Το Μουσείο Μπενάκη υποδέχεται τον Δομήνικο Θεοτοκόπουλο. The Benaki Museum celebrates the life and work of Domenikos Theotokopoulos

Γκρέκο, «Πορτραίτο του Doctor Rodrigo de la Fuente», 1582-1585, λάδι σε μουσαμά, Museo Nacional del Prado. Madrid, αρ. ευρ. P00807. El Greco, Portrait of Doctor Rodrigo de la Fuente (El Médico) 1588-89. Museo del Prado, Madrid. On the occasion of the quatercentenary of Domenikos Theotokopoulos’ death, the Benaki Museum organizes two exhibitions and an international conference. The exhibition “Friends and Patrons of El Greco in Toledo” will be presented at the museum’s main building, while the conference “El Greco from Crete, to Venice, to Rome, to Toledo” and the exhibition “Domenikos Theotokopoulos between Venice and Rome” will be hosted at the Pireos Street Annexe of the museum.

Δύο εκθέσεις και ένα διεθνές επιστημονικό συνέδριο θα πρωταγωνιστήσουν τους επόμενους μήνες στο μεγάλο αφιέρωμα που ετοιμάζει το Μουσείο Μπενάκη στον Δομήνικο Θεοτοκόπουλο, με αφορμή τη συμπλήρωση 400 χρόνων από τον θάνατό του. Πιο αναλυτικά, στο Κεντρικό Κτήριο του Μουσείου θα παρουσιαστεί η έκθεση «Ο φιλικός κύκλος του Γκρέκο στο Τολέδο», ενώ στο Κτήριο της Οδού Πειραιώς θα πραγματοποιηθούν η έκθεση «Ο Δομήνικος Θεοτοκόπουλος μεταξύ Βενετίας και Ρώμης», καθώς και το διεθνές επιστημονικό συνέδριο «Ο Γκρέκο απ’ την Κρήτη στη Βενετία, στη Ρώμη, στο Τολέδο».

Ο φιλικός κύκλος του Γκρέκο στο Τολέδο

Γκρέκο, «Πορτραίτο του Antonio de Covarrubias y Leyva», περ. 1600, λάδι σε μουσαμά, Museo del Greco, Toledo, αρ. ευρ. CE00015. “Friends and Patrons of El Greco in Toledo”, curated by Richard Kagan (Professor, John Hopkins University, Baltimore) and Nikos Hadjinikolaou, focuses on the presentation of the intellectuals, collectors and patrons who constituted El Greco’s personal close circle in Toledo, inspiring and supporting him, throughout his creative journey. The exhibition comprises important archival material from archives in Toledo (Archivo Municipal de Toledo, Archivo Provincial de Toledo, Biblioteca de Castilla-La Mancha) and Madrid (Archivo Historico de Protocolos de Madrid), manuscripts and books from the National Library of Spain (Biblioteca Nacional de Espana), as well as four portraits of El Greco from the collections of the Museo del Prado, the Museo del Greco in Toledo as well as from a private collection in London. The exhibition is accompanied by a rich scientific publication, edited by Art Historian Nikos Hadjinikolaou (Professor Emeritus of the University of Crete).

Στόχος της έκθεσης είναι να γίνουν γνωστοί και να τιμηθούν οι διανοούμενοι, συλλέκτες και παραγγελιοδότες που αποτελούσαν τον προσωπικό κύκλο του Γκρέκο στο Τολέδο, τον ενέπνευσαν και τον στήριξαν σε όλη τη φάση της δημιουργικής του ζωής. Ο Κρητικός ζωγράφος έζησε 37 ολόκληρα χρόνια στο Τολέδο, επαγγελματικά σε μεγάλο βαθμό πετυχημένος αλλά πνευματικά σχετικά απομονωμένος. Ένας ζωγράφος με τη δική του ουμανιστική παιδεία δεν μπορούσε να έχει παρά ελάχιστους συνομιλητές στο Τολέδο: μια αριθμητικά περιορισμένη ελίτ ιταλικής κουλτούρας που ήταν σε θέση να εκτιμήσει το ιδιόμορφο εικαστικό του έργο.

Γκρέκο, «Jerónimo de Ceballos», 1613, λάδι σε μουσαμά, Museo Nacional del Prado. Madrid, αρ. ευρ. P00812. El Greco, Jerónimo de Cevallos, 1613. Museo Nacional del Prado, Madrid.

