Το ιστολόγιο "Τέχνης Σύμπαν και Φιλολογία" είναι ένας διαδικτυακός τόπος που αφιερώνεται στην προώθηση και ανάδειξη της τέχνης, της επιστήμης και της φιλολογίας. Ο συντάκτης του ιστολογίου, Κωνσταντίνος Βακουφτσής, μοιράζεται με τους αναγνώστες του τις σκέψεις του, τις αναλύσεις του και την αγάπη του για τον πολιτισμό, το σύμπαν και τη λογοτεχνία.
Arts Universe and Philology
The blog "Art, Universe, and Philology" is an online platform dedicated to the promotion and exploration of art, science, and philology. Its owner, Konstantinos Vakouftsis, shares his thoughts, analyses, and passion for culture, the universe, and literature with his readers.
Το
Vermivorachrysoptera μπορεί και εντοπίζει καταιγίδες από πολύ
μεγάλη απόσταση και έτσι τις αποφεύγει. Infrasound may have
alerted warblers to the massive storm, prompting them to fly more than a
thousand kilometres to avoid it. A golden-winged warbler (Vermivora
chrysoptera) sings on a tree branch in Michigan. PHOTOGRPAH BY STEVE GETTLE,
WILDERNESS IMAGES/CORBIS
Μια
εντυπωσιακή ικανότητα αποδεικνύεται ότι διαθέτει το μικρό ωδικό πτηνό Vermivorachrysoptera που είναι γνωστό στην Ελλάδα με το όνομα
«χρυσή» εξαιτίας της απόχρωσης των φτερών του. Ερευνητές του Πανεπιστημίου της
Μινεσότα ανακάλυψαν ότι αυτά τα πτηνά καταφέρνουν να εντοπίζουν υποηχητικά
σήματα που παράγουν μεγάλες καταιγίδες και έτσι μετακινούνται προς την αντίθετη
κατεύθυνση για να την αποφύγουν.
Η ανακάλυψη
Τα
έντονα καιρικά φαινόμενα παράγουν υποηχητικά σήματα που εντοπίζει το συγκεκριμένο
είδος και σπεύδει να τα αποφύγει. The golden-winged warblers may have
picked up infrasound from tornadoes, which travels through the ground.
Photograph: Alamy
Σύμφωνα
με τους ερευνητές η χρυσή μπορεί να εντοπίζει μια καταιγίδα που έχει ξεσπάσει
σε απόσταση 900 χλμ. από τη περιοχή που βρίσκεται αυτή και έχει έτσι τον
απαραίτητο χρόνο για να την αποφύγει. Οι ερευνητές υποψιάζονταν ότι το
συγκεκριμένο πτηνό έχει αυτή την ικανότητα και έτσι τοποθέτησαν πομπούς
παρακολούθησης σε πολλά πτηνά του είδους.
A tornado in Brisco
County, Texas. The birds didn’t appear to have used changes in pressure, wind
speed or precipitation to warn them of the approaching storm. Photograph: Reed
Timmer/Jim Reed Photography/Corbis
Διαπίστωσαν
ότι τα πτηνά αυτά κάθε φορά που ξεσπούσε μια καταίγιδα σε κοντινές αλλά και πιο
απομακρυσμένες περιοχές από το σημείο στο οποίο βρίσκονταν μετακινούνταν
γρήγορα προς σημεία που δεν θα έρχονταν σε επαφή με την καταιγίδα. Κάποιες
φορές μάλιστα τα πτηνά δεν επέλεγαν να πάνε προς την αντίθετη κατεύθυνση της
καταιγίδας αλλά να ακολουθήσουν μια διαδρομή που θα τα φέρει πίσω αυτή. Η
ανακάλυψη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Current Biology».
Εντυπωσιακή
γαλαξιακή συγχώνευση προκαλεί πλήθος φαινομένων μεγάλης φωτεινότητας. Two
colliding galaxies are lit up like a Christmas tree in a dazzling new NASA
photo. This composite image of the grazing galaxies NGC 2207 and IC 2163
contains data from NASA's Chandra, Hubble and Spitzer space telescopes.
(Chandra data shows up as pink, Hubble data as red, green and blue, and Spitzer
data as red.) Credit: NASA/CXC/SAO/S.Mineo et al, Optical: NASA/STScI,
Infrared: NASA/JPL-Caltech
Ένα
εντυπωσιακό από πολλές πλευρές κοσμικό φαινόμενο εντόπισε ομάδα αστρονόμων από
διάφορα μεγάλα πανεπιστήμια των ΗΠΑ όπως το ΜΙΤ και το Χάρβαρντ.
Χρησιμοποιώντας τρία διαστημικά τηλεσκόπια (Hubble, Chandra, Spitzer)
οι ερευνητές εντόπισαν μια γαλαξιακή συγχώνευση. Δεν είναι σπάνιο φαινόμενο οι
γαλαξιακές συγκρούσεις αλλά η συγκεκριμένη παράγει ιδιαίτερα εντυπωσιακά
φαινόμενα. Η συγκεκριμένη συγχώνευση παράγει υπέρλαμπρη ακτινοβολία ακτίνων Χ
στο Σύμπαν και φυσικά η όλη διεργασία όπως συμβαίνει συνήθως εκτός από
ακτινοβολία παράγει και χιλιάδες νέα άστρα.
Οι
δύο γαλαξίες που συγχωνεύονται είναι ο NGC 2207 και IC 2163 που βρίσκονται σε απόσταση 130 εκ.
ετών φωτός από τη Γη στον αστερισμό του Μεγάλου Κυνός. Σύμφωνα με τους
ερευνητές η υπέρλαμπρη ακτινοβολία προέρχεται από άστρα που βρίσκονται κοντά σε
μελανές οπές. Οι ειδικοί έχουν εντυπωσιαστεί από την ένταση του φαινομένου και
εικάζουν ότι είναι πιθανό κάποια από τις εμπλεκόμενες μελανές οπές να ανήκει σε
ένα άγνωστο μέχρι σήμερα τύπο μελανής οπής.
Un sacrifice
humain, Faolio 70r, Codex Magliabechiano. A human sacrifice, Faolio 70r,
Magliabechiano Code. Ο
φρικιαστικός ήχος από τις σφυρίχτρες σε σχήμα νεκροκεφαλής αποτελούσε
«σάουντρακ» στις ανθρωποθυσίες.
Το
να στέκεσαι αβοήθητος περιμένοντας να εκτελεστείς από έναν αζτέκο ιερέα ως
θυσία στους θεούς είναι βέβαιον ότι ήταν παραπάνω από τρομακτικό. Η αγωνία και
ο φόβος του επικείμενου τέλους θα πρέπει ωστόσο να μετατρέπονταν σε απύθμενη
φρίκη στο άκουσμα της... μουσικής υπόκρουσης που, όπως φαίνεται, συνόδευε την
τελετή. Ειδικοί που «ανέστησαν» τον ήχο τον οποίον έβγαζαν οι παράξενες
σφυρίχτρες σε σχήμα νεκροκεφαλής των Αζτέκων διαπίστωσαν ότι ακούγεται σαν
ανθρώπινη επιθανάτια κραυγή - σαν «το ουρλιαχτό χιλιάδων πτωμάτων», όπως είπε
χαρακτηριστικά ένας από αυτούς. Υποστηρίζουν ότι το απόκοσμο μουσικό όργανο
χρησίμευε ως ψυχολογικό όπλο για να προκαλεί «σοκ και δέος» όχι μόνο στα θύματα
των ανθρωποθυσιών αλλά και στους εχθρούς την ώρα της μάχης.
Μυστηριώδες
αξεσουάρ
Ο
ήχος από τις σφυρίχτρες του θανάτου ήταν ανατριχιαστικός. Death
whistle model of silver. Mexican aerophones are wind musical instruments or
resonators that can generate sounds or noise with air jets and one or several
chambers of globular, tubular and other shapes like simple flutes and
multi-tubes, flutes with membranes, reed flutes, simple and multi-whistles,
trumpets, horns, cornets, noise generators and dead whistles that were
developed during several millenniums in Ancient Mexico. They can generate
musical, natural, biological and underworld sounds and signals of many
purposes, including some of unknown use. They were made of a great variety on
materials like clay, cane, woods, bones, shells, carapaces, seeds, gourds,
barks, metal and stone.
Οι
κεραμικές σφυρίχτρες σε σχήμα ανθρώπινου κρανίου που χρησιμοποιούσαν οι Αζτέκοι
έχουν ανακαλυφθεί εδώ και δεκαετίες από τους αρχαιολόγους - εκτίθενται μάλιστα
σε μουσεία. Μόνο πρόσφατα ωστόσο άρχισαν να δημοσιεύονται μελέτες σχετικά με
τον ήχο που μπορεί να παρήγαν, ενώ το πρώτο «αγγλόφωνο» σχετικό άρθρο που
κυκλοφόρησε στο Διαδίκτυο θεωρείται αυτό που έγραψε πρόσφατα στο «Mexicolore» ο Ρομπέρτο Βελάσκες Καμπρέρα, 66χρονος
μηχανολόγος μηχανικός, ο οποίος έχει αφιερώσει πολλά χρόνια στην προσπάθεια
αναπαραγωγής των αρχαίων οργάνων προκειμένου να μελετήσει τον ήχο τους.
Το
αποτέλεσμα που προέκυψε όταν τελικά κατόρθωσε να φτιάξει το πρώτο αντίγραφο
ήταν μάλλον τρομακτικό: μπορείτε να το ακούσετε στο βίντεο, σε επίδειξη από τον
Χαβιέρ Κίχας Ισαγιότλ, μουσικό και ειδικό στην κατασκευή παραδοσιακών κεραμικών
φλογερών των Αζτέκων και των Μάγιας, ο οποίος ασχολήθηκε επίσης με την
κατασκευή της αρχαίας σφυρίχτρας.
Urne aztèque à l'effigie de Mictlantecuhtli. Albâtre,
Hauteur 16,1 cm, diam. 11cm,Mexico, MuseoNacionaldeantropologia.
Μόνο
και μόνο το σχήμα τους ήταν αρκετό για να ονομαστούν οι σφυρίχτρες-κρανία
«σφυρίχτρες του θανάτου». Η αναβίωση του ήχου τους φαίνεται όμως να δικαιολογεί
πλήρως τον τίτλο τους. Οι ειδικοί πιστεύουν ότι οι Αζτέκοι τις χρησιμοποιούσαν
κατά τις ανθρωποθυσίες για να βοηθήσουν την ψυχή του θύματος να ταξιδέψει στον
άλλον κόσμο. Το γεγονός μάλιστα ότι δύο τέτοιες σφυρίχτρες βρέθηκαν στα χέρια
του σκελετού ενός 20χρονου άνδρα ο οποίος υπήρξε θύμα ανθρωποθυσίας και βρέθηκε
θαμμένος μπροστά στον ναό του θεού του ανέμου Εεκάτλ κάνει τους αρχαιολόγους να
πιστεύουν ότι συνδέονταν με τον συγκεκριμένο θεό, καθώς και με τον θεό του
θανάτου Μικτλαντεκούτλι. Ο Εεκάτλ, θεός της δημιουργίας των Αζτέκων και άλλων
λαών της προκολομβιανής Κεντρικής Αμερικής, ο οποίος συνδεόταν επίσης με τον
θεό-φτερωτό φίδι Κετσαλκοάτλ,
απεικονιζόταν συχνά με δύο μάσκες μέσα από τις οποίες φυσούσε ο άνεμος,
ενώ οι ναοί του χτίζονταν σε κυλινδρικό σχήμα ώστε ο αέρας να κυκλοφορεί χωρίς
αντίσταση.
Κραυγές πολέμου
Οι
αρχαιολόγοι έχουν ανακαλύψει σφυρίχτρες των Αζτέκων σε διάφορα σχήματα και
πιστεύουν ότι η καθεμιά χρησίμευε για διαφορετικούς σκοπούς και τελετουργικά:
αυτές σε σχήμα νεκροκεφαλής είναι πάντως βέβαιον ότι συνδέονταν με τον θάνατο.
Σύμφωνα
με μια άλλη θεωρία, οι «σφυρίχτρες του θανάτου» μπορεί επίσης να αποτελούσαν
ένα είδος «συμπληρωματικής ιαχής» κατά τη διάρκεια του πολέμου. Μπορεί, δηλαδή,
να χρησιμοποιούνταν από τους πολεμιστές πριν από την έναρξη μιας μάχης για να
φοβίζουν τους εχθρούς - κάτι σαν «προληπτικό όπλο σοκ και δέους» της εποχής. Αν
και φαντάζει απολύτως αθώο σε σχέση με τα σημερινά όπλα μαζικής καταστροφής, το
«εφέ» δεν θα πρέπει να ήταν ευκαταφρόνητο. «Έπαιζαν περισσότερα από εκατό
τέτοια όργανα μαζί, εκατό σφυρίχτρες θανάτου που προήλαυναν ταυτόχρονα για να
προκαλέσουν μεγάλη ψυχολογική επίδραση στον εχθρό» εξηγεί σε βίντεο ο κ.
Ισαγιότλ, προσθέτοντας πως ενδεχομένως χρησιμοποιούνταν και σε ειδικές τελετές
τίμησης των νεκρών.
Εκτός
από τις νεκροκεφαλές, πιστεύεται ότι πένθιμη νότα θα πρέπει να είχαν επίσης οι
σφυρίχτρες σε σχήμα κουκουβάγιας που έχουν βρεθεί - η κουκουβάγια είναι ένα
πτηνό που ακόμη και σήμερα συνδέεται με τον επικείμενο θάνατο από τους λαούς
της Κεντρικής Αμερικής. Όπως μάλιστα επισημαίνει στο άρθρο του ο κ. Βελάσκες
Καμπρέρας, η πρώτη μελέτη σχετικά με τα αρχαία μεξικανικά «αερόφωνα» που
δημοσιεύθηκε το 1971 αφορούσε μια σφυρίχτρα σε σχήμα κεφαλιού κουκουβάγιας. Ο
συγγραφέας της Λουίς Φράνκο περιέγραφε την εσωτερική δομή της και εξέφραζε την
άποψη ότι θα πρέπει να είχε κάποια χρήση σε τελετές που σχετίζονταν με τον
θάνατο, χωρίς ωστόσο να έχει γνώση του ήχου που παρήγε.
Ο
απόκοσμος ήχος έγινε γνωστός όταν ο κ. Βελάσκες Καμπρέρας έφτιαξε τα σχέδια για
την αναπαραγωγή του πρώτου πιστού αντιγράφου με βάση ένα θραύσμα από μια
κεραμική σφυρίχτρα σε σχήμα νεκροκεφαλής που χρονολογείται στο 1250-1380 μ.Χ. Ο
66χρονος μηχανικός σχεδιάζει τώρα περισσότερες έρευνες σχετικά με το
«σάουντρακ» που παρήγαν αυτά τα όργανα. Όπως γράφει, οι ως τώρα μελέτες έχουν
δείξει ότι όταν δύο ή περισσότερες σφυρίχτρες «παίζονταν» μαζί, ο συνδυασμός
τους μπορούσε να δημιουργήσει διάφορα ηχητικά εφέ τα οποία αξίζει να
διερευνηθούν.
Όπως
φαίνεται βαθιά στο εσωτερικό της Γης υπάρχει πάρα πολύ νερό. Scientists
have discovered that many of the oldest and deepest rock formations on Earth
are suffused with water that is rich in chemical energy and could house a vast
underground habitat for microbes that dates back to life’s first stirrings. The
find promises to open a new window on microbial evolution in the deep
biosphere. It may also have significance for the exploration of Mars, where
researchers speculate that an alien ecosystem may once have flourished far
below the Red Planet’s dry, frigid surface.
Διεθνής
ομάδα επιστημόνων υποστηρίζει ότι υπολόγισε την ποσότητα του αρχαιότερου νερού
της Γης που βρίσκεται εγκλωβισμένο στα βάθη του πλανήτη.
Ένας
πανάρχαιος ωκεανός
Νέα
ευρήματα αποκαλύπτουν την παρουσία τεράστιων αποθεμάτων στο εσωτερικό του
πλανήτη. Energy-rich water discharges kilometres below the surface in a South
African gold mine. (G. Borgonie)
Πριν
από ένα χρόνο ερευνητές μπήκαν σε ένα ορυχείο στον Καναδά και από εκεί
κατάφεραν να συλλέξουν δείγματα πετρωμάτων που βρίσκονταν σε βάθος 2,4 χλμ στο
εσωτερικό της Γης. Οι αναλύσεις έδειξαν την παρουσία νερού η ηλικία του οποίου
δεν έχει προσδιοριστεί ακριβώς αλλά εκτιμάται ότι είναι 1-2,5 δισ. ετών και
είναι το αρχαιότερο νερό που έχει εντοπιστεί μέχρι σήμερα στον πλανήτη.
Διεθνής
ομάδα επιστημόνων μελέτησε δεδομένα που είχαν συλλεχθεί από 19 ορυχεία στο
πλαίσιο του ερευνητικού προγράμματος DeepCarbonObservatory και όπως υποστηρίζουν κατάφεραν να
υπολογίσουν την ποσότητα αυτού του πανάρχαιου νερού. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις
των ερευνητών η ποσότητα του αρχαίου νερού είναι μεγαλύτερη από εκείνη όλων των
ποταμών, λιμνών και βάλτων του πλανήτη! Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι το νερό
αυτό αλληλεπιδρά με τα πετρώματα με αποτέλεσμα να παράγεται υδρογόνο το οποίο
μπορεί να αποτελέσει πηγή τροφής για κάποιους οργανισμούς. Αυτό σημαίνει ότι
είναι πιθανό στα βάθη του εξωτερικού φλοιού της Γης να υπάρχουν κάποιες μορφές
ζωής. Οι ερευνητές ανακοίνωσαν τα ευρήματα τους στο συνέδριο της Αμερικανικής
Γεωφυσικής Ενωσης και η μελέτη θα
δημοσιευθεί στην επιθεώρηση «Nature».
Υδάτινο το κέντρο
της Γης
Fragments of the
blue-colored mineral called ringwoodite, synthesized in the laboratory.
Τον
περασμένο Μάρτιο ερευνητές μελετώντας ένα διαμάντι που δημιουργήθηκε σε βάθος
400-600 χλμ. υποστήριξαν ότι σε αυτά τα βάθη υπάρχουν κολοσσιαία αποθέματα
νερού που διατρέχουν τα πετρώματα. Σύμφωνα με τους ερευνητές είναι πιθανό σε
βάθος εκατοντάδων χλμ. στο εσωτερικό του πλανήτη μας να υπάρχει μια ζώνη που
περιέχει όσο νερό διαθέτουν συνολικά όλοι οι ωκεανοί μαζί! Αν επιβεβαιωθεί ότι
σε τόσο μεγάλο βάθος υπάρχει νερό σε υγρή μορφή αυτό θα δημιουργήσει νέα
δεδομένα στη μελέτη της Γης και την κατανόηση των γεωλογικών της διεργασιών.
Επιπλέον θα ανοίξει νέους δρόμους στη διαστημική εξερεύνηση αφού, αν η Γη
διαθέτει στο εσωτερικό της νερό, το ίδιο μπορεί να συμβαίνει και σε άλλους
βραχώδεις πλανήτες.
Οι
αστεροειδείς μπορεί κάποτε να μετατραπούν σε διαστημικές φάρμες. We can
now grow plants in microgravity – and crops grown in asteroid soil could
sustain vast human populations off-planet.
Μέχρι
πρόσφατα θεωρούσαμε τους αστεροειδείς άκρως επικίνδυνα διαστημικά αντικείμενα
με τα οποία δεν θέλαμε να έχουμε καμία σχέση και επαφή. Όμως αποδείχτηκε ότι
έχουν μεγάλο επιστημονικό ενδιαφέρον και οι διαστημικές υπηρεσίες σχεδιάζουν
εξερευνητικές αποστολές. Παράλληλα διαπιστώθηκε ότι διαθέτουν τεράστιες
ποσότητες ορυκτού πλούτου και έχουν ήδη ιδρυθεί ιδιωτικές εταιρείες που
σκοπεύουν να δημιουργήσουν ορυχεία σε κάποιους αστεροειδείς.
Νέα
μελέτη αναφέρει ότι είναι εξαιρετικά γόνιμοι και ιδανικοί για καλλιέργειες. Digforvictory (Image: NASA/Getty).
Διεθνής
ομάδα ερευνητών συμμετείχε σε πειράματα ανάπτυξης φυτών σε συνθήκες
μικροβαρύτητας στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό και υποστηρίζουν ότι οι συνθήκες
στους αστεροειδείς είναι ιδανικές για... καλλιέργεια και αν βρεθεί τρόπος να
δημιουργηθούν φάρμες πάνω σε αστεροειδείς είναι πιθανό να δοθεί λύση στα
προβλήματα διατροφής τόσο του πληθυσμού της Γης όσο και διαστημικών αποικιών.
Σύμφωνα με τους ερευνητές οι φάρμες στους αστεροειδείς θα μπορούν να παράγουν
γρήγορα και σε μεγάλες ποσότητες τρόφιμα.
Immanuel Kant, lecturing to
Russian officers by I. Soyockina / V. Gracov, the Kant Museum, Kaliningrad.
Η
σκέψη του Καντ (1724-1804) αποτελεί σημαντικό σταθμό στην ιστορία της νεότερης
φιλοσοφίας όχι μόνο γιατί ολοκληρώνει την κριτική στροφή που εγκαινιάζει ο Descartes αλλά και γιατί σφραγίζει την πορεία
ολόκληρης της μεταγενέστερης φιλοσοφίας, με την έννοια ότι αυτή βρίσκεται
έκτοτε σε έναν μόνιμο κριτικό διάλογο μαζί της. Η «Κριτική του καθαρού λόγου» (1781) είναι ίσως το σημαντικότερο
κείμενο της νεότερης φιλοσοφίας.
«Αστρονόμος Κοπέρνικος: Συνομιλία με τον Θεό»,
ζωγραφικός πίνακας του Γιαν Ματέικο.
Στην
Κριτική του ο φιλόσοφος συγκρίνει την
αλλαγή στον τρόπο του σκέπτεσθαι, που εισάγει η υπερβατολογική φιλοσοφία του, με
την επανάσταση του Κοπέρνικου στην αστρονομία. Όπως ο Κοπέρνικος έκανε τον ήλιο
να μένει ακίνητος και τη Γη να περιστρέφεται γύρω απ' αυτόν, έτσι και ο Καντ
έκανε τον λόγο ακίνητο και τον κόσμο των πραγμάτων να περιστρέφεται γύρω του
και να φωτίζεται από εκείνον. Το φως δηλαδή της γνώσης δεν εκπορεύεται από τα
πράγματα, αλλά από τον λόγο. Αντίθετα συνεπώς με τη δογματική Μεταφυσική, που
πρέσβευε ότι οι έννοιες πρέπει να ρυθμίζονται προς τα αντικείμενα, εκείνος
τονίζει ότι τα αντικείμενα πρέπει να ρυθμίζονται προς τις έννοιες. Ανοίγει έτσι
ένα νέο κεφάλαιο στην ιστορία της φιλοσοφικής σκέψης. Τη θέση της δογματικής
Μεταφυσικής παίρνει η κριτική του καθαρού λόγου, ή υπερβατολογική φιλοσοφία, η
οποία εξετάζει τις αρχές της προεμπειρικής γνώσης. Οι αρχές αυτές είναι ο χώρος
και ο χρόνος ως μορφές της καθαρής εποπτείας, οι καθαρές έννοιες (κατηγορίες)
του νου και οι ρυθμιστικές ιδέες του λόγου (κόσμος, ψυχή, θεός).
Διδακτική
πρόταση - Παρουσίαση με διαφάνειες του Κεφαλαίου 3: Αναζητώντας τη γνώση.
ENOTHTA ΤΡΙΤΗ: ΘΕΩΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΗΓΗ ΤΗΣ ΓΝΩΣΗΣ. 3. Η ανάγκη μιας συνθετικής
προσέγγισης (Καντ), στο μάθημα της Φιλοσοφίας της Β’ τάξης Ημερησίου Γενικού Λυκείου με βάση το
σχολικό βιβλίο Αρχές Φιλοσοφίας των Σ. Βιρβιδάκη, Β. Καρασμάνη, Χ. Τουρνά.
Στην
φωτογραφία εικονίζεται η τρύπα που έκανε το Curiosity στο πέτρωμα από το οποίο έλαβε τα δείγματα
που περιέχουν οργανική ύλη. The first definitive detection of Martian organic
chemicals in material on the surface of Mars came from analysis by NASA's
Curiosity Mars rover of sample powder from this mudstone target,
"Cumberland." Image credit: NASA/JPL-Caltech/MSSS
Μια
άκρως ενδιαφέρουσα ανακάλυψη έκανε το Curiosity στον Άρη. Ο ρομποτικός εξερευνητής
εντόπισε σε δείγματα πετρώματος οργανική ύλη αλλά και μεθάνιο στην ατμόσφαιρα
του Κόκκινου Πλανήτη. Τόσο η οργανική ύλη όσο και το μεθάνιο συνδέονται άμεσα
με την παρουσία ζωής και οι επιστήμονες προσπαθούν τώρα να εξακριβώσουν αν τα
ευρήματα του Curiosity
προέρχονται από κάποιες μορφές ζωής ή αν είναι προϊόντα γεωχημικών διεργασιών
στον πλανήτη.
Η
ανακάλυψη
Η
ανακάλυψη ενισχύει την πιθανότητα ύπαρξης ζωής στον Κόκκινο Πλανήτη. This
illustration portrays possible ways methane might be added to Mars' atmosphere
(sources) and removed from the atmosphere (sinks). Image credit:
NASA/JPL-Caltech/SAM-GSFC/Univ. of Michigan
Το
Curiosity χρησιμοποίησε
το τρυπάνι του και πήρε δείγματα από το εσωτερικό ενός πετρώματος στον κρατήρα
Γκέιλ όπου βρίσκεται. Τα όργανα ανάλυσης του Curiosity έδειξαν ότι τα δείγματα περιέχουν οργανικά
μόρια. Κάθε φορά που εντοπίζεται μακριά από τη Γη οργανική ύλη (όπως π.χ
πρόσφατα στον κομήτη που εξερευνά το σκάφος Rosetta) η επιστημονική κοινότητα στρέφει άμεσα το
ενδιαφέρον της αφού τα οργανικά μόρια, λόγω της παρουσίας του άνθρακα σε αυτά,
αποτελούν ένα από τα δομικά υλικά της ζωής (τουλάχιστον) στη Γη. Το
Curiosity εντόπισε επίσης μεθάνιο στην ατμόσφαιρα του Άρη.
This illustration
portrays some of the reasons why finding organic chemicals on Mars is
challenging. Image credit: NASA/JPL-Caltech
Η
NASA εξέφρασε τον
ενθουσιασμό της για την ανακάλυψη αλλά οι επιτελείς της τονίζουν ότι πρέπει να
περιμένουμε να γίνουν νέες αναλύσεις των δειγμάτων για να εξακριβωθεί αν η
οργανική ύλη αλλά και το μεθάνιο που εντόπισε το Curiosity σχετίζονται με την παρουσία κάποιων μορφών
ζωής που υπήρχαν κάποτε (ή εξακολουθούν να υπάρχουν) στον Άρη ή αν είναι
προϊόντα γεωχημικής διεργασίας.
Daniel Glavin of
NASA's Goddard Space Flight Center discusses the discovery of organic matter on
Mars and other recent results from the MSL Curiosity rover. ImageCredit: NASAGoddard
Τα
μέλη της αποστολής του Curiosity
ανακοίνωσαν τα νέα ευρήματα στο συνέδριο της Αμερικανικής Γεωφυσικής Ένωσης και
σχετική δημοσίευση θα γίνει στην επιθεώρηση «Science».