Arts Universe and Philology

Arts Universe and Philology
The blog "Art, Universe, and Philology" is an online platform dedicated to the promotion and exploration of art, science, and philology. Its owner, Konstantinos Vakouftsis, shares his thoughts, analyses, and passion for culture, the universe, and literature with his readers.

Κυριακή 21 Οκτωβρίου 2012

Ποιος φοβάται τη Sally Mann; Who's afraid of Sally Mann;

Η Sally Mann γεννήθηκε το 1951 στο Lexington της Virginia και σπούδασε θεωρία της φωτογραφίας στο Praestegaard Film School και στο Ansel Adams Yosemite Workshop.

I want my work to be about the people and places that I love, in all their complexity…and the hope is that it will have a universal resonance in spite of being so personal. To that end, I’m not afraid to use lyricism, romance and intimacy which, like venom to the snake-handlers, offer terrible risk but also a ticket to transcendence.” – Sally Mann

Οι πρώτες της δουλειές το διάστημα 1971-1991, Dream Sequence, the Lewis Low portfolio, Portraits of women και Platinum Prints (που εκδίδονται όλες μαζί το 1994 υπό τον τίτλο Still Time) περνάνε σχετικά απαρατήρητες από κοινό και κριτικούς και η Mann δουλεύει για τα προς το ζειν, φωτογραφίζοντας γάμους και άλλες τελετές κατά παραγγελία.

Candy Cigarette, 1989.


Jessie at Nine, 1991.

Three Graces, 1994.

Η ίδια γίνεται γνωστή με τις ενότητες, Αt twelve: Portraits of young women (1988) και Immediate Family (1992). Εδώ, η Mann πραγματεύεται τα μπερδεμένα συναισθήματα που δημιουργεί το πέρασμα από την παιδική ηλικία στην εφηβεία, φωτογραφίζοντας τις κόρες της με έναν τρόπο που θα σχολιαστεί αντιφατικά και ενίοτε αρνητικά από τους θεωρητικούς και τους κριτικούς, μερικοί από τους οποίους την κατηγορούν ότι παράγει παιδική πορνογραφία. Οι φωτογραφίες της αναμειγνύουν την αθωότητα με τον ερωτισμό και την παιδική ανεμελιά με την βιωματική ενηλικίωση. 



If I could be said to have any kind of aesthetic, it’s sort of a magpie aesthetic – I just go and I pick up whatever is around. If you think about it, the children were there, so I took pictures of my children. It’s not that I’m interested in children that much or photographing them- it’s just that they were there…” – Sally Mann

Στον πρόλογο του Immediate Family γράφει: “Αυτές είναι οι φωτογραφίες των παιδιών μου. Κάποιες είναι υπαινικτικές, κάποιες μυθοπλαστικές και κάποιες τελείως φανταστικές. Οι περισσότερες όμως απεικονίζουν καθημερινές καταστάσεις που κάθε μητέρα έχει ζήσει. Φωτογραφίζω τα παιδιά μου όταν είναι θυμωμένα, άρρωστα, γυμνά, όταν μορφάζουν, όταν ποζάρουν.”

Οι κακές κριτικές και οι κατηγορίες περί παιδικής πορνογραφίας, θα αναγκάσουν την Mann να στραφεί κατόπιν σε διαφορετικά θέματα. Στις τελευταίες της δουλειές, Mother Land:Recent Georgia and Virginia Landscapes (1997), What remains (2003) και Deep South (2003) η Mann φωτογραφίζοντας με παλιές μηχανές και ταλαιπωρημένους φακούς, δημιουργεί ονειρικές εικόνες τοπίων, αντλώντας έμπνευση από το ρεύμα του πικτοριαλισμού και κυρίως από τους Watkins και O’Sullivan.

Στις περισσότερες δουλειές της, η Mann εμφανίζει και εκτυπώνει μόνη της, για να έχει τον απόλυτο έλεγχο των έργων της. Αξίζει επίσης να σημειωθεί οτι η Μann έχει πειραματιστεί με διαφορετικές μηχανές όλων των φορμά καθώς και με Polaroid, και ότι από την δεκαετία του 80 δουλεύει κυρίως με μηχανές μεγάλου φορμά, εκ των οποίων κάποιες είναι κατασκευασμένες στα τέλη του 19ου αιώνα.

To be able to take my pictures, I have to look, all the time, at the people and places I care about. And I must do so with both ardor and cool appraisal, with the passions of eye and heart, but in that ardent heart there must also be a splinter of ice.  Sally Mann. Photo: Annie Leibovitz

Έργα της φιλοξενούνται σε μερικά από τα σημαντικότερα μουσεία της Αμερικής. Το περιοδικό Time, την ονόμασε φωτογράφο της χρονιάς για το 2001. 

Εμπνευσμένη από την ζωή και το έργο της, είναι και η κινηματογραφική ταινία  “Βlood ties: the life and work of Sally Mann” του 1993.











Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου