Laurent Pernot: Η σύγχρονη κοινωνία έχει ανάγκη τα Ελληνικά! Laurent Pernot: Modern society needs the Greek language!

Apollo and Artemis. Tondo of an Attic red-figure cup by Brygos, potter, and the Briseis Painter, ca. 470 BC. Apollon et Artémis, tondo d'une coupe attique à figures rouges de Brygos (potier) et du Peintre de Briséis, v. 470 av. J.-C., musée du Louvre. M. Laurent Pernot a donné deux interviews à la presse grecque sur l’utilité du grec ancien dans le monde moderne. Ses propos, recueillis par Mme Alexandra Dimou, ont été publiés dans l’édition du dimanche d’Eleftherotypia, 5/1/2014, sous le titre «Η Ευρώπη οφείλει τεράστιο πολιτιστικό χρέος στην Ελλάδα» (www.enet.gr), et dans Pygmi, 12/4/2014, sous le titre «Η σύγχρονη κοινωνία έχει ανάγκη τα Ελληνικά» (www.pygmi.gr).

Η ελληνική γλώσσα, «το βιολί της ανθρωπότητας», όπως την χαρακτηρίζει η Αμερικανίδα συγγραφέας, Έλεν Κέλλερ, υπήρξε ανέκαθεν το όργανο ανάπτυξης και διάδοσης του ελεύθερου πνεύματος των Ελλήνων, η «κιβωτός» που ταξίδεψε σε όλον τον κόσμο φυλάσσοντας μέσα της αλλά ταυτόχρονα μοιράζοντας απλόχερα κάθε είδους μεγαλείο…

Εκτός ελλαδικού κράτους δίνεται τεράστιος αγώνας για την διατήρηση και εκ νέου εξάπλωση του ελεύθερου πνεύματος των Ελλήνων, μοναδικού αντίβαρου στον σκοταδισμό της παγκοσμιοποίησης. Εντός των τειχών δυσφημείται και χλευάζεται από δήθεν «μορφωμένους»…

Οι σύγχρονοι ψευτο-προοδευτιστές εφευρίσκουν συνεχώς νέα «κόλπα», προκειμένου να προκαλέσουν ανεπανόρθωτα πλήγματα στον φορέα αυτού του πνεύματος, που δεν είναι άλλος από την ελληνική γλώσσα. Αν μπορούσαν, μάλιστα, όχι μόνο θα την εξαφάνιζαν αλλά θα την έσβηναν παντελώς από την παγκόσμια ιστορία! Γιατί;

Ο Χρύσης επιχειρεί παρακαλώντας να εξαγοράσει την κόρη του από τον Αγαμέμνονα. Απουλιανός ερυθρόμορφος κρατήρας, περ. 360 - 350 π.Χ., Μουσείο του Λούβρου. Chryses attempting to ransom his daughter Chryseis from Agamemnon. Side A of an Apulian red-figure volute-crater, ca. 360 BC–350 BC, found in Taranto. Chrysès offre à Agamemnon une rançon pour sa fille Chryséis. Face A d'un cratère à volutes apulien à figures rouges, v. 360–350 av. J.-C., découvert à Tarente.

Γιατί γνωρίζουν αυτό ακριβώς… Τον όρο «παγκόσμιος»! Γιατί μόνο αυτός μπορεί να περιγράψει την πορεία της… Γιατί η Ιατρική, η Φιλοσοφία, η Ιστορία, η Αρχαιολογία, η Φυσική, τα Μαθηματικά, οι Τέχνες και κάθε τομέας της ανθρώπινης διανόησης το αποδεικνύει, κατακλυσμένος από τον χείμαρρο των λέξεών της.

Γιατί αυτή υπήρξε η βάση όλων των υπολοίπων γλωσσών. Και όσο κι αν κάποιοι προσπαθούν να την παραγκωνίσουν, να την αλλοιώσουν και να την εξαφανίσουν, πάντα θα υπάρχουν φωνές (και δυστυχώς κυρίως εκτός Ελλάδας) που θα την κρατούν ζωντανή και θα βροντοφωνάζουν την παγκόσμια εμβέλεια και συμβολή της.

Ο καθηγητής Laurent Pernot, επιφανής Γάλλος ελληνιστής και ακαδημαϊκός, καθηγητής Αρχαίας Ελληνικής Λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο του Στρασβούργου, διευθυντής του Ελληνικού Ινστιτούτου, μιλά για τη θέση της ελληνικής παιδείας και γλώσσας στην εκπαίδευση και στην ευρωπαϊκή κοινωνία και της ρητορικής στη σύγχρονη πολιτική σκηνή. Στο ελληνικό κοινό είναι γνωστός με το βιβλίο του «Η ρητορική στην αρχαιότητα», ταυτόχρονα όμως έχει εκδώσει πλήθος βιβλίων και άρθρων για την αρχαία Ελλάδα. Laurent Pernot en 2011. Laurent Pernot, né le 10 juillet 1955 à Saumur, est un professeur et historien français, spécialiste de la rhétorique grecque antique. Il est membre de l'Académie des inscriptions et belles-lettres depuis 2012.

Ένας εξ αυτών και ο Ελληνιστής Γάλλος Καθηγητής Αρχαίας Ελληνικής Λογοτεχνίας, στο Πανεπιστήμιο του Στρασβούργου, διευθυντής του Ελληνικού Ινστιτούτου, τέως πρόεδρος της Διεθνούς εταιρείας της Ιστορίας της ρητορικής (International Society for the History of Rhetoric) και ακαδημαϊκός Laurent Pernot, ο οποίος σε συνέντευξή του στην Διδάκτορα Κλασσικής Φιλολογίας, Αλεξάνδρα Δήμου για την θέση της ελληνικής παιδείας στην Ευρώπη, μεταξύ άλλων δήλωσε:

Ο Οδυσσέας και οι άνδρες του τυφλώνουν τον Πολύφημο (λεπτομέρεια πρωτοαττικού αμφορέως, περ. 650 π.Χ., Μουσείο Ελευσίνας). Funerary Proto-Attic Amphora. Odysseus and his men blinding the cyclops Polyphemus, circa 660 BC. Ulysse et Polyphème, détail d'une amphore protoattique, v. 650 av. J.-C., musée d'Éleusis.

«...η Ευρώπη οφείλει ένα τεράστιο χρέος στην Ελλάδα τόσο στον χώρο της διανόησης  όσο και του πολιτισμού (…) Eίναι σαφές πως οι Ευρωπαίοι πολίτες παραμένουν συνδεδεμένοι με τα ελληνικά, αν κρίνουμε από την επιτυχία που γνωρίζουν βιβλία αφιερωμένα στην αρχαία ελληνική σκέψη ή ακόμη από την επισκεψιμότητα των αρχαιολογικών χώρων στην Ελλάδα. Υπάρχει ακόμη μία επιθυμία για τα ελληνικά στην κοινωνία της Ευρώπης.

Η Ευρώπη σε ειδώλιο. Europa and Zeus transformed into a bull. Terracotta figurine from Boeotia, ca. 470 BC–450 BC.

