγνωστο είδος αρχαϊκών ανθρώπων. 'Game of Thrones' scenario seen in Neandertal ancestors

Καλλιτεχνική απεικόνιση των αρχαικών ανθρώπων τα απολιθώματα των οποίων ανακαλύφθηκαν στο σπήλαιο της Ισπανίας. Sima de los Huesos hominins lived in what is now Spain about 400,000 years ago. Image credit: © Kennis & Kennis / Madrid Scientific Films.

Το 1976 σε ένα υπόγειο σπήλαιο στα όρη Αταπουέρκα της βόρειας Ισπανίας εντοπίστηκαν ανθρώπινα απολιθώματα δεκάδων χιλιάδων ετών. Τα επόμενα χρόνια οι ανασκαφές εκεί έφεραν στο φως περίπου επτά χιλιάδες απολιθώματα ανθρώπων που ζούσαν πριν από δεκάδες χιλιάδες ή και εκατοντάδες χιλιάδες έτη.

This image shows the Gran Dolina site, where the first remains of Homo antecessor were discovered in 1994. Credit: SINC

Η επιστημονική κοινότητα έχει βαφτίσει το σπήλαιο «Η χαράδρα των οστών» (Sima de los Huesor) και η τελευταία έρευνα που έγινε εκεί αποκάλυψε 17 κρανία που σύμφωνα με τις πρώτες μελέτες τους ανήκουν σε ένα άγνωστο μέχρι σήμερα είδος αρχαϊκών ανθρώπων που ζούσε στην Ευρώπη που αποτελεί μάλιστα πρόγονο των Νεάντερταλ. Η ανακάλυψη ρίχνει νέο φως στην εξέλιξη όχι μόνο των Νεάντερταλ αλλά και του ανθρώπινου γένους γενικότερα.

Τι γνωρίζουμε

Like something from beyond GoT’s great wall ... an early Neanderthal skull uncovered from the Sima de los Huesos cave in Spain. Image credit: © Kennis & Kennis / Madrid Scientific Films.

Η κρατούσα θεωρία αναφέρει ότι ο μοντέρνος άνθρωπος (Homo sapiens) είναι το μόνο εν ζωή είδος homo, το όνομα του βιολογικού γένους στο οποίο ανήκουν οι άνθρωποι. Τα πρώτα είδη homo πιστεύεται ότι έκαναν την εμφάνιση τους στην Αφρική πριν από περίπου δύο εκ. έτη. Πριν από περίπου 500-400 χιλιάδες έτη κάποια είδη αρχαϊκών ανθρώπων διαχωρίστηκαν από άλλα είδη ανθρωπιδών που ζούσαν την ίδια περίοδο σε Αφρική και τις ανατολικές περιοχές της Ασίας.

Αυτά τα αρχαϊκά είδη ανθρώπων εγκαταστάθηκαν τελικά σε περιοχές της Ευρασίας. Η εξέλιξη αυτών των ειδών οδήγησε στην εμφάνιση των Νεάντερταλ που έκαναν την εμφάνιση τους στην Ευρώπη και την Ασία πριν από περίπου 400 χιλιάδες έτη και εξαφανίστηκαν μυστηριωδώς πριν από περίπου 50 χιλιάδες έτη.

Ο μοντέρνος άνθρωπος έκανε την εμφάνιση του πριν από 200-100 χιλιάδες έτη στην Αφρική και γρήγορα μετανάστευσε σε Ευρώπη και Ασία. Οι Νεάντερταλ θεωρούνται οι κοντινότεροι συγγενείς του μοντέρνου ανθρώπου. Έχει διαπιστωθεί ότι υπήρξε πρόσμιξη μοντέρνων ανθρώπων και Νεάντερταλ και αν και έχουν αναπτυχθεί διάφορες θεωρίες για την εξαφάνιση τους πολλοί ειδικοί πιστεύουν ότι τελικά ο μοντέρνος άνθρωπος εξώθησε σε εξαφάνιση του Νεάντερταλ.

Για πολλά χρόνια η εικόνα που υπήρχε για τους Νεάντερταλ ήταν ότι επρόκειτο για ιδιαίτερα σωματώδη άτομα αλλά με περιορισμένες νοητικές ικανότητες. Τα τελευταία χρόνια σειρά ευρημάτων έχουν ανατρέψει αυτή την εικόνα αφού φαίνεται ότι οι Νέαντερταλ ήταν πολύ πιο έξυπνοι και ικανοί από όσο πιστεύαμε.

Ο άγνωστος πρόγονος

Incredible finding ... palaeontologists found skull fragments in the Pit of Bones, Spain. Image credit: © Kennis & Kennis / Madrid Scientific Films.

Ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή παλαιοανθρωπολογίας Χουάν- Λουίς Αρσουάγκα, του Πανεπιστημίου Κομπλουτένσε της Μαδρίτης πραγματοποίησαν νέες ανασκαφές στην Χαράδρα των Οστών. Ανακάλυψαν 17 κρανία και πολυάριθμα οστά από 28 σκελετούς. Σύμφωνα με τους ερευνητές τα κρανία αυτά ανήκουν σε έναν «χαμένο κρίκο» μεταξύ των Νεάντερταλ και ενός πιο πρωτόγονου είδους που προηγήθηκε και που μένει τώρα να προσδιοριστεί.


Οι ερευνητές εκτιμούν ότι αυτό το αρχαιότερο προγονικό είδος ζούσε στην Ευρώπη πριν από ένα εκατομμύρια χρόνια και θα έπρεπε να ονομαστεί Homo antecessor. Πιθανώς από αυτό το άγνωστο είδος ξεπήδησαν πριν από περίπου 500.000 χρόνια τόσο οι Νεάντερταλ, όσο και ο μοντέρνος άνθρωπος.

Οι συγκρούσεις

A skull belonging to a member of the species, which does not have a name yet. The findings are described in an article in the journal Science published June 19. Scientists reconstruct skull 17 at the field laboratory. Javier Trueba/Madrid Scientific Films

Η μελέτη των απολιθωμάτων αποκαλύπτει συνεχείς μάχες επιβίωσης και εξουσίας ανάμεσα σε διαφορετικά «βασίλεια» και φυλές, γεγονός που, μεταξύ άλλων, είχε ως συνέπεια ορισμένοι πρόγονοι των Νεάντερταλ να εξελίξουν ορισμένα χρήσιμα χαρακτηριστικά του προσώπου τους πιο γρήγορα από άλλους.

Just live TV ... scientists say the ancient world was filled with a diverse bunch of archaic humans ‘just like Game of Thrones’. And most of them were hairy. Picture: Supplied Source: Supplied

«Ένα σενάριο όπως αυτό της σειράς "Games of Thrones" πιθανότατα περιγράφει την εξέλιξη των ανθρωπιδών στην Ευρασία και την Αφρική κατά τη Μέση Πλειστόκαινο περίοδο. Όπως και στη διάσημη σειρά, ποτέ δεν υπήρξε ένα ενωμένο και ενιαίο ευρωπαϊκό "βασίλειο" εκείνη την εποχή, αλλά ένας αριθμός "οίκων" που ζούσαν σε διαφορετικές περιοχές και συχνά ανταγωνίζονταν μεταξύ τους για τη γη. Το αποτέλεσμα ήταν ότι η ανθρώπινη εξέλιξη δεν ήταν μια βαθμιαία και αργή διαδικασία όλου του πληθυσμού με τον ίδιο ρυθμό σε όλη την ευρωπαϊκή ήπειρο» αναφέρει ο Αρσουάγκα.

Τα χαρακτηριστικά

Model of a male Homo antecessor of Atapuerca mountains (Ibeas Museum, Burgos, Spain).

Η ανάλυση των κρανίων δείχνει ότι τα μεγάλα σαγόνια με τα γερά δόντια ήταν το πρώτο χαρακτηριστικό που ξεχώρισε σε αυτούς τους προ- Νεάντερταλ, καθώς τα χρησιμοποιούσαν ως εργαλείο ή «τρίτο χέρι» όπως αναφέρουν οι ερευνητές. Τα κρανία τους όμως ήσαν μικρά, καθώς δεν είχαν αναπτυχθεί ακόμη τα ογκώδη κρανία των κατοπινών Νεάντερταλ.

Game of bones ... this nearly complete skull displays Neanderthal facial bones. The remains bear some resemblance to Neanderthals, with heavy brows, protruding noses and powerful mouths that could open extremely wide. But they don’t have the large skulls characteristic of the species. The fossils were previously thought to belong to an already discovered species of early humans, Homo heidelbergensis. But DNA evidence suggests they were members of a separate species that were apparently ancestors of Neanderthals. Image credit: © Kennis & Kennis / Madrid Scientific Films.

