Γιώργος Δάγλας, Καντάδες για ένα δαίμονα

Mikhail Vrubel, Demon Seated in a Garden, 1890.

Επιστρέφω,

να ράψω ερμητικά

τα μάτια των προδομένων

τα ράκη να φορέσω των μοναχών

και στους καταραμένους

την άφεση να δώσω.

Έρχομαι,

να πέσω εδώ στη μέση της αρένας

χωρίς αίμα και μνήμα,

χωρίς καθρέφτη κι ελπίδα,

χωρίς Αίγυπτο, Ακαρνανία και όρη.

Τα βήματα του θηρίου ακολουθώ

τη μυσταγωγία του ανομολόγητου έρωτα.

Ορκίζομαι στο όνομα των πλοίων

που δεν λύσαν ποτέ τα σκοινιά τους.

Εκλιπαρώ το τρύπιο βλέμμα,

ανοίγω τον στρόβιλο των νεκρών ημερών

Έρχομαι με τους τελευταίους να πέσω

εδώ στη μέση της αρένας. 

Jean Cocteau, Mains et pieds de plâtre attaquant des hommes au bord de la mer, 1926.

 ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Carlo Carrà, Les Cavaliers de l'apocalypse, Riders of the apocalypse, 1908.

Ακολουθώ τους ήχους των εκρήξεων

δεν έχω πλέον επιλογές

δεν έχω Άνοιξη

Στις δυναστείες δεν έχω θέση.

Ακολουθώ τα ίχνη

που άφησε το αίμα των εξεγερμένων,

τις κραυγές των φυλακισμένων συντρόφων,

φοράω τα ματωμένα πουκάμισα

κι αντίθετα στον άνεμό τους προχωράω.

Δεν έχω πλέον διλήμματα.

Ή με το δίκιο ή με την εξουσία. 

Jindrich Styrsky, Ubiquitous eye, 1936.

Ένα σκίτσο για τον ποιητή Γιώργο Δάγλα με την ευκαιρία της παρουσίασης του Βιβλίου του "Καντάδες για ένα δαίμονα" από τις εκδόσεις Φίλντισι. Διαβάζουν: H Ηθοποιός Δανάη Τζήμα ο Γιώργος Δάγλας και ο Άκανθος. Ακούγεται το τραγούδι "Σαν απόκληρος γυρίζω" με τον Β.Τσιτσάνη απο την ηχογράφηση του Radio France και ένα Ηπειρώτικο μοιρολόι με σόλο κλαρίνο.

Γιώργος Δάγλας, «Καντάδες για έναν δαίμονα», Εκδόσεις Φίλντισι, Σελίδες: 46. 

Ο «γυάλινος» κρατήρας του Άρη. Spectral Signals Indicating Impact Glass on Mars

Η πτώση αστεροειδούς δημιούργησε τον κρατήρα Alga στον Άρη και μαζί μεγάλες ποσότητες γυαλιού. Researchers have found deposits of impact glass preserved in Martian craters, including Alga Crater, shown here. The detection is based on data from the Compact Reconnaissance Imaging Spectrometer for Mars (CRISM) on NASA's Mars Reconnaissance Orbiter. In color coding based on analysis of CRISM spectra, green indicates the presence of glass. (Blues are pyroxene; reds are olivine.) Impact glass forms in the heat of a violent impact that excavates a crater. Impact glass found on Earth can preserve evidence about ancient life. A deposit of impact glass on Mars could be a good place to look for signs of past life on that planet. Image credit: NASA/JPL-Caltech/JHUAPL/Univ. of Arizona

Όταν πέφτει ένας αστεροειδής στην επιφάνεια ενός πλανήτη οι θερμοκρασίες και οι πιέσεις που δέχονται τα πετρώματα είναι ακραίες με αποτέλεσμα σε πολλές περιπτώσεις να μετατρέπονται σε γυαλί.  Νέες εικόνες του κρατήρα Alga στον Άρη που ελήφθησαν από τον δορυφόρο MRO της NASA αποκαλύπτουν ότι το... γυάλινο φαινόμενο συνέβη στον Alga. Με πράσινη απόχρωση εικονίζονται οι … γυάλινες περιοχές του κρατήρα. Η ανακάλυψη κρίνεται σημαντική γιατί είναι πιθανό το γυαλί αυτό να αποκαλύψει στους επιστήμονες νέα άγνωστα στοιχεία για το παρελθόν του Κόκκινου Πλανήτη.

Πες μου ποιον μήνα γεννήθηκες, να σου πω πόσο συχνά θα αρρωσταίνεις. Scientists Find Surprising Link Between Birth Month And Disease Risk

Ο μήνας που γεννήθηκε κάποιος ίσως παίζει ρόλο στη συχνότητα αλλά και το είδος των ασθενειών που θα αντιμετωπίσει. A new study may have just given you another reason to hate time and your mortality. Image credit: Pixabay

Ακούγεται λίγο σαν ένα είδος ιατρικής αστρολογίας, αλλά -καθ' όλα αξιοσέβαστοι- Αμερικανοί επιστήμονες βρήκαν ότι υπάρχει όντως συσχέτιση ανάμεσα στον μήνα που έχει γεννηθεί κάποιος και στην κατάσταση της υγείας του στην κατοπινή ζωή του. Έτσι, όσοι έχουν γεννηθεί τον Μάιο, κινδυνεύουν λιγότερο να αρρωστήσουν από οτιδήποτε, ενώ όσοι γεννήθηκαν Οκτώβριο, είναι οι πιο...γκαντέμηδες, αφού αυτοί είναι γενικά και οι πιο αρρωστιάρηδες.

Η μελέτη

Find out if your birth month has a certain disease attached to it thanks to this handy chart that's sure to make people with October birthdays very, very depressed. Image credit: Columbia University Medical Center

Ερευνητές του Ιατρικού Κέντρου και του Ινστιτούτου Επιστήμης Δεδομένων του Πανεπιστημίου Κολούμπια της Νέας Υόρκης, με επικεφαλής τον επίκουρο καθηγητή βιοϊατρικής πληροφορικής Νίκολας Τατονέτι, ανέλυσαν ιατρικά ιστορικά 1,7 εκατ. ασθενών και συσχέτισαν 1.688 ασθένειες με τον μήνα γέννησης κάθε ατόμου.

Η στατιστική ανάλυση έδειξε ότι για 55 παθήσεις υπάρχει σαφής συσχέτιση του σχετικού κινδύνου εμφάνισης της νόσου με τον μήνα γέννησης του ασθενούς. Οι ερευνητές διευκρίνισαν πάντως ότι δεν πρέπει να πανικοβάλλεται κανείς (ιδίως αν έχει γεννηθεί Οκτώβριο), καθώς ο σχετικός παράγων κινδύνου είναι μικρός, αν συγκριθεί με άλλους πολύ σοβαρότερους παράγοντες, όπως η κακή διατροφή και η έλλειψη σωματικής άσκησης.

Τα ευρήματα

LiveScience have created this handy infographic so you can quickly chart your risk of developing certain conditions depending on when you were born. Source: LiveScience

Προηγούμενες μικρότερες μελέτες για επιμέρους παθήσεις, όπως το άσθμα και η διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ), είχαν δείξει επίσης ότι υπάρχει συσχέτιση ανάμεσα στις νόσους αυτές και στην ημερομηνία γέννησης. Η νέα μελέτη, που είναι η μεγαλύτερη του είδους της μέχρι σήμερα, έδειξε ότι όντως ότι όσοι έχουν γεννηθεί Ιούλιο και Οκτώβριο, κινδυνεύουν περισσότερο από άσθμα, ενώ για τη ΔΕΠΥ ο κατ' εξοχήν μήνας κινδύνου είναι ο Νοέμβριος.

Οι γεννημένοι τον Μάρτιο κινδυνεύουν περισσότερο από διάφορες καρδιακές παθήσεις (όπως κολπική μαρμαρυγή, καρδιακή ανεπάρκεια και στένωση της μιτροειδούς βαλβίδας), καθώς και από καρκίνο του προστάτη. Οι γεννημένοι τον Ιανουάριο έχουν μεγαλύτερη τάση για υπέρταση και καρδιομυοπάθεια, οι γεννημένοι τον Φεβρουάριο για καρκίνο των πνευμόνων, οι γεννημένοι τον Απρίλιο για στηθάγχη και χρόνια ισχαιμία του μυοκαρδίου και οι γεννημένοι τον Σεπτέμβριο για συχνούς εμετούς.