Στην περίπτωση των χωρών την Δύσης, αυτή η δραστηριότητα περιλαμβάνει υποχρεωτικά τα ελληνικά και μάλιστα σε περίοπτη θέση. Η Ελλάδα μας προσφέρει τις πολιτισμικές αναφορές στους τομείς της αισθητικής, του ωραίου, της διανόησης και της πολιτικής, χωρίς τις οποίες οι πολίτες θα αδυνατούσαν να κατανοήσουν τον πολιτισμό μας. Προσφέρει τις ρίζες, την παράδοση, τη μνήμη, κι αυτό είναι χρήσιμο σε μια περίοδο κατά την οποία η Ευρώπη επιδιώκει  όλο και περισσότερο την ένωση και τη συνεργασία των πολιτών της. Αυτές τις ρίζες τις βλέπουμε κιόλας στο λεξιλόγιο: το ίδιο το όνομα της Ευρώπης κατ΄αρχήν είναι ελληνικό, όπως και οι λέξεις «δημοκρατία», «πολιτική», «οικονομία», «ιστορία», «φιλοσοφία», «θέατρο», «μαθηματικά», «βιολογία» κ.τ.λ., που έχουν περάσει στις ευρωπαϊκές γλώσσες. Δεν είναι τυχαίο ότι οι Ευρωπαίοι χρησιμοποιούν τις ίδιες λέξεις που προέρχονται από τα ελληνικά για να ονομάσουν τους πιο σημαντικούς τομείς στη ζωή τους. Αυτές οι λέξεις δεν είναι απολιθώματα, αντιθέτως περιγράφουν έναν τρόπο συμβίωσης των ανθρώπων στο παρόν και το μέλλον».

Ο Laurent Pernot με το ξίφος του ακαδημαϊκού. Αυτό που διακρίνει τον κ. Pernot είναι ο ενθουσιασμός του να κάνει γνωστό τον ελληνικό πολιτισμό στον μη ειδικό αναγνώστη. Εδώ και χρόνια δραστηριοποιείται για τη διατήρηση των λογοτεχνικών σπουδών στην εκπαίδευση (είναι πρόεδρος της οργάνωσης «Διατήρηση των λογοτεχνικών σπουδών», που ίδρυσε η Jacqueline de Romilly) και προσπαθεί να κάνει γνωστή την αρχαία ελληνική ρητορική στο ευρύ κοινό. Επιστέγασμα της πορείας του, η εκλογή του, το 2012, στη Γαλλική Ακαδημία. Ως ελληνιστής και διανοούμενος παγκοσμίου κύρους αποτελεί σημαντικό πρεσβευτή του ελληνικού πολιτισμού στον κόσμο. Laurent Pernot en décembre 2013.

Την ίδια στιγμή που τέτοιοι άνθρωποι, οι οποίοι έχουν αφιερώσει μεγάλο μέρος της ζωής τους στην έρευνα, εξυψώνουν την ελληνική γλώσσα και μαρτυρούν την τεράστια σημασία της, χωρίς «εθνικιστικά κίνητρα» -για να προλάβουμε μερικούς-, στην Ελλάδα η ίδια αυτή γλώσσα κατακρεουργείται από δήθεν ειδήμονες, οι οποίοι προσπαθούν με κάθε αθέμιτο μέσο να την ξεριζώσουν από μέσα μας, χαρακτηρίζοντάς την ως κάτι το παλιομοδίτικο, το στριφνό και το άχρηστο.

Πρωτεργάτες, άνθρωποι άσχετοι τόσο σε θέματα παιδείας όσο και ιστορίας, οι οποίοι υποστηρίζουν (και σίγουρα όχι από αφέλεια ή ελλιπή γνώση) την αφαίρεσή της από τα σχολεία, καθώς πρόκειται, σύμφωνα με τα λεγόμενά τους, για γλώσσα νεκρή, που δυσκολεύει τα παιδιά και τους προκαλεί σύγχυση.

Ας δούμε ποια είναι η άποψη του καθηγητή Pernot:

Europa and the bull. Terracotta group from Athens, 480–460 BC.