Τα κρανία ανήκουν σχεδόν όλα σε νεαρά άτομα και ανακύπτει το ερώτημα του πώς πέθαναν αφού δεν φαίνεται η αιτία να ήταν κάποια φυσική ή γεωλογική καταστροφή αλλά και γιατί βρέθηκαν όλα μαζί στον πάτο του σπηλαίου. Οι επιστήμονες αναζητούν τώρα να βρουν έναν τρόπο για να τους κατατάξουν στο ανθρώπινο οικογενειακό δέντρο. H ανακάλυψη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Science».

Η γλώσσα μας ήρθε από τα πουλιά. Human language's deep origins appear to have come directly from birds, primates

Georges Guyot, Perroquet, Parrot. Η ανθρώπινη επικοινωνία εξελίχθηκε από την επικοινωνία των πτηνών και των άλλων πρωτευόντων. Human language builds on birdsong and speech forms of other primates, researchers hypothesize in new research. From birds, the researchers say, we derived the melodic part of our language, and from other primates, the pragmatic, content-carrying parts of speech. Sometime within the last 100,000 years, those capacities fused into roughly the form of human language that we know today.

Ένας ιδιαίτερος γίββωνας που ζει στην Ινδονησία ίσως αποτελεί τον «μεσάζοντα» που πέρασε στον άνθρωπο τις βάσεις της ομιλίας που είχαν τεθεί από τα πουλιά έτσι ώστε, συνδυάζοντάς τες με τους τρόπους επικοινωνίας των πρωτευόντων, το είδος μας να αναπτύξει τη μοναδική ανθρώπινη γλώσσα. Έτσι τουλάχιστον θεωρεί ότι έγιναν τα πράγματα μια ομάδα ιαπώνων και αμερικανών γλωσσολόγων - αν και ο εμπνευστής της ιδέας αναγνωρίζει ότι το ζήτημα παραμένει ανοιχτό προς συζήτηση και μελέτη.

Οι ασημένιοι γίββωνες της Ιάβας (Hylobates moloch), οι οποίοι ζουν στα τροπικά δάση και έχουν κηρυχθεί απειλούμενο είδος, έχουν ένα εξαιρετικά ασυνήθιστο χαρακτηριστικό - το ότι τραγουδούν. Μπορούν να εκφωνήσουν 14 διαφορετικές νότες για να συνθέσουν μακροσκελή, σύνθετα τραγούδια τα οποία χρησιμοποιούν για να επικοινωνήσουν με τους ομοειδείς τους οριοθετώντας το έδαφός τους και στέλνοντας μηνύματα στα μέλη της οικογένειάς τους ή στους υποψήφιους-ες παρτενέρ για το ζευγάρωμα.

Με μια μελέτη τους που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «Frontiers in Psychology» δύο καθηγητές του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης (ΜΙΤ) υποστηρίζουν ότι το τραγούδι του ασημένιου γίββωνα «κρύβει» μέσα του ενδείξεις που μας αποκαλύπτουν την εξέλιξη της ανθρώπινης γλώσσας και συγκεκριμένα το πώς αυτή αναπτύχθηκε χρησιμοποιώντας ως βάσεις τους αρχαιότερους τρόπους επικοινωνίας των άλλων πρωτευόντων θηλαστικών αλλά και των πτηνών. Από τα πτηνά, λένε οι επιστήμονες, πήραμε τη μελωδική πλευρά της ομιλίας μας, ενώ από τα άλλα πρωτεύοντα πήραμε την πιο «πραγματιστική» πλευρά του λεκτικού νοήματος του περιεχομένου της. Κάποια στιγμή μέσα στα τελευταία 100 εκατομμύρια χρόνια το είδος μας ένωσε τις δύο αυτές πλευρές σε μία δημιουργώντας τη μοναδική, πλούσια και απείρως εξελισσόμενη ανθρώπινη γλώσσα.

Άπειρες δυνατότητες

Η ανθρώπινη γλώσσα εξελίχθηκε από τον συνδυασμό των γλωσσών των πτηνών και των πρωτευόντων: από τα πουλιά πήραμε τη μελωδικότητα και από τα πρωτεύοντα το νόημα, υποστηρίζει ομάδα ερευνητών του ΜΙΤ. "Yes, human language is unique, but if you take it apart in the right way, the two parts we identify are in fact of a finite state," Miyagawa says. "Those two components have antecedents in the animal world. According to our hypothesis, they came together uniquely in human language." Credit: Illustration by Christine Daniloff/MIT

Σε αντίθεση με τον άνθρωπο όλα τα άλλα ζώα φαίνονται να έχουν ένα «όριο» στην επικοινωνία τους: τα σύνολα εννοιών που μπορούν να εκφράσουν είναι πεπερασμένα. Η ανθρώπινη γλώσσα όμως είναι απεριόριστη: μπορεί να επεκτείνεται συνεχώς ενσωματώνοντας άπειρα σύνολα νέων εννοιών. Το πώς δημιουργήθηκε αυτό το μοναδικό ανθρώπινο χαρακτηριστικό είναι ένα ζήτημα που απασχολεί την επιστήμη.