Οι γεννημένοι τον Οκτώβριο κολλάνε πιο εύκολα λοιμώξεις του ανώτερου αναπνευστικού (π.χ. κρυολογήματα), καθώς και σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα, ενώ τους τσιμπάνε πιο συχνά διάφορα έντομα (ευτυχώς μη δηλητηριώδη!). Η ανακάλυψη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Journal of the American Medical Informatics Association».

Εντοπίστηκαν ερυθρά αιμοσφαίρια δεινοσαύρων! Blood cells and collagen discovered in 75 million-year-old dinosaur bones by chance

Η αναπάντεχη ανακάλυψη ανοίγει νέους δρόμους στη μελέτη τους. A team of paleontologists co-led by Drs Sergio Bertazzo and Susannah Maidment of Imperial College London has discovered what look like remnants of red blood cells and collagen fibers in 75-million-year-old dinosaur specimens. Density-dependent color scanning electron micrograph of an ungual claw of an indeterminate theropod dinosaur shows erythrocyte-like structures. Scale bar – 1 μm. Image credit: Sergio Bertazzo et al.

Επιστήμονες στη Βρετανία πιστεύουν ότι ανακάλυψαν πάνω σε οκτώ απολιθωμένα οστά, από διαφορετικούς δεινοσαύρους ηλικίας 75 εκατ. ετών, απομεινάρια ερυθρών κυττάρων αίματος, καθώς και κολλαγόνου, μιας πρωτεΐνης που αποτελεί το βασικό συστατικό στους συνδετικούς ιστούς των ζώων. Η ανακάλυψη δημιουργεί ελπίδες ότι κάτι ανάλογο μπορεί να βρεθεί και σε άλλα απολιθώματα. Όπως είναι ευνόητο η ανακάλυψη, αν επιβεβαιωθεί, θα ανοίξει νέους δρόμους στη μελέτη των δεινοσαύρων και στην αποκάλυψη πολλών μυστικών τους.

Η ανακάλυψη

Sergio Bertazzo, a biomedical physical scientist at Imperial College in London, examines a fossil at Natural History Museum in London in this undated handout photo provided by Laurent Mekul, June 9, 2015. Image credit: REUTERS/Laurent Mekul/Handout via Reuters

Ερευνητές, με επικεφαλής τη Σουζάνα Μέιντμεντ και τον Σέρτζιο Μπερτάτσο του Imperial College του Λονδίνου χρησιμοποίησαν σύγχρονα τρισδιάστατα ηλεκτρονικά μικροσκόπια, που επέτρεψαν την αποκάλυψη των μοριακών ιχνών της μη απολιθωμένης οργανικής ύλης πάνω στα απολιθώματα.

Αν και έχουν βρεθεί ξανά στο παρελθόν τέτοια οργανικά απομεινάρια πάνω σε σπάνια απολιθώματα καλοδιατηρημένων οστών, τώρα είναι η πρώτη φορά που η ανακάλυψη γίνεται σε κοινά απολιθώματα, που μάλιστα βρίσκονται σε ιδιαίτερα άσχημη κατάσταση, σε βαθμό που δεν είναι σαφές από ποιό ακριβώς ζώο προέρχονταν. Όλα τα απολιθώματα είχαν βρεθεί στον Καναδά και διατηρούνταν στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Λονδίνου για πάνω από έναν αιώνα, ώσπου ήλθε η στιγμή να αποκαλύψουν τα μυστικά τους. Όπως είπε ο Μπερτάτσο, μετά τη νέα ανακάλυψη, «η πιθανότητα να βρούμε οργανική ύλη σε απολιθώματα, είναι πια πολύ μεγαλύτερη από ό,τι θεωρείτο έως τώρα, τουλάχιστον στη μικροσκοπική κλίμακα».

Αντέχουν

Density-dependent color scanning electron micrograph of a rib fragment of an indeterminate dinosaur shows fibrous structures. Scale bar – 5 μm. Image credit: Sergio Bertazzo et al.

Εδώ και καιρό, οι επιστήμονες πίστευαν ότι τα μόρια των πρωτεϊνών δεν θα μπορούσαν να επιβιώσουν για πάνω από τέσσερα εκατομμύρια χρόνια. Φαίνεται όμως πως αυτό δεν συμβαίνει τελικά, σε μερικές τουλάχιστον περιπτώσεις. Πάντως θα χρειασθούν περαιτέρω αναλύσεις για να επιβεβαιώσουν ότι όντως πρόκειται για ερυθρά αιμοσφαίρια και κολλαγόνο.

Στην φωτογραφία ένα από τα απολιθώματα στα οποία είχαν «επιβιώσει» ερυθρά αιμοσφαίρια και κολλαγόνο. An ungual claw from an indeterminate theropod where the erythrocyte-like structures were found, is pictured in this undated handout photo provided by Laurent Mekul, June 9, 2015. Image credit: REUTERS/Laurent Mekul/Handout via Reuters

Η ανακάλυψη που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Nature Communications» μπορεί να φωτίσει, μεταξύ άλλων, το ερώτημα κατά πόσο οι δεινόσαυροι ήσαν θερμόαιμοι (με ταχύτερο μεταβολισμό) ή ψυχρόαιμοι. Μερικοί μάλιστα τολμηροί δεν αποκλείουν ότι κάποια στιγμή θα είναι δυνατό ανακαλυφθεί και DNA δεινοσαύρων γεγονός που θα ανοίξει την συζήτηση για το αν υπάρχει δυνατότητα κλωνοποίησης τους.

Νέα σημαντική ανακάλυψη

A new dinosaur species has been discovered in Wales, dating back 200 million years. The fossilised skeleton (a section is pictured) is described as a cousin of the Tyrannosaurus rex and is believed to be the earliest specimen of a Jurassic era dinosaur to be found in the world.

Παγκόσμιο επίκεντρο της παλαιοντολογίας είναι αυτές τις ώρες η Βρετανία αφού ταυτόχρονα με την ανακάλυψη των ερυθρών αιμοσφαιρίων και του κολλαγόνου δεινοσαύρων στο Λονδίνο ερευνητές από τα Πανεπιστήμια του Μάντσεστερ, του Πόρτσμουθ και του Εθνικού Μουσείου της Ουαλίας ανακοίνωσαν ότι ανακάλυψαν ένα άγνωστο είδος δεινοσαύρου που ζούσε πριν από 200 εκ. έτη στην Ουαλία.

Καλλιτεχνική απεικόνιση του σαρκοφάγου δεινοσαύρου που ζούσε πριν 200 εκ. έτη στην Ουαλία. The dinosaur also probably had a fuzzy coating (illustrated) of simple proto-feathers, as did many theropod dinosaurs, and this would have been used for insulation and possibly display purposes. It may also have had simple quill-like structures for defence.

Οι ερευνητές μελέτησαν απολιθώματα που ανακάλυψαν πέρυσι δύο κυνηγοί απολιθωμάτων στην παραλία Λάβερνοκ. Διαπίστωσαν ότι τα απολιθώματα ανήκουν σε ένα σαρκοφάγο θηρόποδο κοντινό συγγενή του Τυραννόσαυρου ρεξ. Η ανακάλυψη κρίνεται ως πολύ αξιόλογη για πολλούς λόγους. Πρόκειται για ένα από τα πρώτα είδη δεινοσαύρων που εμφανίστηκαν στη Γη γεγονός που από μόνο του είναι πολύ σημαντικό αφού φωτίζει την ιστορία και εξέλιξη τους. Είναι το πρώτο σαρκοφάγο θηρόποδο που εντοπίζεται στην Ουαλία γεγονός που επίσης θα προσφέρει νέα στοιχεία για την εξέλιξη της οικογένειας των θηροποδών δεινοσαύρων.

O ναός του Ποσειδώνα έγινε πλανητάριο! The Milky Way over the Temple of Poseidon

Ο ναός του Ποσειδώνα φωτίζει τον νυχτερινό ουρανό με μοναδικό τρόπο. What's that glowing in the distance? Although it may look like a lighthouse, the rays of light near the horizon actually emanate from the Temple of Poseidon at Cape Sounion, Greece. Some temple lights are even reflected in the Aegean Sea in the foreground. Although meant to be a monument to the sea, in this image, the temple's lights seem to be pointing out locations on the sky. For example, the wide ray toward the right fortuitously points toward the Lagoon Nebula in the central band of our Milky Way, which runs diagonally down the image from the upper left. Also, the nearly vertical beam seems to point toward the star clouds near the direction of the Wild Duck open cluster of stars. The featured image was taken less than three weeks ago. Image Credit & Copyright: Alexandros Maragos; Rollover Annotation: Judy Schmidt

