H «μουσική» που άκουσε το πλήρωμα του Apollo 10. Apollo 10 Astronauts Heard Odd 'Music' on Far Side of Moon

Στη δημοσιότητα η «μουσική» που άκουσε το πλήρωμα του Apollo 10 στη σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού. Τhe far side of the moon as photographed by Apollo 16 astronauts in 1972. Credit: NASA

Η αμερικανική διαστημική υπηρεσία NASA έδωσε στη δημοσιότητα την ηχητική εγγραφή μιας «παράξενης μουσικής» που άκουσε το πλήρωμα του διαστημοπλοίου Apollo 10 τον Μάιο του 1969, ενώ βρισκόταν στη σκοτεινή πλευρά της Σελήνης και επομένως δεν είχε καμία επικοινωνία με τη Γη.

Οι τρεις αστροναύτες, ο κυβερνήτης Τόμας Στάφορντ, ο Τζον Γιανγκ, που ήταν πιλότος του διαστημοπλοίου και ο πιλότος του σεληνιακού σκάφους Γιουτζίν Σέρναν, πραγματοποιούσαν τη δοκιμαστική πτήση πριν από την πρώτη προσελήνωση, στις 21 Ιουλίου 1969, όταν ο Νιλ Άρμστρονγκ έγινε ο πρώτος άνθρωπος που πάτησε στο φεγγάρι.

Οι «συριγμοί» αυτοί παρουσιάστηκαν το βράδυ της Κυριακής στο καλωδιακό κανάλι Discovery, στο πλαίσιο μιας σειράς εκπομπών που τιτλοφορείται «Τα ανεξήγητα αρχεία της NASA». Η συνολική διάρκεια των ήχων αυτών άγγιξε τη μία ώρα. Ηχογραφήθηκαν και μεταδόθηκαν στο κέντρο ελέγχου, στο Χιούστον του Τέξας, όπου καταγράφηκαν και αρχειοθετήθηκαν. Η ηχογράφηση επανήλθε στην επικαιρότητα το 2008 αλλά μόλις τώρα μπόρεσε το ευρύ κοινό να την ακούσει.

«Το ακούτε αυτό; Αυτό το σφύριγμα…;» ακούγεται να λέει ο Γιουτζίν Σέρναν. «Είναι πραγματικά μια παράξενη μουσική», συνεχίζει ο αστροναύτης ενώ το διαστημόπλοιο βρίσκεται στη αθέατη πλευρά της Σελήνης, σε ύψος 1.500 μέτρων και έχει χάσει κάθε επαφή με τη Γη.

Οι τρεις αστροναύτες έκριναν τόσο παράξενο το φαινόμενο που μάλιστα συζήτησαν μεταξύ τους αν θα έπρεπε ή όχι να το αναφέρουν στους ανωτέρους τους στο κέντρο ελέγχου καθώς φοβήθηκαν ότι δεν θα τους έπαιρναν στα σοβαρά. Κάτι τέτοιο θα υπονόμευε τις πιθανότητές τους να μετάσχουν σε επόμενες πτήσεις, σύμφωνα με την εκπομπή του Discovery.

Πηγή: www.amna.gr – news.discovery.com

Γη-Άρης σε 72 ώρες! Could we travel to Mars in just three days? Nasa's 'photonic propulsion' uses lasers to produce thrust

H μετατροπή των φωτονίων σε προωθητικό μηχανισμό θα επιτρέψει στα διαστημόπλοια να ταξιδεύουν στο Διάστημα με εξωπραγματικές ταχύτητες. A group of physicists in California is working on spacecraft that could let humans reach the nearest stars in our solar system - a challenge that is not possible with current propulsion technology. The answer could lie in what's known as photonic propulsion, a technique that uses light from lasers to produce thrust (illustrated).

Ομάδα επιστημόνων από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια (Σάντα Μπάρμπαρα) αναπτύσσουν μια επαναστατική τεχνολογία πρόωσης στο πλαίσιο του ερευνητικού προγράμματος Directed Energy Interstellar Precursors (Deep-In).

Professor Lubin's research team is part of the Directed Energy Interstellar Precursors (Deep-In) programme, with an aim to create probes that can reach relativistic speeds and travel to the nearest stars.

To πρόγραμμα στοχεύει στην κατασκευή διαστημικών σκαφών που θα μπορούν να ταξιδεύουν με τρομερές ταχύτητες στο Διάστημα ώστε να μπορούν να φτάνουν σε πολύ μακρινούς προορισμούς σε σύντομο χρονικό διάστημα.

Το σύστημα

All spacecraft operate by firing propellant in the opposite direction to the way they want to travel. Traditionally this propellant is fuel. Photonic propulsion uses an array of lasers instead, which means no fuel needs to be carried on the spacecraft. This enables it to accelerate for longer and reach higher speeds (illustrated).

Οι ερευνητές πειραματίζονται με ένα σύστημα που ονομάζεται «φωτονική αεριώθηση» το οποίο βασίζεται στην χρήση συστοιχιών λέιζερ τα οποία στην ουσία θα αντικαθιστούν τα «παραδοσιακά» καύσιμα που χρησιμοποιούνται σήμερα στα διαστημόπλοια. Ως γνωστόν οι σημερινοί τύποι καυσίμων πρώτον αυξάνουν σημαντικά το βάρος των διαστημοπλοίων ενώ φυσικά κάποια στιγμή εξαντλούνται. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι το φως των λέιζερ μπορεί να προκαλέσει την απαραίτητη ώθηση σε διαστημικά σκάφη ώστε αυτά να καλύπτουν τεράστιες αποστάσεις σε χρόνο dt.

A prototype of the EM Drive - an 'impossible' fuel-free engine that could power a spacecraft to Mars in just 10 weeks. Last year German scientists also backed Nasa's claim that the engines do work.

«Οι φωτονικοί κινητήρες βασίζονται στην εκπομπή ενός ρεύματος φωτονίων με σκοπό να εκμεταλλευτούν την ώση την οποία αναπτύσσουν εξ αντίδρασης. Η ώση γίνεται υπολογίσιμη εξαιτίας της πάρα πολύ υψηλής ταχύτητας με την οποία τα εκπεμπόμενα φωτόνια μπορούν να κινηθούν. Ο τύπος αυτός κινητήρα εξασφαλίζει λειτουργία για απεριόριστο χρόνο και μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο στο διαστημικό κενό όπου δεν υπάρχουν τριβές» αναφέρει ο δρ. Κωνσταντίνος Γ. Κολοβός, Χημικός Μηχανικός Ε.Μ.Π, σε μελέτη του για τους κινητήρες πυραύλων και τα προωθητικά πυραυλικών συστημάτων που πραγματοποίησε για το Ελληνικό Κέντρο Ελέγχου Όπλων «ΑΘΗΝΑ».

In addition to wafer-scale systems weighing no more than a gram, Professor Lubin's team are considering larger spacecraft capable of human transportation. Artistic rendition of a laser propelled sail is pictured.

Οι αμερικανοί ερευνητές αναπτύσσουν μια τεχνολογία φωτονικής αεριώθησης την οποία προορίζουν για χρήση σε μίνι διαστάσεων διαστημικά σκάφη. Αν τα καταφέρουν θα ανοίξει ο δρόμος για την ανάπτυξη ανάλογων συστημάτων για διαστημόπλοια που θα μπορούν να μεταφέρουν και ανθρώπους. Οι ειδικοί εκτιμούν ότι ένα σκάφος που θα κινείται με φωτονική αεριώθηση θα μπορεί να ταξιδέψει στον Άρη σε μόλις 72 ώρες! Με την υπάρχουσα τεχνολογία το ταξίδι στον Κόκκινο Πλανήτη διαρκεί έξι μήνες.

Μενέλαος Λουντέμης, «Αλλοδαπός»

Ανάμεσα απ’ τα νύχια της νύχτας

παραδέρνω σαν αιχμάλωτο έντομο –

ξένης ιθαγενείας.

Πατέρα είχα έναν τζίτζικα ραψωδό

με τρύπιο παντελόνι.

Και μητέρα την απέραντη Ερημιά.

Επάγγελμά μου την κραυγή

– τ’ απαρηγόρητο τραγούδι της τυράγνιας –

κι ηλικία; Αν βγάλεις έξω τις νύχτες

δεν έζησα καθόλου.

Καταδίκη; Μου ‘ραψαν τα χείλη

γιατί τάραζα τον ύπνο ενός Τυφλοπόντικα Φαραώ

που ‘χτιζε τις πυραμίδες του

κάτω απ’ το δέντρο της μοναξιάς μου.