«…Μπορούμε να διακρίνουμε μία υποχώρηση της γνώσης της αρχαίας ελληνικής γλώσσας και της επαφής με την ελληνική παράδοση, αλλά και των λατινικών και των λογοτεχνικών σπουδών γενικά. Ωστόσο, οι Ευρωπαίοι πολίτες παραμένουν συνδεδεμένοι με τα ελληνικά, διαβάζουν βιβλία αφιερωμένα στην ελληνική σκέψη και επισκέπτονται τις αρχαιότητες. Η υποχώρηση οφείλεται σε ενός είδους ωφελιμισμό εκείνων που αναζητούν για τους ίδιους ή για τα παιδιά τους δραστηριότητες που νομίζουν πως εγγυώνται την άνεση, την ευδαιμονία και την υλική επιτυχία. Όμως η αντίθεση ανάμεσα στην αρχαία παιδεία και την πρακτική χρησιμότητα δεν είναι τόσο απόλυτη όσο φαίνεται. Η χρησιμότητα του ελληνικού πολιτισμού είναι εμφανής σε πολλά επίπεδα. Κανένας αξιόλογος πολιτισμός δεν αναπτύσσεται χωρίς παιδεία και πολιτισμικές αναφορές. Η Ελλάδα μας προσφέρει τις αναφορές στους τομείς της αισθητικής, της διανόησης και της πολιτικής, ώστε οι πολίτες να κατανοήσουν τον πολιτισμό μας. Προσφέρει τις ρίζες, την παράδοση, τη μνήμη σε μια περίοδο όπου επιδιώκεται η ένωση και η συνεργασία των πολιτών της Ευρώπης. Το ίδιο το όνομα της Ευρώπης είναι ελληνικό, λέξεις όπως «δημοκρατία», «ιστορία», «μαθηματικά», κτλ. πέρασαν στις ευρωπαϊκές γλώσσες. Οι Ευρωπαίοι χρησιμοποιούν, όχι τυχαία, λέξεις προερχόμενες από τα ελληνικά (ή τα λατινικά) στους σημαντικότερους τομείς της ζωή τους. Αυτές δεν είναι απολιθώματα, περιγράφουν έναν τρόπο συμβίωσης των ανθρώπων στο παρόν και το μέλλον. Ακόμη, η Καινή Διαθήκη είναι γραμμένη στα ελληνικά και όσο υπάρχουν χριστιανοί, θα χρειάζονται πάντοτε ελληνιστές για να την ερμηνεύουν.»

Teaching of Music. In the center, a boy before his seated teacher who looks into his opened roll. The boy seems to be reciting, the teacher checking. On the roll: MOISA MOI / A[N]PHI SKAMANDRON / EUR[R]WN ARCHOMAI / AEI[N]DEIN vac. This scans as hexameter, but conflates two ideas: Muse, to me . . . and, I begin to sing of wide flowing Scamander.

«Τα κλασικά γράμματα εμποτίζουν επίσης και τις καινοτόμες εμπνεύσεις: «οικολογία», να μία ακόμη ελληνική λέξη. Το κλειδί, κατά τη γνώμη μου, βρίσκεται στην εκπαίδευση. Πρέπει να εξακολουθήσει να προτείνει τα αρχαία ελληνικά όχι για να δημιουργήσει ειδικούς φιλολόγους, αλλά για να δώσει τη δυνατότητα σε μαθητές που θα ασκήσουν κάθε είδους επαγγέλματα να γνωρίσουν την αρχαία ελληνική γλώσσα και τον ελληνικό πολιτισμό.»

A potter's workshop. Side B from a Corinthian black-figure pinax, ca. 575–550 BC. Found in Penteskouphia. Atelier de potier. Face B d'un pinax corinthien à figures noires, vers 575-550 av. J.-C. Provenance: Penteskouphia.

