Τα πρώτα άστρα του Σύμπαντος άργησαν να ανάψουν. Stars are younger: 'Reionization' is more recent than predicted

Η εποχή κατά την οποία εμφανίστηκαν τα πρώτα άστρα υπολογίστηκε από τον χάρτη της πόλωσης της ακτινοβολίας CMB (λεπτομέρεια). This is a visualization of the polarization of the Cosmic Microwave Background, or CMB, as detected by ESA's Planck satellite on a small patch of the sky measuring 20º across. Credit: ESA and the Planck Collaboration

Ευρωπαϊκό τηλεσκόπιο που χαρτογράφησε μια αρχέγονη λάμψη που πλημμυρίζει ακόμα και σήμερα όλο τον ουρανό αποκαλύπτει ότι τα πρώτα άστρα γεννήθηκαν 550 εκατομμύρια χρόνια μετά τη Μεγάλη Έκρηξη, περίπου 100 εκατομμύρια χρόνια αργότερα σε σχέση με προηγούμενες εκτιμήσεις.

Η πρώτη λάμψη

This is a visualization of the polarization of the Cosmic Microwave Background, or CMB, as detected by ESA's Planck satellite on a small patch of the sky measuring 20º across. Credit: ESA and the Planck Collaboration

Από το 2009 έως το 2013, το ευρωπαϊκό διαστημικό τηλεσκόπιο Planck χαρτογράφησε τη λεγόμενη «μικροκυματική ακτινοβολία υποβάθρου, ή CMB, μια λάμψη που γέμισε τα πάντα όταν το Σύμπαν έγινε ξαφνικά διαφανές, 380.000 χρόνια μετά τη γέννησή του.

Χάρη στη διαστολή του Σύμπαντος, η λάμψη αυτή καλύπτει σήμερα ολόκληρο τον ουρανό στο φάσμα των μικροκυμάτων. Η γέννηση των πρώτων άστρων, η οποία σηματοδότησε το τέλος του «κοσμικού Μεσαίωνα» άφησε ίχνη σε αυτή την ακτινοβολία, τα οποία επέτρεψαν στους ερευνητές του Planck να προσδιορίσουν πότε συνέβη αυτό στην ιστορία του Σύμπαντος. Τα αποτελέσματα δημοσιεύονται σε μια σειρά από άρθρα, τα οποία είναι διαθέσιμα στο δικτυακό τόπο της ευρωπαϊκής διαστημικής υπηρεσίας ESA.

Αρχέγονη σούπα

Impression: The first stars would have been unwieldy behemoths that burnt brief but brilliant lives.

Λίγα δευτερόλεπτα μετά τη γέννησή του, το Σύμπαν ήταν μια υπέρθερμη, πυκνή σούπα από ελεύθερα σωματίδια, κυρίως πρωτόνια, ηλεκτρόνια και νετρίνα. Σε αυτή τη συνωστισμένη κατάσταση, το φως δεν μπορούσε να ταξιδέψει μακριά πριν συγκρουστεί με κάποιο ηλεκτρόνιο. Αυτό σήμαινε ότι το Σύμπαν ήταν πρακτικά αδιαφανές στα φωτόνια και θα φαινόταν άκρως ομιχλώδες.

Με την πάροδο του χρόνου, καθώς το Σύμπαν διαστελλόταν, τα σωματίδια αραιώθηκαν αρκετά ώστε να μην συγκρούονται με τόσο υψηλή συχνότητα. Αυτό είχε δύο συνέπειες: πρώτον, τα πρωτόνια μπορούσαν επιτέλους να συνδυαστούν με ηλεκτρόνια και να δημιουργήσουν ουδέτερα άτομα. Δεύτερον, τα φωτόνια ήταν πλέον ελεύθερα να ταξιδέψουν, και το Σύμπαν έγινε διαφανές. Το υπόλειμμα αυτής της πρώτης λάμψης που γέμισε τα πάντα, περίπου 380.000 χρόνια μετά τη Μεγάλη Έκρηξη, είναι αυτό που σήμερα ονομάζουμε CMB.

Εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια αργότερα, το άναμμα των πρώτων άστρων άφησε σημάδια στην ακτινοβολία υποβάθρου. Τα γιγάντια αλλά βραχύβια αυτά άστρα εξέπεμψαν ακτινοβολία που εκδίωξε ηλεκτρόνια από ουδέτερα άτομα υδρογόνου και δημιούργησε έτσι ιόντα.

Το στάδιο αυτό ονομάζεται «επανιονισμός» του Σύμπαντος, αφού ουδέτερα άτομα υδρογόνου διασπάστηκαν στα ιόνα -πρωτόνια και ηλεκτρόνια- από τα οποία είχαν σχηματιστεί εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια νωρίτερα.

Πόλωση

The history of the Universe.

Τα ηλεκτρόνια που απελευθερώθηκαν από αυτή τη διαδικασία μπορούσαν και πάλι να συγκρουστούν με τα φωτόνια της ακτινοβολίας CMB. Η αλληλεπίδραση αυτή πόλωσε την CMB, άλλαξε δηλαδή τα επίπεδα στα οποία ταλαντώνεται το κύμα της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας.

Το τηλεσκόπιο Plank μπόρεσε να ανιχνεύσει αυτά τα μοτίβα πόλωσης του φωτός, και αποκάλυψε έτσι πότε άρχισε ο επανιονισμός του Σύμπαντος μετά τη γέννηση των πρώτων άστρων.

«Από τις μετρήσεις μας στου πιο μακρινούς γαλαξίες και κβάζαρ, γνωρίζουμε ότι η διαδικασία του επανιονισμού ολοκληρώθηκε όταν το Σύμπαν ήταν περίπου 900 εκατομμυρίων ετών. Όμως ο μόνος τρόπος να μάθουμε πότε ξεκίνησε είναι τα δεδομένα της CMB» λέει ο Γιώργος Ευσταθίου του Πανεπιστημίου του Κέμπριτζ, μέλος της ερευνητικής ομάδας.

Τα δεδομένα του Planck έχουν κρίσιμη σημασία για τη μελέτη των πρώτων σταδίων στην εξέλιξη του Σύμπαντος, καθώς μια προηγούμενη ανάλυση της CMB από την αμερικανική αποστολή WMAP είχε δώσει διαφορετικά αποτελέσματα, σύμφωνα με τα οποία ο επανιονισμός ξεκίνησε νωρίτερα, περίπου 450 εκατ. χρόνια μετά το «Μπιγκ Μπάνγκ».

Οι χάρτες

O χάρτης πόλωσης της ακτινοβολίας CMB σε ολόκληρο τον ουρανό. This is a visualization of the polarization of the Cosmic Microwave Background, or CMB, as detected by ESA's Planck satellite over the entire sky. Credit: ESA and the Planck Collaboration

Οι χάρτες του Planck έχουν μεγαλύτερη ανάλυση και θεωρούνται μακράν πιο αξιόπιστοι σε σχέση με το WMAP. Εκτός όμως του ότι έδωσαν νέα στοιχεία για τα πρώτα άστρα, τα δεδομένα της ευρωπαϊκής αποστολή έχουν επιτρέψει τον ακριβή προσδιορισμό της ηλικίας του Σύμπαντος στα 13,8 εκατομμύρια χρόνια, και προσέφεραν αρκετά ακόμα στοιχεία για την εξέλιξή του.

Το τηλεσκόπιο έπαψε να λειτουργεί το 2012, όταν τέλειωσε το απόθεμα υγρού αζώτου, ωστόσο η ανάλυση των αποτελεσμάτων δεν έχει τελειώσει.  Μεταξύ άλλων, οι ερευνητές ελπίζουν να βρουν στα δεδομένα απαντήσεις για το μυστήριο της σκοτεινής ύλης, ενός αόρατου, μυστηριώδους υλικού που γεμίζει το Σύμπαν.

Being built now: The James Webb telescope will conduct a survey of the first galaxies and their stars.

Ακόμα, ελπίζουν να βρουν ίχνη του λεγόμενου πληθωρισμού, μια φάση απότομης διόγκωσης του Σύμπαντος, ένα κλάσμα του δευτερολέπτου μετά τη Μεγάλη Έκρηξη. Και όσον αφορά τα  πρώτα άστρα και τους πρώτους γαλαξίες, τα ευρήματα του Planck δημιουργούν αισιοδοξία ότι θα μπορέσουμε να δούμε αυτά τα αρχέγονα σώματα με την επόμενη γενιά τηλεσκοπίων, όπως το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb που θα διαδεχθεί το Hubble.

Οι δορυφόροι του Δία έδωσαν... ραντεβού. Hubble snaps rare images of three moons crossing Jupiter

Καταγράφηκε ένα σπάνιο φαινόμενο στον μεγαλύτερο πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος. Two of Jupiter's smaller moons, Amalthea and Thebe, passed in front of the giant planet in the midst of the triple-moon conjunction. The planets and their shadows are labeled above. Credit: NASA, ESA and Z. Levay (STScI/AURA)

Ένα σπάνιο φαινόμενο που λαμβάνει χώρα στο σύστημα του Δία κατέγραψε το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble. Πρόκειται για μια σύνοδο τριών μεγάλων δορυφόρων του μεγαλύτερου πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος.

This annotated image hows the positions of three moons (and some of their shadows) as the three-moon transit comes to an end. Credit: NASA, ESA and the Hubble Heritage Team (STScI/AURA)

Το Hubble κατέγραψε τη σύνοδο της Ευρώπης, της Καλλιστώ και της Ιούς η οποία συνέβη σε απόσταση περίπου ενός δισ. χλμ από τη Γη και γίνεται μόλις μια ή το πολύ δύο φορές ανά δεκαετία.

Η σύνοδος των τριών φεγγαριών έγινε στις 23 Ιανουαρίου και η NASA έδωσε στη δημοσιότητα τόσο εικόνες όσο και ένα βίντεο από το φαινόμενο.

Άνδρες χαμένοι στη... μετάφραση. She thinks friends, he thinks sex

Édouard Manet, Un bal masqué à l'Opéra, detail, 1873. Εδώ και αιώνες οι άνδρες παρερμηνεύουν τα μηνύματα των γυναικών προσδίδοντάς τους σεξουαλικό νόημα. Men and women constantly misunderstand each other when it comes to the difference between being friends or sexual partners. But is that also true in a sexually liberal country where gender equality is strong -- like Norway? The answer, surprisingly, is yes.

Το έργο το έχουμε δει αλλεπάλληλες φορές: η γυναίκα χαμογελάει και ο άνδρας πιστεύει ότι της αρέσει και προσπαθεί να την προσεγγίσει. Η γυναίκα, πάλι, μεταφράζει τις κινήσεις του ως φιλικές και η παρερμηνεία πάει λέγοντας.

Νορβηγοί επιστήμονες αποφάσισαν να μελετήσουν τις συμπεριφορές των δύο φύλων, με σκοπό να καταλήξουν στη ρίζα του προβλήματος. Βάσει των ευρημάτων τους, όλα ξεκινούν από τη δικτύωση του ανδρικού εγκεφάλου ο οποίος είναι φτιαγμένος για να λαμβάνει τα λάθος μηνύματα.

Εξελικτική η σεξουαλική «ερμηνεία»

Edgar Degas, Admiration, 1876-1877. Monotype à l'encre noire, 21,5x16 cm, Paris, Bibliothèque d'Art et d'Archéologie.

Σύμφωνα με τους ειδικούς του Νορβηγικού Πανεπιστημίου Επιστήμης και Τεχνολογίας (NTNU) στο Τροντχάιμ, από εξελικτική άποψη και με στόχο τη διαιώνιση του είδους τα αρσενικά αναζητούν ευκαιρίες σεξουαλικής συνεύρεσης. Προκειμένου να προσελκύσει μια γυναίκα, ο σύγχρονος άνδρας καλείται να επενδύσει χρόνο και χρήμα, γεγονός που μπορεί να μην οδηγήσει στο... κρεβάτι. Το κόστος όμως σε περίπτωση που δεν προσπαθήσει να «κυνηγήσει» μια γυναίκα είναι ακόμη μεγαλύτερο, κατά τους ειδικούς, καθώς σε αυτή την περίπτωση δεν θα καταφέρει ποτέ να φτάσει στην πολυπόθητη αναπαραγωγή.