Σ’ αυτό συμφώνησαν ομόφωνα

κι όλοι οι ευαίσθητοι βράχοι

κι ένας ιεροκήρυκας Ιπποπόταμος

που κήρυττε με πάθος την εγκράτεια.

Και μόνο μια ευγενικιά πεταλούδα

μη βρίσκοντας άλλη φλόγα να καεί

τρύπωσε στην καρδιά μου.

Φωτογραφίες: © Κωνσταντίνος Βακουφτσής

Ζουμ στα φαράγγια του Χάροντα. Pluto’s ‘Hulk-like’ Moon Charon: A Possible Ancient Ocean?

Μια από τις νέες εικόνες που έδωσε στη δημοσιότητα η NASA από τον Χάροντα στις οποίες διακρίνονται με λεπτομέρειες ορισμένα σημεία από το γιγάντιο φαράγγι του. A close-up of the canyons on Charon, Pluto's big moon, taken by New Horizons during its close approach to the Pluto system last July. Multiple views taken by New Horizons as it passed by Charon allow stereo measurements of topography, shown in the color-coded version of the image. The scale bar indicates relative elevation. Credits: NASA/JHUAPL/SwRI

Οι περισσότεροι επιστήμονες εκτιμούσαν ότι ο κοντινότερος στον Πλούτωνα δορυφόρος του, ο Χάροντας ήταν ένας… αδιάφορος μεγάλος σκοτεινός παγωμένος βράχος. Όμως η αποστολή New Horizons που το καλοκαίρι εξερεύνησε το σύστημα του Πλούτωνα φτάνοντας στον Χάροντα αποκάλυψε ένα εντυπωσιακό γεωλογικά κόσμο. Το σκάφος της αποστολής μπορεί να έχει εγκαταλείψει τον Πλούτωνα και τα φεγγάρια του αλλά συνεχίζει να στέλνει δεδομένα και εικόνες που συνέλεξε εκεί. Η NASA έδωσε στη δημοσιότητα νέες εικόνες από τα εντυπωσιακά φαράγγια του Χάροντα που σχηματίστηκαν όταν πάγωσε ο υπόγειος ωκεανός που διέθετε κάποτε.

Εντυπωσιακός

Pluto's largest moon may have gotten too big for its own skin. Images from NASA's New Horizons mission suggest that Charon once had a subsurface ocean that has long since frozen and expanded, pushing out on the moon's surface and causing it to stretch and fracture on a massive scale. Credits: NASA/JHUAPL/SwRI

Ο Χάροντας διαθέτει όρη, μικρότερα και μεγαλύτερα φαράγγια, κρατήρες, κοιλάδες. Η πιο εντυπωσιακή γεωλογική δομή είναι ένα γιγάντιο φαράγγι που διατρέχει σε όλο το μήκος  του τον Χάροντα. Το φαράγγι αυτό έχει μήκος 1.600 χλμ είναι δηλαδή τρεις φορές μεγαλύτερο από τον Γκραν Κάνιον. Οι επιστήμονες κάνουν κάποιες πρώτες εικασίες για την γεωλογία του Χάροντα.

Όσον αφορά τα φαράγγια οι επιστήμονες πιστεύουν πώς όταν πάγωσε ο ωκεανός η επιφάνεια άρχιζε να πιέζεται, να… τεντώνεται και να «σπάει» σε διάφορα σημεία της με αποτέλεσμα να σχηματιστούν τα φαράγγια. Πιστεύουν επίσης ότι υπήρξε ένα γεωλογικό ντόμινο που οδήγησε ανάμεσα στα άλλα και σε κρυοηφαιστειακή δραστηριότητα. Υπήρξε διάνοιξη ρωγμών στην επιφάνεια του δορυφόρου μέσα από τις οποίες άρχισε να ρέει υδάτινη λάβα η οποία και έκανε ένα είδος… λίφτινγκ στην επιφάνεια του Χάροντα. Για αυτό και κάποιες περιοχές του δορυφόρου είναι απρόσμενα λείες και μοιάζουν πολύ νέες.

Σούπερ τηλεσκόπιο ετοιμάζει η NASA. NASA Introduces New, Wider Set of Eyes on the Universe

Βασική του αποστολή θα είναι η παρατήρηση του… σκοτεινού Σύμπαντος. NASA's Wide Field Infrared Survey Telescope (WFIRST), illustrated here, will carry a Wide Field Instrument to capture Hubble-quality images covering large swaths of sky, enabling cosmic evolution studies. Its Coronagraph Instrument will directly image exoplanets and study their atmospheres. Credits: NASA/GSFC/Conceptual Image Lab

Η NASA έδωσε στη δημοσιότητα πληροφορίες για ένα νέο διαστημικό τηλεσκόπιο που αποφάσισε να ρίξει στην μάχη της εξερεύνησης του Σύμπαντος. Πρόκειται για το ευρέος πεδίου υπέρυθρο τηλεσκόπιο WFIRST (Wide Field Infrared Survey Telescope) που θα έχει ως βασική αποστολή να ρίξει φως στα σκοτεινά μυστήρια του Σύμπαντος όπως την μυστηριώδη σκοτεινή ύλη και την σκοτεινή ενέργεια.

Πανίσχυρο

Δείτε ένα βίντεο που έδωσε στη δημοσιότητα η NASA για το τηλεσκόπιο WFIRST λίγη ώρα μετά τις ανακοινώσεις για την κατασκευή του. The WFIRST will image large regions of the sky in near-infrared light to answer fundamental questions about the structure and evolution of the universe and greatly expand our knowledge of planetary systems around other stars. Credits: NASA

Σύμφωνα με τα στελέχη της NASA το WFIRST θα εκτοξευθεί το 2024 και θα τοποθετηθεί στο σημείο «Λαγκράνζ 2» μεταξύ Γης και Ήλιου και, με διάμετρο 2,4 μέτρων, θα έχει ένα οπτικό πεδίο 100 φορές μεγαλύτερο από αυτό του Hubble.Το WFIRST θα χρησιμοποιηθεί, επίσης, για την αναζήτηση εξωπλανητών, κυρίως όσων δείχνουν δυνητικά κατάλληλοι για φιλοξενία ζωής. To WFIRST θα «σαρώνει» μεγάλες περιοχές του ουρανού στο υπέρυθρο φάσμα, διαθέτοντας κατάλληλα όργανα για να αναλύει την χημική σύνθεση της ατμόσφαιρας εξωπλανητών, άρα θα μπορεί να εντοπίσει τυχόν ίχνη ζωής, επεκτείνοντας το έργο του διαστημικού τηλεσκοπίου Kepler.

Πηγή: ww.nasa.gov

Βρέθηκε ποταμός που βράζει… κυριολεκτικά. There’s A River Of Boiling Water In The Amazon Rainforest

Βρίσκεται στον Αμαζόνιο και αποτελεί προϊόν σπάνιου γεωλογικού φαινομένου. O Αντρές Ρούζο συλλέγει δείγματα του ποταμού που ανακάλυψε. Andrés Ruzo began studying the river in 2011, but says he won't publish all of his data until the Peruvian government protects the river from those who wish to exploit it as an energy source. Credit: Devlin Gandy.

Ένα άγνωστο μέχρι σήμερα πραγματικά καυτό ποτάμι ανακαλύφθηκε στα βάθη  ενός τροπικού δάσους στον Αμαζόνιο.

Ο θρύλος

Ένας ιθαγενής παίζει ένα μουσικό όργανο πάνω από ένα σημείο του ποταμού που αχνίζει! Local shamans say the river gets its heat from a serpent spirit called Yacumama. Shrouded in legend and mystery, the Amazon rainforest is a place where the line between fact and fiction seems to blur into obscurity, although as scientists respectfully probe deeper into this enigmatic jungle, some of its most outrageous myths are turning out to be true. Tales of a boiling river, for instance, have abounded for generations, and while many dismissed the idea as mere folklore, a geophysicist named Andrés Ruzo has in fact been studying this apparent anomaly of nature since locating it in 2011. Credit: (Sofia Ruzo: The Boiling River Project)

Ο Αντρές Ρούζο διδακτορικός φοιτητής γεωφυσικής του Πανεπιστημίου Southern Methodist στις ΗΠΑ είχε ακούσει ως παιδί από τον παππού του μια ιστορία για το πώς οι Ισπανοί κονκισταδόρες εξόντωσαν τον τελευταίο αυτοκράτορα των Ίνκας. Σύμφωνα με την ιστορία μετά την δολοφονία του αυτοκράτορα οι κονκισταδόρες μπήκαν στην ζούγκλα του Αμαζονίου αναζητώντας χρυσό. Επέστρεψαν έντρομοι από την εμπειρία που είχαν αφού στη διάρκεια του ταξιδιού ανέφεραν ότι ήρθαν αντιμέτωποι με δηλητηριώδη φίδια, τοξικά ύδατα και ένα ποταμό που… έβραζε!