Μια εκπληκτική φωτογραφία του νυχτερινού ουρανού πάνω από τον ναό του Ποσειδώνα στο Σούνιο έγινε viral τις τελευταίες ώρες. Τη φωτογραφία τράβηξε πριν από τρεις εβδομάδες ένας ταλαντούχος Έλληνας φωτογράφος και σκηνοθέτης και υπέπεσε στην αντίληψη της NASA η οποία την αναδημοσίευσε με σχόλια και ένα επιπλέον γράφημα με αποτέλεσμα η εικόνα να κάνει τον γύρο του διαδικτύου.

Την εικόνα τράβηξε ο Αλέξανδρος Μαραγκός που ανάμεσα στις άλλες δραστηριότητες του είναι συντάκτης του Momentum, ενός πολυθεματικού blog αφιερωμένο στον ανεξάρτητο κινηματογράφο που χρησιμοποιεί κάμερες HD DSLR. Στην φωτογραφία ο ναός του Ποσειδώνα μοιάζει σαν φάρος με τις ακτίνες φωτός να μοιάζουν σαν τροχιοδεικτικά σε ένα πεντακάθαρο νυχτερινό ουρανό όπου διακρίνονται όχι μόνο άστρα αλλά μεγάλες δομές του γαλαξία μας.

Το γράφημα όπου καταγράφονται όλα τα κοσμικά σώματα και αντικείμενα που υπάρχουν στην εικόνα.

«Μπορεί να μοιάζει σαν φάρος, οι ακτίνες φωτός στον ορίζοντα στην πραγματικότητα προέρχονται από τον ναό του Ποσειδώνα στο ακρωτήρι Σούνιο. Σε πρώτο πλάνο, λίγο από το φως του ναού αντανακλά στο Αιγαίο Πέλαγος. Αν και επρόκειτο να είναι ένα μνημείο στη θάλασσα, σε αυτή την εικόνα, τα φώτα του ναού φαίνεται να δείχνουν τοποθεσίες στον ουρανό» αναφέρει στο σχόλιο της φωτογραφίας η NASA δίνοντας στη δημοσιότητα ένα γράφημα στο οποίο καταγράφονται οι αστερισμοί, νεφελώματα και πλανήτες που αποτυπώνονται στον φωτογραφικό φακό.

Ζουμ στον Οδυσσέα του ηλιακού συστήματος. Crater Odysseus

Μια από τις νέες εικόνες της Τηθύος στην οποία δεσπόζει πραγματικά ο γιγάντιος κρατήρας Οδυσσέας. Like most moons in the solar system, Tethys is covered by impact craters. Some craters bear witness to incredibly violent events, such as the crater Odysseus (seen here at the right of the image). While Tethys is 660 miles (1,062 kilometers) across, the crater Odysseus is 280 miles (450 kilometers) across, covering about 18 percent of the moon's surface area. A comparably sized crater on Earth would be as large as Africa! This view looks toward the anti-Saturn hemisphere of Tethys. North on Tethys is up and rotated 42 degrees to the right. The image was taken in visible light with the Cassini spacecraft narrow-angle camera on April 11, 2015. Credit: NASA/JPL-Caltech/Space Science Institute

Το διαστημικό σκάφος Cassini που εξερευνά από το 2004 το σύστημα του Κρόνου πλησίασε την Τηθύ, ένα από τους δεκάδες δορυφόρους του πλανήτη και κατέγραψε νέες κοντινές, λεπτομερείς εικόνες από την παγωμένη επιφάνεια του. Στις νέες εικόνες ξεχωρίζει ο Οδυσσέας, ένας γιγάντιος κρατήρας που σχηματίστηκε μετά την πτώση κάποιου γιγάντιου αστεροειδούς στον παγωμένο δορυφόρο.

The 420 kilometer diameter Odysseus impact basin dominates Saturn's icy moon Tethys. This view shows the eastern two-thirds of Odysseus. Odysseus is relatively young, perhaps only 1 billion years old. It is therefore well preserved. The 2 to 3 kilometers high rim ridge defines the outer edge of the basin. The total depth from rim to floor is 8 kilometers, making Odysseus one of the deepest impact features in the Solar System. A rugged central mountain complex (at center right) forms a crude topographic ring rising 3 to 5 kilometers above the basin floor, roughly half way up to the level of the surrounding crater rim. Video is based on stereo topography derived from Cassini orbiter imaging data at 450 meters resolution. Image processing, stereo topography, and visualization were by Dr. Paul Schenk, Lunar and Planetary Institute, Houston.

Η Τηθύς έχει διάμετρο περίπου 1,065 χλμ και η επιφάνεια παρουσιάζει μεγάλη ποικιλομορφία. Στην Τηθύ υπάρχουν πολλοί κρατήρες. Ο μεγαλύτερος ονομάστηκε «Οδυσσέας» και έχει διάμετρο 450 χιλιόμετρα, δηλαδή καλύπτει ένα μεγάλο μέρος της επιφάνειας του δορυφόρου. Αν μεταφέρουμε αυτές τις αναλογίες στη Γη αν υπήρχε ένας τέτοιος κρατήρας θα είχε το μέγεθος της... Αφρικής!

Πετυχημένη δοκιμή του... UFO της NASA. NASA 'Flying Saucer' Launches to Test Mars Landing Tech

Ο ιπτάμενος δίσκος LDSD θα μεταφέρει στο Διάστημα μεγάλα φορτία αλλά και ανθρώπους. NASA's inflatable flying saucer, called the Low-Density Supersonic Decelerator, lifts off on the second test flight of Mars landing technologies on June 8, 2015. The inflatable decelerator also includes the largest supersonic parachute ever made by NASA. Credit: NASA TV

Η NASA έδωσε στη δημοσιότητα το βίντεο της πετυχημένης δοκιμής ενός επαναστατικού νέου διαστημικού σκάφους σε σχήμα ιπτάμενου δίσκου. Η δοκιμή πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα στις εγκαταστάσεις του πολεμικού ναυτικού των ΗΠΑ στο Καουάι της Χαβάης.

Spacecraft use multiple methods to slow down enough for a safe landing on Mars. See how Mars landings work in this Space.com infographic. Credit: By Karl Tate, Infographics Artist

To LDSD (Low Density Supersonic Decelerator) είναι ένα σκάφος σε σχήμα ιπτάμενου δίσκου που σε πρώτη φάση θα μεταφέρει εξοπλισμό και μεγάλου βάρους φορτία στο Διάστημα ενώ οι επιτελείς της NASA ευελπιστούν ότι στο μέλλον θα μπορεί να μεταφέρει και ανθρώπους σε άλλους πλανήτες.

Ο μηχανισμός

NASA's saucer-shaped Low-Density Supersonic Decelerator prototype is carried skyward by a high-altitude balloon during a Mars landing technology test flight from Kauai, Hawaii on June 8, 2015. Credit: NASA TV

Το μεγάλο εμπόδιο μέχρι σήμερα στη μεταφορά βαρύ φορτίου σε διαστημικά σκάφη είναι ότι τα υπάρχοντα συστήματα προσεδάφισης δεν μπορούν να συγκρατήσουν τα σκάφη με μεγάλο βάρος και η προσεδάφιση να γίνει ομαλά και με ασφάλεια. Το LDSD ενσωματώνει ένα νέο σύνθετο σύστημα προσεδάφισης το οποίο του επιτρέπει να μεταφέρει βαρύ φορτίο και να προσεδαφίζεται ομαλά.

Δείτε το εντυπωσιακό βίντεο της δοκιμής του ιπτάμενου δίσκου της NASA. NASA is launch testing its ‘Low-Density Supersonic Decelerator,’ known among its staff as the ‘flying saucer,’ with hopes that it will allow for human exploration of Mars in the near future. The landing system is designed to create a safe landing for a human mission to the red planet.

Το σύστημα αυτό που ονομάζεται «ουράνιος γερανός» (sky crane) αποτελείται από αλεξίπτωτα αλλά και πυραύλους ανάσχεσης ώστε η προσεδάφιση του σκάφους να γίνεται απόλυτα ομαλά. Στις δοκιμές του LDSD χρησιμοποιείται ένα αερόστατο που μεταφέρει το σκάφος σε ύψος δεκάδων χλμ και στη συνέχεια το απελευθερώνει. Όταν το σκάφος απελευθερώνεται ενεργοποιούνται πυραυλοκινητήρες με τους οποίους σταθεροποιεί την κίνηση του και την διαδικασία της καθόδου του.