Η έκθεση περιλαμβάνει δύο από τις σημαντικότερες προσωπογραφίες που φιλοτέχνησε ο καλλιτέχνης (από τις συλλογές του Museo del Prado), καθώς και άλλα ζωγραφικά έργα, σπάνια βιβλία, χειρόγραφα και χαρακτικά του 16ου και του 17ου αιώνα που φυλάσσονται στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Ισπανίας, στα Αρχεία του Τολέδου (Archivo Municipal de Toledo, Archivo Provincial de Toledo, Biblioteca de Castilla-La Mancha), και σε άλλα ιδρύματα (Museo del Greco, Archivo Historico de Protocolos de Madrid) που πρόθυμα δέχτηκαν να δανείσουν τους θησαυρούς τους.

Την επιμέλεια της έκθεσης έχει ο ιστορικός Richard Kagan (καθηγητής στο Johns Hopkins University, Baltimore), σε συνεργασία με τον ιστορικό τέχνης Νίκο Χατζηνικολάου (ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Κρήτης). Την έκθεση συνοδεύει πλούσια επιστημονική έκδοση, την οποία επιμελείται ο Νίκος Χατζηνικολάου, με κείμενα του επιμελητή και των Richard Kagan και Ιωάννη Χασιώτη.

Μουσείο Μπενάκη, Κεντρικό Κτήριο. Διάρκεια: 13 Νοεμβρίου 2014 – 1 Μαρτίου 2015.

Ο Δομήνικος Θεοτοκόπουλος μεταξύ Βενετίας και Ρώμης

Γκρέκο, «Άποψη του Όρους και της Μονής Σινά», περ. 1570, τέμπερα και λάδι σε ξύλο, Ιστορικό Μουσείο Κρήτης, αρ. ευρ. 3149, Ιδρύματα Ανδρέου και Μαρίας Καλοκαιρινού, υπό καθεστώς μακροχρόνιου δανεισμού στο Ιστορικό Μουσείο Κρήτης. El Greco, View of the Mount Sinai and the Monastery of St Catherine, 1570. Historical Museum of Crete. “Domenikos Theotokopoulos between Venice and Rome” investigates the artist’s first steps in the West, during his stay in Venice and through the early stages of his residence in Rome (1567-1574). With the help of paintings, engravings and manuscripts, visitors will be able to follow the blossoming art of the ambitious and defiant Cretan in the important artistic centres of post-Renaissance Italy. The exhibition has been presented at the Historical Museum of Crete (21/06- 25/10/2014).

Η έκθεση είναι μια συνδιοργάνωση του Μουσείου Μπενάκη με το Ιστορικό Μουσείο Κρήτης, όπου και παρουσιάστηκε αρχικά (21 Ιουνίου έως τις 25 Οκτωβρίου 2014).

Γκρέκο, «Η Βάπτιση του Χριστού», περ. 1566/67, μεικτή τεχνική (αυγοτέμπερα και λάδι) σε ξύλο, Ιστορικό Μουσείο Κρήτης, Δήμος Ηρακλείου υπό καθεστώς μακροχρόνιου δανεισμού στο Ιστορικό Μουσείο Κρήτης. “Domenikos Theotokopoulos between Venice and Rome” focuses on the two panels of the painter’s Italian period which are kept in Heraklion. These are The Baptism of Christ, which belongs to the Municipality of Heraklion, and the View of Mt Sinai and the Monastery of St Catherine, which was purchased by Andreas & Maria Kalokairinou Foundation in 1991. Also, the exhibition will present for the first time in Greece the El Greco’s painting A boy blowing a candle from the Museo Nazionale di Capodimonte in Naples.

Επικεντρώνεται σε δύο πίνακες του Γκρέκο που εκτίθενται μόνιμα στους χώρους του Ιστορικού Μουσείου Κρήτης, στο Ηράκλειο. Πρόκειται για τη «Βάπτιση του Χριστού», που ανήκει στον Δήμο Ηρακλείου, και την «Άποψη του Όρους και της Μονής Σινά», που αγοράστηκε από τα Ιδρύματα Ανδρέα και Μαρίας Καλοκαιρινού, το 1991. Τα ιστορικά πρόσωπα που παρουσιάζονται στην έκθεση είναι ο καρδινάλιος Alessandro Farnese, ο βιβλιοθηκάριός του Fulvio Orsini, καθώς και ο μικρογράφος Giulio Clovio. Ο Γκρέκο φιλοξενήθηκε επί δύο χρόνια (1570-1572) στο Palazzo Farnese μετά από επιστολή του Giulio Clovio προς τον καρδινάλιο, όπου τον χαρακτήριζε «σπάνια περίπτωση για τη ζωγραφική», ενώ για τον Fulvio Orsini οι ειδικοί πιστεύουν ότι το έργο «Άποψη του Όρους Σινά» του ανήκε και ίσως να ήταν παραγγελία δική του. Έτσι, διερευνώνται τα πρώτα βήματα του καλλιτέχνη στη Δύση, τόσο στη Βενετία όσο και στην αρχή της ρωμαϊκής περιόδου της ζωής του (1567-1574). Με τη βοήθεια ζωγραφικών έργων, χαρακτικών και χειρογράφων ο επισκέπτης μπορεί να παρακολουθήσει την εξέλιξη του φιλόδοξου και υπερήφανου ζωγράφου από την Κρήτη στα μεγάλα καλλιτεχνικά κέντρα της μετα-αναγεννησιακής Ιταλίας.

Γκρέκο, «Η προσκύνηση των μάγων», 1567, λάδι σε ξύλο, Agnes Etherington Art Centre, Queen's University, Kingston, Δωρεά Alfred και Isabel Bader (1991), αρ. ευρ. 34-011.

Στην έκθεση παρουσιάζονται για πρώτη φορά στην Ελλάδα η «Προσκύνηση των Μάγων» από το Agnes Etherington Art Center (Kingston, Καναδάς), η «Προσωπογραφία του Giulio Clovio» της Sofonisba Anguissola που ανήκει σε ιδιωτική συλλογή του εξωτερικού (Ρώμη), μια «Προσωπογραφία του Fulvio Orsini», αγνώστου καλλιτέχνη, από τις συλλογές του Μουσείου Uffizi, καθώς και ο πίνακας του Γκρέκο «Παιδί που φυσάει ένα αναμμένο κερί» από το Museo Nazionale di Capodimonte της Νάπολης.

Γκρέκο, «Παιδί που φυσάει κερί», 1570-72, λάδι σε μουσαμά, Νεάπολη, Museo Nazionale di Capodimonte. El Greco, A boy blowing a candle (Soplόn) 1570-72. Museo Nazionale di Capodimonte, Naples.

Την έκθεση συνοδεύει πλούσια επιστημονική έκδοση με κείμενα των Παναγιώτη Ιωάννου, Μαρίας Κωνσταντουδάκη-Κιτρομηλίδου, David McTavish και Νίκου Χατζηνικολάου. Επιμελητής της έκθεσης και της έκδοσης είναι ο Νίκος Χατζηνικολάου.

Μουσείο Μπενάκη, Κτήριο Οδού Πειραιώς. Διάρκεια: 21 Νοεμβρίου 2014 – 1 Μαρτίου 2015.

Διεθνές επιστημονικό συνέδριο

Γκρέκο, «Λαοκόων>, 1610-4, λάδι σε μουσαμά, WASHINGTON National Gallery of Art Samuel H. Kress Collection 1946.18.1. The three-day conference “El Greco from Crete, to Venice, to Rome, to Toledo” focuses on the life and oeuvre of Domenikos Theotokopoulos.

Το Μουσείο Μπενάκη, στο πλαίσιο του αφιερώματος στον Γκρέκο, διοργανώνει τριήμερο Διεθνές Επιστημονικό Συνέδριο με τίτλο «El Greco from Crete, to Venice, to Rome, to Toledo», με τη συμμετοχή 22 επιστημόνων από όλο τον κόσμο, ειδικών στο έργο του Θεοτοκόπουλου.

Η ευρεία θεματική και η έμφαση που θα δοθεί στον πίνακα του Λαοκόοντα, όπως επίσης και το επίπεδο τόσο των επιστημονικών ανακοινώσεων όσο και των δύο κεντρικών ομιλιών που έχουν προγραμματιστεί, καθιστούν το συνέδριο ένα πραγματικό γεγονός για όσους ενδιαφέρονται για τον καλλιτέχνη ή ευρύτερα για την ευρωπαϊκή ζωγραφική του 16ου αιώνα.

Οι ανακοινώσεις στα ισπανικά θα μεταφράζονται ταυτόχρονα στα αγγλικά και στα ελληνικά. Οι ανακοινώσεις στα γαλλικά, ιταλικά και ελληνικά, θα μεταφράζονται ταυτόχρονα στα αγγλικά.

Μουσείο Μπενάκη, Κτήριο Οδού Πειραιώς, Αμφιθέατρο. 21-22-23 Νοεμβρίου 2014.

Εκπαιδευτικές επισκέψεις σχολικών ομάδων

Γκρέκο, «Ο διαμερισμός των ιματίων του Χριστού» (El Espolio), 1577-9, λάδι σε μουσαμά, 285 x 173 εκ., Τολέδο, Καθεδρικός Ναός.

Ειδικά για την έκθεση «Ο φιλικός κύκλος του Γκρέκο στο Τολέδο» (Κεντρικό Κτήριο) το Τμήμα Εκπαιδευτικών Προγραμμάτων του Μουσείου Μπενάκη πρόκειται να οργανώσει εκπαιδευτικές επισκέψεις, οι οποίες απευθύνονται κυρίως σε μαθητές που φοιτούν στις δυο τελευταίες τάξεις του Δημοτικού, στο Γυμνάσιο και το Λύκειο. Όσα σχολεία ενδιαφέρονται να δηλώσουν συμμετοχή θα προμηθεύονται εκ των προτέρων πλούσιο πληροφοριακό υλικό για την προετοιμασία της επίσκεψης με επιλογές από τη διεθνή βιβλιογραφία, αλλά και οδηγίες-προτάσεις προς τον εκπαιδευτικό για την εποικοδομητική κίνηση των μαθητών του στο χώρο της έκθεσης. Στόχος είναι να δημιουργηθεί μια νοερή διαδρομή που θα συνδέει την έκθεση του Κεντρικού Κτηρίου του Μουσείου Μπενάκη, τόσο με αυτήν του Κτηρίου της οδού Πειραιώς όσο και με εκείνη του γειτονικού Βυζαντινού και Χριστιανικού Μουσείου.

Πληροφορίες και κρατήσεις: Τμήμα Εκπαιδευτικών Προγραμμάτων, Δευτέρα έως Πέμπτη, 10:00-14:00, τηλ. 210 3671067-69.

Πηγή: Αρχαιολογία Online  

Μουσική jazz με έμπνευση τον Άλμπερτ Αϊνστάιν. Jazz music inspired by Albert Einstein

Με έμπνευση την (καθημερινή) σκέψη του Αλβέρτου Αϊνστάιν, o Darrell Katz και η Jazz Composers Alliance Orchestra (JCAO) δημιούργησε το “Why Do You Ride?” "Riding A Bicycle" is a composition by composer/arranger/conductor Darrell Katz and performed by the Jazz Composers Alliance Orchestra on their new CD "Why Do I Ride?" It's the third movement from WHEELWORKS, an eight-part suite based on Albert Einstein quotes both apocryphal and real.

“…O Darrell Katz, που διευθύνει την JCAO, ενώ παίζει και κιθάρα στο εισαγωγικό φερώνυμο track, έχει κατά νου μερικά τσιτάτα που αποδίδονται ή αφορούν στον Αϊνστάιν, τσιτάτα καθημερινού-φιλοσοφικού περιεχομένου (όχι αναγκαστικώς επιστημονικά εννοώ) και εμπνεόμενος απ’ αυτά ορίζει ένα έργο «μπιγκ-μπαντικής» jazz, με σύγχρονο κάλυμμα.

Albert Einstein is riding bicycle in front of Ben Meyer's House; Santa Barbara, California. 1933.

Μερικές από αυτές τις φράσεις «κλειδιά» είναι και οι ακόλουθες: «Δεν ξέρω με τι όπλα θα γίνει ο Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος, αλλά ο Τέταρτος θα γίνει σίγουρα με ξύλα και με πέτρες», «Εκείνα που μετράνε δεν μπορεί να μετρηθούν και όλα εκείνα που μπορεί να μετρηθούν δεν μπορεί και να μετράνε», «Η μόνη απόδραση από τις δυσκολίες της ζωής είναι η μουσική και οι γάτες», «Η ζωή είναι σαν το ποδήλατο, για να είσαι σε ισορροπία θα πρέπει να κινείσαι», «Η αγάπη είναι μεγαλύτερος δάσκαλος από το καθήκον»… Αυτά και άλλα δημιουργούν ένα υπόβαθρο εννοιολογικό και κατ’ επέκταση στιχουργικό, πάνω στο οποίο θα «πατήσει» η JCAO…”

I-Any Intelligent Fool

II-What DID Albert Einstein say?

III-Riding a Bicycle

Πηγή: diskoryxeion.blogspot.gr

Μάχη με τον χρόνο για τη σωτηρία του Philae. The race against time to save Philae

Το πρωί του Σαββάτου θα γνωρίζουμε αν το Philae θα συνεχίσει την αποστολή του. Στον κόκκινο κύκλο βρίσκεται τo Philae όπως φωτογραφήθηκε από το Rosetta λίγο μετά την απελευθέρωσή του πάνω από τον κομήτη 67P. Daring descent: Philae is pictured here as a tiny dot as it free falls to the icy comet's surface. Rosetta's Osiris wide-angle camera took the image of the lander (circled) at 14:19:22 GMT yesterday. Separation occurred onboard the spacecraft at 08:35 GMT, with the confirmation signal arriving on Earth at 09:03 GMT.

Περιθώριο μίας μέρας φαίνεται ότι έχουν οι υπεύθυνοι του ρομπότ Philae να το φέρουν σε σωστή θέση και να αναλύσουν δείγματα του κομήτη 67P. 