«Το αναπαραγωγικό "fitness" ενός άνδρα, δηλαδή το πόσους απογόνους θα αποκτήσει, εξαρτάται από τον αριθμό των γυναικών με τις οποίες θα καταφέρει να τεκνοποιήσει. Ωστόσο η συγκεκριμένη συνταγή δεν είναι αποτελεσματική στην περίπτωση των γυναικών» λέει ο ερευνητής δρ Μονς Μπεντίξεν. Αυτό, όπως εξηγεί ο ίδιος, συμβαίνει ακριβώς επειδή η γυναίκα-μητέρα, εξελικτικά, έχει θέσει τον πήχη πολύ ψηλά για την εξεύρεση του ιδανικού συντρόφου και πατέρα των παιδιών της. Κάτι τέτοιο μεταφράζεται στο ότι οι γυναίκες έχουν αναπτύξει ένα σύστημα επικοινωνίας όπου τα σεξουαλικά μηνύματα είναι ξεκάθαρα.

«Παρά το γεγονός ότι οι συγκεκριμένες διεργασίες λαμβάνουν χώρα ασυνείδητα, είμαστε σε θέση να μετρήσουμε τα αποτελέσματα από εμπειρική άποψη» αναφέρει ο ειδικός.

Φίλοι με... προνόμια;

Ένα χαμόγελο και ένα αστείο από την πλευρά των γυναικών δεν αποτελούν δείγμα ερωτικού ενδιαφέροντος, υποστηρίζουν οι επιστήμονες. Imagine the following scenario: a woman and a man are having a conversation. She is interested in the conversation, and is friendly, smiling and warm. He interprets her behaviour as sexual interest. Credit: © Antonioguillem / Fotolia

Στο πλαίσιο της μελέτης των νορβηγών επιστημόνων, έλαβαν μέρος συνολικά 308 ετεροφυλόφιλοι εθελοντές ηλικίας 18-30 ετών. Οι ερευνητές ζήτησαν από τις γυναίκες (που άγγιζαν το 59% των εθελοντών) να αναφερθούν σε αντίστοιχες εμπειρίες που είχαν κατά τη διάρκεια του τελευταίου έτους.

Οι μεμονωμένες εμπειρίες όπου η φιλική συμπεριφορά απέναντι σε έναν άνδρα είχε παρερμηνευθεί ως σεξουαλικό ενδιαφέρον άγγιζαν τις 3,5 ανά εθελόντρια. Στην περίπτωση των ανδρών πάλι, οι αντίστοιχες περιορίζονταν σημαντικά αριθμητικά.

«Τα αποτελέσματα της μελέτης είναι απόλυτα φυσιολογικά από εξελικτική πλευρά» υπογραμμίζει ο δρ Μπεντίξεν. «Αυτό που είναι πραγματικά εντυπωσιακό είναι το γεγονός ότι τα αποτελέσματα της μελέτης μας είναι πανομοιότυπα με εκείνα μιας αμερικανικής μελέτης του 2003 - αν αναλογιστεί κανείς ότι η Νορβηγία είναι μια από τις χώρες με τη μεγαλύτερη ισότητα ανάμεσα στα δύο φύλα».

«Το γεγονός ότι η υπόθεση της εξελικτικής ψυχολογίας προκύπτει ακόμη και όταν μια τέτοια μελέτη πραγματοποιείται σε μια κοινωνία με ισχυρή ισότητα ανάμεσα στα δύο φύλα αποδυναμώνει την πεποίθηση πως οι κοινωνικοί ρόλοι ανδρών και γυναικών καθορίζουν την ψυχολογία τους σε τέτοιες καταστάσεις» ξεκαθαρίζει ο ίδιος.

Σε επόμενη φάση, οι ερευνητές σκοπεύουν να συλλέξουν δεδομένα από μαθητές και φοιτητές ηλικίας 16-19 ετών, για να δουν κατά πόσο τα ευρήματά τους ισχύουν και στην περίπτωση της συγκεκριμένης ηλικιακής κατηγορίας ή κατά πόσο οποιεσδήποτε διαφοροποιήσεις θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε κρούσματα σεξουαλικής παρενόχλησης.

«Αν και η εξελικτική ψυχολογία και τα ευρήματά μας αποκαλύπτουν ότι η ανάρμοστη συμπεριφορά των ανδρών είναι υπαρκτή, αυτό δεν σημαίνει πως οι επιστήμονες του κλάδου επευφημούν κάτι τέτοιο. Μπορούν να ληφθούν πολύτιμα μέτρα κατά της σεξουαλικής παρενόχλησης. Θα βοηθούσε αν διδάσκαμε τους άνδρες ότι μια γυναίκα που γελάει, αστειεύεται, στέκεται κοντά ή ακουμπάει έναν άνδρα στο μπράτσο δεν σημαίνει πως εκφράζει σεξουαλικό ενδιαφέρον» καταλήγει ο δρ Μπεντίξεν.

Kαλλιόπη Εξάρχου, «Ωραία ως Έρημος»

Federico Zandomeneghi, Homage to Toulouse-Lautrec, 1917

Τι δουλειά έχω εγώ

με τους αρματωμένους;

Ούτε τα όπλα τους θέλω

ούτε το κακό τους

Με βαραίνουν

και δεν αντέχω

Ανυπόφορα φορτία

Και γέρνω

Γερνώ

Εγείρομαι

ξημερώματα

στις όχθες

της εκλαμπρότατης αυγής

μέχρι

να νυχτώσει και πάλι

μοναξιά

ως Έρημος

Ανυπεράσπιστη

Ανεπίστρεπτη

Ωραία

ως Θάνατος

Jean Béraud, L'escrimeuse, The Swordswoman

Kαλλιόπη Εξάρχου, "Μάχιμα χείλη", Σοκόλη 2014

Δεκαετίες μετά την ανακάλυψή του, τα πρώτα κοντινά του Πλούτωνα. NASA Spacecraft Returns New Images of Pluto En Route to Historic Encounter

Ο Πλούτωνας και ο Χάροντας, ένα από τα πέντε φεγγάρια του. The image of Pluto and its moon Charon, taken by NASA’s New Horizons spacecraft, was magnified four times to make the objects more visible. Over the next several months, the apparent sizes of Pluto and Charon, as well as the separation between them, will continue to expand in the images. Image Credit: NASA/JHU APL/SwRI

«Ο πατέρας μου θα είχε ενθουσιαστεί» λέει η κόρη του Κλάιντ Τόμπω, ο οποίος ανακάλυψε τον Πλούτωνα το 1930. Στην επέτειο των 106 ετών από τη γέννηση του αστρονόμου, η αποστολή New Horizons της NASA, η πρώτη που θα επισκεφθεί τον Πλούτωνα, μετέδωσε τις πιο κοντινές εικόνες του πλανήτη-νάνου που έχουν ληφθεί ως σήμερα. Οι νέες εικόνες, τραβηγμένες από απόσταση περίπου 200 εκατομμυρίων χιλιομέτρων, δείχνουν μόνο δύο μικρές φωτεινές κηλίδες, τον Πλούτωνα και τον μεγαλύτερο από τους πέντε δορυφόρους του, τον Χάροντα. Κι όμως, οι εικόνες είναι μακράν καλύτερες από αυτές που μπορούν να προσφέρουν τα σημερινά τηλεσκόπια -ακόμα και για το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble, ο Πλούτωνας έχει διαστάσεις μερικών μόνο εικονοστοιχείων.

Η αποστολή

Η αποστολή New Horizons της NASA μετέδωσε τις πιο κοντινές εικόνες του πλανήτη-νάνου που έχουν ληφθεί ως σήμερα. Artist’s concept of NASA’s New Horizons spacecraft as it passes Pluto and Pluto’s largest moon, Charon, in July 2015. Image Credit: NASA/JHU APL/SwRI/Steve Gribben

Στις 14 Ιουλίου, όταν το New Horizons περάσει από τον Πλούτωνα σε ελάχιστη απόσταση 10.000 χιλιομέτρων, θα μεταδώσει εικόνες της επιφάνειας με ανάλυση περίπου 100 μέτρων ανά εικονοστοιχείο. Θα είναι η πρώτη και τελευταία ευκαιρία -το New Horizons, το οποίο εκτοξεύτηκε το 2006, είναι το ταχύτερο σκάφος που έχει εκτοξευτεί ποτέ στο βαθύ Διάστημα, και πλησιάζει τώρα τον στόχο του με ταχύτητα 13 χιλιομέτρων ανά δευτερόλεπτο. Δεν υπάρχει τρόπος να επιβραδύνει, και θα προσπεράσει τον Πλούτωνα για πάντα.

Clyde Tombaugh: Discoverer of Pluto February 4, 1906 to January 17, 1997.

«Ο πατέρας μου θα είχε ενθουσιαστεί με το New Horizons» σχολιάζει σε ανακοίνωση της NASA η Αν Τόμπω, κόρη του αμερικανού αστρονόμου Κλάιντ Τόμπω που ανακάλυψε επίσημα τον Πλούτωνα και πέθανε το 1997.

NASA’s New Horizons is the first mission to Pluto and the Kuiper Belt of icy, rocky mini-worlds on the solar system’s outer frontier. This animation follows the New Horizons spacecraft as it leaves Earth after its January 2006 launch, through a gravity-assist flyby of Jupiter in February 2007, to the encounter with Pluto and its moons in summer 2015. Image Credit: NASA/JHUAPL

«Το να βλέπει κανείς τον πλανήτη που ανακάλυψε και να μάθει περισσότερα· να μπορέσει να δει τα φεγγάρια του Πλούτωνα, αυτό θα τον είχε αφήσει έκπληκτο» είπε. Την εποχή του Τόμπω ο Πλούτωνας θεωρούνταν πλανήτης. Αυτό άλλαξε το 2006, όταν η Διεθνής Ένωση Αστρονομίας υποβίβασε το σώμα στη νέα κατηγορία των πλανητών νάνων, στην οποία ανήκουν ακόμα τέσσερα σώματα, όλα τους πέρα από την Τροχιά του Ποσειδώνα: Δήμητρα, Έριδα, Χαουμέα και Μακεμάκε.

Ο «Αφροαμερικανός» πίθηκος. Is this South America's first monkey? Fossils found in Amazon may be the first primates to cross the Atlantic from Africa

Εντοπίστηκε το πρώτο είδος πρωτεύοντος θηλαστικού της αμερικανικής ηπείρου που έφτασε εκεί από την Αφρική. A reconstruction of the 38 million year old Perupithecus ucayalensis (left) found in South America is shown above alongside a species it closely resembled - Talahpithecus parvus, that lived in Libya 39 milion years ago. Credit: Ron Blakey

Στις όχθες ενός ποταμού στο Περού εντοπίστηκαν απολιθώματα ενός αρχαίου είδους πιθήκου που ζούσε στην αμερικανική ήπειρο. Ειδικοί του Μουσείου Φυσικών Επιστημών της Αργεντινής και του Μουσείου Φυσικής Ιστορία του Λος Άντζελες που μελέτησαν τα απολιθώματα υποστηρίζουν ότι πρόκειται για ένα άγνωστο μέχρι στιγμής είδος που ζούσε πριν από 36 εκ. έτη στην αμερικανική ήπειρο και δεν είναι μόνο το αρχαιότερο είδος πιθήκου της ηπείρου που έχει εντοπιστεί μέχρι σήμερα αλλά πιστεύεται ότι είναι το αρχαιότερο είδος πρωτεύοντος θηλαστικού που πάτησε το πόδι του στην Αμερική.

Καλλιτεχνική απεικόνιση του πρώτου πιθήκου της Αμερικής ο οποίος έφτασε εκεί από την Αφρική. This artists impression of Perupithecus ucayaliensis shows that the small primate may have looked like. Credit: Jorge Gonzalez

Το νέο είδος ονομάστηκε Perupithecus ucayaliensis και έχει ηλικία δέκα εκ. έτη μεγαλύτερη από εκείνη του μέχρι σήμερα αρχαιότερου είδους πιθήκων της Αμερικής τα απολιθώματα του οποίου είχαν εντοπιστεί στη Βολιβία. 

The scientists examined fossilised teeth (above) that were found found in the Peruvian Amazon in Santa Rosa.

Οι παλαιοντολόγοι πιστεύουν ότι τα πρώτα θηλαστικά έφτασαν από την Αφρική στην Νότιο Αμερική με φυσικές σχεδίες όταν η Νότιος Αμερική δεν είχε ακόμη συνδεθεί με τη Βόρειο Αμερική κάτι που συνέβη τελικά πριν από περίπου τρία εκ. έτη. Η μελέτη των ερευνητών δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Nature».  

Εκατοντάδες δισ. «αδέλφια» της Γης στον Γαλαξία. Are there 200 Billion Earth-like worlds in the Milky Way? Stars have an average of two habitable planets in orbit, study claims

Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι υπάρχουν αμέτρητοι πλανήτες σαν την Γη στον γαλαξία μας αλλά και το Σύμπαν. Australian scientists say our galaxy could be teeming with habitable worlds (illustration shown). If each star has an average of two planets, there will be 200 billion. They base this on a 200-year-old method called the Titius-Bode relation. This was used to predict some planets in our own solar system.

Μια νέα μελέτη ερευνητών στην Αυστραλία επιβεβαιώνει προηγούμενες που αναφέρουν ότι υπάρχει τεράστιος αριθμός αριθμός πλανητών με χαρακτηριστικά παρόμοια με αυτά της Γης στον γαλαξία μας, δηλαδή πλανητών φιλόξενων προς την ζωή.

Αμέτρητοι

Using the Titius-Bode relation, the researchers say there are an average of two planets in the habitable zone of each star. Also known as the goldilocks zone, this is the distance from a star where liquid water, crucial for life, can exist. This would suggest that are hundreds of billions of potentially habitable planets in the galaxy.

Τη νέα μελέτη πραγματοποίησαν επιστήμονες του Εθνικού Πανεπιστημίου της Αυστραλίας (ANU) οι οποίοι υποστηρίζουν ότι στην μεγάλη πλειοψηφία των άστρων του γαλαξία μας στα οποία έχει αναπτυχθεί ένα πλανητικό σύστημα υπάρχουν τουλάχιστον δύο πλανήτες που βρίσκονται στην λεγόμενη κατοικήσιμη ζώνη. Βρίσκονται δηλαδή σε απόσταση τέτοια από το μητρικό τους άστρο ώστε να μπορούν να αναπτυχθούν εκεί συνθήκες ευνοϊκές για την παρουσία  της ζωής.

The team look at multi-planet systems that were known to contain at least three planets, as detected by the Kepler space telescope (illustrated). 'We use a generalised Titius-Bode relation to predict the periods of 228 additional planets in 151 of these Kepler multiples,' the researchers wrote.

Οι ερευνητές κατέληξαν στα συμπεράσματα τους μελετώντας δεδομένα από τον «κυνηγό των πλανητών», το διαστημικό τηλεσκόπιο Kepler. Στο άρθρο τους που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Monthly Notices of the Royal Astronomy Society» υποστηρίζουν ότι υπάρχουν εκατοντάδες δισ. κατοικήσιμοι πλανήτες στον γαλαξίας μας και κατ' επέκταση αμέτρητοι τέτοιοι πλανήτες στο Σύμπαν. 

Predicted architectures of distant star systems. The solid red rectangles represent predicted exoplanets and their relative uncertainties. Image: Bovaird et al.

Έσπευσαν πάντως να σημειώσουν ότι αν και το Σύμπαν μοιάζει άκρως φιλικό για την ανάπτυξη ζωής εντούτοις δεν φαίνεται ότι είναι φιλικό στην ανάπτυξη ζωής με νοημοσύνη παρόμοια με του ανθρώπου αφού όπως τονίζουν αν υπήρχε ένας εξελιγμένος πολιτισμός σαν τον δικό μας είτε θα είχαμε έρθει με κάποιο τρόπο σε επαφή με αυτόν ή θα είχαμε εντοπίσει την παρουσία του.