«Κατά καιρούς επανέρχονται προτάσεις για την κατάργηση των λατινικών και των αρχαίων ελληνικών στην εκπαίδευση και γίνεται πάντοτε η ίδια συζήτηση: από την μία πλευρά το ωφελιμιστικό επιχείρημα, ότι πρέπει να εξαλείψουμε από τα σχολεία τα μαθήματα που υποπτευόμαστε ότι δε χρησιμεύουν και από την άλλη η δίκαιη αγανάκτηση των εκπαιδευτικών, που βλέπουν στην καθημερινή άσκηση του επαγγέλματός τους την τεράστια συνεισφορά των αρχαίων ελληνικών και των λατινικών στους μαθητές. Αυτή η συζήτηση προέρχεται από την ανικανότητα κατανόησης. Για να εξέλθουμε πρέπει να ξαναγυρίσουμε στην κοινή βάση. Για να δημιουργήσουμε μία κοινότητα φωτισμένων  και υπεύθυνων πολιτών (γιατί αυτός είναι ο σκοπός του σχολείου) δεν μπορεί να μην ρίξουμε μια ιστορική ματιά σ΄αυτά που μας ενώνουν και πρώτ΄ απ΄ όλα στην γλώσσα».

Επομένως η αρχαία ελληνική ΔΕΝ είναι μία νεκρή γλώσσα αλλά αντιθέτως είναι απαραίτητη στην εποχή μας, καθώς συνιστά το “εισιτήριο” όλων μας στον τεράστιο αυτό πολιτισμό που συνεχίζει να “σημαδεύει” ολόκληρη την υφήλιο…

Εκτός συνόρων δίνεται μεγάλος αγώνας για την διατήρηση της γλώσσας μας από ανθρώπους, τους οποίους, όπως ήταν αναμενόμενο, το ελληνικό κράτος αφήνει παντελώς ανεκμετάλλευτους. Ευτυχώς για εμάς, όμως, υπάρχουν τέτοιοι επιστήμονες που κρατούν άσβεστη την φλόγα του Ελληνισμού.

Τι μπορούμε να κάνουμε εμείς;

Attic jug, ca. 740 BC. Late Geometric style: the whole vase is covered with ornamentation friezes (“carpet style”?). Jarre attique, v. 740 av. J.-C. Style géométrique tardif : le vase est entièrement recouvert de motifs décoratifs (« style du tapis » ?).

Να μην «μασάμε» στην προπαγάνδα των καιρών που θέλει να αφανίσει καθετί ελληνικό, αλλά αντιθέτως να ερευνάμε, αντιμετωπίζοντας κριτικά ό,τι ακούμε, γιατί μόνο έτσι θα προσεγγίσουμε την αλήθεια.

Ίσως κάποιος να νοιώσει μόνος του σε όλο αυτό.. Και το πιο πιθανό να χαρακτηριστεί γραφικός. Αλλά ας θυμάται αυτό που είχε πει  ο Μαχάτμα Γκάντι: «Πρώτα σε αγνοούν, μετά σε κοροϊδεύουν, μετά σε πολεμούν, μετά τους νικάς»!

Γιατί αρκεί μία σπίθα για να «θεριεύσει» η φλόγα!

Στο βίντεο που σας παραθέτει αποκλειστικά το ΠΥΓΜΗ.gr και το οποίο επιμελήθη η Διδάκτωρ Αλεξάνδρα Δήμου, ο παγκοσμίως διακεκριμένος φιλόλογος δηλώνει ρητά και κατηγορηματικά πως οι απανταχού Ελληνιστές πρέπει να παραμείνουν σε επαγρύπνηση, ώστε να κρατήσουν ζωντανή την ελληνική γλώσσα, την οποία, όπως αναφέρει, χρειάζονται, ώστε να κατανοήσουν την κληρονομιά της χώρας τους.  

Σε αυτήν τους την προσπάθεια χρειάζονται όσο το δυνατόν περισσότερους «συνοδοιπόρους» και για τον λόγο αυτό απευθύνονται σε νέους ανθρώπους, καλώντας τους να συμβάλλουν στο δύσκολο έργο τους.

Όποιος, επομένως, επιθυμεί να ταξιδέψει στο Στρασβούργο ή σε συνεργαζόμενα με αυτό Πανεπιστήμια στην Ευρώπη ας ακολουθήσει τα παρακάτω links:

Πανεπιστήμιο του Στρασβούργου

Τμήμα φιλολογίας

Classicalsace

Πηγή: www.pygmi.gr