Three historic landings: This graphic shows the team's current best guess at how events unfolded. The probe landed on the comet at around 3.30pm GMT yesterday but then bounced twice - first to a height of 0.62 miles (1km) and then to a much lower height of 65ft (20 metres) before coming to rest. It is currently thought to be about 0.62 miles (1km) from its intended landing site.

Η συσκευή μόλις ακούμπησε την επιφάνεια του κομήτη εξαιτίας της έλλειψης βαρύτητας υποχρεώθηκε να κάνει τρία μεγάλα άλματα, ένα εκ των οποίων ύψους ενός χλμ, με αποτέλεσμα το Philae να καταλήξει σε μια άγνωστη προς το παρόν τοποθεσία. 

Is Philae stuck in a cave? Pictured is panoramic image of the surface of comet 67P/ChuryumovñGerasimenko captured by Rosetta's lander. Superimposed in the centre of the image is a sketch of the lander in the position the Esa team currently believe it to be resting. It is thought that one of its legs is sticking up into space while the other two are in contact with the comet.

Όπως (δυστυχώς) αποδείχτηκε το Philae είναι εγκλωβισμένο ανάμεσα σε βράχια ή σε κάποια κοιλότητα ενώ επιπλέον δεν έχει κάτσει στο έδαφος κανονικά αλλά σε πλάγια θέση.

A postcard from Philae: Pictured is the first panoramic ‘postcard’ from the surface of a comet. It shows a 360º view around the point of final touchdown. Parts of Philae’s landing gear can be seen in some of the frames.

Δεδομένου ότι η συσκευή βρίσκεται σε σκιά και δεν μπορεί να φορτίσει τη μπαταρία της, οι μηχανικοί ανησυχούν ότι θα έχει πάψει να λειτουργεί μέχρι το Σάββατο.

Εικόνα που έλαβε το Philae 40 δευτερόλεπτα πριν από την πρώτη προσεδάφιση. Η επιφάνεια είναι καλυμμένη με σκόνη που κρύβει τον υποκείμενο πάγο. First surface image: This was one of the early images released by Philae on its way to the surface. For reference, the rock towards the top right is 13 ft (four metres) wide. It's thought this image was taken before the probe bounced on the surface for the first time.

Το θετικό είναι ότι δέκα από τα έντεκα επιστημονικά όργανα του Philae έχουν συλλέξει δεδομένα, τα οποία ελήφθησαν στη Γη και τώρα αναλύονται.

Last night Philae deployed its Multi Purpose Sensor (Mupus) on the comet, pictured here on Earth before it was attached to Philae. This extendable arm is designed to measure the thermal and physical properties on the comet. It was thought using the arm may cause the lander to fall onto all three feet, but whether this has happened is not clear just yet.

Το ενδέκατο όργανο, ένα τρυπάνι για την ανάλυση δειγμάτων κάτω από την επιφάνεια, ενεργοποιήθηκε το βράδυ της Πέμπτης χωρίς να είναι ακόμα γνωστό αν λειτούργησε, δήλωσε την Παρασκευή ο Στεφάν Ούλαμετς, υπεύθυνος του Philae.

Scientists and engineers update us on the status of Philae and Rosetta, and prepare for Philae’s primary battery to run out.

Αρνήθηκε πάντως να προβλέψει πόσο θα διαρκέσει η μπαταρία του ρομπότ. «Ελπίζουμε να έρθουμε ξανά σε επαφή [με το Philae] απόψε το βράδυ» περιορίστηκε να πει σε συνέντευξη Τύπου της ευρωπαϊκής διαστημικής υπηρεσίας ESA. Η συσκευή έχει τεθεί στο μεταξύ σε κατάσταση μειωμένης κατανάλωσης ενέργειας.

Οι εντολές

This image, annotated by Emily Lakdawalla from The Planetary Society, shows the precarious position the lander is currently in. At the top the view into space can be seen. One of the feet is obscured from view. The bottom left image is the direction that the Mupus instrument was deployed to take readings from the surface of the comet.

Θα δώσουν εντολή στο ρομπότ να περιστρέψει ελαφρώς το σώμα του πάνω στα σκέλη προσεδάφισης προκειμένου να στρέψει προς τον ήλιο τον μεγαλύτερο ηλιακό συλλέκτη του. Θα δώσουν επίσης εντολή στο Philae να ενεργοποιήσει το τρυπάνι του, που μπορεί να σκάψει σε βάθος 20 εκατοστών, σε μια προσπάθεια να εξετάσουν δείγματα της επιφάνειας όσο προλαβαίνουν.

At 08.35 GMT yesterday, mission control in Darmstadt, Germany, sent a command to release the Philae probe from Rosetta's grip. This picture shows the neck region of Comet 67P/Churyumov-Gerasimenko. It was captured around 4.8 miles (7.7km) from the surface of the comet.

Θα είναι όμως μια ριψοκίνδυνη απόπειρα, καθώς το ρομπότ δεν έχει αγκιστρωθεί στο έδαφος και κινδυνεύει να εκτοξευτεί στο Διάστημα όταν πιέσει το έδαφος με το τρυπάνι. Η ESA έκανε λόγο για ιστορική επιτυχία όταν το Philae απελευθερώθηκε από το μητρικό σκάφος Rosetta και πραγματοποίησε την πρώτη ελεγχόμενη προσεδάφιση σε κομήτη.

Η θέση

Where is Philae? This image shows where the probe originally landed (marked by a red cross on the left) as well as where it may have ended up after bouncing around on the comet's surface (proposed region shaded in red on right). Scientists are yet to discover its precise location.

Δεν ήταν όμως και τόσο ελεγχόμενη, δεδομένου ότι το ρομπότ των 110 κιλών αναπήδησε δύο φορές και παρέμεινε ιπτάμενο για δύο ώρες πριν καταλήξει στην τελική του θέση. Η θέση αυτή παραμένει άγνωστη. Οι πανοραμικές εικόνες που μετέδωσε το ίδιο το Philae υποδηλώνουν πάντως ότι η συσκευή βρίσκεται στη σκιά ενός γκρεμού, με τα δύο σκέλη προσεδάφισης να ακουμπούν το έδαφος και το τρίτο να αιωρείται στο κενό.

Crash landing: The location of the first touchdown point of the Philae lander on comet 67P/C-G, marked on an image from Rosetta’s OSIRIS narrow-angle camera taken from a distance of 18.6 miles (30 km). The probe bounced twice before coming to a rest on the comet.

Οι υπεύθυνοι της αποστολής προσπαθούν τώρα να προσδιορίσουν τη θέση του με τριγωνομετρικές μεθόδους αξιοποιώντας τις ραδιοεπικοινωνίες του με το Rosetta. Το Rosetta απέχει τώρα αρκετά χιλιόμετρα από τον κομήτη, αργότερα όμως θα πλησιάσει και πιθανότατα θα εντοπίσει τελικά το ρομπότ.

Η αποστολή

Το Rosetta φωτογράφησε το Philae λίγο μετά την απελευθέρωση του. Goodbye! This series of images shows the lander as it headed towards the comet's surface after Rosetta released it. Credit: ESA

Η αποστολή, κόστους 1,3 δισ. δολαρίων, εκτοξεύτηκε το 2004 και έγινε φέτος η πρώτη που ακολουθεί έναν κομήτη στο ταξίδι του γύρω από τον Ήλιο. Οι κομήτες, σώματα από πάγους, σκόνη και βράχια, θεωρούνται κατάλοιπα από το σχηματισμό του Ηλιακού Συστήματος πριν από 4,6 δισ. χρόνια.

What's next for Philae: the sensors that will reveal what life on a comet is like.

Τα δεδομένα του Rosetta θα μπορούσαν να επιβεβαιώσουν ή να διαψεύσουν τη θεωρία που θέλει τους κομήτες να έφεραν στη Γη το νερό της, ίσως και τα βασικά συστατικά της ζωής.

Η μακροζωία κρατά τα μυστικά της. No magic gene behind supercentenarians' longevity

Vincent Van Gogh, Patience Escalier, 1888. Huile sur Toile, 69x5 6 cm. Collection Particulière. Η τελευταία μελέτη σε υπεραιωνόβιους δεν κατάφερε να εντοπίσει τα «μαγικά» γονίδια. What does it take to live to a 110? If supercentenarians have a magic gene that helps them reach this age, it is lying low. A thorough search for longevity gene variants in 17 supercentenarians – average age 112 (the oldest was 116) – has drawn a blank.

Σε αποτυχία κατέληξε ουσιαστικά και η νέα, πιο ολοκληρωμένη από κάθε άλλη φορά, προσπάθεια των επιστημόνων να εντοπίσουν κάποιο «μαγικό» γονίδιο -ή περισσότερα- που χαρίζουν σε μερικούς ανθρώπους μακροζωία, επιτρέποντάς τους να τα εκατοστίσουν κυριολεκτικά. Μια νέα αμερικανική γενετική έρευνα ανέλυσε το DNA 17 ανθρώπων (16 γυναικών και ενός άνδρα) ηλικίας 110 έως 116 ετών, αλλά δεν κατάφερε να βρει κάποιον γενετικό παράγοντα που να «κάνει τη διαφορά». Οι έρευνες όμως για το μυστήριο της μακροζωίας θα συνεχιστούν, καθώς η ελπίδα πεθαίνει τελευταία. Απώτερος στόχος των επιστημόνων είναι η δημιουργία ενός φαρμάκου που θα επεκτείνει τη διάρκεια της ζωής (όποιος βρει αυτό το φάρμακο, θα γίνει πάμπλουτος...)