«Πώς προέκυψε η ανθρώπινη γλώσσα; Αυτό έγινε τόσο μακριά στο παρελθόν ώστε δεν μπορούμε απλώς να πάμε προς τα πίσω και να εξαγάγουμε άμεσα συμπεράσματα» εξήγησε σε δελτίο Τύπου ο Σιγκέρου Μιγιαγκάουα, καθηγητής Ιαπωνικής Γλώσσας στο ΜΙΤ, εκ των συγγραφέων της μελέτης και κύριος εμπνευστής της νέας θεωρίας. «Το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να βρούμε μια θεωρία η οποία να είναι σε γενικές γραμμές συμβατή με τα όσα γνωρίζουμε για την ανθρώπινη γλώσσα και τα άλλα παρόμοια συστήματα στη φύση».

Ο κ. Μιγιαγκάουα και οι συνάδελφοί του θεωρούν ότι το «κλειδί» βρίσκεται ακριβώς στις «απεριόριστες» δυνατότητες της ανθρώπινης γλώσσας, οι οποίες τελικά, όπως υποστηρίζουν, είναι μόνο φαινομενικά «άπειρες»: ορισμένες από αυτές αν αναλυθούν επιδεικνύουν τις πεπερασμένες ιδιότητες των γλωσσών των άλλων ζώων. Αυτό κατά τη γνώμη τους σημαίνει ότι η ανθρώπινη γλώσσα έχει πολύ περισσότερες ομοιότητες απ' ό,τι νομίζαμε με τις άλλες γλώσσες του ζωικού βασιλείου. «Ναι, η ανθρώπινη γλώσσα είναι μοναδική, αν όμως τη διαχωρίσουμε με τον σωστό τρόπο τα δύο μέρη που εντοπίζουμε έχουν στην ουσία πεπερασμένο χαρακτήρα» λέει ο καθηγητής «και έχουν προηγούμενα στον κόσμο των ζώων. Σύμφωνα με την υπόθεσή μας ενώθηκαν με μοναδικό τρόπο στην ανθρώπινη γλώσσα».

Meaningful and expressive: Humans can communicate essential information, like bees or primates - but like birds, we also have a melodic capacity and ability to recombine parts of our language.

Τα συμπεράσματα της νέας μελέτης - την οποία υπογράφουν επίσης ο Ρόμπερτ Μπέργουικ από το ΜΙΤ και οι Σίρο Οτζιμα και Καζούο Οκανόγια από το Πανεπιστήμιο του Τόκιο - βασίζονται σε προηγούμενη ερευνητική εργασία του κ. Μιγιαγκάουα, η οποία υποστηρίζει ότι η ανθρώπινη γλώσσα αποτελείται από δύο διαφορετικά «επίπεδα»: το εκφραστικό, το οποίο σχετίζεται με τη μεταλλασσόμενη δομή των προτάσεων, και το λεκτικό, το οποίο ενσωματώνει τον πυρήνα του περιεχομένου των προτάσεων (η ιδέα αυτή βασίζεται με τη σειρά της στο προηγούμενο έργο άλλων γλωσσολόγων, μεταξύ των οποίων ο Νόαμ Τσόμσκι, ο Κένεθ Χέιλ και ο Σάμιουελ Τζέι Κέιζερ). Σύμφωνα με τους συγγραφείς της, το εκφραστικό επίπεδο σχετίζεται με το κελάηδισμα των πουλιών ενώ το λεκτικό σχετίζεται με τις γλώσσες των πρωτευόντων. Οι ερευνητές σημειώνουν ότι καθώς ο πιο πρόσφατος κοινός πρόγονος των πτηνών και των ανθρώπων τοποθετείται περίπου πριν από 300 εκατομμύρια χρόνια, η «γλωσσική» μεταξύ τους σχέση θα πρέπει να είναι έμμεση, μέσω των πρωτευόντων, πιθανώς ακόμη και μέσω του ασημένιου γίββωνα.