Η ιστορία ήταν γνωστή αλλά οι ειδικοί είχαν απορρίψει την ύπαρξη ενός τέτοιου ποταμού επειδή ο Αμαζόνιος βρίσκεται μακριά από ενεργά ηφαίστεια η εσωτερική δραστηριότητα των οποίων θα μπορούσε να τον τροφοδοτήσει με καυτό νερό. Όταν πριν από λίγο καιρό σε ένα οικογενειακό τραπέζι ο Ρούζο άκουσε ξανά ιστορίες για αυτό το ποτάμι αποφάσισε να ψάξει να το βρει.

Η ανακάλυψη

The river is hot enough to 'cook' most animals that are unlucky enough to fall into it. Credit: Devlin Gandy.

Ο Ρούζο οργάνωσε μια ερευνητική αποστολή στα βάθη του περουβιανού Αμαζόνιου και τελικά εντόπισε τον ποταμό. Στην πραγματικότητα δεν πρόκειται για ένα αυτόνομο ποτάμι αλλά για ένα μέρος του ποταμού Mayantuyaku. Ένα σύνθετο γεωλογικό φαινόμενο μετατρέπει ένα κομμάτι μήκος 6.5 χλμ του ποταμού σε γκέιζερ. 

Στην συγκεκριμένη περιοχή υπάρχουν πολλά πορώδη ιζηματογενή πετρώματα. Όταν βρέχει το νερό εισέρχεται στο εσωτερικό των πετρωμάτων και η θερμοκρασία του αυξάνεται από την εσωτερική θερμότητα της γης. Το θερμό νερό στη συνέχεια κυλάει μέσα στο υπέδαφος και βγαίνει στην επιφάνεια στο εσωτερικό του ποταμού μέσα από κάποιες ρωγμές του εδάφους.

Έκλειψη άστρου που διαρκεί 3.5 χρόνια! Longest-lasting stellar eclipse discovered

Καλλιτεχνική απεικόνιση του δυαδικού συστήματος στο οποίο μια έκλειψη διαρκεί 3.5 έτη. Illustration of binary star system which produces the longest lasting eclipses known. (Jeremy Teaford / Vanderbilt University)

Αμερικανοί αστρονόμοι ανακάλυψαν σε απόσταση 100 χιλιάδων ετών φωτός από εμάς ένα δυαδικό σύστημα (ένα σύστημα που αποτελείται από δύο γειτονικά άστρα) στο οποίο κάθε 69 χρόνια γίνεται μια σχεδόν ολική έκλειψη, η οποία διαρκεί 3.5 χρόνια.

Comparison of the light curves of the newly discovered system and the previous record holder, Epsilon Aurigae, shows how much longer one of its eclipses lasts. (Joey Rodriguez / Vanderbilt University)

Πρόκειται για νέο ρεκόρ διάρκειας έκλειψης, αλλά και χρονικού διαστήματος ανάμεσα σε δύο διαδοχικές εκλείψεις.

Astronomer Keivan Stassun directed the study. (Daniel Dubois / Vanderbilt University)

Η ανακάλυψη, που αφορά το ερυθρό γιγάντιο άστρο TYC 2505-672-1 και ένα δεύτερο άστρο-συνοδό, έγινε από αστρονόμους των πανεπιστημίων Χάρβαρντ και Τενεσί και θα δημοσιευθεί στην επιθεώρηση «Astronomical Journal».

This is an artistic rendering of the epsilon Aurigae star system. Artwork by Brian Thieme.

Ο προηγούμενος κάτοχος του ρεκόρ μακρόχρονης έκλειψης ήταν ένα κοντινότερο γιγάντιο άστρο, το Epsilon Aurigae (Έψιλον Ηνιόχου), σε απόσταση 2.200 ετών φωτός από τη Γη, το οποίο εμφανίζει έκλειψη διάρκειας 640 έως 730 ημερών κάθε 27 χρόνια.