Η τελευταία προσπάθεια

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή αναπτυξιακής βιολογίας και γενετικής Στούαρτ Κιμ του Πανεπιστημίου Στάνφορντ της Καλιφόρνια, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό “PLoS One”, σύμφωνα με τα πρακτορεία Ρόιτερς και Γαλλικό και το “New Scientist“, ανακοίνωσαν ότι η γενετική ανάλυση δεν έφερε στο φως κάποιο γενετικό χαρακτηριστικό (π.χ. σπάνιες μεταλλάξεις γονιδίων), που να είναι κοινό και στα 17 υπεραιωνόβια άτομα. Stuart Kim of Stanford University in California and his colleagues compared the genomes of 16 women and one man aged 110 or older with those of 34 people aged 21 to 79, they found no significant differences in IGF-1 or any other gene (PLoS One, DOI: 10.1371/journal.pone.0112430). Ironically, one supercentenarian woman had a gene variant known to raise the risk of sudden death through irregular heart rhythms.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή αναπτυξιακής βιολογίας και γενετικής Στούαρτ Κιμ του Πανεπιστημίου Στάνφορντ της Καλιφόρνια ανακοίνωσαν ότι η γενετική ανάλυση δεν έφερε στο φως κάποιο γενετικό χαρακτηριστικό (π.χ. σπάνιες μεταλλάξεις γονιδίων), που να είναι κοινό και στα 17 υπεραιωνόβια άτομα.

Οι επιστήμονες θεωρούν πιθανό ότι η μακροζωία προκύπτει από ένα συνδυασμό πολλών παραγόντων. «Η ελπίδα μας ήταν ότι θα βρίσκαμε ένα γονίδιο της μακροζωίας, αλλά απογοητευτήκαμε αρκετά», δήλωσε ο Στούαρτ Κιμ, αλλά τόνισε ότι «δεν είναι παρά η αρχή της αναζήτησης για γονίδια - κλειδιά που φέρνουν υπερβολική μακροζωία». Έτσι, προς το παρόν, παραμένει μυστήριο γιατί λίγοι άνθρωποι, στη συντριπτική πλειονότητα γυναίκες, ζουν ακόμη και πάνω από 110 χρόνια. Υπολογίζεται ότι σε όλο τον κόσμο το «κλαμπ» των ανθρώπων που έχουν γιορτάσει τα 110ά γενέθλιά τους, περιλαμβάνει γύρω στα 75 άτομα (22 στις ΗΠΑ), σχεδόν όλες γυναίκες. Η μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «PLoS ONE».

Η ανάλυση

Οι άνθρωποι που ξεπερνούν τα 100, είναι πολύ λιγότερο πιθανό (ποσοστό μόλις 19%) να πάθουν καρκίνο, έμφραγμα ή εγκεφαλικό, ενώ αντίθετα ο μέσος άνθρωπος στην ηλικία των 85 ετών έχει πιθανότητα περίπου 50% να διαγνωστεί με καρκίνο και 35% με καρδιολογικά προβλήματα.

Η νέα μελέτη ήταν η πρώτη που ανέλυσε το DNA πολλών υπεραιωνόβιων (και οι 17 έχουν πεθάνει στο μεταξύ σε μέση ηλικία 112 ετών), συγκρίνοντάς το με το DNA 34 ατόμων ηλικίας 21 έως 79 ετών. Είχαν προηγηθεί μεμονωμένες έρευνες στο γονιδίωμα μόνο ενός ή δύο υπεραιωνόβιων ανθρώπων.

Ο Κιμ δήλωσε πεπεισμένος ότι η υπερβολική μακροζωία έχει γενετικό υπόβαθρο, χάρη στο οποίο επιβραδύνεται η διαδικασία της γήρανσης. Όπως είπε, «αυτοί οι υπεραιωνόβιοι έχουν ένα διαφορετικό ″ρολόι″ χάρη στο οποίο παραμένουν πραγματικά άκρως λειτουργικοί για μακρύ χρονικό διάστημα. Είναι αρκετά ξεκάθαρο ότι πρόκειται για κάτι γενετικό. Όμως, τα ευρήματά μας δείχνουν ότι η γενετική επίδραση είναι πολύπλοκη. Πρέπει να είναι πολλά γονίδια ή διαφορετικά γονίδια σε κάθε υπεραιωνόβιο αυτά που του δίνουν τη δυνατότητα να ζει τόσο πολύ».

Τι αναφέρουν

Kim said the 17 supercentenarians did not report obvious health habits that explain their longevity. As a group, he said, they did not have especially healthy eating or exercise habits. "About half of them were smokers," Kim added.

Ένας από τους 17 υπεραιωνόβιους ασκούσε το επάγγελμα του γιατρού ως την ηλικία των 103 ετών και ένας άλλος οδηγούσε αυτοκίνητο έως την ηλικία των 107 ετών. Από την άλλη, σύμφωνα με τους ερευνητές, οι 17 υπεραιωνόβιοι δεν ανέφεραν κάποιες ιδιαίτερα υγιεινές συνήθειες, που να δικαιολογούν την μακροζωία τους. Ως ομάδα, δεν έκαναν ούτε ιδιαίτερα υγιεινή διατροφή, ούτε ασκούνταν σωματικά σε τακτική βάση. Μάλιστα περίπου οι μισοί ήσαν και καπνιστές!

Misao Okawa, a 116-year-old Japanese woman born in 1898, is recognized as the world's oldest person. At her birthday this year in Osaka, she credited sushi and sleep for her longevity. Photo: Getty Images

Μια 116χρονη ιαπωνέζα, η οποία γεννήθηκε το 1898, αναγνωρίζεται σήμερα ως ο γηραιότερος άνθρωπος στον κόσμο. Στη διάρκεια των φετινών γενεθλίων της, απέδωσε την μακροζωία της στη διατροφή της με ″σούσι″ και στον καλό ύπνο.

Πέθανε ο πατέρας της αλγεβρικής γεωμετρίας Αλεξάντερ Γκρότεντικ. Alexander Grothendieck, eccentric maths genius, dies in France

O Aλεξάντερ Γκρότεντικ γεννημένος στις 28 Μαρτίου 1928 ήταν Γερμανός μαθηματικός και η κεντρική προσωπικότητα πίσω από τη θεωρία της αλγεβρικής γεωμετρίας. Το ερευνητικό του πρόγραμμα εξάπλωσε τα όρια του κλάδου, συμπεριλαμβάνοντας βασικά στοιχεία από την αβελιανή άλγεβρα, τοπολογικών χώρων, θεωρία κατηγοριών μέσα στα ευρήματα του. Alexandre Grothendieck à Pont-à-Mousson en 1948. Il a 20 ans. (DR)

Ο Αλεξάντερ Γκρότεντικ, ένας από τους μεγαλύτερους μαθηματικούς του 20ού αιώνα, πέθανε την Πέμπτη σε νοσοκομείο της νότιας Γαλλίας σε ηλικία 86 ετών, ανακοινώθηκε από νοσοκομειακές πηγές.

Πρωτοπόρος

Ο Αλεξάντερ Γκρότεντικ στο Μόντρεαλ το 1970. Alexander Grothendieck in Montreal, 1970. Credit: (MFO / CC BY SA 2.0)

Κεντρική προσωπικότητα πίσω από τη σύγχρονη άλγεβρα, ο Αλεξάντερ Γκρότεντικ (Alexander Grothendieck) είχε αποσυρθεί στη νοτιοδυτική Γαλλία και ζούσε απομονωμένος στο χωριό Λασέρ, θέλοντας να κρατηθεί μυστικός ο τόπος διαμονής του. Γεννήθηκε τον Μάρτιο 1928 στο Βερολίνο από πατέρα Ρώσο, Εβραίο, αναρχικό και μητέρα δημοσιογράφο, ακτιβίστρια.

Η Togliatti επιφάνεια είναι μία αλγεβρική επιφάνεια πέμπτου βαθμού. Η εικόνα αναπαριστά ένα κομμάτι του πραγματικού γεωμετρικού τόπου. This Togliatti surface is an algebraic surface of degree five. The picture represents a portion of its real locus.

Έχει τιμηθεί με το Βραβείο Fields, το αντίστοιχο του Βραβείου Νόμπελ για την επιστήμη των Μαθηματικών. Υπήρξε πρωτοπόρος στη διατύπωση της θεωρίας της αλγεβρικής τοπολογίας και κεντρικό πρόσωπο στη διαμόρφωση της θεωρίας της αλγεβρικής γεωμετρίας.

Πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στη Γαλλία, αν και θεωρούσε τον εαυτό του απάτριδα. Το 1970 αποχώρησε για πολιτικούς λόγους από το Ινστιτούτο Ανωτάτων Επιστημονικών Σπουδών, όπου δίδαξε και πραγματοποίησε το μεγαλύτερο μέρος του έργου του, και επικεντρώθηκε σε πολιτικά ζητήματα Συνταξιοδοτήθηκε επισήμως το 1988 και αργότερα μετοίκησε στη νότιο-δυτική Γαλλία, όπου έζησε σε συνθήκες απομόνωσης.